Bloggang.com : : อ้วนดำตาเหล่!! : อีกปัจจัยหนึ่งในชีวิตของเรา

อีกปัจจัยหนึ่งในชีวิตของเรา

หลายคนคงปฏิเสธไม่ได้ว่าสมัยนี้อะไรๆมันก็สะดวกสบายเพียงปลายนิ้วสัมผัส สิ่งของต่างๆรอบตัวเราถูกออกแบบมาให้ทันสมัยเพื่อง่ายต่อการใช้งาน จนคนในยุคปัจจุบันแทบจะเป็นง่อยกันอยู่แล้ว จะหยิบจะจับจะทำอะไรแค่กด "จึ๊ก" เข้าให้มันก็เริ่มทำงาน

เริ่มจากสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด มองไปทางไหนถ้าใครไม่ใช้ถือว่าเชยแหลก...อะไรเอ่ยพูดได้? แหมถามแบบนี้หลายๆคนคงบอกว่า "กว้างโคตร ใครจะทายถูก" แล้วถ้าถามต่อว่า แม้อยู่กันคนละที่ก็ยังได้ยินเสียงของอีกคนได้อย่างชัดเจน?.....คำตอบคือ..โทรทัศน์..เอิ๊กๆ ก็ได้ยินเสียงชัดเจน ดูทีวีได้ยินเสียงผู้ประกาศข่าวชัดมากเลย...เวรกรรม จริงๆแล้วคำตอบก็คือ "โทรศัพท์มือถือ"

เดี๋ยวนี้ลูกเล็กเด็กแดงก็พกมือถือกันแล้ว เวลาไปห้างฯถ้าสุ่มเอาสิบคน เชื่อมั้ยว่าในสิบคนนี้มีมือถือกันแทบทั้งนั้น บางคนพกสองเครื่องด้วย ไม่รู้ว่าอะไรมันจะธุรกิจพันล้านขนาดนั้น 555 เมื่อก่อนเราก็พกสองเครื่องเนื่องจากเครื่องแรกที่ใช้อยู่สัญญาณมันเน่าซะเหลือเกิน จึงต้องมีอีกเครื่องเป็นตัวช่วยเวลาโทรเข้าเครื่องแรกแล้วติดต่อไม่ได้ ซึ่งก็เป็นบ่อยซะด้วย

หลายครั้งที่เราจะบอกใครก็ตามที่คิดจะโทรหาเราให้ตั้งนโมสามจบแล้วจุดธูปสักกำมือ ถึงจะเริ่มโทรหาเรา เพราะสิ่งศักดิ์สิทธิ์อาจจะช่วยดลบันดาลให้มือถือเรามีสัญญาณก็เป็นได้ 555 แต่เดี๋ยวนี้พกเครื่องเดียวแล้ว ไม่ใช่ว่าสัญญาณจะเจ๋งแจ๋วอะไร แต่เป็นคนขี้ลืม บ่อยครั้งลืมไอ้เจ้าเครื่องที่สองไว้ที่บ้านหรือลืมเปิด ลืมชาจน์แบต ก็ติดต่อไม่ได้อยู่ดีใช้เครื่องเดียวแล้วกัน บุญพาวาสนาส่งก็คงได้คุยกัน

โทรศัพท์มือถือสมัยนี้มีรูปทรงที่สวยงามน่าใช้ยิ่งนัก จำได้สมัยก่อนมือถือรุ่นโบราณเครื่องโตๆ ขนาดของมันพอๆกับเครื่องพิมพ์ดีดแบบหูหิ้ว (เด็กสมัยนี้คงนึกไม่ออกเพราะมันไม่ใช้แล้วทั้งเจ้ามือถือรุ่นบุกเบิกรวมถึงเครื่องพิมพ์ดีดที่มีให้เห็นน้อยเต็มที) เอาเป็นว่าต้องสะพายจะพกใส่กระเป๋าเสื้อคงจะยากเต็มที

วิวัฒนาการเริ่มทำให้มือถือมีขนาดเล็กลง ไปอยู่ในรุ่นกระดูกหมา และก็เล็กลงเรื่อยๆ จะเห็นได้จากโฆษณามือถือที่มือถือหล่นไปอยู่ในท่อ ยุคนั้นถือว่ามีการแปลงโฉมให้มือถือเล็กลงมากคนที่ใช้ก็พลอยได้หน้าไปด้วย

