"คนที่มีความฝันให้ตามหา มีความทรงจำให้คิดถึง คือคนที่โชคดีที่สุด" ๐ จิมมี่ เลี่ยว ๐ http://twitter.com/nopsukda

พรเก้าประการ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ทำระบบการเงิน
๐ เริ่มแล้ว

สร้างสรรค์งานเขียน และ ถ่ายภาพ
๐ เริ่มแล้ว

รักใครสักคน
๐ เริ่มใหม่ได้เรื่อยๆ
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add พรเก้าประการ's blog to your web]
Links
 

 
ยะลา...อันนี้แถม

ไปทริป 4 วัน 3 คืนคราวนี้ได้ประสบการณ์ใหม่ๆเพียบ
ล้อมวงเข้ามาครับจะเล่าให้ฟัง

1. สิ่งที่พวกเรากลัวไปต่างๆนานา ไม่ว่าจะเป็นผู้ก่อการร้าย ทหาร ปืน ระเบิด จนทำให้พวกเราคิดว่า 3 จังหวัดนั้นอันตรายที่จริงแล้วมันก็แค่อิทธพลของสื่อ และความกลัวของคนที่อยู่ห่างจากความจริง
ถ้าลองมองกันจริงๆแล้ว หน้า 1 ไทยรัฐจะบอกได้ชัดเจนว่า ทั่วประเทศมันมีกันทุกทีละ ทั้งยิง ทั้งระเบิด มีแก้แค้น มีดักปล้น มีมือปืน เราว่ามันมีเยอะกว่า 3 จังหวัดด้วยซ้ำ
แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงไปมุ่งเน้น 3 จังหวัดนั่นจัง ทั้งๆที่ทุกทีก็มีการตายจากความโลภของคนไม่ต่างกับที่นั่นเลย

2.ใครๆก็คงคิดกันว่า จ.ยะลาน่าจะเป็นคนดุและโหดเหี้ยม
อันนี้ขอเล่าความจริงที่ได้ไปพบมา ถึงแม้จะลงไปคลุกคลีกับชาวบ้านเขาแค่ 4 ชม. แต่ทุกคนเขาน่ารักออกจะติดขี้อายเสียด้วยซ้ำ ถึงแม้หน้าตาและน้ำเสียงเขาจะดุ แต่จริงใจและแฝงไปด้วยอารมณ์ขัน เด็กๆที่นั่นน่ารักกว่าเด็กกรุงเทพประมาณ 30 % คงจะเป็นเพราะศาสนาของเขาที่ค่อนข้างเข้มงวดด้วยมั้งเลยไม่ค่อยเห็น สายเดียวส้นตึกตกดึกตอแหล แม้กระทั้งแว้นบอยกะสก๊อยเกิลก็แทบไม่เห็นเลย แต่ทุกทีก็คงมีแสบๆบ้างละ แต่เราไม่เจอเท่านั้นเอง

3.ในตัวจังหวดยะลาเป็นจังหวัดที่เงียบมากถึงมากที่สุด ขนาดเราไปวันอาทิตย์ชาวบ้านชาวช่องหายไปไหนกันหมดไม่รู้ ไม่มีนักท่องเที่ยว ได้ถามพนักงานของทีเค ยะลา เขาบอกว่า ส่วนใหญ่ชาวบ้านที่นี่จะทำอาชีพ กรีดยาง ซึ่งจะทำงานกันตั้งแต่เช้ามืด และปลูกลองกองขาย ก็ต้องออกไปเก็บตอนเช้ามืดอีกเช่นกัน ซึ่งตั้งแต่เกิดเรื่อง ทำให้พวกเขาเดือดร้อนกันมาก ไม่มีใครลงมาช่วยพวกเขาอย่างจริงจัง ตอนนี้ลองกองกิโลละ 8 บาททำให้ผู้คนส่วนใหญ่แทบจะไม่ได้อยู่ที่ยะลา บางก็ย้ายถิ่นฐานออกไป ทั้งๆที่เมืองยะลาสงบและน่าอยู่มาก แต่ว่าการสร้างความวุ่นวายเหล่านั้นแทบจะทำให้เมืองร้างผู้คน และนักท่องเที่ยวก็ไม่คิดจะเสี่ยงชีวิตลงมาเลยน่าเศร้า ทำให้พวกเขาไม่ได้พบอะไรดีๆอย่างที่เราได้ไปเห็นมา

