คุณตาของเธอ
คุณตาของเธอ
ความเป็นคนขวางโลก เพราะฉะนั้นผมจึงนอนขวางไปกับพื้นอยู่หน้าประตูห้องเรียน ผมตัวใหญ่ ผมไม่กลัวใคร ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าว่าผม นอกจากเดินเลี่ยงๆ ไปแล้วก็บ่นเบาๆ เท่านั้น ตอนที่ผมอยู่ ป.5 แล้วนั้นก็มีแฟนมาแล้ว 3 4 คน แต่ก็นั้นแหละ สมัยเด็กๆ แค่อยู่ใกล้กันนิดสนิทกันหน่อย ใครๆ ก็เรียกเราว่าเป็นแฟนกันแล้ว อันความรักในวัยนั้น แค่นั่งใกล้ก็เป็นแฟนฉัน พอแยกห้องกันก็ลืมๆ กันไป และสมัยประถมก็ย้ายห้องทุกปีด้วยซี ผมเลยมีแฟนใหม่ทุกปีเหมือนกัน และแล้วเธอคนนั้นก็เข้ามา เธอเดินเข้ามาตรงที่ผมนอนอยู่ เธอยืนขาชิดเอามือปิดชายกระโปรงแนบกับขา ยิ้มแล้วก็บอกว่าผมเกะกะทางเดินนะ แล้วก็ค้อนเล็กๆ ที่ปากและหางตา เสื้อสีขาวคอปก ตัดกับโบว์สีน้ำเงินและกระโปรงนักเรียนสีน้ำเงิน ไม่ได้ทำให้เธอโดดเด่นกว่านักเรียนคนอื่นๆ ได้เท่ากับผมสีดำขรับ ตาคม หน้ากลมมน ขนตางอนนั้น กับรอยยิ้มประทับใจผมทันทีที่แรกเห็น เธออยู่ห้องเดียวกับผมแต่ไม่ได้นั่งใกล้กัน ที่นั่งเธออยู่ด้านหน้าผมไปอีก 3 แถว เยื้องขวาไปอีก 2 แถว ผมนั่งแถวแรกตัวสุดท้าย เธอนั่งแถวที่ 4 ตัวที่ 3 ผมมักนั่งมองเธอจากตรงนั้น ไม่รู้รู้สึกไปเองรึเปล่า นับแต่วันที่เราคุยกันที่หน้าห้องที่ผมนอนขวางทางเธออยู่ ทุกครั้งที่ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอ ก็จะเห็นเธอหันมามองผมแล้วหัวเราะเช่นกัน บางทีคลื่นเราอาจตรงกัน ( หรือไม่ผมก็อาจคิดไปเอง เธออาจหันมาหลายครั้งแล้ว แต่ผมเห็นแค่ครั้งที่ผมเงยหน้าขึ้นมองก็ได้ แต่แค่นั้นก็ทำให้หัวใจผมบีบคั้นได้ไม่ยากแล้ว ) เราสนิทกันมากขึ้นคุยกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์วัยเด็กนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไร ในที่สุด !!เราก็ถูกล้อว่าเป็นแฟนกัน ผมไม่โกรธ เธอไม่โกรธ แค่เขินๆ ดูเหมือนจะดีใจมากกว่า และแล้ววันหนึ่งเธอก็ชวนผมไปเยี่ยมคุณตาของเธอที่เข้าโรงพยาบาลเพราะไม่สบาย โรงเรียนพวกผมอยู่ในตัวจังหวัด ดังนั้นจึงอยู่ไม่ไกลโรงพยาบาลประจำจังหวัดนัก วันนั้นเธอชวนผมไปเป็นเพื่อนเพื่อเยี่ยมคุณตาของเธอตอนเย็นหลังเลิกเรียน โดยปกติแล้วผมจะเดินทาง ไป-กลับ บ้านกับรถโรงเรียน และถ้าไปกับเธอต้องกลับมาไม่ทันรถมารับแน่นอน แต่จะมีความหมายอะไร ยังไงผมก็ไปกับเธออยู่ดี.. ความรู้สึกได้ทำผิดนั้น รสมันเปี้ยวๆ ขมๆ และก็หวานมันไปพร้อมกัน คนขับรถต้องตามหาตัวผมซึ่งหายไปแน่..โรงเรียนเองก็คงวุ่นน่าดู ที่ผมหายตัวไปโดยไม่บอกใคร แต่บอกแล้วไง ว่ายังไงผมก็ไม่แคร์ ยังไงผมก็จะไปอยู่ดี แม้จะรู้ว่ากลับมาต้องโดนดุแน่ๆ ก็ตาม..! คุณตาของเธอเป็นคนใจดี คุยสนุกแม้จะยังนอนอยู่บนเตียงอยู่ก็ตาม โดยเฉพาะผมเราคุยกันถูกคอมาก คุณตาแซวว่าเป็นแฟนหลานเขาต้องเอาใจให้ดี และรักกันนานๆ นะ อะไรประมาณนี้ ซึ่งผมก็ได้แต่ยิ้มรับไม่ได้โต้ตอบอะไร แกซักผมหลายเรื่อง แต่ไม่ได้ซักอย่างเอาเป็นเอาตายนะ แค่ถามเรื่องทั่วๆ ไป อย่างเป็นลูกเต้าเหล่าใครรู้จักกับหลานแกได้อย่างไรเท่านั้นเอง และก่อนกลับแกก็ให้ลูกอมซึ่งเป็นของเยี่ยมแก ให้พวกผมมากำมือหนึ่ง เป็นรถบ๊วย อร่อยดีเหมือนกัน พอกลับมาถึงโรงเรียน ผมก็ถูกดุตามคาด แต่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรมากนักหรอกสำหรับผม ฟังผ่านๆ หูไปเท่านั้นเอง ( เธอไม่ได้กลับมาด้วยรอแม่มารับอยู่กับตาที่โรงพยาบาลเลย )
และแล้ววันหนึ่ง เป็นวันอาทิตย์ ญาติผมคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุต้องเข้าโรงพยาบาล ก็โรงพยาบาลในตัวจังหวัดนั่นละ.. พวกญาติๆ คนอื่นจึงพากันไปเยี่ยมรวมทั้งผมด้วย.. พอรู้ว่า ไม่เป็นอะไรมาก แต่ก็ต้องนอนโรงพยาบาลไปก่อนพวกผู้ใหญ่ก็ออกมาคุยกันนอกห้อง ผมเลยขอตัวออกไปเดินเล่น บ้านผมไม่ห่วงและหวงลูกหลานมากนัก ผมเลยมีโอกาสทำอะไรตามใจได้มาก ดังนั้น.. จึงไม่มีใครห้ามเมื่อผมขอไปเดินเล่น ก็ไปที่ห้องคุณตานั่นละครับ ด้วยหวังว่าจะเจอเธอที่นี่วันนี้ แต่ปรากฏว่า ไม่เจอใครเลยเตียงของคุณตาก็ว่างเปล่า.. ขณะที่ผมกำลังคิดว่าคุณตาคงหายดีกลับบ้านได้แล้วกระมั่ง พร้อมทั้งหันหลังจะกลับ ก็พบว่าคุณตานั่งอยู่ที่ระเบียงที่ผมพึ่งเดินผ่านมาเมื่อกี้ ( ไม่รู้มาตั้งแต่เมื่อไร ตอนผมเดินเข้ามายังไม่ทันเห็น แต่มองเข้าไปในห้องแป๊ปเดียวแกมานั่งยิ้มอยู่ที่ระเบียงนั้นแล้ว ) พอหันไปเจอแกผมก็ยกมือไหว้แกก็ไหว้ตอบและถามว่ามาเยี่ยมแกเหรอหรือมาหาใครจ้ะ ( พร้อมกับหัวเราะอย่างรู้ทัน ) ผมได้แต่ยิ้มแล้วตอบไปว่าก็มาเยี่ยมคุณตานั่นละครับ แหะๆ.. ( ผมพูดพร้อมกับหัวเราะแก้เขิน ) ผมอยู่พูดคุยกับแกอีกหลายเรื่อง แล้วคุณตาก็บอกว่าฝากดูแลหลายแกด้วยนะ รักกันให้นานๆ ด้วย อย่าทะเลาะกัน มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันเอา ซึ่งผมก็รับคำ แล้วคุณตาก็ขอตัวไป บอกว่าต้องไปพบคนอื่นอีก ว่าแล้วแกก็ยื่นลูกอมรสบ๊วยให้ผมอีกเม็ดหนึ่ง ก่อนไป ! ซึ่ง..ผมก็แกะอมทันทีที่แกลับตาไป รสมันหวานๆ เค็มๆ อร่อยดี..
วันจันทร์ !! วันนี้เธอคนนั้นไม่มาเรียน คุณครูบอกว่าตาของเธอเสียเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเธอจึงต้องลาไปงานศพคุณตาสัก 2 - 3 วัน... เดี๋ยวๆๆ !!! เดี๋ยวนะ !! เดี๋ยวสิ ! เมื่อกี้คุณครูบอกว่าวันไหนนะ ? ที่คุณตาเสีย ผมไม่แน่ใจแต่เหมือนได้ยินครูบอกว่าวันศุกร์นะ ใช่มะ ? แต่..!! วันอาทิตย์ผมยังเจอคุณตาอยู่นี่นา แกยังให้ลูกอมรสบ๊วยกับผมอยู่เลย ( รสขม เป็นปื้นๆทะลักขึ้นมาในลำคอผมทันที ) แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน ?
วันอาทิตย์.. ผมมีโอกาสได้ไปร่วมงานศพของคุณตาด้วย พร้อมกับนึกในใจอยู่ว่าจะดูแลหลานแกให้ดีที่สุดตามที่เคยรับปากแกไว้ แว่วเสียงหัวเราะที่คุ้นเคยของคุณตา ดังมาจากม้านั่งทางด้านหลังซึ่งแขกเหรื่อนั่งอยู่กันมากมาย ดังขึ้นแว่วๆ ผมหันไปมองแต่ไม่เห็นใครหัวเราะสักคนโดยเฉพาะในงานอย่างนี้ พอขึ้นเรียนชั้น ป.6 เราก็แยกห้องกันและห่างกันไปตามเวลา แต่ผมยังคงไม่เคยลืมความรู้สึกที่ว่ารักเธอได้เลย แม้จนบัดนี้ !! แม้เราจะไม่ใช่แฟนกันอีกแล้ว แต่ผมก็ยังติดต่อถามไถ่ข่าวคราวเธอด้วยความเป็นห่วงเป็นใยอยู่เสมอ และเธอคงไม่คิดว่ามันจะเป็นการรบกวนเธอจนเกินไปนัก เพราะทุกวันนี้เรายังคบหาเป็นเพื่อนกันอยู่เสมอ ดังที่รับปากกับตาเธอว่า..! ผมจะดูแลเธอตลอดไป...!
ผี| ละครผี|คนอวดผี|เรื่องผี|คลิปผี|หนังผี | คนอวดผีย้อนหลัง | คนอวดล่าสุด |คนอวดผี ตอนล่าสุด |รายการคนอวดผี|ตำนานผี
| Create Date : 01 เมษายน 2555 |
| Last Update : 1 เมษายน 2555 1:43:28 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1558 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [