เรื่องผี:ถนนอาถรรพณ์
หม่องทิน" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากแม่สอดสมัยเด็ก ผมอยู่แม่สอด เมืองตาก ตอนนั้นยังห่างไกลความเจริญมาก ถึงแม้จะมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ แต่บ้านเรือนก็ไม่ได้สร้างด้วยไม้สักเสมอไป เพราะบริษัทที่ได้สัมปทานส่งออกตัดไม้ล่องแม่น้ำเมยขึ้นเหนือ แล้วขนถ่ายที่สาละวินเพื่อขายให้พม่าบ้านคนรวยเรียกว่า "เฮียน" เพราะเป็นเรือนไม้สัก หลังคามุงกระเบื้องแป้นเกล็ดหรือใบตองตึง อย่างหลังนี่อายุราว 4-5 ปีก็ต้องเปลี่ยนใหม่แล้ว ส่วนบ้านคนจนอย่างพวกผมเรียกว่า "ตูบ" เพราะปลูกด้วยไม้ไผ่ทั้งหลังที่คล้ายกันก็คือนิยมสร้างบ้านใต้ถุนสูงแบบไทย เหนือ ใช้ไม้ไผ่รวกทำรั้วบ้านเรียกว่า "สลาบ" ไม้ที่ใช้คือ ไม้กระยาเลย ไม้แดง ไม้เต็งตอนที่ผมจำความได้น่ะทางการสั่งให้เลิกไปนานแล้วเนื่องจากไม้ใกล้หมดป่าเต็มที ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่สรรพวิทยา ใครเรียนเก่งจะได้รับทุนไปเรียนต่อที่จังหวัด วิชาที่ดังมากคือภาษาอังกฤษ ครูเป็นชาวพม่าที่มาสอนตอนเลิกเรียน จะเรียกว่าเรียนพิเศษก็ได้พูด ถึงพม่าสมัยนั้นเป็นแหล่งเจริญ มีสินค้าต่างๆ รวมทั้งหนัง (เงียบ) พม่า ละครพม่า นำมาฉายและแสดงที่โรงหนังศรีเมืองฉอด พวกเราเรียกว่า "โรงหนังกาดมั่ว"วันดีคืนดีก็มีข่าวว่าพบแร่ทองคำที่ตำบลแม่ตาว จู่ๆ ก็มีแร่ทองคำไหลมาตามลำห้วยมากมาย ชาวบ้านจากเถิน เมืองลำปางมาพบเข้า จึงป่าวร้องให้ชาวบ้านมาช่วยกันร่อนทองเรียกว่า "ตาวคำ"โดยตั้งถิ่นฐานอยู่ริมห้วยแม่ตาว ร่อนทองจนกระทั่งหมดสิ้นในที่สุดที่ แม่สอดน่ะชาวบ้านนิยมเลี้ยง "หมูดำ" เอาไว้กินไว้ขายกันด้วย เรานิยมกินหมูดำมากกว่าหมูขาว เพราะมีทั้งเนื้อแดง มัน สามชั้น และเนื้อสันใน ส่วนหมูขาวน่ะมีแต่เนื้อแดงเท่านั้นก่อนนั้นโรง พยาบาลยังไม่มีหรอกครับ มีแต่สุขศาลา หมอกับพยาบาลจะออกไปเยี่ยมไข้ตามบ้านบ่อยๆ ชาวบ้านเรียกนางพยาบาลว่า "นางสงเคราะห์" ซึ้งซะไม่มีละครับสมัยก่อน ข้าราชการคนไหนถูกย้ายมาแม่สอด ก็แทบหมดอาลัยตายอยากไปเลย ได้แต่พูดปลอบกันว่า...