4.ชาวบ้านที่เราได้เจอและพูดคุยนั้นส่วนใหญ่มักจะขี้อายเป็นส่วนใหญ่ กว่าจะคุยกับพวกเขาได้สักประโยคเราต้องรอสัญญาณตอบกลับจากเขานานมาก เพราะมัวแต่เขิน ตอนแรกเราก็นึกว่าเขาใช้ภาษาพื้นเมือง แต่พี่เจ้าหน้าที่ทีเคยะลาบอกว่า คนที่นี่ติดจะขี้อาย มักจะไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้า ดูๆไปก็เป็นชาวเมืองที่น่ารักดีแหะ ขี้อายยกจังหวัด ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ คุยไปเขินไป

5.เราเสียดายที่ไม่ได้แวะไปกินอาหารที่ยะลาเขาบอกว่ามีอาหารอร่อยเยอะแยะและการวางผังเมืองที่สวยที่สุดในประเทศอย่างอ.เบตง เสียดายมาก เพราะเราถูกจำกัดด้วยระยะเวลาในการลงพื้นที่ สาเหตุที่ว่าเราไม่ได้ไปคนเดียว ยังมีเจ้าหน้าทีของ สสพ แฟนเรา (ซึ่งตอนแรกไม่อยากให้เขาไปด้วยแต่เขายืนยันว่าจะไป ขอบคุณจ้า) และน้องๆที่มงานจอมทะโมน 4 คน ที่คราวนี้หายซ่าส์ไป 4 ชม. พอขึ้นรถเท่านั้นแหละก็กลับมาฮาแตกเหมือนเดิม

6.การเดินทางโดยรถตู้ของพื้นที่นั้นปลอดภัยที่สุดเพราะพี่เนี้ยบที่ขับวินรถตู้บอกว่า คนขับที่นี้เขาไม่กลัวหรอก เพราะว่ารถตู้ที่นี่เริ่มวิ่งตั้งแต่ตี 5 และคันสุดท้ายจะออกจากหาดใหญ่ก็คือ 1 ทุ่ม วิ่งทุกวันไม่มีวันหยุดคนขึ้นเต็มก็ออก (ซึ่งเราก็เหนอย่างนั้นจริงๆตอนที่ไปติดต่อรถก็คือ 6โมงเย็น ยังมีชาวบ้านที่เขามาทำธุระที่หาดใหญ่รอขึ้นรถอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น) และตั้งแต่เกิดเรื่องมา 3 ปี เพิ่งโดนไปแค่คันเดียวจาก 130 คันที่มีอยู่ในวินทั้งหมด โดนเพราะยิงผิดคัน ตอนแรกได้ฟังก็เสียวๆ แต่พี่เนี้ยบบอกว่า ครั้งนั้นข่าวผิดทำให้พวกผู้ก่อการร้ายนึกว่าทหารขึ้นคันนั้นมาเลยถล่ม ทำให้เรารู้สึกว่าเขาทำร้ายเฉพาะเจ้าหน้าทีมากกว่าชาวบ้านแหะ และพี่เนี้ยบยังกล่าวจบด้วยประโยคคมๆว่า "เขาไม่กลัวโดนยิงตายหรอก แต่กลัวอดตายมากกว่าถ้าไม่ขยัน" นี่..เป็นไงละ..อายเลยไหมเนี่ย

7. คนใต้ใครว่าดุ ไม่เลย น่ารักและใจดีอีกต่างหาก ยกตัวอย่างอาจารย์แอ๊ะ จากม.สงขลาอาสามาเป็นไกด์แนะนำร้านอาหารอร่อยๆในหาดใหญ่เต็มไปหมด เช้าๆให้ไปกินที่ร้านโชคดีแต่เตี้ยม เป็นร้านติ่มซำที่อร่อยที่สุดในหาดใหญ่ ลองมาแล้ว อร่อยโคตรๆ คนแน่นร้านตลอด บักกุเต๋ที่นี่น้ำซุปหอมมาก กระดูกอ่อนนุ่มแทบไม่ต้องเคี้ยว ตกเย็นหาอาหารอร่อยๆต้องไปที่ร้าน โกอ้วน ที่อยู่ในตลาดใหม่ คนเต็มร้านตลอดเวลา อาหารหร่อยอย่างแรง ในร้านจะเป็นพวกซาลาเปาทอด และพวกชากาแฟ แต่รอบๆก็จะมอาหารต่างๆเยอะแยะ คนเพียบ เขาว่ากันว่าที่นี่จะเป็นแหล่งที่นั่งเหล่สาวสวยหนุ่มหล่อที่ขึ้นชื่อมากของหาดใหญ่ ใครโสดขอเชิญจ้า

