น้องคิดครบหนึ่งขวบแล้วคร้าบ...เลิกนมมื้อดึก เลิกขวดนม เดินได้แล้ว นั่งกระโถน นั่งชักโครก ฯลฯ

๑๘ กันยายน ๒๕๕๒

แปลกดีนะคะ ไม่เคยพิมพ์เลขไทยมาก่อน ก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องเปลี่ยนภาษาไปมา แถมได้อนุรักษ์เลขไทยด้วย

กว่าจะได้มาเขียนบล๊อกน้องคิดก็ขวบหนึ่งเดือนไปแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าภายในหนึ่งเดือนนี้ น้องคิดมีพัฒนาการที่ดีขึ้นมาก ๆ มาดูกันเลยนะคะ ว่าน้องคิดทำอะไรได้บ้างแล้ว

เลิกนมมื้อดึก

ความจริงน้องคิดเลิกนมมื้อดึกไปรอบนึงแล้วตอนครบเก้าเดือน แต่เนื่องจากไม่สบายเข้า รพ. ไปสองคืน (อ้วกและท้องเสีย) กลับมาบ้านเลยยังต้องกินมื้อดึก แถมด้วยความงอแงเพิ่มเป็นทวีคูณ เวลาเห็นนมนี่ร้องไห้เลย เพราะกลัวไม่ได้กิน

ก็เลยมาเริ่มกันใหม่ตอนเกือบครบขวบ ใช้เวลาสองอาทิตย์เท่ากับครั้งก่อน เพราะใช้สูตรเดิม

เลิกขวดนม

ระหว่างนั้นก็เตรียมเลิกขวดนมไปพร้อมกัน โดยการเริ่มจาก "หลอดยาคูลท์" ก่อน เพราะว่าเล็กที่สุด ลงทุนซื้อยาคูลท์สองขวดด้วยหละ ...

ก่อนหน้านี้น้องคิดก็ดูดหลอดเป็นแล้ว แต่ก็เพราะไม่สบายอีกนั่นแหละ (ก่อนหน้าท้องเสีย) ดันเป็นหวัด เลยดูดหลอดไม่ขึ้น กว่าจะหายก็ลืมไปแล้วว่าดูดยังไง

พอดูดหลอดยาคูลท์ได้ ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นหลอดนมกล่อง และเป็นหลอดเซเว่น จนตอนนี้หลอดกาแฟใส ๆ ก็ดูดได้ค่ะ แต่ต้องตัดให้สั้นหน่อยนะ ยาวไปดูดไม่ไหว หมดแรงซะก่อน



เลิกขวดนมได้ยิ่งเร็วยิ่งดี หมอบอกว่าอายุที่เหมาะสมคือ ๑ - ๑.๕ ปีค่ะ เนื่องจากฟันเริ่มขึ้นเยอะ เด็กบางคนดูดขวดแล้วหลับทำให้นมที่หวาน ๆ ติดอยู่ที่ฟันและทำให้ฟันผุค่ะ (ลูกน้องสาวต้องไปอุดฟันสองซี่ตอนสองขวบ เสียไปสามพันกว่าค่ะ แถมลูกยังร้องไห้งอแงด้วย)

ระหว่างที่เลิกขวดนม เราต้องกอดเค้าบ่อย ๆ นะคะ เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง ยิ่งเวลากินนมใส่แก้วแรก ๆ นี่กอดไว้เลยค่ะ

น้องคิดเลิกได้ประมาณวันที่ ๑๘ สิงหาคมค่ะ เลยวันเกิดมาสามวัน

ส่วนคุณแม่ที่น้อง ๆ ยังเลิกไม่ได้ ไม่ต้องเครียดนะคะ ค่อยเป็นค่อยไป เริ่มจากให้ดูดน้ำที่ชอบก่อน พวกน้ำผลไม้ก็ได้ค่ะ หาแก้วสวย ๆ น่ารัก ๆ มาให้ใช้ แก้วแบบมีที่จับสองข้างก็ดีนะคะ หรือเป็นแก้วพลาสติกทรงสูงก็จะไม่ต้องกลัวนมหกออกมา

น้องคิดเดินได้แล้วครับ
๑๐ กันยายน ๒๕๕๒

น้องคิดหัดเดินมาตั้งแต่ต้นเดือนกันยายนแล้วค่ะ แรก ๆ ก็ก้าวสองก้าว เค้าจะคอยมองไปรอบ ๆ ตัวว่ามีอะไรให้เกาะได้มั้ย พอเริ่มไม่มั่นใจเค้าจะนั่งลงแล้วคลานเอาเร็วกว่าค่ะ

