• เรื่องของเรา
• สุขพอดีพอดี...กับงานพิธีกร
• สิ่งที่อยู่ข้างใน
• สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า...เธอ
• ปากหมา station
• ตระเวน...ไปเรื่อย..เรื่อย
• น้องเอิญ...ที่รัก
• เรื่องของฉัน (ปี๒๕๔๓)

• merveillesxx
• แฟนผมตัวดำ
• ladycake
• copybee
• ตามอารมณ์
• ยิ่งยง นั่งยองยอง
• grappa
• หาแฟนตัวเป็นเกลียว
• Webmaster - BlogGang

• พี่วิภว์
• พี่ด๋าว
• ผีจู๋
• happening
• ตกแต่งบล็อกกะป้ามด
• ร้านเล่า..แบกเป้ไปนอนอ่านหนังสือ
• hi5noppung
• Bluediamond-Resort
• BlogGang.com

รักเธอนะ...ข้าราชการ ๐๐ คำเตือน...บทความต่อจากนี้มีคำหยาบคายเจือจางอยู่ ผู้มีศีลธรรมเจือในชีวิตอยู่สูงถ้าตัดใจไม่อ่านไม่ได้ก็ก็ทำใจนิดนึงนะจ๊ะ ๐๐ ๐๐ คำเตือน 2 ถ้าข้าราชการท่านไหนไม่ได้เป็นอย่างที่เราเขียน ก็ยินดีด้วยนะฮะ ๐๐ หลังจากคราวที่แล้วแจ้งไปว่าเราทำงานอะไรไปบ้าง ซึ่งงานที่เราทำก็เยอะอยู่ เมื่อทำงานเยอะก็ก่อให้เกิดรายได้ที่เยอะ เมื่อมีรายได้เยอะก็ต้องมีการจ่ายภาษี ซึ่งเราก็โอเคจ่ายก็จ่าย ยืนภาษีตามที่คนไทยควรจะพึ่งกระทำ แต่ "ช็อคแดก" เลยครับ เพราะภาษีที่เราเจอไปเท่ากับราคาไอโฟน 4 กันเลยทีเดียว นี่ขนาด มี หัก ณ ที่จ่ายช่วยไปแล้วนะ เราไม่เคยจ่ายภาษีเยอะขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ตอนแรกเสียดายเงินมากๆ (ตอนนี้ก็ยังเสียดายอยู่) แต่การเสียภาษีครั้งนี้ทำให้เราเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง - โดนหักภาษี ณ ที่จ่ายไปแล้ว ทำไมยังต้องโดนอีกว่ะ น้องบัญชีบอกว่า มันเป็นระบบอัตราภาษีก้าวหน้า ยิ่งพี่มีรายได้มากเท่าไร ฐานภาษีมันก็ขยับ เขาจะเอารายได้มารวมกันทั้งหมดแล้วคิดภาษีอีกครั้ง เราได้แต่อุทานว่า "พ่อมึงตาย" โดนหักไปแล้วยังเสือกเอามารวมกันแล้วหักอีก น้องบัญชีบอกว่า นั่นคือการช่วยไปแล้ว ไม่อย่างนั้นพี่จะโดนหนักกว่านี้อีก น้องเลยแนะนำว่า ถ้าพี่แต่งงานจะได้ลดอีก 3 หมื่น อะฮ้าอยากมีเมียขึ้นมาทันที แต่น้องเตือนว่า แต่เวลาพี่มีเมียพี่ต้องจ่ายเยอะกว่า 3 หมื่นนะ เออนั่นซิเกือบไป - ภาษี ง่าย...ถ้าเราเข้าใจมัน แต่กรูลืมมมมม ซึ่งก่อนรับงานก็เคยคิดไว้ว่าน่าจะจัดการมันไม่ยาก แต่ด้วยความที่ว่าความวุ่นวายของงานที่กระหน่ำซัมเมอร์ซอลเข้ามาตลอดปี เลยทำให้เราลืมเรื่องนี้ไป เพื่อการประหยัดเวลาเลยใช้ชื่อเราเองรับเข้าไปทุกงาน สุดท้ายผลมันก็ออกมาเอาซะ ไส้ติ่งสะเทือน น้องบัญชีคนเดิมแนะนำว่า คราวหลังพี่ไม่ควรเอาชื่อรับคนเดียว ถ้าเยอะขนาดนี้เปิดบริษัทเลยดีกว่าพี่ ได้ส่วนลดหย่อนเต็มไปหมด แต่เรื่องมันก็จะตามมาให้ปวดหัวไม่หยุดเช่นกัน เอาเข้าไป...