|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
|
|
|
|
|
|
|
๐๗.*..ชั่วนิจนิรันดร..*.
.*..ชั่วนิจนิรันดร..*. . เช่นท้องฟ้ายามค่ำในคืนดับ เพียงแสงดาววาววับก็สว่าง หากมีแสงแห่งแขส่องแลทาง ทั่วแผ่นผืนนภางค์กระจ่างตา . ความคิดถึงจึ่งคล้ายกับคืนค่ำ แสงมืดดำคือทรวงยามห่วงหา ความสมหวังดั่งแสงแห่งดารา สุดปรารถนาคือแสงแห่งดวงจันทร์ . สองเราแค่ขอมีที่ให้พบ ทรวงคิดถึงคงสบสรวงสวรรค์ โลกจะขาวจะดำไม่สำคัญ สองเราเพียงผูกพันเท่านั้นพอ . ทุกถ้อยคำคือสิ่งจะให้ทราบ เทียบกุหลาบผลิดอกออกชูช่อ จะแย้มบานนานเนิ่นไม่เกินรอ หากเมื่อเอ่ยเออออนะคนดี . เพราะมั่นในใจนักกับรักแท้ หมายให้เจ้าดูแลดวงใจพี่ เป็นเพียงหนึ่งเท่านั้นในธรณี สามแดนโลกธาตุมีเป็นพยาน- . จะเผยพร่ำคำจาทั่วหล้าโลก มิใช่โยกให้คลอนด้วยอ่อนหวาน เหมือนลูบเย็นดับร้อนใช่ระราน แท้คือความตระการใส่อุ้งกร . พิศใจคาดคำนวณหาส่วนเศษ ว่าพบเจตจำแลงแอบแฝงซ่อน ด้วยมีใครไหนเล่าคอยเว้าวอน หลบซุกนอนยืนนั่งสิ้นทั้งปวง . ฟังแล้วใคร่ครวญคิดด้วยจิตเจ้า ว่าหมายมามอมเมาด้วยก้าวล่วง กับความล้ำคำหวานซึมซ่านทรวง ให้ตกบ่วงบาศจ้องคอยคล้องกาย . เพียงจะพร่ำสัตย์นี้สุดที่รัก ให้กุมกักคนงามด้วยความหมาย เป็นคู่จริงจวบต้นจนวันตาย มิโอนถ่ายทอดคำไม่ซ้ำคน . เจ้าจะเชื่อใจแท้เชิญแม่คิด เพ่งดูจิตถึงเจตด้วยเหตุผล ว่าจริงแท้แน่ไซร้ในกมล ปุถุชนชายหนึ่งเขาซึ้งนัย . หมดทุกห้วงดวงจิตลองพิศซิ ตลอดวินาทีที่เคลื่อนไหว- -ของพระพายพัดห้องหฤทัย พบหนึ่งเดียวในใจที่เจอะเจอ . ใช่สรรหาสาบานมาขานบอก เพื่อมาหลอกลวงใครจนใจเก้อ แท้คือจริงทุกคำที่พร่ำเพ้อ ว่ารักเธอชั่วนิจนิรันดร์เลย . .*..พันคม..*. ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2563 |
|
8 comments |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2563 14:38:29 น. |
Counter : 1281 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 14:57:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 14:58:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 14:59:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 15:02:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 15:03:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: พันคม 23 กุมภาพันธ์ 2563 15:04:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 24 กุมภาพันธ์ 2563 14:12:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มาคนเดียวไปคนเดียว ถึงเวลานั้นก็ไม่รับรู้อะไรแล้วค่ะ
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:30:22 น.
มองรอบกาย เห็นคนค่อยๆจากไปที่ละคนๆ
ได้แต่รอว่าเมื่อไรจะถึงคิว