• เรื่องของเรา
• สุขพอดีพอดี...กับงานพิธีกร
• สิ่งที่อยู่ข้างใน
• สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า...เธอ
• ปากหมา station
• ตระเวน...ไปเรื่อย..เรื่อย
• น้องเอิญ...ที่รัก
• เรื่องของฉัน (ปี๒๕๔๓)

• merveillesxx
• แฟนผมตัวดำ
• ladycake
• copybee
• ตามอารมณ์
• ยิ่งยง นั่งยองยอง
• grappa
• หาแฟนตัวเป็นเกลียว
• Webmaster - BlogGang

• พี่วิภว์
• พี่ด๋าว
• ผีจู๋
• happening
• ตกแต่งบล็อกกะป้ามด
• ร้านเล่า..แบกเป้ไปนอนอ่านหนังสือ
• hi5noppung
• Bluediamond-Resort
• BlogGang.com

การกลับมาของผู้ชายที่แก่ขึ้นอีกปี ๐๐คราวก่อนว่าจะเล่าถึงที่ไปเที่ยวอยุธยาไงออกไปแอบเหงาได้หว่า๐๐ ความเดิมจากตอนที่แล้่ว ลุงอ้วนๆกับมอไซค์ถ่อถึงอยุธยา หลังจากที่ได้เข้ามาในเขตเมืองเก่าอันดับแรกที่ต้องหาไว้ก็คือที่พัก ซึ่งตอนแรกกะจะขับกลับเลยแต่ว่ามาถึงก็ซัดเข้าไปบ่าย ๔ แล้ว คิดว่าจะมาแค่ซื้อสายไหมหน้าโรงบาลแล้วกลับเลยเกรงว่าจะไม่คุ้ม ว่าแล้วก็ขี่รถหาที่พักสักคืนดีหว่า พรุ่งนี้จะได้เที่ยวให้เต็มที่หน่อย ซึ่งเราก็เตรียมรายชื่อที่พักมาด้วยกันพลาด ว่าแล้วก็หาที่พักราคาสบายกระเป๋าดีกว่า นี่เลย ที่พักในราชภัฎอยุธยาเลยดีกว่า ถูก ปลอดภัย สาวตรึม (คิดเอาเอง) พอขี่ไปถึงก็เจอกับป้ายประกาศบอกว่า "ปิดปรับปรุง" เอ้า....ให้มันได้งี้ แต่ดูจากสภาพโดยรวมแล้วน่าจะปิดถาวรมากกว่าแหะ หลังจากนั้นก็ขี่รอบเกาะเพื่อหาที่พักอื่นๆ ซึ่งอยุธยาเป็นเมื่องที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไร ขี่รอบเมืองแค่ ๒๐ นาทีก็ทั่วแล้ว จนเราไปเจอบ้านพัก จิตต์วิไล เพลส อยู่เลยตลาดเจ้าพรหมมานิดนึง ดูสภาพแล้วสะอาดดีแหะ และที่สำคัญ มีคอกใส่มอไซค์ด้วย (พนักงานเขาบอกอย่างนั้นจริงๆนะ นี่ค่ะกุญแจ แล้วเอามอไซค์ไปใส่คอกเลยค่ะ) แต่ก็เข้าใจนะว่าที่นี่เป็นเมืองเก่า ในสมัยก่อนนักเดินทางอาจจะขี่ม้าไง แต่พอโลกเปลี่ยนไป...อยุธยาก็เปลี่ยนตาม แต่ก็ยังคงความน่ารักและห่วงใยนักเดินทางอยู่เหมือนเดิม อ๊ากกกก ช้างบุกเมือง เอ๊ะหรือว่าเมืองบุกช้าง ต่อจากนั้นแดดเริ่มอ่อนแรงลงอีก เราว่าน่าจะไปหาร้านนั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยาเวลาเย็นดีก่า พอเอาของเข้าที่พักได้ก็ขี่วนไปทางเส้นอู่ทองหาร้านที่น่าสนใจ ไล่มาตั้งแต่แพกรุงเก่า (คนเยอะมาก