ช่วงที่หัดเดินโดยมีคนจูง เค้าวิ่งเหมือน "ปังคุง" เลยค่ะ ก็ลิงชิมแปนซีใน "ขำกลิ้งลิงกับหมา" ไงคะ ตลกมากค่ะ นึกภาพขาไปก่อนตัวนะคะ แล้วมือก็ชูอยู่เพราะแม่จับไว้

มีเรื่องมาเตือนด้วยค่ะ น้องคิดหัวโนไปหนึ่งที เนื่องจากใช้ของเล่นหัดเดินที่มีล้อคล้าย ๆ แบบนี้ค่ะ (พอดีไม่ได้ถ่ายรูปมา เด็กในรูปมะช่ายน้องคิดเด้อ)



ขอบอกว่าล้อมันหมุนเร็วมาก ขนาดว่าออยเอาเทปกันกระแทกไปแปะไว้ที่ล้อ กะให้มันหนืด ๆ หน่อย ... น้องคิดเดินด้วยของเล่นนี้คล่องมากเลยตั้งแต่ครั้งแรก มีการก้มขึ้นก้มลงด้วยนะ

แต่อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นจนได้ น้องคิดวิ่งถึงฝาผนังก็หยุด แต่พอดีโน้มตัวไปข้างหน้า ล้อหลังของของเล่นก็เลยยกขึ้น ทีนี้ก็ทรงตัวไม่อยู่ ล้มหน้าไปชนฝาผนัง หัวโนบวมปูดเลยค่ะ



ออยตกใจมาก ไม่รู้จะทำไงดี เลยอุ้มไปเปิดตู้เย็น หยิบช็อคโกแลตให้กินค่ะ ได้ผลดีเกินคาด หยุดร้องไห้ทันที ... แหะ ๆ ใครจะเอาเทคนิคนี้ไปใช้บ้างก็ไม่สงวนสิทธิ์นะคะ แต่ต้องอย่าให้น้องติดใจนะ อิอิ

ก่อนวันที่จะเดินได้หลาย ๆ ก้าว น้องคิดหัดใช้ตะกร้าผ้าค่ะ น้องคิดชอบเล่นตะกร้ามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แบบนี้หละค่ะ เอาของใส่ให้หนักหน่อยแล้วให้น้องคิดเดินไถไปไถมา (แต่น้องคิดชอบรื้อของออกจากตะกร้าให้หมดก่อนแล้วค่อยไถเดิน) มันดีตรงที่ไม่เร็วมากเพราะไม่มีล้อค่ะ



และแล้วก็มาถึงวันที่ถ่ายวีดีโอนี่หละค่ะ ที่ถือว่าเค้าเดินได้เองจริง ๆ ลองแวะไปดูคลิปนะคะ แล้วก็ยังมีคลิปอื่น ๆ อีกเยอะเลยค่ะ ถ้าพอมีเวลาลองเปิดดูขำ ๆ คลายเครียดนะคะ

https://www.youtube.com/watch?v=oq84G6vyR_g

นั่งกระโถนสำเร็จ ๑๑ กันยายน ๒๕๕๒

น้องคิดไม่ยอมนั่งกระโถนเลย ชอบเอามาเล่น ขนาดว่าไปซื้อใบใหญ่หน่อยที่เป็นเก้าอี้ (ก็ดันใหญ่ไป เพราะโถเป็นรูทรงกลม ไม่ใช่ทรงรี ทำให้ก้นหล่นลงไปในโถ เพราะตอนซื้อมีแพมเพิส นึกว่านั่งได้ พอกลับมาบ้านแกะแพมเพิสออก ก้นหล่นตุ๊บลงไปเลยค่ะ)

วิธีฝึกจะฮา ๆ หน่อยนะคะ ออยนั่งบนกระโถนพร้อมกับทำเสียงอึ๊ ๆ ๆ ให้ดูทุกวันเป็นเวลาเกือบสองเดือนมั้ง ... แล้วก็ให้น้องคิดผลัดกันนั่ง (ทั้ง ๆ ที่ใส่กางเกงและแพมเพิส) เล่นกันสนุกไปเลยค่ะ

อยู่มาวันหนึ่ง น้องคิดก็ร้องโวยวาย (คงเรียกแม่บอกว่าหนูปวดอึ) พอหันไปมองก็เห็นทำท่าเบ่งอึอยู่ เลยรีบวิ่งไปหยิบกระโถน แล้วก็จับให้นั่งทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถอดกางเกงนั่นหละ น้องคิดก็ทำท่าเบ่งใหญ่เลย ซักพักนึกว่าเสร็จแล้ว ก็เลยให้ยืนแล้วก็ถอดกางเกงกับแพมเพิสออก ... อ้าว ยังไม่อึนี่นา ก็เลยจับนั่งลงใหม่ แล้วก็กอดเค้าไว้ค่ะ บอกว่าอึ๊นะลูก จะได้สบายท้อง