เวลาล่วงเลยผ่านไป โทรศัพท์มือถือถูกย่อขนาดให้ใหญ่กว่านามบัตรนิดเดียว รูปร่างกระทัดรัด มีลูกเล่นมากมาย ราคาเริ่มตั้งแต่ไม่กี่พันไปจนถึงหลักหลายหมื่น และแน่นอนไอ้รุ่นที่แพงๆน่ะเวลาใช้เจ้าของต้องพูดเสียงดังๆหน่อยไม่ใช่เพราะมันคุณภาพไม่ดีหรอกนะ แต่ชาวบ้านจะได้รู้ว่า "โอ้....ไอ้นี่หน้าตาอย่างลาวแต่มือถือแพงโคตรๆ" ถ้าเป็นรุ่นห่วยๆกระจอกๆเจ้าของก็จะใช้น้อยเวลาพูดก็ต้องกระมิดกระเมี้ยน แอบๆโทร กลัวถูกชาวบ้านตราหน้าว่าไอ้นี่เชย 555 ค่าโทรก็ออกเอง ค่าไฟก็จ่ายเอง ซื้อก็ซื้อเอง ใช้เองด้วยคนอื่นไม่ได้มาใช้ด้วยนี่จะไปอายทำบ้าอะไรวะ.......

เค้าถึงบอกว่าซื้อมือถือสมัยนี้ต้องซื้อเผื่อออกงานด้วย ไม่ใช่ให้มือถือไปออกงานแทนเรานะ แต่เวลามีการมีงานที่ไหนถือไปจะได้ไม่อายเค้า สังเกตได้จากบางคนเปลี่ยนมือถือเป็นว่าเล่น ด้วยกลัวถูกชาวบ้านหมิ่นเพราะใช้ของถูก เงินจะกินยังไม่มีเอาไปเปลี่ยนมือถือหมด ไม่รู้ว่าถ้าวันไหนอดตายขึ้นมา..มือถือจะช่วยเราหาเงินได้มั้ย..ได้สิ เอาไปขายต่อไง อิอิ

วัยรุ่นสมัยนี้ยังหาเงินเองไม่ได้แต่ใช้มือถือแพงกว่าผู้ใหญ่หลายๆคน แน่ล่ะไปไถพ่อไถแม่มาซื้อนี่คงไม่รู้สินะว่าการหาเงินนี่มันลำบากยากเย็นแค่ไหน ถ้าซื้อรุ่นห่วยๆให้จะชักอ้นชักงอตายเสียให้ได้ พ่อแม่เลยต้องจำใจซื้อมือถือรุ่นที่มันว่าดีนักดีหนา เราไม่เห็นว่ามือถือมันจะจำเป็นอะไรมากมายมากไปกว่าการรับสายเข้าและโทรออก ใช้ติดต่อธุระที่จำเป็นยามฉุกเฉินหรือเร่งด่วน

ครั้นจะเอามือถือไปถ่ายรูป แต่ความคมชัดสีสวยมันคงเทียบไม่ได้กับกล้องถ่ายรูปที่เค้าผลิตมาเพื่อใช้ถ่ายรูปโดยเฉพาะ หรือจะเอาไว้จัดเก็บข้อมูลสำคัญๆเห็นจะสู้พวก PDA หรือ NOTEBOOK คงจะไม่ได้ แต่อาจจะใช้พอแก้ขัดได้ยามจำเป็น

ประโยชน์ของมือถือก็มีมากมายที่นอกเหนือไปจากใช้เสริมบารมีให้เจ้าของแล้ว กลางค่ำกลางคืนไปไหนไกลๆเกิดรถเสียหรือเกิดอุบัติเหตุก็ใช้โทรตามช่างหรือคนที่บ้านได้ บ่อยครั้งที่โทรศัพท์มือถือเป็นฮีโร่ช่วยเป็นกุญแจสำคัญในการแกะรอยเพื่อจับผู้ร้ายหรือใช้นำทางด้วยระบบ GPS และอีกบ่อยครั้งเช่นกันที่มือถือใช้จุดชนวนระเบิดสำหรับผู้ก่อการร้ายด้วย....เอิ๊กๆ เวรของกรรม

โทรศัพท์มือถือจึงเหมือนเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่เข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันของเราซะเหลือเกินตั้งแต่ลืมตาไปจนถึงส่งเราเข้านอน แต่ก็มีคนอีกบางพวกที่ไม่คิดแม้แต่จะใช้มือถือ เนื่องจากยืมของชาวบ้านใช้มันสะดวกดีไม่ต้องจ่ายค่าบริการรายเดือนหรือเติมเงินเมื่อถึงเวลาอันควร

จะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ของทุกอย่างมีทั้งคุณและโทษขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะรับด้านที่ดีหรือด้านที่ไม่ดี ถ้าเราเลือกที่จะเป็นนายมันเราจะใช้มันอย่างคุ้มค่าอย่างที่เราตั้งใจไว้ แต่ถ้าเราคิดที่จะให้มันเป็นนายเรา...แน่นอนคุณจะตกเป็นทาสของโทรศัพท์มือถืออย่างเลี่ยงเสียมิได้......

Create Date : 19 กรกฎาคม 2550

Last Update : 21 มีนาคม 2552 10:55:14 น.

0 comments

Counter : 271 Pageviews.