ผ่านๆ) และอีกหลายๆร้าน คนเยอะทั้งนั้นเลย จนเรามาสะดุดใจกับร้าน ภัตรคารอู่ทอง(นามสมุติมั้งนะมั้ง) ไม่ได้อร่อยหรือบริการดีอะไรหรอกครับ คือรถที่หน้าร้านเขาน้อยก็เลยแวะ^^ (คือพักหลังนี้อยากอยู่คนเดียวเลยหาร้านที่คนน้อยๆนะ) บรรยากาศโอเคเลยริมน้ำ มานั่งตั้งแต่ ๕ โมงเย็น ลมพัดเอื่อยๆ น้ำไหลเรื่อยๆ น่านอนเป็นที่สุด ว่าแล้วก็เอาโปสการ์ดออกมานั่งเขียนไปรอข้าวไป เราสั่งข้าวอบสับประรด ที่รสชาติไม่เป็นสับประรด ทั้งๆที่มันอยู่ในลูกสับประรด และทอดมันกุ้ง คาวมาก คาดว่ากุ้งคงไม่เคยอาบน้ำมาก่อน กัดไปคำแรก โยนให้ปลากินเลย สังเกตุได้ว่าปลาร้านข้างๆชุมกว่า พลาดแล้วนพเอ๊ยยย คือไม่ได้อิ่มข้าวเลย อิ่มบรรยากกาศและน้ำเปล่าสองขวดมากกว่า เพราะฉะนั้นร้านนี้เราเลยได้แค่อาศัยนั่งเขียนโปสการ์ดให้พี่น้องและผองเพื่อน ที่เรามีที่อยู่ของพวกเขา ซึ่งเป็นธรรมเนียมประจำปีว่า เราจะทำการ์ดอวยพรปีใหม่ให้พี่ๆ น้องๆ ที่รู้จัก ทุกปี เรียกว่าเป็นการอัพเดทชีวิตว่าเรายังไม่ตายหายไปไหนนะ ยังคิดถึงอยู่เสมอ แต่ปีนี้เราดันทำสมุดจดที่อยู่หาย เลยทำให้คนเก่าๆหลายๆคนไม่ได้การ์ด ถ้าเข้ามาอ่านในนี้ก็ฝากที่อยู่ไว้ที่เมล์ได้นะเดี๋ยวส่งย้อนหลังไปให้จ้า มาว่ากันที่การ์ดต่ออีกนิด ทำไมเราจึงชอบส่งโปสการ์ดนะเหรอ เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทคนหนึ่งเคยถาม เราตอบเขาไปว่า เราเป็นคนช้าๆ ทำอะไรช้าๆ คิดอะไรช้าๆ ใช้ชีวิตช้าๆ และการที่เราได้เขียนโปสการ์ดก็คือการสื่อสารช้าๆแบบหนึ่ง เพราะทุกวันนี้บนโลกเรามันเร็วเกินไปแล้ว เราทำอะไรไม่ค่อยทันเอาซะเลย นักการเมืองโดนรองเท้าปาใส่หน้าที่ประเทศอีกซีกโลกนึง ไม่เกินชั่วโมงเราก็รู้ข่าวละ ทุกอย่างมันเร็วไปหมดเลย เราเลยอยากคงการสื่อสารช้าๆไว้ ที่มันเป็นตัวเรามากที่สุด แล้วสื่อสารไปให้กับทุกๆคนที่เรารู้จักว่า "เรายังใช้ชีวิตช้าๆอยู่" ความช้าจะดีไม่ดีเราไม่รู้นะ แต่มันเหมาะกับเรามากที่สุด มีความสุขในความช้า จะรักใครก็รักช้าๆ เดินไปด้วยกันแบบช้าๆ บางคนอาจจะสงสัยว่าแล้วที่ขี่มอไซค์มันช้าตรงไหน แม้มันดูเหมือนจะไม่ช้า แต่ว่าเราขี่ช้าๆ (เต็มที่คือหกสิบเอง) และเราได้เห็นอะไรมากมายเต็มไปหมด อีกไม่นานจะมีการประมวลภาพในคอลัมน์น้องเอิญให้ดูว่า สไตล์ขี่รถช้าๆของเรานั้นได้อะไรมาฝากบ้าง ถ้าใครรู้จักกอล์ฟไมค์ ฝากบอกน้องเขาด้วยว่า นี่แหละสไตล์เรา ปล. ใครอยากได้โปสการ์ดก็ส่งที่อยู่ของท่านได้ทางอีเมล์เราเลยนะ   Create Date : 11 มกราคม 2552     Last Update : 13 มกราคม 2552 13:19:25 น. Counter : 522 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ไปตามตัวเองกลับมาจากอยุธยา ๐๐๐ไม่รู้จะเอาไปเล่าในหมวดไหนดี รถก็ได้ เที่ยวก็ได้ รักก็ได้ งั้นเอามาใส่หมวดนี้ละกัน๐๐๐ ในที่สุดเราก็ทำสำเร็จ กับทริปขี่มอไซค์ไปอยุธยา ระยะทาง ๘๐ กิโลเมตร เป็นการขี่รถทางไกลครั้งแรกที่เกิน ๕๐ กิโลเมตร (คราวก่อนไปศาลายาแค่ ๓๐ กิโลเมตร) ตื่นมาก็สายแล้ว สิบเอ็ดโมงกว่า โยนของทุกอย่างใส่กล่องหลังรถ กางเกงใน ยาสีฟัน เสื้อยืด โรลออน ฯ แล้วก็ขอพรจากคุณป้าว่าเราจะขับรถไปทำงานตามปรกติ ไม่กล้าบอกว่าไปไกลเดี๋ยวแกเป็นห่วงพาลจะนอนไม่หลับเอา กลับมาแล้วค่อยมาบอกแกดีก่า อย่างน้อยก็บาปลดลงครึ่งหนึ่ง เอิ๊ก... ขับมาตามเส้นเลียบทางด่วนรามอินทราเพื่อจะมาออกแถวๆหลักสี่ จะได้ผ่านสมาบินดอนเมืองไปเลย แต่ลางหลงมันก็เริ่มทำงานลืมขึ้นสะพานลอย เลยต้องออกตรงแยกเกษตรแทน เอาน่าความผิดผลาดมันคู่กับเราเสมอแหละเหอๆ พอเข้าสู่ถนนวิภาวดีได้ ก็ต้องงงกับป้ายจราจรต่างๆมากมาย ด้วยความที่ไม่เคยขี่รถออกต่างจังหวัดมาก่อน เลยพยามทำตัวเป็นคนไทยที่ดีที่สมกับการได้ใบขับขี่มา อ่านมันทุกป้าย มันขัดแย้งกันฉิบ ป้ายหนึ่งบอกให้ชิดขวาเพื่อไปอยุธยา พอไปได้อีกหน่อยมีป้ายบอกว่ามอไซค์ห้ามใช้ทางหลัก อ้าว... พอตีออกซ้ายมันก็จะพาเราขึ้นสะพานกลับรถ โอ้ยปวดกระบาล พอเริ่มหลุดม.กรุงเทพไปได้เลยไม่ค่อยใส่ใจกับป้ายจราจรละ พยายามมองแต่ป้ายที่บอกว่าไปอยุธยาเท่านั้นแหละ ระหว่างทางก็ได้เจอป้ายที่บอกเราเสมอๆว่า กลับกรุงเทพชิดซ้าย ใจเราระหว่างทางก็คิดเสมอว่าจะไปถึงไหมว่ะเนี่ย เพราะขับออกต่างจังหวัดครั้งแรก แถมมีรถใหญ่ขับเข้ามาทักทายๆใกล้ๆเป็นระยะ พอพวกพี่เขาขับมาใกล้ๆที่ไรมอไซค์เราก็จะโอนเอียงไปหาเขาเรื่อยเลย เสียวเจงๆ เท่านั้นยังไม่พอยังเจอพวกระบะใจร้ายขับปาดไปปาดมาอีก โชคดีที่เราขับแค่ ๖๐ เลยไม่ไปถูกพี่เขาเกี่ยวติดไปด้วยสักเท่าไร พอพี่เขาปาดเราก็เบรกหักเข้าป่าข้างทาง แต่ยังดีที่ไม่ลงไป ยังพอหักกลับเข้าที่ได้ตลอด นอกจากนั้นยังมีเก๋งนิสัยไม่น่ารักอีกหลายๆคันที่เปลี่ยนเลนโดยไม่เปิดไฟเลี้ยวอีกนับไม่ถ้วน แถมเรายังขี่หลงทางไปสระบุรี