ชีวิต - ทำใจ คือทางออกของความเจ็บครั้งนี้ สุดท้ายคงปลงตก ถือซะว่าเราทำได้มากก็ต้องแบ่งให้ประเทศชาติมาก มองคนที่ทำเงินได้มากกว่าเรา เขาก็เลี่ยงภาษี เอ๊ย จ่ายภาษีมากกว่าเรา เพื่อให้เขาเอาเงินภาษีไปทำให้ประเทศพัฒนา - ท้ายสุดเราคิดถึงข้าราชการไทย คราวนี้ถ้าข้าราชการทำงานไม่เต็มทีเราจะได้บ่นเขาได้เต็มปากหน่อย ว่าเงินเดือนพวกคุณมาจากเงินกรูนะเว่ยเฟร่ย ทำงานให้คุ้มหน่อย บริการพวกเราให้ดีหน่อย จะจับ...ปรับให้มีเหตุผลหน่อย อย่าตั้งด่านเยอะ เอาเวลาตั้งด่านไปตรวจดูสภาพการจราจร ไฟตรงไหนเสีย ถนนตรงไหนเกิดอุบัติเหตุบ่อย มันจะเกิดประโยชน์มากกว่าไหม หรือ ระบบการทำงานให้มันทันสมัยและรวดเร็วหน่อย เราไปทำบัตรประชาชนเดือนธันวา แต่ให้ไปรับบัตรจริงมีนา กรูจะได้บัตรแพตินั่ม สามารถรูดเงินสดได้ด้วยหรือไงว่ะ หรือพลาสติกหมดประเทศ อะไรพวกนี้นะบริการให้มันดีๆหน่อย ทันสมัยหน่อย อย่างโง่บ่อย เลิกเอ๋อไปเลยยิ่งดี พวกที่ทำงานเช้าชามเย็นชามก็เลิกเถอะ กระฉับกระเฉงหน่อย และท้ายสุด ขอให้ข้ราชการทุกท่านสุขภาพแข็งแรงนะฮะ ใครขยันก็ขอให้ได้ดี ใครอับปรีย์ก็ขอให้ฉิบ...าย รักข้าราชการไทยนะจ๊ะ   Create Date : 07 มกราคม 2554     Last Update : 7 มกราคม 2554 17:22:03 น. Counter : 1365 Pageviews.   6 comment Share Tweet

สรุปภาพรวมปีนี้ "งานรุ่ง รักยับ" เห็นที่อื่นเขามีสรุปภาพรวมในรอบปี เลยอยากทำบ้างครับ แต่ของเราจะเป็นการทบทวนชีวิตของเราอย่างเดียวในปีนี้ ว่าเราได้รับอะไรไปบ้าง และสิ่งเหล่านั้นได้สอนอะไรเราบ้าง จะพูดแบบเปิดเผยที่สุดไม่มีการปิดบังอะไร ถ้าเจ้านายเข้ามาอ่านก็ชี้แจงไว้ตรงนี้ฮะว่า คือเงินมันก็อยากได้ แต่งานหลักไม่เสียหายนะพี่ ส่วนเธอคนที่ผมรักก็อยากจะบอกว่า นอกจากผมจะอกหักจากคุณแล้ว แม้จะมีผ่านเข้ามาให้กรุชุ่มกระชวยบ้าง ท้ายสุดปีใหม่นี้เราก็ต้องนั่งฉลองอยู่คนเดียวอยู่ดี เอ้า....เริ่มจากเรื่องรุ่งๆก่อน คงจะไม่หนีพ้นการทำงานครับ ปีนี้เราได้ทำงานมากมายเต็มไปหมด ทั้งจ็อบ ทั้งประจำมาลองไล่กันดูว่าเราทำอะไรไปบ้าง - ปิ๊งส์ 3 จังหวัด ของสสส. (ดูแลโปรเจ็ค) - พระในบ้าน ของยุวพุทธ (ดูแลโปรเจ็ค) - ฟิ้วแค้มป์ (เป็นพิธีกร) - หนังสั้นบีบคั้น (เป็นพิธีกร) - ไบโอสโคปทีวี (เป็นพิธีกร) - เขียนก็อปปี้ลงเว็บให้ทรู - เขียนก็อปปี้ลงเฟสบุ๊คให้แอมเวย์ - อบรมอบต. ทำหนัง (ดูแลโครงการ) - อบรมหนังเยาวชนของไทยพานิช 4 ภาค (ดูแลโครงการ) - หนังสือรัชดาลัย (ดูแลโครงการ) - หนังสือ 20 ปีพี่บอย (ดูแลโครงการ) - งานฉายหนังสั้นพี่เจ้ย (ประสานงานและแอบเป็นเอ็มซีนิดหน่อย) - งาน sf (ประสานงานการใช้พื้นที่ของเขา) - ประกวดคลิปโลกร้อน กรมส่งเสริมสิ่งแวดล้อม (ดูแลโครงการ- ประกวดยาวไปกลางปีหน้า) - เทศกาลหนังกินแหนงแคลงใจ (ดูแลโครงการ -เริ่มต้นปีหน้า) ส่วนใหญ่นี่เป็นโปรเจ็คใหญ่ๆที่จับต้องได้ ยังมีพวกงานฟรี งานเล็กๆน้อยๆ อีกเพียบเลย ถือว่าปีนี้เป็นปีที่เรารุ่งเรื่องงานมากมาย จนแทบไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันว่า ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งจะทำอะไรมากมายขนาดนี้ เอาล่ะมาเรื่องดิ่งลงเหวอย่างความรักกันบ้าง - เริ่มต้นปีด้วยการถูกขอเป็นเพื่อนจากสาวที่เพิ่งคบมาได้ 1 ปี ด้วยสาเหตุที่เธอถูกแฟนเก่าเดินเข้ามาขอแต่งงาน สามารถตามอ่านกันได้ที่บันทึกสีเทานะฮะ แต่เตือนไว้ก่อนว่าดราม่าจนน่ารำคาญ ถ้าเวลาไม่เยอะจริงอย่าเข้าไปอ่านเพราะอาจจะทุบคอมทิ้งได้5555 หรืออาจจะสมน้ำหน้าเราก็ไม่ว่าอะไร จนตอนนี้ผมก็ยังไม่เลิกรักเธอเลยให้ตายเถอะ -ผ่านมรสุมไป 6 เดือนก็ไปประทับใจสาวปี 3 ที่นครปฐม แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรกับเรามากกว่าพี่ชาย มันอาจจะเป็นวูบที่ผมเสียใจเลยอยากได้คนมาดามใจแต่ท้ายสุดก็ได้น้องสาวมาคนหนึ่ง -ต่อจากนั้นก็มีสาวคนหนึ่งมาทำให้ผมรู้สึกดี แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่าแค่เพื่อนที่คุยโทรศัพท์กัน ผมรู้ว่าเธอคงเสียใจที่ผมปฎิเสธความสัมพันธ์ของเธอ แหมพ่อหล่อเลือกได้ แต่ช่วงนั้นยังไม่พร้อมที่จะเปิดรับใครมากกว่า ก็เลยเป็นแค่เพื่อนกันไป - ผ่านไปอีกนิดก็ไปประทับใจสาวคนหนึ่งในเฟสบุ๊ค แต่เธอก็สร้างความตื่นเต้นและประหลาดใจในความสัมพันธ์ ไม่เคยโทรคุยกัน ใช้ส่งข้อความทางเฟสบุ๊คตลอดการคุยกัน ไม่เคยเจอกัน พอเจอกันก็เป็นวันที่ต้องจากกัน และก็ติดต่อเธอไม่ได้อีกเลย ก็แปลกๆดี ตอนนี้ผมโสดสนิทในทางกาย แต่ถ้าเรื่องจิตใจผมก็ยังคงรักผู้หญิงที่เดินจากไปอยู่ดี ประหลาดแท้ ทั้งๆที่ผมน่าจะไปเริ่มใหม่กับใครสักคน แต่ผมก็ยังมีความหวังลึกๆกับเธอคนนี้ ทั้งๆที่มันไม่สมควรแล้ว เธอมีแฟนที่พร้อมจะดูแล และมั่นใจว่าเขาดีกว่าผมแน่นอน ปีนี้ผมเจอมันทั้งสองด้าน ทั้งดีและแย่และหนักพอกัน ก็ถือว่าเป็นสีสันของชีวิตไป