Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2562
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
3 มิถุนายน 2562
 
All Blogs
 
จะไปซ้อมยูโดที่โคโดกัง



หลายๆคนที่เล่นยูโดมา อาจจะมีบางคนที่คิดว่าซักครั้งนึงต้องมาเยือนหรือมาซ้อมซักครั้งนึงที่สถาบันโคโดกัง
แค่มาเที่ยว
อยากมาให้รู้
อยากมาเก็บรูปลงโซเชี่ยล
อยากมาดูว่าเค้าซ้อมกันยังไง
อยากมาลองรันโดริ
อยากมาทุ่มชาวบ้าน
อยากแลกเปลี่ยนความรู้(มึงมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเค้าวะ)
อยากมาซ้อมดูว่าเค้าซ้อมกันยังไง
อยากมาเพื่อเอากลับไปคุยว่าเคยมาแล้ว
อยากมาหาของฝากเกี่ยวกับยูโด
อยากมาทำความรู้จักกับเซนเซสร้างคอนเนคชั่น
อยากมาเรียนรู้จริงจัง
อยากมาประกาศศักดา
และอีกหลายๆอย่าง แต่จะด้วยจุดประสงค์อะไรก็ตาม สุดท้ายคือขอมาซักครั้งนึงก่อนเพื่อสนองความต้องการยูโดของตนเอง

ก็อยากจะมาอธิบายคร่าวๆว่าจะมายังไง ทำอะไรยังไงบ้าง

① เป้าหมาย
คงไม่มีใครเสียเงิน เสียเวลา เดินทางมาถึงโคโดกังแล้วไม่รู้ว่าจะมาทำอะไร แบบว่าถูกป้ายยา เบลอๆเดินงงมาโผล่โคโดกังคงไม่มี
ก่อนอื่น ตอบเป้าหมายของตัวเองให้ได้ก่อนว่าจะมาทำไม ตัวอย่างข้างบน มาเพื่อดู มาเพื่อถ่ายรูป มาเพื่อซ้อม มาเพื่อเรียนรู้ จะมาเพื่ออะไรก็ตาม ก็แล้วแต่ โอกาสบางครั้งมันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ถ้าไม่คว้าไว้หรือทำในสิ่งที่อยากทำ มันจะมาเสียดายทีหลัง มันไม่ดี ถ้าจะมาแล้ว ก็ขอให้บรรลุเป้าหมายของตัวเองถือว่า มิชชั่นคอมพลีท

② ศึกษาเส้นทาง
รู้เป้าหมายแล้ว ก็ศึกษาหาเส้นทางว่าโคโดกังอยู่ไหน เดินทางมาด้วยอะไรได้บ้าง ที่แน่ๆก่อนอื่นตั๋วเครื่องบินมาก่อน จากนั้นมาให้ถึงโตเกียว คงไม่ต้องอธิบายว่าจากนาริตะ ฮาเนดะมายังไง มันไกลไป เอาเป็นว่ามาโผล่ในโตเกียวแล้วละกัน
คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ หลักๆจะเดินทางกันด้วยรถไฟ โคโดกังมาได้ด้วยรถไฟ (แต่อนาคตเดี๋ยวผมจะมาทางจักรยาน) สถานีหลักๆที่ใกล้โคโดกังคือ
- เจอาร์สถานีซุยโดบาชิ
- รถไฟใต้ดินสถานีโครัคกุเอ็น
- รถไฟใต้ดินสถานีคาสึกะ
ซุยโดบาชิจะเดินไกลสุด ออกจากสถานีฝั่งตะวันออก เลี้ยวซ้ายแล้วเดินข้ามถนน เดินตรงมาเรื่อยๆทางโตเกียวโดม มองไปข้างหน้าจะเห็นรางรถไฟโรลเลอร์โคสเตอร์เดินตามมาทางรางรถไฟนั้นแหละ จากสถานีเดินมาประมาณ12-15นาทีก็จะเจอโคโดกังอยู่ทางด้านซ้ายมือ
โครัคกุเอ็น จะเป็นสถานีที่อยู่ด้านหลังโคโดกัง ออกจากสถานีที่ทางออกเบอร์3 ข้ามถนนแล้วเลี้ยวซ้าย จะมีซอยเล็กๆ หัวมุมหน้าซอยเป็นร้านโซบะ เลี้ยวเข้าซอยแล้วเดินตรงมาอีกฝั่ง โคโดกังจะอยู่ทางด้านซ้ายมือ
สถานีคาสึกะ ออกทาง a1 ขึ้นมาทางซ้ายจะเป็นสถานีตำรวจ แต่เราเลี้ยวขวา ก็จะเจอกับรูปปั้นคาโน่จิโกโร่