เพราะป้ายจราจรอันแสนงง ป้ายมันชี้ตรงเรียงกัน นครสวรรค์ อยุธยา สระบุรี แต่พอเลยป้ายไปไม่ทันไร มันเป็นทางเลี้ยวซ้าย ๒ เลน ตรง ๑ เลน ตูผิดเองที่ไปเชื่อป้ายจราจร แงแง เลยหลุดไปทางสระบุรีตั้งไกลกว่าจะกลับรถมาได้ พอกลับมาเข้าที่เข้าทางอยุธาแล้วก็บิดต่อไปอีกซักระยะ ก็จะเริ่มเห็นป้ายต่างๆมากมายที่ยืนยันว่าเรามาถึงแล้ว พอเริ่มเข้าเมืองมาก็บ่ายสามนิดๆ ซึ่งวันนี้โชคดีมากๆที่ไม่ค่อยมีแดดสักเท่าไร ลมพัดเย็นๆรอต้อนรับหลังจากการห่างกันกว่า ๑๐ ปี เพราะเมื่อก่อนเราเคยมาทำงานที่จังหวัดนี้ประมาณ สามเดือน ยังเป็นเมืองที่ยังดูสบายๆต่างจากข่าวที่เราได้มาตลอด ขนาดบอกเพื่อนว่าจะขี่รถมาที่นี่มันยังเตือนเลยว่าระวังโดนปล้นนะ ข่าวทำให้เมืองนี้น่ากลัวไปเลย ส่วนความทรงจำตลอดสามเดือนที่ทำงานที่นี่มีทั้งสนุกสนาน สบายๆ ขำๆ และอึดอัดในความรักที่ไม่กล้าบอก เรานี่นิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยแหะ เวลาที่รักใครสักคนมันจะไม่กล้าที่จะบอกรักเขาไป เพราะมั่วแต่คิดนู่น คิดนี่ สร้างเกราะมากันความต้องการตัวเองเสมอๆ ไม่เหมาะกันบ้างละ คงไม่ได้เจอกันบ้างละ เราคนกรุงใหม่ เขาคนกรุงเก่า สุดท้ายก็ไม่มีความสุขเพราะตัวเองสร้างเกราะขึ้นมาเอง ความทรงจำเก่าๆที่กลับมาทำให้เราได้เติบโตขึ้นอีกระดับ แต่เราก็ไม่ได้ตามไปหรอกนะว่าเขาอยู่ไหน แต่พื้นที่ที่เราเคยใช้ชีวิตช่วงสั้นๆกับเขามาโอบอุ้มให้เราพื้นคืนมา มานึกถึงตอนนี้ถ้าเราบอกเขาเร็วกว่านี้คงจะมีความสุขด้วยกันมากกว่านี้เนอะ ตอนนั้นเรารักเขาแต่ไม่กล้าบอกออกไป มาบอกเอาวันสุดท้ายที่จากกัน ก็เลยได้แค่ความประทับใจเท่านั้นที่หลงเหลืออยู่ในความทรงจำ แต่ก็รู้สึกดีทุกทีที่นึกถึงแหะ แม้ทุกวันนี้เหตุการณ์ก็เข้ารูปเดิมเลยแหะ ๕๕๕ มันเป็นสันดานของเราไปแล้วแหงๆ   Create Date : 04 มกราคม 2552     Last Update : 4 มกราคม 2552 19:52:56 น. Counter : 1237 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ปีใหม่นี้จะทำอะไร แหมเป็นคำถามที่ฮอตมากในช่วงนี้ครับ เจอใครต่อใครก็จะถามว่า เรามีโปรแกรมจะทำอะไรในวันปีใหม่ สำหรับเราวางแผนไว้ดังนี้ ๓๐ ธันวาคม ๐ มานั่งเคลียร์งานอีกนิดหน่อยที่ออฟฟิศ แล้วจะไปหาที่นั่งทำการ์ดปีใหม่ ใครอยากได้การ์ดปีใหม่ดีไซน์แบบเออ.....เด็กป.