theme ใหม่นี่ทำให้อ่านตัวหนังสือ ยาก เหรอเปล่า คะ?
ขอความเ็ห็นหน่อยได้มั๊ย อ่า... ???

ของให้วันนี้เป็นวันที่ดีของคุณ

ดีจ้า ..

เอ .. พี่ไม่เห็นธีมนะตอนนี้เพราะมันโหลดค้าง
เอาว่าทิ้งเม้นท์ก่อน .. จะบอกว่า .. ของเก่าบางที
ก็ได้อารมณ์ หลากอารมณ์ด้วย ไม่เว้นแม้กระทั่ง
อารมณ์หลอนตัวเองอ่ะเน๊าะ เพราะบางทีมีคน
มาทักก็เลยกลัวเหมือนกัน .. ยิ่งถ้าหากว่านอนดึกๆ
ฮ่าๆ อะไรที่หลอนตัวเองก็อยากเลี่ยงเหมือนกัน

พี่เองบ้านมีหีบเก่า 3 ใบ ก่อนจะเอามาถามแม่ว่า
เค้าเอาไว้ทำไร เพราะกลัวว่าเค้าจะเอาใส่ "ศพ"
แม่บอกว่า "ปากเหรอนั่น" 55+

^
^
theme ไม่ขึ้นเหรอคะ ???

ถ้าในห้องมีหีบโบราณเก่า ๆ มาตั้งอยู่
หลิวก้อวิ่งเหมือนกันล่ะ พี่พู่

เค้าว่าของเก่า มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง

ว่าแต่..เสน่ห์ หรือ ความหลอน กันแน่... ???

แหม สาวน้อยรายนี้ ธีมเปลี่ยนบ่อยจังนะครับ ตั้งแต่รอเก้อบนดาดฟ้า สาวแอบถ่ายปาปารัซซี่ แล้วก็มาธีมนี้ แหงนมองฟ้า ไม่จำเจดีจัง สงสัยผมเกิดทีหลังนะ ไม่เคยอ่านการ์ตูนเล่มใหญ่
ชาตินี้เป็นหนี้น้องสาวคนรอง แต่ก่อนไม่ชอบอ่านหนังสือ มาเห็นน้องอ่านโดราเอมอน แมวไมเคิล ขายหัวเราะ เลยอ่านตาม ถึงวันนี้หนังสือหลายร้อยเล่มแย้วอ่ะ แต่ ชอบสะสมนะ ไม่ชอบอ่าน

สวัสดีค่ะคุณหลิว

วันนี้ฝนตกแต่บลอคคุณหลิวแจ่มใส อิอิ สวยดีค่ะ ผ่อนคลายสบายตาดี

แต่ก่อนสะสมการ์ตูนเหมือนกันเลย โดนแม่ขนไปขายก็หลายที 55
พอโตมาก็อ่านน้อยลง ไปอ่านการ์ตูนผู้ชายซะมากกว่า พลอตเยอะ ข้อคิดดี
ตอนนี้เลยสะสมเป็นหนังสือแทน ส่วนใหญ่ก็จะสะสมเฉพาะนักเขียนที่ชอบน่ะค่ะ

นอกนั้นก็รู้สึกจะไม่มี รู้สึกเหมือนคุณหลิวว่าอ่ะค่ะ
มันมาพร้อมความทรงจำ เลยไม่ค่อยอยากเก็บ
เวลารู้สึกดีๆ กับอดีตแต่ย้อนกลับไปไม่ได้มันเหงาๆ แฮะ

ปล.งานแสดงธรรมที่สถาบันวิมุตติยาลัยคุณหลิวไปป่าวคะ?

คุณWalkerahead -
ตอนนี้เริ่มสะสมหนังสืออย่างอื่นที่ไม่ใช่การ์ตูนแทนค่ะ
ถูกใจก้อหยิบ ก้อหยิบ..
แต่ก้อ อ่านไม่ทันเหมือนกันนะ ...

sofabed_arts - ขอให้ทุกทุกวัน เป็นวันที่ดีของคุณค่ะ

คุณปุ๊ก .. งานแสดงธรรมที่วิมุตติยาลัยคงไม่ได้ไปอ่าค่ะ
แต่จะรอฟังเสียงหลวงพ่อจากเว็บวิมุตติ น่ะค่ะ

สำหรับเรื่องความทรงจำดี ๆ ในอดีต
ที่พอนึกถึงแล้วอยากย้อนเวลากลับไป
นี่หลิวพอจะเข้าใจความรู้สึกนะ ...........


พี่ฮันนี่ - มีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ อ่านการ์ตูนไม่รู้เรื่อง
เค้าบ่น ๆ ว่า "รู้ได้ยังไงว่า ช่องไหนไปต่อช่องไหน"
แล้วอ่านจากซ้ายไปขวา หรือ ขวาไปซ้าย
จะ.... รู้ได้ยังไง อะไรประมาณนั้น

พอฟังเค้าบ่น ๆ เลยเริ่ม งง ตัวเอง
"เอออ.....แล้วเราอ่านรู้เรื่องได้ ยังไง... ??"

ดีจ้า ... ตอนนี้เข้ามาบล็อกอีกรอบเห็นธีมใหม่แล้วจ้ะ
อันนี้ความเห็นส่วนตัวน๊า .. พี่ว่าบล็อกแบบพื้นเรียบ
อันเก่าดีกว่าอันนี้ตรงที่ว่าอ่านง่ายกว่าอ่ะค่ะ ธีมนี้
ออกจะลายตานิดนุงเพราะว่าตัวหนังสือมันจะเล็ก
แล้วบีจีมันจะม่เล่นลายเล็กๆ อ่ะคะ ...

แต่ว่าไม่เป็นไร เอาส่วนใหญ่เข้าว่า อีกอย่างก็คือ
จขบ. พอใจ คนอ่านก็อ่านได้อยู่แล้วล่ะคะ
แบบว่าพี่มันเริ่มตาฝ้าฟางไง ต้องอ่านตัวใหญ่หนอ่ยๆ
ประมาณว่าสวมแว่นอาจจะต้องสวม 2 อันซ้อน
อาไรประมาณนี้อ่ะคะ ฮ่าๆๆๆๆ

...................

พูดถึงแบบสวน ... อันนี้ก็ไม่แน่ใจว่าจะแยก
เป็นแบบไหนดีอ่ะคะ เพราะคาดว่ามันน่าจะรวบฮิต
ของสวน เพราะเราจะจัดเข้ากรุ๊ปแบบมั่วๆ อ่ะค่ะ
ยังไม่รู้เลยว่าจะออกแนวไหน 555+ อันนี้
ต้องรอดูก่อน

ตอนนี้กำลังเริ่มมึนๆ เพราะว่าสวนเล็กกระจิ๋วแต่ว่า
ไอเดียสองเรากระฉูด แถมดูหนังสือเยอะแบบก็เยอะ
ตามไปด้วย เลยไม่รู้ว่าอยากได้แบบไหนกันแน่
เพราะนั่นก็ดี นี่ก็สวย เราสองเลยเลยคิดว่าสงสัย
อาจจะได้จับฉลากกันเอาถ้าหากว่าตกลงกันไม่ได้

ฮ่าๆๆๆ พอจัดเสร็จแล้วอาจจะได้ชื่อว่า สวนสิ้นคิดอ่ะค่ะ คริๆๆๆๆ

ขอบคุณทุก comment ค๊ะ
ปรับสีให้สว่างขึ้นอีก ..จิ๊ดนึงละ



พี่พู่...อยากเห็นสวนที่จัดแล้วจังอ๊ะ

ใช่แล้วค่ะ อารมณ์ประมาณนั้นเลย
คนอ่านการ์ตูนเป็นไม่มีวันรู้หรอกว่ามันยากยังไง

ถ้านึกอะไรออกปุ๊บรีบเอามาลงบล็อกได้ทุกทีก้อดีนะคะ กลับมาดูได้ทุกเวลา... แล้วยังเขียนไดอารีใส่สมุดอยู่ด้วยมั้ยคะ...

แฮ่ ปุ๊กไม่ได้ไปค่ะคุณหลิว วันนั้นไปทำบุญ+ฟังเทศน์อีกที่
เดี๋ยวรอฟังเป็นเพื่อนคุณหลิวอีกคน อิอิ

สวัสดีวันฝนตกจ้า

สวัสดีวันหมอกลงค่า คุณปุ๊ก ..

อิ อิ... ๆ มีแนวร่วมละ

คุณมี้.....



เราก็ชอบอ่านนะการ์ตูนค่ะ...สมัยเด็กๆเคยอ่านแคนดี้จอมใจจอมแก่น (บางคนเม๊าท์ว่า...คนญี่ปุ่นเก็บกด..วาดแคนดี้ซะตาโตเชียว)



ชอบเฟอร์นิเจ่อร์ไม้นะ..รู้สึกว่ามันอยู่ได้จริงๆ บางอย่างหรูอลังการไป..นั่งไม่สบาย..ใช้ไม่สะดวก..เหมือนเรา (คน)เป็นเฟอร์นิเจอร์ประดับตัวของใช้มากกว่า....แต่ไม่ค่อยขอบของเก่าอะ...รู้ว่ามันสวย...คลาสิค...มีราคาหายาก.....


แต่กลัวเจ้าของเก่าเค้าน่ะสิ T_____T


ความคิดดีนะ..อะไรแย่ๆก็ต้องเก็บไว้เตือนใจว่า..ไม่ทำแบบนั้นอีก..จากนั้นมุ่งหน้าทำสิ่งที่แตกต่างและดีกว่าเดิม....เราก็อยากจะทำให้ได้เหมือนกันค่ะ


:)

ขายหัวเราะเล่มใหญ่นี่รู้สึกจะเล่มละหกบาทใช่มั้ยครับ
สมัยนั้นถ้าอยากซื้อถูกๆผมจะไปซื้อตามงานคล้ายๆงานวัดที่จัดที่ศาลากลางจังหวัด เค้าจะเอาการ์ตูนขายหัวเราะมือสองมาขาย สามหรือสี่เล่มเนี่ยะแหล่ะครับ 10 บาท
ผมอ่านขายหัวเราะตลอดวัยเด็กเลย
เคยพยายามส่งขำขันไปลงด้วย แต่ผลของการส่งไม่ขำครับ
คือไปแล้วไปลับตลอด
ส่วนการ์ตูนญี่ปุ่นนิยมเช่ามาอ่านเอาครับ

แต่ถ้าพูดถึงการเก็บความทรงจำนี่ผมไม่ค่อยเป็นครับ ผมไม่มีสมุดเฟรนด์ชิพ ไม่มีเสื้อนักเรียนเปรอะสีเมจิคลายมือเพื่อน จะมีก็ส.ค.ส.จากเพื่อนๆเก็บไว้หลายปี เคยเอามาอ่านบ่อยๆตลกดี บางคนเขียนในส.ค.ส.ประมาณว่า เอ้ย เดี๋ยวเย็นนี้เตะบอลกัน พอมาอ่านอีกครั้งก็ขำว่า นี่มันส.ค.ส.หรือกระดาษ memo กันแน่หว่า แต่สรุปว่าอ่านแบบนี้แล้วรู้สึกดีกว่าข้อความพวกขอให้มีความสุขตลอดปีอะไรแบบนั้นอีก

บล็อกอ่านได้สบายตาครับ

^
^
^
ทันอ่านขายหัวเราะเล่มใหญ่
ถ้าอย่างนั้น เราก้อรุ่นเดียวกัน อ่ะสิคุณตี๋
(อุ๊บบบบบบ~บบบ ... )

ตอนเด็ก ๆ เคยอยากเป็นเจ้าของร้านขายหนังสือการ์ตูน
จะได้ขายไป อ่านไป .. ^^

^
^
มีขายหัวเราะเล่มใหญ่ด้วยเหรอ จำไม่ได้เลยแฮะ
แต่ทุกวันนี้ยังซื้อเล่มเล็กมาอ่านอยู่ค่ะ ชอบอ่านเรื่องสั้น

วันนี้รอดตัวไป เพราะตอนอ่านคอมเม้นต์คุณหลิวปุ๊กกินข้าวอยู่พอดี ฮี่ๆ
ขอบคุณนะคะที่เอามาแบ่งปันถึงบลอคเลย บ้านคุณหลิวนี่มีเมนูน่าอร่อยเยอะแฮะ

^
^

วันนี้ไปถวายยากะทำบุญทอดกฐิน เอาบุญมาฝากคุณหลิวจ้า

^
^

ู^
^
จำได้ว่าเคยอ่านค่ะ พี่ฮันนี่
รู้สึกเหมือนกำัลัง เจาะเวลาหาอดีต ยังไงไม่รู้แฮะ -..-"

ชอบ ขายหัวเราะ เหมือนกันครับ