รายละเอียดแบบมีรูปเข้าใจง่าย กดดูจากลิงค์โคโดกังได้ครับ
https://kodokanjudoinstitute.org/en/access/

โคโดกังมีทางเข้าห้าทาง แต่ทางหลักๆและเข้าใจง่าย สองทางพอ ฝั่งที่มีรูปปั้น ฝั่งนั้นเป็นสำนักงาน เลื่อนดั้ง มาแบบเป็นทางการอาจจะต้องมาฝั่งนี้ แผนกต่างประเทศก็ตั้งอยู่ฝั่งนี้เช่นกัน อีกฝั่งที่ไม่มีรูปปั้น ฝั่งนี้เป็นฝั่งที่ไว้ดู ไว้ขึ้นไปซ้อม ฝั่งนี้เดินเข้าประตูไปจะมีร้านขายของ จะซื้อชุดยูโด สายยูโด มีหลายยี่ห้อให้เลือก จะซื้อของฝากของชำร่วยอุปกรณ์ยูโด หนังสือ เลือกกันได้เลย ส่วนเรื่องราคาตัวใครตัวมัน ร้านนี้ไม่รู้เปิดกี่โมงรู้แต่ว่าปิด 18:00 เปิดจันทร์ถึงเสาร์ วันอาทิตย์ปิด
ทางเข้าทางที่สามผมชอบทางนี้มันเป็นประตูหลังติดกับลานจอดรถที่เป็นลิฟต์ ผมใช้ทางนี้ประจำเพราะเดินมาจากสถานีโครัคกุเอ็น
ทางที่สี่ สำหรับคนที่พักโคโดกังแล้วจะเข้ามาตอน22:00-24:00 ทางนี้ลงใต้ดิน ผ่านห้องครัว ห้องฟิตเนส ผ่านห้องยามแล้วถึงจะทะลุขึ้นลิฟต์มาที่ชั้นสามที่เป็นหอพักได้
ทางที่ห้า ยังไม่เคยใช้ เพราะถ้าถูกจับได้เกมโอเวอร์ทันที สำหรับคนที่มาเกินเวลา24:00 ประตูใต้ดินปิดแล้ว เป็นตึกด้านหลังที่เป็นลานจอดรถ ชั้นบนมันจะปีนทะลุกับหน้าต่างห้องน้ำชั้นสามได้ ถ้าตกศพไม่สวย ถ้าไม่ปีนมันก็เข้ามาเชื่อมกับชั้นใต้ดินได้ แต่ต้องเดินผ่านห้องยามอยู่ดี คือเลยเวลาแล้วไปหาเช่าโรงแรมถูกๆนอนดีกว่า ปีนมาพลาดก็ทุเรศ จับได้ก็เกมโอเวอร์ คือคราวหน้าเค้าจะไม่ให้พักแล้วเพราะไม่ทำตามกติกา แล้วอาจจะหมายหัวรวมๆไปด้วยว่าชาติไหนทำอะไรเอาไว้

