ไปเที่ยวกันนะ ตอน..บ้านนอกเข้ากรุง

หลังจากสูดลมทะเลกันจนเต็มปอดแล้ว..ก็ได้เวลาเก็บของเข้ากรุงเทพ..จากดอนโดขับรถมาทางเพชรบุรีก่อนเข้าเมืองด้านซ้ายมีเราแวะนมัสการ "หลวงพ่อแดง" ที่วัดเขาบันไดอิฐ จากถนนใหญ่เลี้ยวซ้ายเข้าไปไม่ไกลวัดจะอยู่บนเนินขวามือ





วัดนี้มีลิงซนๆอยู่มาก ทางวัดจึงมีบริการให้ยืมจระเข้เอาไว้วางบนรถเพื่อกันเจ้าจ๋อทั้งหลายปีนขึ้นบนรถ



กับข้าวกับปลาเหลือรวบรวมใส่ถุงเอาให้หมาจรจัด



ไม่ลืมที่จะแวะซื้อขนมที่ร้านแม่กิมลั้งเป็นศูนย์รวมของฝากเยอะแยะ แต่ถ้าเทียบกับที่ปราณบุรีราคาต่างกันราวฟ้ากับเหว

เข้ากรุงเทพมาช่วงบ่ายๆเลยแวะเติมพลังที่ร้าน "ยาโยอิ" เซ็นทรัล พระราม 2









มีแรงแล้วก็ค่อยฝ่ารถติดไปที่โรงแรม



กว่าจะมาถึงโรงแรมก็เล่นเอาบ่าย





เวลคัมดริ๊งสำหรับสาวๆ



ที่โรงแรมนี้จะค่อนข้างละเอียด แขกและผู้ที่เข้าพักห้องเดียวกันทุกคนต้องเขียนชื่อเพื่อทำคีย์การ์ด ฉะนั้นไม่ต้องกลัวว่าใครจะเป็นคนถือกุญแจเพราะทุกคนจะมีคีย์การ์ดไว้เข้าห้องเป็นของตัวเอง











เครื่องใช้เล็กๆน้อยๆ รวมทั้งแก้วน้ำก็จัดไว้สามชุดเช่นเดียวกัน


เมถามว่าทำไมมันถึงมีสองโถล่ะพี่ โถซ้ายหน้าตาแปลกๆ เราบอกขำๆว่า "โถซ้ายเค้าเตรียมไว้ให้แกใช้ล้างหน้าไง" อิอิ ด้านขวามือเค้าใช้ปลดทุกข์..ส่วนซ้ายมือเอาไว้ทำความสะอาดตูดจ้า....





มองลงไปข้างล่างเป็นสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน พระราม 9 จะไปไหนก็ใช้มุดดินเอา..ง่ายดี

อาหารเย็นมื้อแรกในกรุงเทพเราพาน้องๆกินแบบไม่อั้นที่โรงแรมดิเอ็มเมอร์รัล ห้องอาหารญี่ปุ่นไดอิจิ รวม vat และค่าบริการแล้วตกหัวละห้าร้อยกว่าๆ กลับมานอนเอาแรงเพื่อเติมพลังไว้เที่ยววันต่อไป...

โปรแกรมแรกใน กทม. คือการตะลุยดรีมเวิลด์ 555 ถึงจะแก่แต่ก็ยังมีหัวใจนะจ๊ะ ขับรถออกจากโรงแรมไปดรีมเวิล์ดต้องผ่านตึกช้างด้วย



แล้วก็มาจนเจอ





ด้วยความงกของเราตอนที่ไปซื้อบัตรเครื่องเล่นรวมเราใช้ฝาเป๊บซี่ซึ่งของมาจากร้านแซบอีหลีตอนที่ไปชะอำมาเป็นส่วนลด ตอนแรกเด็กที่ร้านคงงงๆว่าพี่จะขอฝาเป๊บซี่ไปทำอะไร..ที่ไหนได้จะเอาไปเป็นส่วนลดซื้อบัตรเข้าสวนสนุก ต่อบัตรลดไปเยอะเหมือนกันใครจะทำตามก็ไม่ว่ากัน



