เรื่องเกิดที่ชั้นจอดรถใต้ดิน "ตึกคอม"

เรื่องเกิดที่ชั้นจอดรถใต้ดิน "ตึกคอม"

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับแฟนของ ผมและตัวผมสองคนที่เดินทางไปดูหนังเรื่อง เอ็กซ์เม็น (เฟริทคลาส) รอบ 20.00 น. ที่โรงหนังตึกคอม ส่วนวันที่เท่าไหร่นั้นผมจําไม่ได้แต่ต้องขอออกตัวก่อนนะครับว่าที่เขียน ขึ้นมาไม่ได้ให้ร้ายทางห้างหรือจงใจทําให้เสียหายแต่เป็นเพียงการเล่าเรื่อง เพื่อให้ผู้อ่านได้เคารพในสถานที่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราไม่สามารถ พิสูจน์ได้
  
วันนั้นป็นวันศุกร์ผมกับแฟนเลิกงานเสร็จก็กะว่าจะไป ซื้อโน๊ตบุ๊คที่ห้างตอนนั้นเป็นเวลา ประมาณ หกโมงเย็น ผมขับรถเข้าไปที่ตึกคอม ลงไปที่จอดรถชั้นแรก เต็ม พอวนไปชั้นสอง ก็เต็ม พอวนไปอีกก็เต็ม ปรากฎว่าเราจึงได้จอดรถชั้ันล่างสุดของตึกคอมซึ่งปกติผมไม่เคยจอดชั้นลางสุด เลย อย่างเก่งก็แค่ชั้น สองครับแต่วันนั้นรู้สึกว่ารถจะเยอะเป็นพิเศษก็เลยจอดชั้นล่างสุดครับ ผมจอดรถไว้บริเวณหลังๆชิดผนั่งฝั่งทางทิศตะวันออก เพราะตอนนั้นมีรถจอดอยู่ประมาณสิบกว่าคันได้พอเราลงจากรถ ก็เดินมาเพื่อที่จะตรงไปที่ลิฟ ระหว่างนั้นเราสองคนเดินผ่านห้องเล็กๆเป็นซอกเล็กๆ แฟนผมเหลือบไปเห็นผู้ชายยืนอยู่ในห้องซอกเล็ก ๆ ซึ่งผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นทางเข้าประตูลิฟเก่า ที่มีน้ำขังในนั้นแล้ว หันหน้าเข้ากําแพง แฟนผมเขาเกาะแขนผมแน่น ซบที่อก " แป้ง ๆ เป็นอะไร ผมโอบที่ไหล่แล้วก็เดินไปพร้อมกับแป้ง แป้งไม่ตอบแล้วเราก็เดินกอดกันไปถึงลิฟที่จะขึ้นจริงๆ  ผมกอดลิฟแล้วรอ ประมาณ 2 นาที ตอนนั้นผมไม่รู้เลยว่าแฟนผมเป็นอะไร แล้วประตูลิฟก็เปิดเราสองคนเข้าไปในลิฟของห้างผมกดไปที่ชั้น 3 ทันที "แป้งๆ เมื่อตะกี้นี้แป้งเป็นอะไร พี่ หนูเห็นผู้ชาย ยืนอยู่ห้องเล็ก ๆ ที่เราเดินผ่านมา สภาพ ใส่เสื้อสีขาว กางเกงสีดํา เลือดเต็มตัวเลย ยืนหันหน้าเข้ากําแพง " อ้าวเห็นแล้วทําไมไม่บอกพี่ละ เราจะได้ช่วยเขาทันอย่างน้อยก็บอกยามได้ทัน โฮ้..พี่ แป้งไม่เห็นขาเขา !!!!
ระหว่าง นั้นลิฟเปิดไปที่ชั้นสาม เอาน่าอย่าคิดมาก ไม่ใช่สิ่งที่แป้งคิดหรอก เราไปเลือกซื้อโน๊ตบุคเถอะ มีพี่อยู่ทั้งคนจะกลัวอะไร ผมบอกอย่างนึงว่าแฟนผมเป้นคนที่กลัวผีมาก ผมก็เชื่อเรื่องนี้อยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับกลัวเพราะเราก็คิดว่าผีก็อยู่ส่วนผีคนก็อยู่ส่วนคน เราซื้อโน๊ตบุคเสร็จประมาณทุ่มนึงได้ก็ขึ้นไปทานข้าวที่ชั้น อาหาร ก็นั่งทานกันไปคุยกันไป

ผม เลยเดินไปแลกบัตรก็เลยเห็นโปรแกรมหนัง พอดีหนังเรื่อง เอ็กเม็น (เฟริทคลาส) ฉายรอบสองทุ่ม  ก็เลยชวนแป้งดู แป้งดูหนังไหม หนังดีนะ พี่อยากดูอ่ะ "แป้งตอบว่า ดูก็ดูซิค่ะพี่เดี๋ยวทานข้าวเสร็จเราขึ้นไปซื้้อบัตร" เราทานข้าวเสร็จเกือบสองทุ่มพอดี และก็ขึ้นไปซื้อตั๋ว คนน้อยมาก ไม่ถึง สิบคนเลย สงสัยเป็นรอบสุดท้ายหรือเปล่า หนังฉายทั้งหมดเกือย สองชั่วโมง หนังสนุกมากและออกมาจากโรง เกือบสี่ทุ่ม พอดี  แป้งออกมาจากโรงหนังก็เกาะแขนผมแน่นเลย พี่ๆๆ เป้   แป้งว่าเรานั่งแท๊กซี่กลับโรงแรมกันเถอะ รถเอาจอดไว้นี่แหละวันพรุ่งนี้ค่อยมาเอา ผมเลยบอกว่า ได้ไง" พรุ่งนี้จําไม่ได้หรอ เราสองคนต้องรีบไปเรียนแต่เช้าเราจะเอารถไหนไปเรียน  เอาน่าถ้าแป้งเห็นจริง หรือตาฝาด ผีเขาก็อยู่ส่วนผีเราอยู่ส่วนเรา ไปกับพี่อย่ากลัวเลย" แป้งไม่พูดแต่หน้าบึ้งคล้ายๆงอน เอางี้พี่จากอดแป้งไว้แนนๆ ไม่ให้ผีเอาไปแล้วกัน

ผมพูดพร้อมกับกอดน้องเขาไว้ (หยอกกันตามประสาหนุ่มสาวครับ) ผมกดลิฟทางด้านที่จะลงไปชั้นใต้ดินเพื่อเอารถ มีคนขึ้นลิฟด้วยประมาณ 7 คน แต่ละคนรถเขาอยู่ชั้น 1 ชั้น สองหมด พอถึงชั้นใต้ดินชั้นสุดท้ายมีเราแค้่สองคนเท่านั้น !!!!!!!!! ลิฟฟ เปิดออก เงียบสนิท ผมมองไปด้านทิศตะวันออกรถผมก็จอดอยู่ไกลเหลือเกิน ปรากฏมีรถของเราจอดอยู่คันเดียวคันอื่นเขากลับหมดแล้ว แป้งเกาะแขนผมแน่น เสียงกระเซ้า พี่ๆๆ แป้งกลัวววว เราไปแท๊กซี่เถอะ  แป้ง อยู่กับพี่จะกลัวอะไร เขาอยู่ส่วนเขาเราอยู่ส่วนเรา ผมพาแป้งเดินเพื่อที่จะมุ่งไปที่รถ ระว่างที่เราเดิน เงียบมากและเราก็เดินผ่านห้องเล็ก ๆๆ ที่มีน้ำท่วมขังอีก แป้งกอดผมแน่นพร้อมกับซบที่อก

.....ผมเหลือบไปมองว่าห้องนั้นมันมีอะไรกันแน่ทําไมแป้งถึงกลัวจัง ... ...ปรากฎว่าไม่เจออะไรเลย   .เห็นไหมไม่เห็นมีอะไรเลย "เราไปต่อเถอะ "ผมพูดปลอบใจแฟนแต่ก็รีบเดินเพื่อจะได้ถึงรถเร็วๆ  พอถึงรถ ผมเปิดประตูให้แฟนเข้าอีกด้าน แล้วก็วิ่งมาที่ประตูคนขับ สตาร์ทรถทันที เพื่อเราจะได้ไปจากที่นั่นเร็ว ระหว่างนั้น ผมมองไปที่กระจกลังรถ ผมเห็น ผู้ชายใส่เสื้อขาวแขนยาว ยืนอยู่ที่หลังรถผม หน้าตา เขียวคลํ้า เหมือนคนโดนอะไรทับมาใหม่ๆ เสื้อเปื้อนเลือด ทําท่าทางกวักมืออยู่หลังรถ คล้ายกับเจ็บปวดทรมานอยากให้ช่วย แต่น่ากลัวมาก ๆๆๆ ผมเหยีบคันเร่งรีบไปแบบสุดๆๆ ไม่ถามไม่รออะไรทั้งสิ้น ขึ้นมาชั้น หนึ่งผมมาบอกยามว่า เมื่อกี้เจอผู้ชายเหมือนกับคนบาดเจ็บอะไรบ้างอย่าง เลือดเต็มเลย ช่วยลงไปดูหน่อย ยามเฝ้าประตูก็ลงไปดูปรากฎว่า ยามคนที่ลงไปดู วอขึ้นมาหายามที่อยู่ชั้นหนึ่งบอก ไม่เห้นมีอะไร ยามคนที่เฝ้าประตูเลยหัวเราะ 55+ พี่พี่ ผมว่าพี่เจอแล้ว .......ผมเลยถามว่าเจออะไร แล้วยามก็ไม่พูดเพียงแต่บอกให้ผม รีบขึ้นไปบนถนนครับเพราะห้างจะปิดแล้ว .ผมออกจากชั้นจอดรถขึ้นมาด้่านบนพอรุ่งเช้าผมก็พาแป้งไปตักบาตรและพอเรา เรียนเสร็จเราก็ไปทําบุญต่อที่วัด ตั่งแต่วันนั้นเป้นต้นมา ผมจะไปตึกคอมถ้าชั้นที่ 1 ไม่ว่างผมไม่จอดเลย และก็ขับขึ้นไปจอดด้านบน ไม่ขอจอดที่ชั้นใต้ดินอีก และก็เป็นปริศนาระหว่างผมกับแป้งเสมอว่า ชายคนนั้นเป็นใคร ? เราพยายามหาคําตอบแต่ก็ไม่เคยได้สักที และท่านผู้อ่านละ ครับ คิดว่า ชายคนดังกล่าวเป็นใคร มาจากไหน เคยเจอหรือไม่ เชิญไปพิสูจน์ได้ที่ ตึกคอม ชั้นใต้ดินล่างสุด ที่จอดรถสยอง!!!สุด

กุมารทอง|กุมารทอง|บล็อกฟรี|สมุนไพร|อาหารเจ |เครื่องรางของขลัง|อั้ม พัชราภา|ผี |ไอที|พระเครื่อง|ตากล้อง|ดูการ์ตูน

Create Date : 08 มีนาคม 2555		0 comments
Last Update : 8 มีนาคม 2555 6:52:21 น.
Counter : 4585 Pageviews.
Share Tweet