"คนที่มีความฝันให้ตามหา มีความทรงจำให้คิดถึง คือคนที่โชคดีที่สุด" ๐ จิมมี่ เลี่ยว ๐ http://twitter.com/nopsukda

พรเก้าประการ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ทำระบบการเงิน
๐ เริ่มแล้ว

สร้างสรรค์งานเขียน และ ถ่ายภาพ
๐ เริ่มแล้ว

รักใครสักคน
๐ เริ่มใหม่ได้เรื่อยๆ

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add พรเก้าประการ's blog to your web]
Links
 

 
ขอบคุณงานมงคลสมรส



"พี่ค่ะ วันเสาร์กลางเดือนกันยาพี่ว่างไหมค่ะ
อยากให้ไปเป็นพิธีกรงานแต่งงานหนูหน่อยค่ะ"

"จะดีเหรอค้าบพี่เป็นได้แค่พิธีกรงานอีเว้นต์นะ
และงานแต่งที่ไปทำให้ล่าสุดก็ปีกว่าแล้ว"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่แหละเหมาะที่สุด"

"เอางี้ ลองไปหาคนอื่นมาก่อนถ้าไม่ได้จริงๆค่อยเลือกเราละกันนะ"

"ก็ได้ค่ะ แต่อยากให้พี่ไปเป็นจริงๆนะ"

"คร้าบ แต่ลองหาคนอื่นก่อนนะครับ"

"จ๊ะ"

น้องที่ทำงานเก่าจะแต่งงาน
แล้วเขาอยากให้เราไปเป็นพิธีกร
เพราะเขาเคยเห็นเราเป็นพิธีกรงานแต่งให้กับพี่ที่ทำงานเก่า
พอน้องเขาเห็นว่าเราทำได้
เขาเลยอยากใช้บริการ

แต่ช่วงนี้เราหัวใจเรายังไม่ค่อยแข็งแรง
ในเรื่องของความสัมพันธ์ในชีวิตคู่สักเท่าไร
แล้วต้องไปทำงานที่สร้างความสัมพันธ์ให้คนอื่นอีก
กลัวความรู้สึกหดหู่ของเราจะพางานน้องเขาวินาศจริงๆ

แต่ลองกลับมาคิดดูให้ดี
ถ้าเรารู้สึกแย่ในเรื่องของความสัมพันธ์
ทำไมเราไม่ลองลงไปสัมผัสมันบ้างละ
พอน้องเขาโทรมาอีกครั้งเราก็ยืนยันว่าจะเป็นพิธีกรให้
พอวางสายกลับมีความรู้สึกว่า
ตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหมตรู

๐๐๐๐๐๐๐

เสาร์กลางเดือนกันยา
มายืนหน้าโรงแรมที่ไฮโซริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ใจนึงก็อยากจะนั่งเรื่องกลับไปจมอยู่กับโลกของตัวเองเดี๋ยวนี้
แต่อีกใจก็อยากจะปรับความรู้สึกแย่ๆในเรื่องความสัมพันธ์ของตัวเอง

พอเข้าสู่กระบวนการก็ไม่ต่างอะไรกับงานที่เราเคยเป็นพิธีกรมา
เพียงแต่คราวนี้ ประธานเป็น หม่อมราชวงค์ (ถ้าพูดผิดมีหามลงแหงๆ)
ก่อนพิธีเริ่มในใจก็ยังคิดอยู่สองอย่างตลอด
ทำไมเราจึงกลัวในความสัมพันธ์จนมีคำว่าแต่งงาน
แต่อีกใจนึงก็รู้สึกว่าบ่าวสาวเขารักกันดีนะ

พอพิธีเริ่ม ทุกอย่างดำเนินไป
ไม่ได้ยากเย็นอะไร
แม้จะมีผิดคิวบ้าง
เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันบ้าง
แต่เราก็ผ่านมันมาได้
ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิด


และสิ่งที่เราเห็นจากงานนี้คือ
ความรักของทั้งคู่
ฝันฝ่ามาด้วยกันกว่า 5 ปี
มีทั้งสนุกสนานและเฉียดตาย
และ
การยกชายกระโปรงเจ้าสาวของเจ้าบ่าว เพื่อให้เธอได้เดินสะดวกๆ
การกุมมือกันบนเวที
การตัดเค้กปลอมๆแต่น่ารัก
การปัดผมที่ปรกหน้าของเจ้าสาวด้วยมือเจ้าบ่าว
การซับเเหงื่อเจ้าบ่าวด้วยถุงมือของเจ้าสาว

มันทำให้เราได้เห็นถึงความรักและห่วงใยของคู่รักคู่นี้
การดูแลกันและกันเป็นสิ่งทีสำคัญของชีวิตคู่

ขอบคุณตุ้น และเหน่ง
ที่ทำให้เรายังไม่หมดศัทรธาในความรัก



Create Date : 16 กันยายน 2551
Last Update : 17 กันยายน 2551 18:35:55 น. 13 comments
Counter : 557 Pageviews.

 
รักกันนานนะค่ะ


โดย: Nissan_n วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:19:54:46 น.  