รู้เส้นทางแล้วต่อไปเรื่องเวลา
**อย่ามาแต่เช้า แปดโมงเช้า เก้าโมงเช้า รถไฟในโตเกียวคือนรกชัดๆ แถมมาถึงโคโดกังมันจะเงียบๆ เช้าไม่มีซ้อม เค้าซ้อมกันช่วงเย็น อาจจะมีเปิดห้องอบรมแบบคอร์สส่วนตัว (อันนี้เสียเงิน แพงด้วยนะ แต่เคยขอความอนุเคราะห์ให้เซนเซเปิดเบาะสอนนักเรียนนายร้อยตำรวจที่มาเมื่อห้าหกปีที่แล้วเป็นกรณีพิเศษ)
จะมาถ่ายรูป จะมาดูเค้าซ้อม หรือจะมาซ้อม มาช่วงเย็น ถ้าถ่ายรูปกับรูปปั้น มากี่โมงก็ได้ (เรื่องของมึง) ถ้าจะถ่ายรูปหรือมาดูซ้อม ช่วง 16:30-19:30 กำลังดี ขึ้นลิฟต์ฝั่งร้านค้าไปชั้นแปด นั่งดูนอนดูตามสบาย
ถ้าจะซ้อม มาก่อน17:00 ไปติดต่อแผนกต่างประเทศก่อน ส่วนใหญ่ผมเลือกเวลา 16:30 เพราะแผนกต่างประเทศปิด17:00 ส่วนเวลาซ้อมเริ่ม 18:00 จะได้ไม่ต้องรอนานมาก (ถ้ามาซ้อม ทำให้มันเป็นขั้นเป็นตอน ติดต่อทางอีเมล์กับโคโดกังก่อนว่าจะมาวันไหน มากี่โมง ซ้อมกี่วัน และนัดควรเป็นนัด)

③ ก่อนการซ้อม สำหรับคนที่เป้าหมายคือมาซ้อม
ใครที่แค่มาดู แค่มาถ่ายรูป โอเคจบไป ไปถ่ายรูปชั้นแปดได้ จะเป็นคลิปวิดีโอก็ไม่มีใครว่า ส่วนชั้นเจ็ดคือมาซ้อม รูปถ่ายเอาแค่พอสุภาพ คนญี่ปุ่นไม่ชอบให้มีรูปตัวเองติดอยู่ในเฟรมกล้องคนอื่นด้วย จะถ่ายยังไวดูตามความเหมาะสมด้วย

ซ้อมเริ่มกันที่ชั้นสี่ จะเดินบันไดหรือขึ้นลิฟต์ก็ได้ แต่นักเรียนโคโดกังที่อยู่ในความดูแลของมุไกเซนเซไม่อนุญาติให้ใช้ลิฟต์ เดินบันไดอย่างเดียว เป็นส่วนนึงของการฝึกซ้อม บันไดตรงนี้คลาสนักเรียนเค้าใช้ซ้อมกันมาเยอะแล้ว เบเกอร์กับวูฟก็เคยผ่านการซ้อมกับบันไดนี้มา ถึงหน้าชั้นสี่ เก็บรองเท้าที่ขั้นวางรองเท้า จากนั้นเข้าไปคือเท้าเปล่า ใครขึ้นลิฟต์ไปชั้นอื่นตั้งแต่ชั้นสี่ขึ้นไปก็ถอดรองเท้าไว้ข้างลิฟต์ก่อนเดินเข้าข้างในด้วย (ยกเว้นชั้นแปดใส่รองเท้าเดินได้)

มาซ้อมเริ่มต้นติดต่อแผนกต่างประเทศก่อน จากนั้นไปชั้นสี่ติดต่อหน้าเคาเตอร์ ถ้าติดต่อแผนกต่างประเทศมาแล้ว เค้าจะมีสื่อสารถึงกันตรงหน้าชั้นสี่ ก็จะไม่มีปัญหา จ่ายเงินค่าซ้อม ครั้งละแปดร้อยเยน หรือจะเหมาเดือนละห้าพันเยนก็ได้ คำนวณกันดีๆว่าจะซ้อมกี่วัน เลือกในสิ่งที่คุ้ม

หน้าเคาเคอร์ทำอะไรได้บ้าง
- ชุดยูโด ตรงนี้มีให้เช่า เรียกว่ามาตัวเปล่าอยากซ้อมมีเงินก็ซ้อมได้ ค่าเช่าชุดคือสองร้อยเยน จ่ายก่อน ส่วนซ้อมเสร็นตอนคืนจ่ายอีกสองร้อยเยนเป็นค่าซักชุด (ก่อนคืนไม่ต้องเอาไปซักเองนะ) รวมแล้วเช่าชุดสี่ร้อยเยน ส่วนสายจะดำขาวน้ำตาล มีให้ยืมฟรี ชุดที่เช่าเป็นชุดที่เคยใช้แข่งแกรนด์สแลมมาแล้ว ชุดตัวท๊อปเลยนะ ตอนซ้อมไม่ต้องตกใจที่ว่าไอ้นี่คือนักกีฬาแกรนด์สแลม เพราะมันก็แค่คนมาซ้อมมาแต่ตัวไม่ได้เตรียมชุดมานั้นเอง
- ฝากของ ของสำคัญมีติดตัวมา ไม่รู้จะเก็บไหนก็ฝากเคาเตอร์นี้แหละ เด็กนักเรียนที่มาซ้อมบางคนก็ฝากกระเป๋าเป้ไว้กับเคาเตอร์
- ของฝาก ใครมีของฝากมา จะให้เซนเซท่านไหน ไม่เจอตัวฝากกับเคาเตอร์ได้ แต่ต้องระบุชื่อให้ชัดเจน
- น้ำร้อนน้ำแข็ง น้ำแข็งในกรณีที่บาดเจ็บ ช้ำนอกช้ำใน มาขอน้ำแข็งตรงนี้ได้ ส่วนน้ำร้อนอาจจะดูแปลก แต่ขอได้ ส่วนใหญ่ที่ขอไปคือเอาไปใส่มาม่า บะหมี่ถ้วยทั่วไป กินก่อนซ้อมจะได้มีแรง
- รับบัตรสมาชิก บางคนไม่อยากมาเร็วเพื่อไปติดต่อแผนกต่างประเทศอีกรอบ บัตรม่วงบัตรขาวสามารถมารับได้ที่เคาเตอร์ รวมถึงต่ออายุบัตรเดือนห้าพันเยน ก็ต่อกันที่หน้าเคาเตอร์นี่แหละ
- ลงทะเบียนแข่งขัน แข่งสอบสายเลื่อนดั้ง ติดต่อกันที่หน้าเคาเตอร์ ก่อนแข่งสามวัน ส่วนแข่งแดงขาวก่อนแข่งหนึ่งอาทิตย์ ลงทะเบียนก่อนแข่ง กับวันที่แข่งจริงก็มาเช็คชื่อที่หน้าเคาเตอร์อีกทีนึงด้วย จะได้รู้ว่ามาแล้ว
- ตารางซ้อม ตารางซ้อมมีติดอยู่หน้าเคาเตอร์ ว่าวันนี้ชั้นไหนมีซ้อมอะไรเวลากี่โมง จะได้ไปไม่ผิดห้องซ้อม
- กุญแจห้องยิม มาขอที่หน้าเคาเตอร์ได้ เคาเตอร์ไม่สามารถตัดสินใจว่าใครใช้ยิมได้ ต้องติดต่อกับเซนเซก่อน หรือต่างชาติก็ไปติดต่อกับแผนกต่างประเทศก่อน แล้วค่อยมาลงชื่อขอกุญแจ คนเดียวใช้ยิมไม่ได้ หาคู่มาด้วย เค้าคงกลัวยกเหล็กแล้วเหล็กทับไม่มีคนช่วย
- กุญแจล๊อคเกอร์ จริงๆล๊อคเกอร์มันเป็นแบบหมุนตัวเลขสี่หลัก แต่บางครั้งล๊อคแล้วเปิดไม่ได้ก็ไปหาเคาเตอร์ให้เค้าช่วยเอากุญแจมาไขได้
- ที่ตัดเล็บ สแต็ป กล่องยา เคาเตอร์มีให้บริการ

ผ่านเคาเตอร์เข้าไป ทางซ้ายมือ ห้องแรกผ่านไป ซ้ายมือห้องสองก็ผ่านไป สองห้องนี้สำหรับเซนเซ ซ้ายมือห้องสาม สำหรับผู้หญิง ขวามือห้องแรกคือห้องน้ำ ขวามือห้องสองคือห้องเปลี่ยนชุดสำหรับผู้ชาย ขวามือห้องสามคือห้องล๊อคเกอร์เช่า และขวามือห้องสี่ห้องสุดท้ายคือห้องเปลี่ยนชุดของผู้ชาย

ผู้ชายมีสองห้อง กับห้องล๊อคเกอร์เช่ารายเดือน ด้านในมันทะลุกันที่ห้องอาบน้ำ หลักๆคือห้องสองสำหรับคนไม่มีดั้ง ส่วนห้องสี่สำหรับคนมีดั้ง แต่ผมก็ยังใช้แต่ห้องสอง เพราะด้านในมันมีทำเลทองตรงล๊อคเกอร์ด้านบนมีช่องแอร์พอดี ตรงนี้ฮ้วงจุ้ยดี ผมจับจองทำเลนี้มาตลอดห้าหกปีแล้ว

ห้องอาบน้ำ เป็นห้องรวม มีบ่อน้ำร้อนให้แช่ด้วย ทิปเล็กๆของผมคือแช่น้ำร้อนเพื่อวอร์มให้ร่างกายอ่อนตัวก่อนซ้อม ส่วนหลังซ้อมหนักๆก็แช่หน่อยๆเพื่อผ่อนคลาย การวอร์มที่เห็นเซนเซหรือบางคนตัวอ่อนยืดแขนยืดขาฉีกขาได้ ใครอยากทำได้ก็แช่น้ำร้อนแบ้วไปวอร์ม สะสมวันละนิดเดี๋ยวตัวอ่อนทำได้เหมือนกัน

ชุดซ้อมใส่เฉพาะสีขาว เสื้อทับด้านในห้ามใส่ กางเกงทับที่รัดรูปขายาวจนมันโผล่ออกมากว่ากางเกงยูโดก็ห้ามใส่ ชุดอย่างอื่นที่คล้ายๆยูโดที่โลโก้เยอะแยะที่ไหล่ที่หลังที่ขา เยอะไปใช้ไม่ได้ ใส่ชุดใส่สายให้เรียบร้อย ก่อนออกจากห้อง แล้วค่อยออกไปเดินขึ้นไปซ้อม

④ ชั้นห้าชั้นหกและชั้นเจ็ด
เบาะของโคโดกังมีทั้งหมดหกเบาะ ชั้นห้าสาม ชั้นหกสอง และชั้นเจ็ดหนึ่ง
ชั้นห้าทางซ้ายมือห้องแรก เรียกว่าห้องต่างประเทศ ห้องนี้หนึ่งเบาะ ฝาผนังเป็นสี่เทาๆกับด้านนึงมีผ้าดำปิดไว้ ห้องนี้ส่วนใหญ่ไว้ถ่ายทำสตูดิโอ ที่เห็นกันในยูทูป นาเกโนะคาตะก็ใข้ห้องนี้ถ่ายทำ
ชั้นห้าทางซ้ายมือห้องสอง ห้องนี้หนึ่งเบาะ บางทีเอาไว้สองสายสำหรับนักเรียนโคโดกัง ปิดห้องสอบแข่งขันกัน ห้องนี้ปัจจุบันวันศุกร์เปิดให้ซ้อมคาตะ
ชั้นห้าขวามือ ห้องนี้สองเบาะ เรียกว่าห้องของนักเรียนหญิง ห้องนี้ผู้หญิงจอง จองทุกวัน คลาส ญ มาห้องนี้

ชั้นหกซ้ายมือ ห้องนี้สองเบาะ ห้องนี้วันอังคารใช้ซ้อมคาตะ ส่วนปกติใช้สำหรับนักเรียนโคโดกังใช้ซ้อม
ชั้นหกขวามือ ห้องนี้ก็สองเบาะ ห้องนี้ถ้าชั้นเจ็ดเต็มนักเรียนโคโดกังจะขยับมาซ้อมห้องนี้

ชั้นเจ็ด เป็นเบาะใหญ่ สี่เบาะรวมกัน ขึ้นไปถึงทางซ้ายด้านในกับทางซ้ายด้านนอก คลาสรันโดริจะซ้อมบริเวณนี้ แบ่งๆกับคลาสนักเรียน มันมีเวลาแบ่งแต่ทั่วไปแล้ว 18:00 รันโดริใข้ซ้ายมือสองเบาะ
ขวามือด้านในสุดติดกับโชเม็ง ตรงนี้เป็นคลาสของนักเรียนโคโดกัง อย่าผิดเข้าไปซ้อมละเพราะจะงงๆ ทั้งคนซ้อมและคนสอน
ขวามือด้านนอกตรงนี้ก็เป็นส่วนของนักเรียนโคโดกัง แต่ถ้าก่อน18:00 มาวอร์มรอตรงแถวนี้ก่อน เพราะเบาะอื่นยังใช้งานส่วนอื่นอยู่

เดี๋ยวนี้เค้าจะมีกระดาษอีกแผ่นติดอยู่ที่บอร์ดชั้นเจ็ด คือกระดาษต่างชาติ วันนี้มาชาติไหนมาซ้อม จะมีชื่อ ระดับสาย กับประเทศเขียนอยู่

ทุกเบาะก่อนเข้า ก่อนออก โค้งทำความเคารพทุกครั้ง และตั้งแต่ออกจากห้องแต่งตัวมาแล้ว แต่งตัวให้เรียบร้อย ผ้าเช็ดตัวไม่ต้องเอามาพาดคอ สายคาดหลุดก็ใส่ ไม่มีธรรมเนียมใส่สายไม่ใส่เสื้อ หรือเอาสายมาพาดคอ ดื่มนอกเบาะ ชั้นห้าชั้นหกคือนอกห้อง ส่วนชั้นเจ็ดมันมีบริเวณนิดนึงตรงแถวลิฟต์มาดื่มบริเวณนี้ ส่วนเรื่องกินไม่มี จะกินไปกินชั้นแปด กับในห้องแต่งตัว กินแล้วเก็บให้เรียบร้อยเหมือนแมวขี้แล้วมันจะกลบฝั่งดินให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ชั้นเจ็ดพิเศษ จริงๆก็เหมือนกันทุกห้องนั้นแหละ คือจะไม่เดินตัดหน้าโชเม็ง จะผ่านก็ไปเดินอ้อมมาซะ

⑤ มาซ้อมคือมาซ้อม
มาแล้วพยายามเข้าคู่กับญี่ปุ่นคนอื่น อย่าจับคู่กันเอง เช่นมาจากไทยมึงจับคู่กันที่ไทยไม่พออีกเหรอมาญี่ปุ่นยังจะมาจับคู่กันอีก ซ้อมได้ก็ได้เสียตังค์มาทำไม ก่อนซ้อมเคารพหลังซ้อมเคารพ ใครสายสูงกว่าจากโชเม็งหันหน้าออกจะอยู่ทางซ้ายมือ หรืออยู่ใกล้กับโชเม็งมากกว่าคนที่ระดับสายต่ำกว่า ตอนเคารพไม่หันตูดเข้าโชเม็ง ตอนเข้าท่าอุจิโกมิก็ไม่หันตูดเข้าโชเม็ง บนเบาะอย่านั่งห้ามนอน นั่งได้เฉพาะในท่าญี่ปุ่น และต้องระวังว่าใครจะมาหล่นทับหลบให้ดี จริงๆข้างเบาะมันมีม้านั่งอยู่ นั่งตรงนั้นไม่มีใครว่า

มาคนเดียวงงๆ พยายามไปหาเซนเซก่อน เซนเซคือสายแดงขาว เซนเซคือคนที่ชุดมีป้ายวงกลมติดอยู่อยู่ที่หน้าอกซ้าย จะซ้อมเข้าท่าจะรันโดริกับเซนเซเนี่ยปลอดภัยสุด การเข้าท่าสลับกันมันเรียนรู้ได้เยอะ อยากเข้าท่าไหนเข้าไป เดี๋ยวเค้ารำคาญเค้าก็ปรับแต่งให้เอง เข้าท่าเป็นเรื่องของตัวเอง เข้าไปปกติไม่ต้องเร่งเร็วไม่ต้องใส่แรง หรือถ้าปกติของมึงคือแบบนั้นก็เข้าไป เดี๋ยวเค้ารำคาญก็ปรับให้เอง อยากรู้อะไรเพิ่มเติมก็ถาม พูดกันไม่รู้เรื่อง อังกฤษง่ายๆกับภาษาร่างกายมันสื่อสารกันได้

จะเข้าท่าอุจิโกมิ หรือ รันโดริเนวาซะ เลือกมุมดีๆ อย่าไปอยู่กลางสนามรบเดี๋ยวมีคนหล่นใส่ ส่วนจะรันโดริท่ายืนก็คอยระวังด้วยว่าใครอยู่ตรงพื้นหรืออยู่ในวงทุ่ม หรือมันขอบสนามทุ่มแล้วลงพื้นไม้ก็ระวังกันด้วย ของพวกนี้ตอนซ้อมมันต้องสร้างขอบเขตแบะช่วยกันทั้งสองฝั่ง

เจอบ่อยหลายชาติแล้ว คือมายืนงงๆ กล้าๆกลัวๆ สายขาวมาไม่กล้าซ้อมกับสายดำ จะไปซ้อมกับต่างชาติสายขาวหรือสายที่มันไม่ดำ คือมึงหาเรื่องเจ็บตัวชัดๆ เวลาซ้อมปกติคือหกโมงถึงสองทุ่ม มีแค่สองชั่วโมง บางคนมาแล้วอันนี้ก็กลัว อันนี้ก็เหนื่อย ไม่กล้าเข้าซ้อม ปล่อยเวลาผ่านไป แล้วจะมาทำไม สร้างภาพได้ดูแจ่มมาก กลับไปคุยต่ออีกว่าเคยไปซ้อมโคโดกังมาแล้ว เรียนโน่นนั้นนี่มาเยอะแยะ (อย่างว่าอยู่ที่วัตถุประสงค์ว่ามาทำอะไร ถ้ามาสร้างภาพก็ถือว่ามิทชั่นคอมพลีท)

เจอบ่อยหลายชาติแล้ว คือมาตั้งใจซ้อม ตั้งใจเรียนรู้ เปิดใจที่จะเรียนรู้ ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์มากที่สุดให้คุ้มกับค่าซ้อมที่เสียไป บางคนตั้งใจท่าเก่งของตัวเองก็เน้นเรียนรู้ ปรับท่า เรียนรู้จังหวะของท่า ได้เยอะได้น้อยก็อยู่ที่ตัวเอง ถ้าเอากลับไปยังซ้อมต่อเนื่องมันก็อยู่ที่ตัวเอง ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น

เจอบ่อยหลายชาติแล้ว คือตั้งใจมาลุย พี่อะตัวเปิด!!! แบบนี้น่าจะมากะพี่เต้ กะว่ามาถึงโคโดกัง จะต้องหาคนมายำ เพื่อกลับไปคุยหรือโซพราวในตัวเองว่า กูทุ่มคนนั้นคนนี้ได้ โดยมึงไม่ดูหนังหน้าท่าของตัวเองบ้างเลย ว่าควรเล่นหรือไม่ควร คนพวกนี้มักไม่ซ้อมกับเซนเซ แต่จะหาคนที่ดูอ่อนแอ (แม่งกูโดนประจำ พวกที่กะมายำชาวบ้าน) คือถ้าตัวท่ามันโอเคไม่ว่าเลย แต่ท่ามันไม่ใช่ ทิ้งตัว ทิ้งมั่ว หรือโดนทุ่มไม่แล้วยังดึงคนทุ่มให้ล้มลงไปอีก มีแต่เจ็บกับเจ็บ ล่าสุดอิสราเอลไม่มีท่า มีแต่ทิ้ง กับอีกชาติสายฟ้า เล่นกาต้ากับทานิแต่ทิ้งไม่เป็น หาเรื่องเจ็บให้กูชัดๆ พวกนี้มาไม่ได้อะไรกลับไป ได้แต่ความภูมิใจแปลกๆกลับไป