บุญเท่าไหร่แล้วที่ได้อยู่แม่สอด ขืนโดนย้ายไปอุ้มผางมีหวังกระอักเลือด เพราะทั้งห่างไกลและทุรกันดารกว่าแม่สอดมากมายนักใครจะมาแม่สอดต้อง ถือว่ามีความอดทนสูงจริงๆ คือต้องเริ่มต้นจากศาลากลางจังหวัดตากตอนบ่ายๆ จ้างลูกหาบช่วยยกสัมภาระ แวะค้างคืนที่ "กระแตแม่ท้อ" (สถานีตำรวจแมˆท้อปัจจุบัน) โดยพักนอนแถวริมห้วยเกาะทราย คืนที่สองแวะพักค้างคืนที่บ้านปลารดซึ่งมีศาลาจัดไว้ให้คนเดินทางโดยเฉพาะคืน ต่อไปต้องพักแรมที่วัดแถวแม่ละเมา มีสัตว์ร้ายชุกชุม ต้องก่อไฟจัดเวรยามกันอย่างรอบคอบ ขืนประมาทพลาดพลั้งมีหวังโดนเจ้าป่าดอดมาขบหัวลากไปกินได้ง่ายๆ สามวันสามคืนละครับกว่าจะถึงแม่สอด!ต่อมามีการสร้างถนนลูกรังเชื่อม ตาก-แม่สอด แต่กล่าวขวัญกันว่าผีดุเหลือหลาย เพราะเกิดอุบัติเหตุรถ ราชนกันแทบทุกวัน เนื่องจากถนนคดเคี้ยววกวนไปตามไหล่เขาสูงชัน ถ้าชนกันเฉยๆ ไม่เป็นไร แต่ถ้าเสียหลักตกเหวข้างทาง 10-20 เมตร...ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตละครับทั้งล้มตายและบาดเจ็บสาหัสนับร้อย ชาวบ้านเรียกว่า "ถนนสายมรณะ" ต้องหาทางแก้ไขด้วยวิธี "ขึ้นเขาวันหนึ่ง-ลงเขาวันหนึ่ง" แต่ก็มีคนหลงๆ ลืมๆ หรือคึกคะนองจนเกิดอุบัติเหตุขึ้นบ่อยๆในที่สุด รัฐบาลออสเตรเลียก็มาช่วยพัฒนาถนนให้ดีขึ้นในปี 2513 ถนนสายตาก-แม่สอด มีอาถรรพณ์น่าขนหัวลุกครับ!ระยะทาง 80 กิโลเมตรนี้มีศาลเจ้าพ่อพะวออยู่บริเวณกิโลเมตรที่ 62-63 ตั้งอยู่บนเนินดินด้านขวา ในศาลมีรูปหล่อเจ้าพ่อพะวอ (นายขาว) ยืนถือง้าวด้วยท่วงท่างามสง่าน่าเคารพเลื่อมใส เป็นที่สักการบูชาของชาวจังหวัดตากและจังหวัดใกล้เคียง รวมทั้งนักท่องเที่ยวที่ผ่านไปมามีประวัติว่าท่านเป็นนักรบ ชาวกะเหรี่ยง และเป็นนายด่านแม่ละเมา คอยป้องกันข้าศึกมิให้ข้ามภูเขาเข้ามาในเขตไทยเจ้าพ่อพะวอเป็นนักรบ ท่านจึงชอบเสียงปืน ผู้ที่เดินทางผ่านหรือไปกราบไหว้จึงยิงปืน จุดประทัด หรือไม่ก็กดแตรถวาย จะเดินทางไปโดยสวัสดิภาพราบรื่นทุกคนส่วนพวกที่ไม่เคารพนับถือ มิหนำซ้ำยังไปล่าสัตว์บริเวณเขาพะวอ มักประสบอุบัติเหตุต่างๆเช่นรถเสีย เจ็บป่วย หลงทาง บางคนก็โดนสัตว์ร้ายจู่โจมเข้าทำอันตรายถึงแก่ชีวิตมาหลายรายแล้วท่าน ที่จะเดินทางไปเที่ยวแม่สอด อย่าละเลยสักการะเจ้าพ่อพะวอ อย่างน้อยกดแตรถวายท่านก็ยังดี จะได้ไม่ประสบอันตรายหรือเจอะเจอเรื่องขนหัวลุกไงครับ!
ผี|คนอวดผี |เรื่องผี|คลิปผี|หนังผี | ประสบการณ์ผี | รูปผีน่ากลัว ๆ | รูปผีสยอง | รูปภาพผีวิญญาณ | รูปผีสยองขวัญ | รูปสยอง | รูปสยองขวัญ |ตำนานผี |ละครผี
| Create Date : 21 เมษายน 2555 |
| Last Update : 21 เมษายน 2555 8:48:27 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 3694 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [