|
|
 |
 |
 |
 |
| |
พักฟื้นหลังคลอด 17 - 20/04/2011
17/04/2011
วันแรกหลังจากผ่าตัด อาการเจ็บแผลยังคงมีมา แต่ก็ทนกัดฟันไว้ ไม่อยากได้ยาแก้ปวด พอคุณพยาบาลพา เธียร์เตอร์มา ก็ต้องมานอนให้นม เพราะยังลุกไม่ได้ จะขยับที มันเจ็บไปหมด พี่ตู่ต้องเอาวาสลีนมาทาปาก เพราะปากแห้งมาก ให้ลูกนอนกินนม ก็มองหน้าไม่ค่อยเห็น เห็นก็ตอนที่พี่ตู่อุ้ม ตัวลูกแดงมาก ๆ อยากอุ้มลูกใจจะขาด
อาการเจ็บแผล เริ่มทนไม่ได้พอตกบ่าย เพราะพอลูกดูดนม ก็จะเจ็บมากขึ้น เหมือนมดลูกเริ่มบีบตัว บางครั้งเหมือนมดลูกสะดุ้ง เจ็บมาก ๆ ได้ยาฉีดไปก็ค่อยยังช่วย แถมยังต้องจิ้มเข็มน้ำเหลือใหม่ เพราะนำเกลือเดินไม่ดี เข็มงออีก กลางคืนีน้องรี้มาอยู่เป็นเพื่อน เพราะเค้าไม่ให้ญาติผู้ชายเฝ้าตอนกลางคืน
พอสักตี 2 - 3 เธียร์เตอร์เริ่มงอแง คุณพยาบาลเห็นไม่ดีเลยอุ้มไปดูให้ ซึ่งเตียงเราก็อยู่ห้าห้องพยาบาล ซึ่งด้านหลังเป็นห้องเด็ก เหมือน ICU เด็กยังไงยังงั้น สรุป ลูกก็ร้องอยู่อย่างนั้น เดี๋ยวร้อง เดี๋ยวตื่น ยันสว่าง ส่วนเรา ก็ต้องขอยาฉีดแก้ปวดอีกรอบ เพราะปวดจนเกร็งไปหมด เจ็บมาก ๆ
อันนี้ รูปเจ้าเธียร์เตอร์วันแรก ตัวแดงมาก ๆ เวลาร้องแล้วหน้าเป็นลิงเลยทีเดียว
18/04/2011
คุณพยาบาลมาเปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าอนามัยให้ พร้อมเช็ดตัว สบายตัวขึ้นแล้ว ยาแก้ปวดยังคงออกฤทธิ์อยู่ แถมได้นั่งแล้ว พอคุณพยาบาลอุ้มเจ้าเธียร์เตอร์มาให้หลังจากร้องทั้งคืน เพราะอาการผวา เนื่องด้วยต้องปรับตัว ก็ได้อุ้มลูกสมใจ ได้อุ้มลูกกินนม ได้นั่งมองหน้าลูก
คุณพยาบาลเอาหมอนรองให้นมมาให้ลองใช้ แต่เราไม่ถนัดเอาเสียเลย แล้วก็มีนักเรียนพยาบาลมาดูแลคนไข้ ซึ่งเค้าแบ่งกันดูคนไข้ทั้งวอร์ด เตียงละคน น้องนักเรียนพยาบาลก็เดินมาถามอาการ ว่าเป็นยังไงบ้าง พร้อมกับบอกว่า จะเป็นคนดูแลเรา
คุณหมอเด็กมาตรวจลูก พร้อมกับดูรอยผื่นแดง แต่เราไม่ได้ดูเลยว่าลูกมีผื่นตั้งแต่ตอนไหน เพราะเพิ่งได้ดูชัด ๆ เอง แต่คุณหมอก็บอกว่าไม่เป็นไร อาจจะเป็นเพราะแพ้ เสื้อผ้าที่เราสวมใส่ แพ้เสื้อผ้าเค้าเอง หรือสบู่ ที่ใช้ก็ได้
ส่วนคุณหมอสูติก็มาตรวจแผล พร้อมถามอาการ และอนุญาตให้จิบน้ำ้ได้ แต่จะถอดสายสวนปัสสาวะได้ก็ต้องรอน้ำเกลือหมด เฮ้อ มือบวมอีกต่างหาก แล้ววันนี้ ลูกต้องฉีดวัคซีนป้องกันวัณโรค ที่ไหล่ซ้าย อาจทำให้มีตุ่มหนอง ขึ้นได้ ห้ามแกะ และทำความสะอาดด้วยน้ำต้มสุก
สาย ๆ ก็ต้องไปอาบน้ำลูก แต่เรายังเดินไม่ได้ เลยต้องเป็นน้องรี่กับพี่ตู่ไป ระหว่างนี้ ยาแก้ปวดหมดฤทธิ์แล้ว น้ำเกลือก็ใกล้หมดแล้ว พอน้ำเกลือหมด นักเรียนพยาบาลก็มาถอดสายสวนปัสสาวะให้ และให้เราไปทำความสะอาด เพราะเปรอะไปด้วยเลือดและน้ำคาวปลา โดยมีน้องนักเรียนพยาบาลมาอยู่ด้วยเป็นเพื่อน แล้วน้องเค้ายังสอนให้ใส่ผ้าอนามัยแบบกเต็กซ์ ซึ่งปกติก็ใส่แค่แผ่นเดียว แต่หนนี้ต้องใส่ 2 แผ่น เพราะเลือดออกเยอะมาก
ตอนบ่าย ๆ คุณพยาบาลเดินมาหา บอกว่า เมื่อเช้าตอนอาบน้ำเห็นน้องมีพังพืดใต้ลิ้น เลยมาขอดูหน่อยว่าน้องดูดนมดีไหม แต่พอดูแล้วน้องดูดนมได้ดี ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่ถ้าไม่สบายใจก็ลองปรึกษาคุณหมอเด็กดูอีกทีก็ได้
ตอนนี้ พอเดินได้แล้วดราก็พยายามเดิน ตอนเย็นได้กินซุป 1 ถ้วย พร้อมยาพารา แต่เริ่มมีอาการปลายนิ้วมือชา ไม่รู้เพราะอะไร คืนนี้นอนหลับได้ดีขึ้น ตกกลางคืน เวลาเดิม เจ้าเธียร์เตอร์ก็งอแงเวลาเดิมอีก แต่คืนนี้เหมือนเค้าไม่สบายตัว สงสัยกินเยอะไป คุณพยาบาลจับเรอ แล้วก็หลับปุ๋ยไปจนเช้า
19/04/2011
วันนี้ ตื่นเช้า จับลูกเปลี่ยนผ้าอ้อม ชั่งน้ำหนักวัดไข้ น้ำหนักลดลงเหลือ 3000 กรัม พยาบาลบอกว่า ไม่ต้องตกใจ น้ำหนักเด็กจะลดลงนิดหน่อย แต่น้ำหนักของฉันทำไมยังคงไม่ลดเลย อยู่ที่ 62 กิโล โอ้ว มันไม่ได้หายไปไหนหรอเนี่ย
พอกินข้าวต้มเสร็จ ก็ได้โอกาสเช็ดตัว แผลที่ปิดไว้ ยังไม่ได้ปิดพลาสเตอร์แบบกันน้ำ ก็เลยยังอาบน้ำไม่ได้ หมอเด็กก็มาตรวจ อาการผื่นแดงลดลง ส่วนเรื่อง พังพืด คุณหมอบอกถ้าเด็กกินได้ดีก็ไม่มีปัญหาอะไรส่วนของเรา ตอนหมอมาดู ก็บอกแผลโอเคแล้ว มือยังคงบวมอยู่ แล้วเท้าก็บวมด้วย มือยังคงชาอยู่ แต่คุณหมอก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกเป็นเรื่องปกติ น้องนักเรียนพยาบาลก็บอกเป็นผลจากการวางยา เดี๋ยวก็หาย
วันนี้ เจ้าเธียร์เตอร์ ต้องมีเจาะเลือดดูกรุ๊ปเลือด และดูค่าตัวเหลือง ผลออกมาคือ ค่าตัวเหลือง 8.5 คุณหมอขอให้ได้เหลือ 8 ฉะนั้น ต้องเข้าตู้อบ เฮ้อ ส่วนเลือด ก็เลือดกรุ๊ป โอ กรุ๊ปเดียวกับแม่มัน หมอบอกว่า เลือดกรุ๊ปเดีวกับแม่ ก็เข้าตู้อบไม่นาน โดยตู้อบ เข็นมาให้ที่ข้างเตียงเลย และให้ลูกทานนมเยอะ แล้วเอาเข้าตู้อบนาน ๆ
ตอนเอาเจ้าเธียร์เตอร์เข้าตู้อบ ดูแล้วน่าสงสารลูกมาก เค้าต้องปิดตาลูกไว้ เพราะแสงที่ใช้จะทำให้เค้าเวียนหัว แถมพอเข้าไปในตู้ก็ร้อน ข้างนอกก็แอร์ ตอนมองลูกนอนในตู้อบ เหมือนคัวเค้าแดง ๆ ม่วง ๆ ไงไม่รู้ ยังกับไปอาบแดด พอเอาออกมาที ตัวงี้เหงื่อออกเลย แทบอยากจะร้องไห้
แถมวันนี้ ยังได้อาบน้ำลูกเป็นครั้งแรกด้วย ที่โรงพยาบาล ผสมน้ำได้ค่อนข้างร้อน พอเอาเจ้าเธียร์เตอร์จุ่มลงไป ตัวแดงเถือกเลย แถมตัวลอกด้วย น่าสงสารมันเหมือนกัน แต่กว่าจะอาบน้ำ เช็ดสะดือเสร็จ ก็เล่นเอาเราเจ็บหลังไปเลย แบบ ทำได้ไม่หมดขั้นตอน เพราะมันก้มแล้วปวดหลังมาก ๆ ตอนจะเช็ดสะดือลูก พี่ตู่เลยต้องทำให้แทน
ตอนบ่ายก็มีน้อง ๆ มาแนะนำเรื่องการออกกำลังกายหลังคลอด การเล่านิทานให้ลูกฟัง การฉีดวัคซีน และการนวดสัมผัสต่าง ๆ
คืนนี้เจ้าเธียร์เตอร์ยังคงร้องเวลาเดิม พยาบาลเดินมาดู แล้วบอกว่า น้องงอแง โมโห กว่าจะยอมนอนก็เกือบเช้า เลยไม่ต้องนอน
20/4/2011
กิจกรรมวันนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม คุณหมอเด็กมาตรวจ ผลคือ รอยผื่นแดงลดลงแล้ว ส่วนเรื่องตัวเหลือง ก็รอเจาะเลือดดูอีกที ถ้าค่าตัวเหลืองลดลงก็กลับบ้านได้ เฮ้ ๆๆๆ ดีใจสุด ๆ อยากกลับบ้านจะแย่แล้ว
พอสาย ๆ ก็พาเจ้าตัวเล็กไปอาบน้ำ แถมยังตายตอนจบ คือ ตอนเช็ดสะดือ เหมือนเดิม เพราะปวดหลังอีกแล้ว พอกลับมาที่เตียงเค้าก็เข็นตู้อบไปแล้ว แสดงว่า ค่าตัวเหลือลดลง สบายแล้วหล่ะสิ ส่วนเรา ก็รอคุณหมอมาตรวจ วันนี้คุณหมอมาตรวจสายจัง
พอหมอมา ก็เปิดแผล คือ แผลติดดีแล้ว ก็ได้กลับบ้านได้เช่นกัน ดีใจสุด ๆ แล้วก็รอพยาบาลมาทำแผล โดยพยาบาลจะปิดพลาสเตอร์แบบกันน้ำให้ คือให้เราสามารถอาบน้ำได้ แต่เราคงไม่กล้าอาบอ่ะ กลัวน้ำเข้า
ระหว่างรอเคลียร์ค่าใช้จ่าย ก็เตรียมให้นมเจ้าเธียร์เตอร์ไว้ แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นผลเท่าไหร่ สรุปค่าใช้จ่ายออกมา 16,338 บาท ก็โอเคอยู่ พอเบิกประกันสังคมแล้วคงขาดทุนนิดหน่อย แต่ม่ะเป็นไร ชิว ๆ อยู่แล้ว
เจ้าเธียร์เตอร์ห่อตัวเรียบร้อยแล้ว เตรียมตัวกลับบ้าน แต่ขอบอกเลยว่า ยังไม่ทันพ้นห้องพัก เจ้านี่ดิ้นกระจาย เพราะจะกินนม คุณพยาบาลต้องมาห่อให้อีกรอบ แต่ก็เหมือนเปล่าประโยชน์ เดินยังไม่ทันถึงหน้าโรงพยาบาลเลย ผ้าก็หลุดหมดแล้ว เซ็งจริง ๆ
| Create Date : 26 เมษายน 2554 |
| Last Update : 28 เมษายน 2554 16:54:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 11766 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