๓ ยังทำสวยกว่า ก็ลงที่อยู่ไว้นะครับ อุอุ ๓๑ ธันวาคม ๐ ตื่นมากะรื้อบ้านก่อนครับ ปีที่ผ่านมาซื้อหนังสือและดีวีดีเพียบ อ่านบ้างดูบ้าง แต่ยังเสพไม่หมด วันนี้เลยกะว่าจะจัดการแบ่งให้มันเป็นหมวดหมู่ เล่มไหนอ่านจบแล้วก็คิดว่าจะส่งต่อ ใครอยากได้หนังสือมือสอง ใส่ที่อยู่ไว้ครับ (แต่ถ้าไม่สะดวกใจในทางนี้ก็ส่งมาที่อีเมล์ก็ได้ครับ nop_sukda@hotmail.com) ใครอยากได้ของขวัญจากคนหน้าแปลก เอ๊ยแปลกหน้า เป็นหนังสือมือสอง ลงที่อยู่ไว้ครับ แจกจริงไม่ต้องชิง ไม่ต้องมีดวง ลุ้นอย่างเดียวว่าเป็นเรื่องที่คุณไม่ต้องการอะเปล่า ๕๕๕๕ ๐ ตกดึกน้องๆที่ออฟฟิศชวนไปนั่งนับถอยหลังกันที่ร้านบาหลี วิวดี กีต้าร์เทพมากๆ อยู่แถวๆ อตก. ถ้าใครไปทักทายกันได้นะคร้าบ ๑ มกราคม ๐ ตั้งใจไว้ว่าจะไปอยุธยาเมื่องเก่าของเราแต่ก่อน ไปไหว้พระทำบุญ สร้างมงคลให้กับตัวเอง ซึ่งคิดเอาไว้ว่าจะขี่น้องเอิญไป ขี่ไปช้าๆ ถึงช้ามาก เพราะตอนนี้มีแรงกดดันมาจากแต่ละท่านว่า ๐ เดี๋ยวสิบล้อแดกหรอก จากเพื่อนสนิท ๐ โหกล้าว่ะพี่ จะไหวเหรอ จากน้องๆที่ร่วมงาน ๐ รอดยากนะมึงไปไกลขนาดนั้น จากพี่ที่ทำงาน และอีกหลายๆกำลังใจที่ดูบั่นท้อน บั่นทอน แต่ไม่ลองก็ไม่รู้ ๑๐๐ กว่าโลเอง ค่อยๆไป ขับไปน่าจะบิดไม่เกิน ๖๐ ราวๆสองชม.น่าจะถึง และที่ลืมไม่ได้คงหาที่ส่งโปสการ์ด เพราะฉะนั้นใครอยากได้การ์ดจากอยุธยา กรุณาลงชื่อไว้ก่อนหกโมงเย็นพรุ่่งนี้นะจ๊ะ ถ้าลงหลังจากนั้นต้องไปรอลุ้นหนังสือมือสองเลยนะจ๊ะ ๒ มกราคม ถ้ามีที่นอนก็คงยังอยู่ที่อยุธยา ไหว้พระชมวิวไปเรื่อยๆ แล้วบ่ายๆค่อยกลับ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะตามโปรแกรมนี้นะ   Create Date : 30 ธันวาคม 2551     Last Update : 30 ธันวาคม 2551 18:57:30 น. Counter : 508 Pageviews.   8 comment Share Tweet

เรายังคงเป็นมนุษย์ที่อ่อนแอเหมือนเดิม ๐๐๐ ความรู้สึกส่วนตัว งง งง วน วน หาสาระอะไรไม่ได้ครับ ๐๐๐ ช่วงนี้เรารู้สึกเหงา พอใครที่เขามาใกล้ๆก็รู้สึกดีไปหมดเลย มันแย่นะ ที่รู้สึกดีกับคนอื่นในตอนที่ตัวเราอ่อนแอ และเมื่อเราเข้มแข็งขึ้นมา คิดว่าตัวตนเราก็คงจะทำร้ายเขาอีกแน่ๆ เลยต้องอยู่คนเดียว และเข้มแข็งขึ้นมาให้ได้ก่อน แต่ทำไมมันยากเหลือเกิน บางทีก็รู้สึกแย่กับตัวเองที่เป็นอย่างนีี้ บางจังหวะก็รู้สึกหงุดหงิดว่าทำไมเราจึงเป็นเช่นนี้ บางครั้งถึงขั้นเกลียดตัวเองว่า