วันที่ไปฝนฟ้าไม่ค่อยเป็นใจ..แต่ก็ไม่ทำให้ความอยากลดลง


เริ่มต้นประสบการณ์เสียวด้วย "ไวกิ้ง" ที่อีเมบอก "ขอความเสียวระดับอนุบาลนะพี่" อิอิ ขึ้นไปแล้วก็ส่งเสียงกรี๊ดกันจนปวดท้อง




ในบรรดาเครื่องเล่นทั้งหมด เราว่า "รถบั๊ม" สนุกใช้ได้เลย


ได้ยินเสียงกรี๊ดอยู่ไกลๆ สำหรับรถไฟเหาะตีลังกา แต่ถ้าใครนั่งใกล้เราจะมีแต่เสียงหัวเราะ..




เลือกสนุกสนากกันตามอัธยาศัยทั้งบนฟ้าและในน้ำ


ในบัตรเครื่องเล่นรวมไม่ได้รวมค่าเข้าเมืองหิมะ ถ้าใครอยากเข้าต้องเสียเงินค่าบัตรรผ่านประตูเพิ่ม แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าถ้าใครอยากเข้าให้เตรียมถุงมือถุงเท้าหนาไปด้วย ไม่งั้นเสียค่าผ่านประตูแล้วไม่คุ้มเพราะมันทนหนาวไม่ได้นาน



นอกจากร้านรวงต่างๆและเครื่องเล่นนานาชนิดแล้ว ยังมีการแสดงให้ชมเป็นรอบ จะดูอะไรต้องเลือกกันเองเพราะเวลาโชว์จะใกล้กันมาก





ผ่านเสียวผ่านเย็นแล้ว ถ้าจะให้ครบเครื่องต้องผ่านเปียกด้วย





ใครบอกแก่แล้วอย่าเที่ยวสวนสนุกเลย เราอยากจะบอกว่าถ้าแก่แล้วยังไม่ได้ไปเที่ยวสวนสนุกเนี่ย..ก็ให้รีบไปซะ..เพราะมันจะทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตยังมีอะไรอีกมากมายที่น่าจะได้ลอง



โลกแห่งความฝันที่สามารถสัมผัสได้จริง





ช่วงเย็นของทุกวันจะมีขบวนพาเรด มีเสียงดนตรีสนุกสนานส่งท้ายความสนุกก่อนกลับบ้าน เสร็จจากดรีมเวิล์ดพาน้องๆไปช๊อปปิ้งที่ร้านเจ๊เล้งและกลับโรงแรม



คืนถัดมานั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปขอพรพระพิฆเนศที่หน้าเซ็นทรัลเวิล์ด



ข้างๆกันคือศาลพระตรีมูรติ ใครที่อยากสมหวังเรื่องความรักเค้าแนะนำให้ขอพรที่นี่ แต่ต้องใช้ธูปสีแดงและดอกไม้สีแดง..ถ้ามีเวลาให้ซื้อไปล่วงหน้าเพราะถ้าไปหาซื้อแถวนั้นบอกได้เลยว่า "แพงโคตรๆ"



คนละฝั่งกับเซ็นทรัลเวิล์ดมีพระลักษมีอยู่ที่ชั้นดาดฟ้าขอองเกษรพลาซ่า แต่ตอนนั้นห้างปิดแล้วเลยได้แต่ไหว้อยู่ไกลๆ ข้ามถนนไปหน้าโรงแรมเอราวัณมีพระพรหมอยู่ ตรงนั้นคนเยอะไม่แพ้เซ็นทรัลเวิล์ดเลยดอกไม้ก็แพงพอกัน



