การถูกผู้ปกครองกดดันเล็กๆนี่จะว่าไปก็จัดว่าเป็นเรื่องปกติ
ถือว่าเป็นประสบการณ์การเรียนนอกห้องเรียน
เป็นห้องเรียนชีวิต
สอบผ่านก็จะเป็นเด็กที่เข้มแข็งครับ ^^

ถ้าน้องเค้ารักเรียน ยังไงก็คงไม่มีปัญหาหรอกครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยกล้าให้คำปรึกษาใครเลยค่ะ เพราะมักจะเลือกสิ่งที่ตัวเองทำแล้วมีความสุขมากกว่า

อีกอย่าง แต่ละบ้านมักมีอะไรหลายๆ อย่างที่เราเข้าไม่ถึงและอาจไม่มีวันเข้าใจ
อย่างญาติปุ๊กคนนึง มีแนวคิดว่าคนเราควรเรียนสาขาที่หาเงินให้ได้เยอะๆ สังคมเลวร้ายยังไงก็ช่าง เศรษฐกิจแย่ก็ช่าง เราอยู่ในฐานะผู้ขายก็พอ โจรขโมยจะมากขึ้นก็ไม่ต้องไปแคร์ ทำตัวดูจนๆ ไว้เดี๋ยวก็ปลอดภัย มีแต่คำว่าเงิน เงิน เงิน คุยด้วยแล้วเซี่ยงจี๊อักเสบอยากขอตัวกลับบ้านยังไงไม่รู้สิ

Happy halloween นะ....คุณมี๊...มี๊....



รูปในกล่อง comment สวยจังอะ...น่าจะให้เห็นชัดๆนะคุณ


เห็นด้วยค่ะการแข่งขันสูง ทำให้เด็กต้องเรียนพิเศษกันยุ่บยั่ม..แทนที่จะเรียนที่โรงเรียนแล้วใช้เวลาที่เหลือกับครอบครัว........เราเคยเรียนพิเศษวิชาฝรั่งเศสกับอาจารย์สมเกียรติที่สยามที่เดียว...และจำ หลักสูตร .."มะลิ ลุย อี แอ่น"... "me le lui y en" ....มาได้จนบัดนาว....โชคดีเจอครูดีนะ


เรื่องเรียนบ้านเราก็ไม่กดดันนะ...แต่เหมือนรู้ตัวว่าไม่ได้ร่ำรวย..กระเสือกกระสนเรียนมหาลัยรัฐบาลจนได้...ประหยัดตังคืพ่อแม่พอควร.....




เอาฟักทองมาฝากค่ะ.....บวดโลดนะ....

โลกของทุนนิยม คนบูชาเงิน เด็กบูชาเกรดครับคุณหลิว ซึ่งบางครั้งก็ดูเหมือนจะมากจนเกินพอดี

นั่นก็เป็นสาเหตุนึงที่ทำให้โรงเรียนกวดวิชาทั้งหลายต่างขายดี บางแห่งสอนแบบเปิด VDO ยังมีเด็กแห่เข้าไปเรียนเป็นจำนวนมาก

คุณหลิวสบายดีนะ ช่วงนี้ผมไม่ได้เข้า Blog เลย มีหลากหลายงานเข้ามาชนกัน ขออนุญาต Add MSN ไว้คุยกันนะคุณหลิว ^^

สมัยนี้เห็นผู้ปกครองพาเด็กไปเข้าคิวเรียนพิเศษกันยาวเหยียด แล้วรู้สึกสงสารอนาคตของชาติ

อำนาจเงินทำให้คนทำได้ทุกอย่าง จรรยาบรรณคนสอนเลือนหาย(บางคนไม่ขอเรียกว่าครู) สังคมไปตามกระแสที่ว่าใครเรียนไม่ดีคือคนที่ไม่มีความสามารถ

โชคดีเหมือนกันที่ที่บ้านไม่กดดันอะไร เพราะแค่เป็นคนดีในครรลองก็โอเคแล้วครับสำหรับบ้านนี้

จิงๆแล้วถ้าจะไปพูดกะแม่น้อง น่าจะให้น้องเกริ่นก่อน แล้วเราสนับสนุน จะได้ฝึกให้น้องกล้าแสดงออกในเรื่องที่ควรพูดนะครับ แล้วก็กันทางแม่เค้าไปด้วย เพราะผู้ใหญ่ถ้าคุยกับเด็กสองต่อสอง มักจะไม่ค่อยฟังเด็ก

สุขสันต์หลังวันปล่อยผีครับ

คุณหลิวติดฝนวันเดียวกะปุ๊กเลย
วันนั้นรถติดมากกกกกกกกกกก

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว
รักษาสุขภาพนะคะ

คุณตี๋ :
น้องคนนี้เค้าเด็กเรียน
แต่..สงสัยช่วงนี้จะดูหนังสือหนัก เลยมี งอแง นิดหน่อย

คุณปุ๊ก :
ถ้าคนไหนเค้าพอจะรับฟัง หลิวก้อให้คำปรึกษา
ได้นิด ๆ หน่อย ๆ นะ แต่คำปรึกษาที่ให้ไป ก้อตามแบบหลิวนั่นล่ะ
ช่วยได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก้อว่ากันไป

Ps : ขอยาแก้ปวดเซี่ยงจี๊อักเสบ ได้ที่พี่ฮันนี่น๊าค๊า >__<


พี่ฮันนี่ :
หลิวเคยอดนอนเพราะอ่านหนังสือ +ทำรายงาน
เข้าใจอาการวิญญาณที่เหมือนจะออกจากร่างเลยคะ
บอกกับตัวเองว่า ครั้งหน้าไม่เอาอีกแล้ว

Ps : อย่าลืมเอายาให้คุณปุ๊กนะคะ

My_Sanctuary :
พี่เรียก มี๊ มี๊ .. เหมือนเรียกแมวเลย
ขอบคุณสำหรับฟักทองนะคะ
ชอบน้องเหมียวที่แอบงีบอยู่ในฟักทองอ่ะ น่าลัก(ขโมย)ดีจัง

พี่ฮันนี่ : part-2
พอรู้ว่าวันฮาโลวีน ก้อรีบเผ่นกลับบ้านตั้งแต่ 5 โมงแล้วคะ
เฉียด ๆ ฝนตกไปจิ๊ดเดียวเอง.. -..-"

คุณคูณ :
ไว้คุยกันน๊า ..


dingadinga :
สวัสดีหลังวันปล่อยผีค่ะ
เห็นด้วยที่ว่า ผู้ใหญ่คุยกับเด็ก มักจะไม่ค่อยรับฟังความคิดเด็ก
บางครั้ง...
ผู้ใหญ่คุยกับผู้ใหญ่ด้วยกันเอง ยังไม่ค่อยจะฟังกันเลยค่ะ

คุณปุ๊ก :
เมื่อคืนเผลอสระผมก่อนนอน ปรากฎว่าวันนี้มึนหัวตึ๊บบเลยอ่ะ T-T

ดีขึ้นยังคะคุณหลิว หายไวๆ น๊า ขอให้ไม่เป็นหวัดค่ะ

วันนี้ไปทอดกฐินมา เอาบุญมาฝากคุณหลิวนะคะ

สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ

morning ค่าคุณปุ๊ก กะพี่ฮันนี่
หลิวแอบย่องไปหาที่บล็อคแล้วน๊า .. ^^

สาธุค่าคุณหลิว ^^

วันนี้ไปฟังหลวงพ่อมา คนเยอะมากๆ สงสัยจะส่งการบ้านคงต้องไปที่สวนสันติธรรมแล้วล่ะค่ะ ตามรอยคุณหลิวไป อิอิ

หายเพลียยังคะวันนี้ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ

ก้อดีอ่ะสิคะ
คุณปุ๊กอาจจะได้เจอหลิวตัวเป็น ๆ ไง
แต่คงต้องเรียกอ่ะนะ
เพราะหลิวต้องคอยมองทางเดิน
ขนาดเิดินพื้นเรียบ ๆ ยังสะดุดเฉยเลย -..-"

วันนี้ดีขึ้นกว่าเมื่อวานแล้วค่ะ

คุณหลิวไปบ่อยเหรอคะ
เผื่อเจอจะได้ทักกันเนอะ ^^

สุขสันต์วันพุธค่ะ

ตั้งแต่วันนี้ถึงวันศุกร์ปุ๊กหัวฟูมาก
เครียดให้รู้ว่าเครียด

ตอนเด็ก ๆ เวลาเรียน พ่อจะบอกว่า
ไม่ต้องเครียดลูก เอาแค่ผ่านก็พอ
ก็ได้แต่มองหน้า พูดจริงป่าวหว่า..อิอิ

ผลสอบออกมา โอ๊ะ..ดีกว่า "แค่พอผ่าน"เยอะอยู่นะนี่
ไม่รู้ว่าเป็นจิตวิทยาของพ่ออย่างนึงหรือเปล่าค่ะ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

นอกจากผมจะตามการสอนของเด็กสมัยนี้ไม่ทันแล้ว
ก็ยังตามเด็กสมัยนี้ไม่ทันจริงๆ แต่งตัวกันแร้งแรง

แวะมาด้อมๆมองๆ หลังจากวันแรกของการทำงานผ่านไป
หวังว่าท่านประธานคงกลับไปแล้วนะคะ

ผู้ดองบลอคหมายเลขสองงงงได้แก่.....

คุณหลิวววว ผู้นี้นี่เองงงงง
แทนทะดะแดน แแถ่นแทนแทนแท้นน
(ปุ๊กไม่เกี่ยวนะเออ อัพแล้ว อิอิ)

งานหนักเหรอคะช่วงนี้ รักษาสุขภาพนะคะ
อากาศดีน่าเดินเล่นจังเลยค่ะช่วงนี้ พรุ่งนี้คุณหลิวไปลอยกระทงที่ไหนป่าว

Blog นี้ก็ฝุ่นหนามิใช่เล่นเหมือนกันนะ พี่หลิว อิอิอิ

แวะเอาลมทะเลมาแทนที่ลมหนาวค่ะ

พี่หลิว ผม Up แล้วนะ ถึงตาพี่หลิว Up บ้างแล้ว อิอิอิ