มึงจะอ่อนแอไปถึงเมื่อไร หน้าทีการงาน ชีวิตส่วนตัว เสียศูนย์หมดเลย จิตตกเป็นระยะ ระยะ สงสัยเราเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆ รู้ตัวนะว่าทำแบบนี้มันแย่ แต่ทำไมถึงเอาตัวเองออกจากตรงนี้ไม่ได้ซักที เบื่อเหมือนกัน ครึ่งปีแล้วทำไม ความรู้สึกแย่กับตัวเองยังไม่จางหายซะที   Create Date : 10 ธันวาคม 2551     Last Update : 10 ธันวาคม 2551 16:16:34 น. Counter : 481 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ไม่ชอบอากาศหนาวเอาซะเลย กรุงเทพเริ่มหนาวระลอกสองแล้วครับ หลังจากระลอกแรกหนาวไป ๒ วันถ้วน หลายคนคงรู้สึกดีที่ได้สัมผัสอากาศหนาว สำหรับเราแล้วกลับไม่ชอบเอาซะเลย ด้วยสาเหตุดังต่อไปนี้ ๐ เราเป็นหอบ เจออากาศหนาวที่ไรมักจะหายใจไม่ค่อยสะดวก ๐ ระบบทำความร้อนในตัวมีปัญหา เจออากาศหนาวที่ไรร่างกายเราปรับไม่ค่อยทัน น้ำมูกในจมูกเราจะไหลยืดตลอดเวลา รำคาญเป็นที่สุด ๐ ปากเราจะแห้งและแสบ ถึงแม้จะทาลิปมันก็แล้ว และอีกอย่างเราไม่รู้ว่าลิปมันยี่ห้อไหนเหมาะหรือไม่เหมาะกับเรา ตอนนี้ใช้นีเวียอยู่ รู้สึกว่าทาแล้วปากจะหนาขึ้น ๓ เท่า สักพักลิปมันก็ไปอยู่ตามไรฟันและเคลือบอยู่ตามหลอดอาหาร ต้องทาซ้ำอีก ปากเราก็จะหนาขึ้นอีก ๐ การอาบน้ำ ลำบากมาก เพราะกว่าเราจะกลับถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืน ทำนู่น นั่น นี่ หันมาอีกที่ก็ตี ๒ กว่า ขันแรกที่ปะทะผิวกาย แทบจะอยากถอดผิวหนังออกเหมือนชุดหมีแล้วนั่งขยี้มันในกะละมัง ๐ ความทรงจำ ถึงแม้จะผ่านไป แต่ก็ตามมาหลอนเราเสมอเมื่อลมหนาวผ่านเข้่ามา ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ เดือนพรุ่งนี้มีกิจกรรมน่าดูเยอะพอที่จะทำให้เราได้หายหนาวบ้าง ๐ ละครกรุงเทพ อยากดูหลายเรื่องอยู่ แต่เวลาว่างไม่ค่อยจะมีเอาซะเลย หมดโครงการก็ประมาณวันที่ ๑๔ ธันวา ต้องหาโอกาสไปเยือน ๐ ลานเบียร์เจ๋งๆ หลายที่อยู่เหมือนกัน ๐ คอนเสิร์ต กรู๊ฟ มาย ด็อก น่าสนใจแต่ว่าไปคนเดียวคงตับแตกเพราะอิจฉาขาวบ้านเขา ๐ คอนเสิร์ต กรีนสเปส ของทีโบน น่าสนใจไม่น้อย แต่บัตรเขาแจกหมดไปแล้ว สงสัยต้องใช้เส้น มีกิจกรรมไรทำแก้หนาวได้ บอกกันหน่อยนะ   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 30 พฤศจิกายน 2551 14:10:44 น. Counter : 1072 Pageviews.   7 comment Share Tweet