ชีวิตเน่า ๆ ของคนตัวดำ ที่สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตามประสามนุษย์ฮึเหม็น...
Group Blog
 
All blogs
 
Don't you dare leave me nowww!!!!



วันนี้ตื่นขึ้นมาสิ่งแรกที่ทำคือ หยิบโทรสับมากดหาแม่ เพื่อจะบอกกับแม่ว่า ลูกสาวแม่ได้งานทำแล้วน่าาา
ถึงแม้จะไม่หรูเหมือนงานเก่า แต่ก้อยังอยู่ในวงการเดิม แถมที่ทำงานใหม่ก้อดีกว่าเดิมมาก ๆ จึงไม่แปลกที่เราจะเริ่มที่จุดเล็ก ๆ เสียงแม่ในโทรสับบอกกับเราว่า แม่ดีจัยที่เรามีงานทำซะที ..จะได้ไม่เกิดอาการเบื่อสวีเดนอีกต่อไป (ไม่แน่น่าแม่น่าาา)..แม่ยังบอกอีกว่า
คนเราต้องเริ่มต้นกันที่ 0 ทั้งนั้นแหละ ยิ่งคนตัวดำ ๆ ตาดำ ๆ อย่างเราด้วยแล้ว มีโอกาสนับ 0 ใหม่ก้อดีโขแล้ว ... แหม๋ มันช่างไปตรงกับที่คุณซะมีพูดจริง ๆ เลย (สองคนนี้จะพูดไรคล้าย ๆ กันเสมอแหละคะ) คุณซะมีบอกว่า ไม่ว่าเธอจะเก่งแค่ไหน มันก้อเป็นไปไม่ได้หรอก
ที่การนับของเธอจะเริ่มต้นที่ 5 หรือ 3 มันก้อต้องเริ่มที่ 0 ด้วยกันทั้งนั้น...จริงค่าจริง อิเมียไม่เถียงหรอก

กลับมาเรื่องแม่ ... คุยกันแป๊บหนึ่ง เราก้อถามหานายหัวเหมือนอย่างเคย แม่บอกว่า กินข้าวเที่ยงเสร็จก้อนอนอยู่นี่แหละ วันนี้พากันไปไร่มา (ที่จริงมันเป็นสวน แต่บ้านเราชอบเรียกติดปากว่า "ไร่") คุยกันต่ออีกแป๊บก้อวางสาย...

ดีจัยที่เห็นแม่ดีจัย

ตกบ่าย นั่งเล่นเน็ตอยู่ เจ้าซุงร้ายก้อดังขึ้นพร้อมบอกว่า แม่โทรเข้า เราก้อตัดสาย แล้วโทรกลับเหมือนเคย. แต่คนรับสายเป็นเสียงพี่สาวคนกลาง
กำลังจะด่าว่า เมิ้งมายุ่งไรกับโทรสับแม่อีกแระ (มันชอบเอาโทรสับแม่โทรออก แล้วโทรสับมันไม่เค๊ยมีตังค์ แล้วใครล่ะเป็นคนเติมตังค์โทรสับแม่
ก้อกรูนี่แหละ) มันตัดหน้าพูดซะก่อนว่า อ่ะ คุยกับ..สิ (พี่สาวคนโต)

เรา- ทำไรกัน
..- อยู่ตรังเนี่ยะ
เรา- ทำไร ค่ำแล้วน่า
..- อยู่โรงบาล
เรา- ใครเป็นไร
..- พ่อ
เรา- ทำไม พ่อทำไม
แล้วเขาก้อเล่าให้ฟังว่า พ่อโดนอัมพฤกษ์จับ (เขียนถูกไหมไม่รู้น่ะ) เมื่อตอนบ่าย บลา บลา บลา บลา บลา ฟังไม่รู้เรือง เพราะหูอื้อ น้ำตาไหล
..บอกว่า ยังไม่ต้องคิดเรื่องจะกลับมาหรอก คิดว่าพ่อคงไม่เป็นไรมากหรอก แม่เรายังหายเลย (..คนละแม่กันกับเรา) โดนปลอบใจซะร้อยแปดพันเก้า
แต่ฟังไม่รู้เรื่อง เลยบอกไปว่า เด๋วโทรหาใหม่น่ะ ตอนนั้นกลั้นไม่ไหวแล้ว ร้องเจี๊ยกเลย ไปซบอกคุณซะมี ที่เห็นคุณอิเมียร้องไห้ ก้อร้องไห้ด้วย
โดยที่ไม่ทราบสาเหตุ

