..เกิดสงครามพันครั้ง เด็กก็ยังสวยงาม เป็นเพียงแค่สงคราม ความเดียงสาเท่าเดิม.. วันที่ไปป่าซับน้ำ ป่าสักงาม แผ่นดินหวิดนั้น มีโอกาสได้แวะไปซื้อไอติมที่บ้านพ่อหลวง ได้พูดคุยกับพ่อหลวงและญาติๆ อยู่สักพัก ก็พบหน้าเจ้าหนูน้อยหลานป้อหลวงคนนี้ค่ะ เห็นว่าเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ไม่ได้ถามว่าป่วยด้วยโรคอะไร เห็นหน้าใสๆ ก็เลยหยิบกล้องออกมาถ่ายภาพ ทีนี้บังเอิญว่า เลนส์ที่ติดกล้องตอนนั้น เป็นเลนส์ถ่ายนกต่อเทเลคอนเวอร์เตอร์เรียบร้อย (ทั้งยาวและใหญ่) เด็กน้อยเห็นกล้องและเลนส์ ก็เกิดความกลัวผสมกับความอาย ไม่ยอมให้ถ่ายภาพดีๆ เลยต้องแก้ปัญหาด้วยการถอยไปแอบไกลๆ มากๆ แล้วค่อยกดชัตเตอร์มาค่ะ กระนั้นก็ดี หนูน้อยหันมาสบตากล้องปุ๊บ ก็เกิดอาการเขินอายและหวาดกลัวเหมือนเดิม แหะๆ ตอนที่นั่งทำภาพเด็กน้อยน่ารักคนนี้ เปิดโทรทัศน์ไว้ฟังเสียง (แม้ไม่อยากติดตามข่าวที่ทำให้ปวดหัว (ทั้งหัวสมองและหัวใจ) มากเพียงไร ก็ไม่อยากพลาดข่าวสำคัญๆ อื่นๆ อยู่ดี) มีข่าวสองข่าวที่ทำให้เจ็บจี๊ดๆ ที่หัวใจไม่ต่างกัน ข่าวแรกคือข่าวการปะทะกันของคนไทยกันเอง ที่นำมาซึ่งความสูญเสีย (ทั้งชีวิต ทรัพย์สิน รวมถึงขวัญและกำลังใจของหลายๆ ฝ่าย และของตัวข้าพเจ้าเองเป็นอันมาก) นึกถึงบทกวีบทหนึ่ง เข้าใจว่าคุณนภาลัย สุวรรณธาดาเป็นผู้แต่ง ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยนะคะ เขาว่า ... "เมื่อคนไทยหันมาฆ่ากันเอง จะร้องเพลงชาติไทย ให้ใครฟัง" อืม เรื่องมันเศร้า ปล่อยผ่าน แล้วคิดในใจว่า วันนี้เราจะทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดในฐานะเป็นพลเมืองไทย โดยเฉพาะหน้าที่ที่ต้องทำในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะภารกิจความรับผิดชอบในหน้าที่ตามวิชาชีพ เราจะร้องเพลงในสวนให้เพราะที่สุด เพื่อให้ต้นไม้ที่ได้ยินเสียงเพลงของเรา เติบโตเป็นไม้กล้า ที่ยืนต้นรับแสงอาทิตย์อย่างเต็มที่ ไม่หวั่นไหว แม้มีวัชพืช หรือศัตรูพืชเข้ามากัดกร่อนใดๆ ก็ตาม เมื่อเริ่มต้นที่ตัวเรา คิดดี ทำดี ไม่หวังผลตอบแทน ไม่ทุจริตฉ้อราษฎร์บังหลวง เห็นแก่ตัว เห็นแก่ประโยชน์แล้ว อย่างน้อย ประเทศชาติก็จะมีคนดีหนึ่งคนคือเรา แล้วเราจะเผยแพร่แนวคิดนี้ต่อไปยังคนอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างเรา ใครไม่ทำไม่เป็นไร ถ้าใครทำ เราจะขอให้เขาเผยแพร่แนวคิดต่อไปให้ได้มากที่สุด วันหนึ่งประเทศไทย รวมถึงสังคมโลกก็จะดีเอง อ้ะน่ะ แม้จะยาก แต่ถ้าไม่เริ่มต้นที่ตัวเรา จะให้เริ่มต้นที่ใครละเนาะ ข่าวร้ายเดิมยังไม่ทันจบ ข่าวสงครามครั้งใหม่เกิดอีกครั้ง ทหารไทยปะทะทหารกัมพูชา ในกรณีเดิม คือ กรณีพิพาทเขาพระวิหาร ไม่ขอรับรู้แล้ว ว่าใครเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดสงคราม ณ ปัจจุบันนี้ เพราะเชื่อมั่นในผลแห่งกรรม ใครที่ทำไม่ดี แล้วป้ายสีให้คนอื่นจนแผ่นดินลุกเป็นไฟ เสียหายชื่อเสียงประเทศชาติ สูญเสียชีวิตทหารกล้าตามแนวชายแดนไป มันผู้นั้น ย่อมได้รับผลกรรมของมันในวันหนึ่ง ไม่ช้าก็เร็วจนได้ ไม่ว่าฝ่ายใดก็ตาม แต่อยากขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องตามแนวชายแดน พี่น้องทหารกล้าผู้อาสารบจนตัวตาย ป้องกันแผ่นดินไทยสุดชีวิต ให้เขามีชัย ให้เขาอย่าเสียขวัญและกำลังใจ ให้เขาป้องกันชาติไทยสุดความสามารถ ฉับพลันที่ได้ยินข่าวสงคราม ไม่ว่าทั้งกลางเมือง หรือที่ชายแดน เพลงเก่าๆ เพลงนี้ก็แว่วเข้ามาในห้วงคำนึงทันที "เกิดสงครามพันครั้ง เด็กก็ยังสวยงาม เป็นเพียงแค่สงคราม ความเดียงสาเท่าเดิม" หรือว่าแท้ที่จริงแล้ว เราทุกคนยังเด็กเหลือเกิน สำหรับประสบการณ์ต่างๆ ในประเทศและในโลกใบนี้ หลายๆ เรื่องที่เราประสบพบเจอ จึงมักอยู่เหนือความคาดหมายเสมอ และหลายๆ เรื่อง มักจะทำให้เราเจ็บปวด แม้จะเป็นเพียงความเจ็บแค่จี๊ดๆ ในหัวใจ ห้องหนึ่งที่หน้าอกด้านซ้ายของเราก็ตาม ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ   Create Date : 16 ตุลาคม 2551 3 comments Last Update : 16 ตุลาคม 2551 15:21:17 น. Counter : 2023 Pageviews. Share Tweet

น่ารักจัง .. .. อิ อิ ..   โดย: spyrogira IP: 125.26.217.107 16 ตุลาคม 2551 15:25:58 น.

ตาแบ้วเลย .. ต้องไปแก้มืออีกทีล่ะป่าวเนี้ย   โดย: Lek IP: 114.128.46.108 16 ตุลาคม 2551 22:58:24 น.

อันว่า เมื่อใดปล่อยที่ความเกลียดชังงอกเงยในจิตใจจนกลายเป็นอคติ สิ่งที่จะตามมาก็คือความโง่เขลาทั้งสิ้น สงคราม ก็คือผลพวงของความโง่เขลานั้น   โดย: หงอคง IP: 222.123.5.163 16 ตุลาคม 2551 23:05:04 น.