 
ความรักบางมุมก้อไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

แล้วแต่ว่ามุมที่เราได้ไปสัมผัสมาเป็นมุมไหน

...(แต่จะว่าไปแล้วมุมที่เคยสัมผัสมาก้อน่ากัวนะ)...


โดย: FAFON วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:19:58:34 น.  

 
เอ่อ... เก่งจัง
เรานะ
แค่จับไมค์
แล้วเห็นคนเยอะ ๆ
เหงื่อก็ชื้นแล้วค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:20:27:53 น.  

 

เป็นโรค Wedding Phobia เหมือนกัน 55


โดย: merveillesxx วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:20:46:28 น.  

 
สุดท้าย....ความรักก็เป็นสิ่งสวยงาม



โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:20:54:53 น.  

 
อย่าจมกับความเศร้านานนักนะค่ะ...

โลกยังมีอะไรให้เรา ได้ดู ได้ทำ เยอะ

เป็นกำลังใจให้นะ... สู้ สู้


โดย: สาวน้อยคนโง่ (sha..la..la..la ) วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:21:05:06 น.  

 
ตอบ Nissan_n
ขอบคุณแทนบ่าวสาวด้วยครับ

ตอบ FAFON
บังเอิญมุมที่สัมผัสมันไม่ค่อยรื่นรมณ์นะครับ และเราก็เป็นผิดเองที่ไปสร้างความหวังมากมายให้เขา แต่เราเองกลับทำไม่ได้ ตอนนี้อยู่ในช่วงลงโทษตัวเองอยู่อะคับ

ตอบ โสดในซอย
ถ้าคุณหาพิธีกรงานแต่งของตัวเองเมื่อไรเรียกใช้ได้นะครับ รับรองว่าเหงื่อไม่ออกมือแน่นอน อุอุ

ตอบ merveillesxx
รักษาอาการขั้นต้น โดยพยายามไปงานแต่งบ่อยๆนะ เอิ๊ก...

ตอบ ต้นข้าว_ต้นนั้น
ถูกต้องครับผม

ตอบ สาวน้อยคนโง่
ขอบคุณครับ ใกล้จะค่อยยังชั่วแล้วครับ
แต่ต้องขอเวลาอีกนิด
ต้องให้อภัยความรู้สึกตัวเองให้หมดจดก่อน



โดย: พรเก้าประการ วันที่: 17 กันยายน 2551 เวลา:12:56:04 น.  

 
เวลาตูนเฮิร์ทๆ อ่ะ ตูนอยากไปทะเล ไปกับเพื่อนที่สนิท จะได้มันส์กันให้ยุ่ย หรือไม่ก็ไปอยู่ใกล้ๆคนที่จะทำให้เราขำ

บางทีถ้าเราเดินออกมาจากเรื่องของตัวเอง และดูแลคนรอบๆข้างให้เยอะขึ้น

มันอาจจะทำให้ดีขึ้นมาบ้างนะ

ตูนเคยทำแล้ว มันช่วยถ่วงเวลาได้นิดหน่อย

นี่ตูนอยากแนะนำคนนี้ให้รู้จัก

//bicycleworld.multiply.com/

เค้าปั่นจักรยานเดินทางรอบโลก และเป็นครูสมันมัธยมของเพื่อนตูนเอง เจ๋งดี ตูนเห็นเค้าทีไรแล้วคันเท้าอยากออกเดินทางทันทีเลย




โดย: อีชีส (ladycake ) วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:10:07:40 น.  

 
สวัสดีค่ะ..

เห็นคนรักกันก็ดีนะค่ะ..เป็นโลกสีชมพู

เมื่อวันพุธที่ผ่านมา อ้อมแอ้มไปทำบุญวันเกิดกับเพื่อนสนิทค่ะ

เลยแวะเอาบุญมาฝากค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ

zwani.com myspace graphic comments
Myspace Friends Comments


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:54:11 น.  

 
ยังมีอีกหลายอย่างนักที่ในชีวิตคน ๆ นึงอาจจะไม่เจอเลย

ดังนั้น อย่าไปคิดว่าทุกอย่างจะต้องเป็นแบบเดียวกัน

หรือจบเหมือนกันนะ

เปิดใจรับรู้มัน และยอมรับที่จะอยู่กับมัน แล้วทำความเข้าใจ


โดย: B (copybee ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:18:08:22 น.  

 
เอ่อ...ยิ่งกลัว ยิ่งมานะคะ

ถ้าแน่จริง วิ่งชนดีกว่า

เดี๋ยวคุณก็ต้องเจอมันอีกในชีวิตอยู่ดีอ่ะค่ะ


โดย: หนูมะลิ (love_you_na ) วันที่: 20 กันยายน 2551 เวลา:2:41:36 น.  

 
ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมบล๊อกนะ

... ขอโทษทีคราวที่แล้วเมนท์อะไรเยอะแยะไปนิด พอดีกำลังอินกับเหตการณ์บางอย่างอยู่

... กลับไปอ่านแล้วยังกลัวตัวเองเลยแฮะ

... อย่างที่คุณ"ต้นข้าว ต้นนั้น" บอก ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ


โดย: SIMAKHA วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:9:05:36 น.  

 
มุมนึงของความรักก็มีสิ่งดีๆเหมือนกัน


โดย: apirun (chogunhub ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:04:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.