แล้วก้อเล่าให้เธอฟัง เธอก้อปลอบว่า คงไม่เป็นไรมากหรอก บลา บลา บลา บลา ไม่ต้องกังวลหรอก
จริง ๆ แล้วเราไม่ได้ร้องไห้เพราะกังวล แต่เราสงสารพ่ออ่ะ พ่อจ๋าาา เจ็บมั้ย เจ็บมากไหมอ่ะ พ่อคงจะทรมานมากเลยน่ะ
นู๋คิดถึงพ่อจังเลย ...

โทรกลับไปอีกรอบ พี่สาวคนกลางบอกว่า หมอว่า เส้นเลือดในสมองตีบ หมอจะให้อดน้ำ อดอาหารคืนนี้ แล้วพรุ่งนี้ดูอาการว่า ต้องผ่าตัดไหม
(ถ้าไม่ผ่า กรุณาเอาข้าว เอาน้ำให้พ่ออิชั้นกินด้วยน่ะ หมอขา)


โอเค ก้อโล่งใจที่ไม่ใช่เส้นเลือดในสมองแตก คุยกันไปคุยกันมา พี่สาวอีกคนกับ..จะกลับไปนอนที่บ้าน ให้พี่สาวคนกลางนอนกับแม่และพ่อที่โรงบาล
เราก้อเอะใจ นอนยังไงอ่ะ ก้อภาพโรงบาลบ้านเรามันยังติดตา สมัยไปนอนเฝ้าแม่ของเพื่อนตอนเป็นสาวเทคนิค เลยบอกพี่ให้ไปเปิดห้องพิเศษ
เพราะว่า ไม่งั้นคงจะไม่ได้นอนกันหรอก แม่บ่น พี่สาวบ่น ว่ามันเปลืองบ้าง มันแพงบ้าง ชักรำคาญสองคนนี้ ทำไมไม่ get ว่าไม่ได้จ่ายตังค์เอง
เลยพูดแบบขู่ ๆ ปนรำคาญใส่พี่สาวว่า เมิ้งไปเปิดห้องเหอะ "ค่าห้องที่โรงบาลคงไม่ต่างกับค่าเหล้ากรูเท่าไหร่หรอก" สงสัยมันคิดว่า เรากินเหล้าขาว
เลยบอกว่า ค้าาา ไม่ใช่คืนละร้อยทีอ่ะ กรูละเวนนนนกับพี่สาวตัวเองจริง ๆ (ขนาดพ่อไม่สบายนะเนี่ยะ ยังมีกะจิตกะใจกัดกัน)..
แต่ชีก้อรับปากว่า จะไปเปิดห้องพิเศษ ..สักพักโทรหาชีใหม่เพื่อเชคว่า ได้ห้องหรือเปล่า เฮ้ออ สรุปว่า ไม่มีห้องว่างเลยอ่ะ แต่คาดว่าพรุ่งนี้จะได้ (คาดว่านะ
ยังไม่แน่) .. สงสารพี่สาวกับแม่จัง คืนนี้จะได้นอนไหมน่าาาา คงต้องนั่งหลับเอา จะย้ายโรงบาลก้อกระไรอยู่ กลัวการรักษามันไม่ต่อเนื่อง

สงสารพ่อด้วย งอแง จนเขาต้องฉีดยานอนหลับให้ พ่อเจ็บหลังไหม๊จ้ะ พ่อทนหน่อยน่าาา เด๋วก้อหายแล้ว ได้กลับไปอยู่บ้านกับเจ้าเอกแล้วน่าาาา...