ใครที่มาถึงได้บอกว่าหาเป้าหมายก่อนว่ามาทำอะไร มันจะได้รู้ว่าจะซ้อมยังไง เจออีกหลายคนหลายชาติที่ว่าอยากซ้อม พอพามาซ้อมก็กลับมีโน้นมีนี่ ติดตรงโน้นจะไปเที่ยวตรงนี้ แบบนี้ไม่ค่อยอยากจัดคิวซ้อมให้ ทั้งที่ตอนนี้ถ้าจะซ้อม อยากซ้อมจริงๆ เจ็ดวันในหนึ่งสัปดาห์มีที่ให้ซ้อมได้ทุกวัน (เฉพาะคนที่พร้อมและเป้าหมายคือมาซ้อม ไม่ใช่มาเที่ยวหรือสร้างภาพ)

⑥ อาฟเตอร์ซ้อม
แอสการ์ดไม่ใช่สถานที่แต่มันคือผู้คน โคโดกังก็เช่นเดียวกัน สายสัมพันธ์มันมีทั้งในส่วนที่ซ้อม กับในส่วนอื่นๆนอกเหนือจากการซ้อม ไปกินข้าวกินเหล้ากับเซนเซ มันก็สร้างสัมพันธ์อันดีได้ ไปดูส่วนอื่นของโคโดกังก็สามารถเข้าใจความเป็นมาของโคโดกังได้มากขึ้น ชั้นสองมีพิพิธภัณฑ์ลองไปดูๆก็ดี ห้วหน้าแผนกพิพิธภัณฑ์คือนาโอกิ มุราตะเซนเซ เซนเซท่านนี้มีความรู้สึกที่ดีๆกับคนไทย ผ่านมาก็แวะไปทักทายได้

ของฝากของชำร่วย ชั้นหนึ่งลองไปดู มันก็จะมีเรื่องให้เสียตังค์จนได้

ชั้นใต้ดินร้านอาหารอีกร้าน เผื่อใครสนใจจะลองก็ได้

การมาซ้อมและนอนในหอพักโคโดกัง (เดี๋ยวนี้แพง) แต่มันก็จะได้ประสบการณ์แปลกใหม่ออกไป เช่นไปนั่งตากลมดูดาวที่ดาดฟ้าชั้นเก้า มาดูว่าโคโดกังตั้งแต่เช้าจนตกดึกมันมีอะไรบ้าง

เทศกาลอื่นๆนอกจากการซ้อมปกติ เช่นซัมเมอร์คอร์สโชชุเคโกะ วินเทอร์คอร์สคังเคโกะ ทรึกินามิชิไอ โกฮักกุชิไฮ งานคากามิบิรากิ งานเปิดตัวนักกีฬาทีมชาติ การซ้อมรวมประจำเดือนหรือที่เรียกว่าโคโดเรนชู การซ้อมคาตะประจำเดือน ของพวกนี้บางคนต่างชาติหรือคนญี่ปุ่นเองตั้งใจที่จะมาให้ตรงกับงานพวกนี้ เพราะมันจะได้เรียนรู้เข้าใจในวัฒนธรรมของยูโดโคโดกังมากขึ้น

สุดท้ายท้ายสุด ใครจะมาซ้อมมันไม่เกี่ยวกับผม แรกสุดไปติดต่อกับแผนกต่างประเทศก่อน หรือใครรู้จักกับเซนเซก็ติดต่อทางช่องทางเหล่านั้น สุดท้ายเค้าก็จะให้ไปติดต่อแผนกต่างประเทศอยู่ดี ส่วนผมเอาไว้เป็นทางเลือกสุดท้าย เผื่อมาแล้วเหงาค่อยมาเรียกใช้ได้



Create Date : 03 มิถุนายน 2562
Last Update : 3 มิถุนายน 2562 11:46:50 น. 1 comments
Counter : 1088 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณSweet_pills


 


โดย: สมาชิกหมายเลข 3445381 วันที่: 3 มิถุนายน 2562 เวลา:16:32:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ablaze357
Location :
Chiba Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]




「精力善用」「自他共栄」
Maximum efficient use of energy and mutual prosperity for self and others
New Comments
Friends' blogs
[Add ablaze357's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.