๐๕.*..คิดได้เมื่อสายแล้ว..*
. .*..คิดได้เมื่อสายแล้ว..*. . ลมสะบัดพัดพลิ้วต้องผิวหนัง ในภวังค์เวียนวนระคนถวิล กอดหัวเข่าเคล้าหน้าน้ำตาริน ในห้วงจินต์จิตครุ่นแต่วุ่นวาย . ทุกช่วงกาลผ่านรุดสุดจะห้าม เพิ่งรู้ว่าทุกยามมีความหมาย ตอนจับมือพร่ำเพ้อเมื่อเธอตาย แสนเสียดายเวลาแม้นนาที . จะร้องห่มร้องไห้เขาไม่ฟื้น เพราะยากตื่นพาตนพ้นภพผี อยากจะสาวเวลาของนารี บอกคนดีว่ารักแม้สักคำ . ต้องกอดกายไร้จิตสะกิดบอก ใช้ลมกรอกสองหูดูหน้าขำ เนื้อหนังนี้โปรดนะช่วยกระทำ เก็บถ้อยจำนรรจ์ซึ้งไปถึงเธอ . คนบนฟ้าลาไกลเขาไปจาก ทิ้งเทวษเศษซากผู้ซื่อเซ่อ อดีตย้อนสอนใจก่อนไม่เจอ อยากบ่นเพ้อให้รีบตอนชีพยัง . อยู่ด้วยกันบ้านกว้างก็ยังแคบ ควรอิงแนบกายนั้นดันหันหลัง เมื่อถึงคราพาทีไม่มีฟัง ดันทุรังเล่นลิ้นด้วยชินชา . ของสิ่งใดในมือไม่ยื้อยุด เมื่อมันหลุดลอยไปคิดใฝ่หา ชีวิตเหมือนอุปมัยอุปมา คิดถึงคนบนฟ้าเมื่อช้าไป . .*..พันคม..*. ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต . บ่อยครั้งที่..ของเมื่ออยู่ในมือ เรามักมองไม่เห็นความสำคัญ จวบจนของสิ่งนั้นสูญหายไป แม้เราครวญคร่ำอย่างไร ก็สายเกินไปเสียแล้ว
Create Date : 26 มกราคม 2563 |
|
4 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2563 16:15:13 น. |
Counter : 881 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 26 มกราคม 2563 20:50:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 5 กุมภาพันธ์ 2563 17:21:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กาปอมซ่า 7 กุมภาพันธ์ 2563 16:57:07 น. |
|
|
|
|
|
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
navagan Movie Blog ดู Blog
tanjira Diarist ดู Blog
ปรศุราม Literature Blog ดู Blog
พันคม Literature Blog ดู Blog
มาอ่านและโหวตให้ค่ะ