นู๋อยากอยู่ใกล้ ๆ พ่อจังเลยจ้ะ



Create Date : 18 พฤษภาคม 2550
Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 0:51:20 น. 8 comments
Counter : 400 Pageviews.

 
อ่านแล้ว..เข้าใจความรู้สึกเอ็มนะ

ถึงบางทีแกชอบหักมุม(ไร้สาระก็ตามเหอะ)

พ่อเอ็มคงไม่เป็นอะไรมากหรอก
เราไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองอาจคิดไปร้อยแปดอย่าง

ทำใจดีๆ นะ ..


ขอให้พ่อหาย กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมไวๆ จ้ะ


โดย: between us วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:18:30 น.  

 
ขอบใจจ้ะ นุช


โดย: M-i-am วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:14:45 น.  

 
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมบล๊อกค่ะ

อ่านแล้วเห็นใจนะค๊ะ อยู่ไกลกันแบบนี้เข้าใจเลยว่ารู้สึกอย่างไร อย่างไรก็ทําใจให้สบายนะค๊ะ แม่เราก็เป็นอัมพฤกษ์เหมือนกัน ต้องคอยดูแลดีๆ อ่ะค่ะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:27:44 น.  

 
เหมือนกันเลยค่ะ วันนี้ก็เพิ่งได้รับโทรศัพท์จากที่บ้านว่าแม่ลื่นล้มที่ทำงานตั้งแต่เดือนที่แล้ว แต่ไม่ยอมให้ใครส่งข่าวมาทางนี้ แล้วมันก็เกิดอาการปวดหลังตรงจุดที่ผ่าตัดไว้ วันนี้เลยบอกให้แม่ลาออก แต่แม่ก็ยังรั้นขอทำจนถึงสิ้นปี ทำให้คนอยู่ไกลบ้านต้องเป็นห่วงด้วยอ่ะ


โดย: KungGuenter วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:49:04 น.  

 
ขอให้หายเร็วๆนะค้า


โดย: แตงไทยใส่น้ำแข็ง วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:05:31 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ รู้สึกเห็นใจจังเลย เป็นเราก็คิดไม่ตกเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: หลิวลิ่วลม วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:34:59 น.  

 
พ่อไม่เป็นไรหรอก นะ เอ็ม อยู่ใกล้หมอแล้วก็คงมีทางรักษาค่ะ ... พี่หนุ่ยหวังว่า แม่กะพี่สาว จะมีที่พักนะค่ะ่..
และขอให้พ่อเอ็ม หายไวไวน่า ...
แล้วเ็อ็มดูแลตัวเองนะค่ะ ... ต้องทำงานเกิดไม่สบายไปอีกคน จะแย่นะ...
สู้ๆ นะเอ็มพี่หนุ่ยเอาใจช่วย ..คนเราทุกคนต้องมีวันแบบเอ็ม นี่แหละ ...


โดย: NuiErnik วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:22:31 น.  

 
หวังว่าคุณพ่อคงจะหายดีในเร็ววันนี้นะครับ



โดย: 9A วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:31:47 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

M-i-am
Location :
ตรัง Sweden

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




บล๊อกของคนตัวดำ ที่ใจไม่ดำคะ ..ขอเตือนว่าบล๊อกนี้ไม่มีสาระน่าาา จขบ. ทำเพราะความอยากล้วน ๆ ความรู้ไม่ค่อยแน่นเท่าไหร่ (ตอนเรียนก้อบ้าเล่นเน็ต ไม่ฟังครูเลย) แต่ความอยากมีเต็มร้อยคะ

Hej och välkommen hit, har du tur så finns det nånstan på svenska så att du kan läsa--hihi

Friends' blogs
[Add M-i-am's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.