ส่วนปีหน้าไม่ขออะไรมากมายครับ อย่าให้มันหนักไปกว่าปีนี้ก็พอแล้วครับ ก็หวังว่าทุกท่านที่เข้ามาอ่านคงเอาตัวรอดไปได้นะฮะ สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้า 15 วันครับ   Create Date : 16 ธันวาคม 2553     Last Update : 16 ธันวาคม 2553 19:30:46 น. Counter : 494 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ละครน้ำเน่า "อีนี่ทำไมมันโง่อย่างนี้นะ รู้ว่าเขาแกล้งก็ยังทนให้เขาแกล้งอยู่ได้ ถ้าเป็นกรูนะไม่มีทาง กรูตบมันตั้งแต่ด่าคำแรกแล้ว" เสียงป้าเราบ่นระหว่างที่สายตาจับจ้องไปที่ทีวีโดยไม่สนใจหลานตัวดีที่นั่งกินข้าวอยู่ใกล้ๆ เราค่อนข้างเบื่อกับพวกละครน้ำเน่ามาก พระเอกรวยแต่โง่ นางเอกจนแสนดี นางร้ายกรี๊ดแสบแก้วหู ตัวโกงตอนจบต้องถูกยิงหรือไม่ก็เป็นบ้า พระรองที่แสนดีรักนางเอกแบบสุดหัวใจสุดท้ายไอพระเอกโง่ๆก็ได้ไป ส่วนมากป้าเราก็เป็นคนครองรีโมทอยู่คนเดียว ทำให้ทุกคนในบ้านต้องทนดูละครน้ำเน่าไปด้วย ส่วนเราก็จะรอแกเผลอก็เปลี่ยนช่องดูนั่นดูนี่ แต่เปลี่ยนไปมาก็ละครก็ยังครองทุกช่อง เลยทำให้เราไม่เคยนั่งอยู่หน้าจอเลย จนเมื่อเร็วๆนี้ หลังจากเกิดอุบัติทางหัวใจ ทำให้เราติดบ้านมากขึ้น เลยได้มานั่งดูละครน้ำเน่ากับแกมากขึ้น เราก็ไม่ได้ชอบละครน้ำเน่ามากขึ้นหรอก แต่สิ่งที่เรารู้สึกได้ก็คือ ละครน้ำเน่าทำให้ป้าเราได้แสดงออก ละครน้ำเน่าทำให้ป้าเราได้มีเรื่องเล่าให้ลูกหลานฟัง ละครน้ำเน่าทำให้แกได้คิดไตร่ตรองวิเคราะห์ ที่สำคัญ ละครน้ำเน่านั้นทำให้ป้าเราไม่เหงา ขอโทษป้าจริงๆครับที่หลานคนนี้ดูแลไม่ดีเลย ทำให้ป้าหันไปคบกับละครน้ำเน่า แต่ใช่ว่าเขาจะไม่ดี เราว่าละครน้ำน้ำเน่านิสัยก็ไม่ได้เน่่าสักเท่าไรเลย   Create Date : 17 มิถุนายน 2553     Last Update : 17 มิถุนายน 2553 0:47:44 น. Counter : 628 Pageviews.   21 comment Share Tweet

เพื่อนเก่า เพิ่งกลับมาจากงานศพของท่าอาจารย์ที่เคารพท่านหนึ่ง ทำให้เราเจอเพื่อนเก่่าที่ไม่ได้เจอมานานหลายๆคน ทุกคนอายุมากขึ้น ประสบการณ์ชีวิตมากขึ้น บางคนฐานะดีขึ้น บางคนก็เท่าเดิม บางคนเปลี่ยนไป ส่วนใหญ่ในทางที่อวบขึ้น เอิ๊ก.... ทำให้เราเห็นว่า พวกที่จี๊ดๆในสมัยที่เราเรียนนั้น พออายุมากขึ้น สงบลงเยอะ ยิ่งพวกมีลูกมีเต้าด้วยยิ่งนิ่ง จนดีเลย์เลย แต่พวกที่ตอนเรียนเงียบๆ หงอยๆนั้น กลับดูมั่นใจขึ้น ทำให้เราเข้าใจขึ้นมาอีกระดับว่า กาลเวลาสามารถเปลี่ยนมนุษย์ได้จริงๆ แต่ ก็อยู่ที่คนนั้นๆ ด้วยว่าเขาพอใจกับความเป็นตัวเองแค่ไหน ใครที่พอแล้วก็จะหยุด ใครที่ยังไม่พอก็พัฒนาต่อๆไป ซึ่งสิ่งที่เราเห็น เพื่อนๆส่วนใหญ่พอใจกับสิ่งที่ตัวเองอยู่ ไม่ค่อยมีความทะเยอทะยานอยากสักเท่าไร เราไม่บอกละกันว่าดีหรือไม่ดี เอาเป็นว่าถ้าเพื่อนๆมีความสุขกับการใช้ชีวิตเราก็โอเคแล้วครับ และเราได้เจอน้องคนหนึ่งที่เราเคยหลงรักตอนเรียนด้วย เธอโดนกาลเวลาทำให้เปลี่ยนไปเยอะ แต่เราก็ยังเห็นสาวน้อยคนนั้นอยู่ในร่างของเธอ ไม่ได้เข้าไปทักหรอกครับ เพราะยังเขินอยู่เช่นเดิม แต่แอบได้ยินมาว่าเธอแต่งงานแล้ว นี่แหละชีวิต ต้องเดินหน้าต่อไป แต่ยังมีความทรงจำน่ารักๆแอบซ่อนอยู่ให้เรายิ้มๆได้   Create Date : 12 มิถุนายน 2553     Last Update : 12 มิถุนายน 2553 0:13:54 น. Counter : 473 Pageviews.   4 comment Share Tweet

โตไม่ทันมันจริงๆ เพิ่งไปกินหมูกะทะเนี่องในวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนสุดซี้ของเรามา ชื่อไอ้บอยครับ มันเป็นคนเดียวที่ซี้สุดในคนที่เรารู้จักมาทั้งหมดในชีวิตนี้ นี่ถ้ามันเป็นผู้หญิงเราอาจจะขอมันแต่งงานไปแล้ว เป็นชายหนุ่มที่เข้าใจโลกมากคนหนึ่ง ดูมันไม่คอ่ยเดือดเนื้อร้อนใจอะไรมาก หรือเป็นแต่มันไม่พยายามให้เรารู้หรืือเปล่านะ 555 เจอมันที่ไรเครียด เอ๊ยได้แง่คิดใหม่ๆทุกที และวันนี้ก็ได้อะไรใหม่ๆมาอีกแล้ว เรื่องเกี่ยวกับการเลือกซื้อคอนโด เราถามมันว่า หาคอนโดที่จะอยู่ไม่ได้สักที ห้องที่เราต้องการมันก็โดนซื้อตัดหน้าไปแล้วตอนช่วงสงกรานต์ เซ็งว่ะอุตส่าห์ทำระบบบัญชีมาตั้งนาน มันให้แง่คิดว่าทำไมต้องเป็นเส้นลาดพร้าวพร้าวละ มึงไม่มองเส้นที่ไกลออกไปอีกนิด เพราะเส้นนี้ยังไงก็แพง ไกลอีกนิด มึงมีมอไซค์จะกลัวไรว่ะ มึงต้องมองก่อนว่าจะซื้อคอนโดไปเพื่ออะไร ถ้าเอาไฮโซ มึงมีตังค์ไหม ถ้ามีมึงซื้อ แต่ถ้าไม่มีมึงจะสร้างหนี้ให้เกินตัวทำไม ถ้าจะเตรียมไว้อยู่เมื่อเขาเอาบ้านเช่าคืน ที่ไหนก็ซื้อไปก่อน ทำเลดีๆถูกๆมีเยอะ อาจจะไกลไปหน่อย หาเป็นของตัวเองก่อน แล้วค่อยขยับขยายต่อไป มึงอย่ามัวแต่ฝัน เอาที่เราควบคุมได้ แพงไปมึงผ่อนไม่ไหวเดี๋ยวก็ถูกยึด เอาแบบผ่อนไปแบบสบายๆก่อน พอมันเป็นของเราแล้วต่อไปมึงจะไปถอยรถ ไปซื้อบ้านใหม่ ค่อยว่ากัน มาคุยกับมันที่ไรเราค่อยๆโตขึ้น แต่ เราโตไม่ทันมันสักที ดีใจที่มีมันเป็นเพื่อนจัง   Create Date : 29 พฤษภาคม 2553     Last Update : 29 พฤษภาคม 2553 0:57:06 น. Counter : 571 Pageviews.   7 comment Share Tweet