ห่างไปไม่ไกลมีศาลพระอินทร์อยู่หน้าตึกอัมรินทร์พลาซ่า ตอนนั้นมืดตี๋อเลยแต่พอคุณยามเห็นมีคนมาไหว็ก็ใจดีเปิดไฟให้ จริงๆแยกนั้นมีพระนารายณ์อยู่หน้าโรงแรมอินเตอร์อนติเนนตัลอีกองค์ แต่สมาชิกบอก "หนูเดินไม่ไหว้แล้วพี่" อิอิ งั้นกลับกันเนอะ ขามานั่งรถไฟฟ้าใต้ดินแต่ตอนกลับขอสมัครใจนั่งแท๊กซี่ละกัน



พาน้องตะลุยบางกอกคราวนี้ถือว่าไปเที่ยวคุ้มค่าจริงๆ เช้าวันถัดมาตื่นกันตีห้านั่งแท๊กซี่ไปโบ๊เบ๊กลับมานอนเอาแรงที่โรงแรมสายๆจึงนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปซอยละลายทรัพย์ เยาวราช สำเพ็ง พาหุรัด บ้านหม้อ



ก่อนเดินเยาวราชแวะวัดเล่งเน่ยยี่ ดมควันธูปกันแสบหูแสบตาไปหมด ห่างไปไม่ไกลมีร้านบะหมี่จับกังชามเท่าบ้านเท่าเมือง..สั่งกันคนละชาม..อร่อยดีนะแต่ต้องรีบกินไม่งั้นเส้นอืดหมด และด้วยความสามารถของเราหรือความอะไรก็ไม่รู้ สามารถกินบะหมี่ได้หมดชามโดยที่เจ้าของร้านต้องยกนิ้วให้ แต่ถ้าคราวหน้าไปแนะนำให้สั่งน้ำชามแห้งชามจะดีมากเลยจะได้ไม่ต้องรีบกินเพราะกลัวเส้นจะอืด



คืนวันเสาร์ชวนกันไปเดินเล่นที่คลองถม ข้าวของเยอะแยะมากมายกว่าจะเสร็จเดินทางถึงโรงแรมก็เกือบเที่ยงคืน แต่ละคนโดนเราแกล้งให้เดินจนเมื่อยน่องกลับถึงโรงแรมเดือดร้อนต้องเปิดน้ำใส่อ่างเอาเท้าแช่น้ำให้หายเมื่อยกันใหญ่ นั่งคุยไปซดเบียร์ไปได้เวลานอนกันแล้วพวกเรา....

ต้องเตรียมเก็บของกลับเชียงใหม่แล้ว นอกจากขนมคนละลังใหญ่ที่ส่งทางไปรษณีย์กลับบ้านแล้ว ยังมีถุงใบใหญ่คนละใบที่ซื้อไว้ใส่ข้าวของต่างๆนานา จากที่รถโล่งๆขากลับไม่มีแม้แต่ที่ว่างสำหรับวางของ เงินกองกลางที่รวมกันเพื่อใช้เป็นค่ารถค่ากินต่างๆ ขนมหรือของฝากและของใช้ต่างๆที่ซื้อเพิ่มกระเป๋าใครของมัน ในที่นี้ไม่รวมค่าคอนโดฯที่ชะอำและค่าโรงแรมที่กรุงเทพ
ดังนั้นเมื่อหักค่าน้ำมันรถ ค่าขนมส่วนกลาง ค่าข้าว ค่าบัตรผ่านประตูต่างๆยังเหลือคืนให้ทุกคนอีกสามร้อยกว่าบาท สี่คืนที่ชะอำและห้าวันที่ กทม.
ได้เที่ยวสนุก ทานอาหารอร่อย นอนสบาย ทุกคนก็แฮปปี้ดี และวางโครงการว่าปีหน้าเราจะไปกันอีก หวังว่าคราวหน้า "อีเม" คงไม่มีปัญหากับห้องน้ำอีกนะ....อิอิ

Create Date : 16 เมษายน 2552		2 comments
Last Update : 24 พฤษภาคม 2553 16:48:08 น.
Counter : 4144 Pageviews.
Share Tweet