สำเร็จค่า ... แล้วก็เรียกเค้าดูว่า นี่ไงอึของคิด จะได้ไม่รำคาญก้นนะ

ก็ทันบ้างไม่ทันบ้าง (ส่วนใหญ่ไม่ทันเพราะทำงานบ้านค้างอยู่ ไม่เห็นไม่ได้ยินเสียงเค้าเบ่งอึ) ดีนะคะ ประหยัดแพมเพิสไปได้วันละอย่างน้อยหนึ่งผืน

ฝึกนั่งชักโครก ๑๗ กันยายน ๒๕๕๒

ต้องยกความดีให้น้องวดีแห่งห้องชานเรือนที่เป็นแรงบันดาลใจให้น้องคิดฝึกนั่งกระโถนจนสำเร็จ แถมเลยไปถึงการฝึกนั่งชักโครกด้วย และต้องขอบคุณคุณรุ่ง แม่ของน้องวดี ที่มีคำแนะนำดี ๆ มาบอกเล่าเยอะมากค่ะ

ออยเป็นคนใจร้อนค่ะ ในเมื่ออึกระโถนได้แล้วก็ลองฝึกชักโครกเลยละกัน (กระโถนไม่พอด้วย ที่ใช้ดีมีอยู่ใบเดียว ไม่อยากซื้อเพิ่ม) พอดีไปได้ที่รองนั่งชักโครกของเด็กเป็นมรดกกันมาหลายทอด ยังดี ๆ อยู่เลย จัดการเอามาล้าง

เมื่อวานอาบน้ำตอนเช้า เลยลองให้นั่งดู ชอบมากค่ะ ตื่นตาตื่นใจ นึกว่าเป็นของเล่นชิ้นใหม่

พอตอนเย็นก็เลยให้นั่งเล่นอีกรอบนึง แต่ทีนี้มีเสียงร้องด้วยค่ะ เสียงเหมือนจะร้องไห้แต่ไม่ได้ร้องนะ แล้วก็มีเสียงหล่นไปในชักโครกดัง "จ๋อม" เย้ สำเร็จแล้ว ... (แต่เราไม่รู้ว่าอึลูกแข็งมั้ย เพราะมันหล่นไปในชักโครกแล้วอ่ะ แต่เดาเอาว่าคงแข็งเพราะฟังจากเสียง อิอิ) ดีใจมากเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าน้องคิดจะทำได้แล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่มีวี่แววมาก่อนเลย

แต่ไม่รู้เป็นเพราะการฝึกด้วยหรือเปล่า ทำให้เค้าอึไม่หมด ก็เลยเป็นผลทำให้อึแข็ง เพราะวันนี้เค้านั่งกระโถนแล้วก็ร้องอีก อึแข็งมากค่ะ (ครั้งก่อนอึนิดเดียว) เหมือนเราไปรบกวนการเบ่งอึเค้าจนหด ... แต่ก็ต้องฝึกกันต่อไปนะคะ

การฝึกนี้ทำให้ออยรู้ว่า เด็กวัยนี้อยู่ในวัยของการเรียนรู้ค่ะ เค้าถึงเปรียบกันว่า "เด็กเหมือนผ้าขาว" อยู่ที่เราจะแต่งแต้มสีอะไรให้เค้า "สดใส" หรือ "หม่นหมอง"

อ้อ มีอีกสิ่งนึงค่ะที่ออยสังเกตได้ นั่นคือ น้องคิดรู้จักการใส่เสื้อและกางเกง เวลาใส่เสื้อพอสวมหัวเสร็จ เค้าก็จะยกมือซ้าย (หรือขวา) ขึ้นมาเพื่อสวมแขน และพอข้างนึงเสร็จก็จะยกมืออีกข้างนึงขึ้นมาเพื่อสวมแขนข้างที่เหลือ ... มันเป็นอัตโนมัตินะคะ (เด็กคนอื่น ๆ อาจจะทำได้เหมือนกันเนอะ ชมลูกซะ)

แล้วจะมาอัพเดตเรื่องราวของน้องคิดใหม่นะคะ

Create Date : 17 กันยายน 2552 Last Update : 18 กันยายน 2552 23:42:30 น. Counter : 2074 Pageviews.		9 comments
Share Tweet