8.ประสบการณ์การนอนวันแรกที่หาดใหญ่ละโคตรกลัว ไม่กล้าออกไปไหน วันแรกซื้อข้าวหมูแดงมากินในห้อง กว่าจะได้กิน ข้าวหมูแดงก็เย็นชืดไปซะละ และโรงแรมที่นี่ก็แค่ระดับ 3 ดาวไม่มีเวฟให้อุ่นอาหารแน่ๆ แต่จะทำไงละ อยากกินข้าวหมูแดงอุ่นๆ ทำไงดีละเนี่ยยยย

ดังนั้นเราขอเสนอวิธีอุ่นข้าวหมูแดงในห้องนอนโรงแรม 3ดาวววววว

-อันดับแรก นำข้าวหมูแดงที่ยังไม่ได้แกะจากห่อนำมาใส่ไว้ในถุงพลาสติกและรัดปากถุงให้แน่นที่สุดเพื่อไม่ให้หมูแดงกระดุกกระดิกได้

- เข้าไปในห้องน้ำหาอ่างล้างมือดูซิว่ามีก๊อกน้ำร้อนไหม ถ้ามีก็เปิดให้เต็มอ่างล้างหน้า

- เมื่อน้ำร้อนเต็มอ่างล่างหน้าแล้วก็นำถุงข้าวหมูแดงที่ปิดปากถุงแล้วจุ่มลงไปให้น้ำร้อนท่วมถุง แล้วให้นำผ้าขนหนูมาคลุมไว้ เพราะแอร์ในห้องนอนจะทำให้น้ำเย็นได้ในเวลาอันรวดเร็ว

เพียงเท่านี้คุณก็จะได้อร่อยกับข้าวหมูแดงอุ่นๆในโรงแรม 3 ดาวอย่างสบายใจแล้ว


ประสบการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้
ถ้าเราไม่ลงมือทำ
อย่าให้ความกลัวมาปิดกันประสบการณ์ดีๆ ที่คุณยังไม่เคยสัมผัส
ชีวิตมันสั้นนัก อยากทำอะไรก็รีบทำซะนะจ๊ะ



Create Date : 12 มีนาคม 2551
Last Update : 12 มีนาคม 2551 18:14:56 น. 3 comments
Counter : 447 Pageviews.
Share

 

55555 ขำดี


เรื่องต่อไปนี้ เกิดขึ้นจริง

วันอาทิตย์ที่ 9 มีนาคม 2551

ข่าวช่อง 7 ตอน 5 ทุ่ม
"พบระเบิดที่จังหวัดยะลา แต่สามารถกู้ได้ปลอดภัย ไม่มีผู้บาดเจ็บ"

น้องเมอร์
(ในใจ) "เฮ้ย ชิบหายแล้ว" (จะตกใจทำไม ก็เค้าบอกแล้วว่าไม่มีคนเจ็บ)

น้องเมอร์
กดโทรหานภสร ...ตื๊ดๆๆๆๆๆ เว้ย ไม่มีคนรับซะงั้น

น้องเมอร์
กดโทรหานพพร...ง่ะ เพิ่งเปลี่ยนมือถือ เบอร์นพพรหาย 5555

น้องเมอร์
ออน MSN เผื่อจะมีสักคนมีเบอร์นพพร เจอ เบิ้ล-นนทวัฒน์ ลองถามมั่วๆ เอ้า มันดันมีซะงั้น (ฮา)

น้องเมอร์
กดโทรหานพพร (ของจริง)...ตื๊ดๆๆๆๆๆ เว้ย ไม่มีคนรับอีกแล้ว

น้องเมอร์
(จินตนาการ)" หรือว่า ตู้มเละไปแล้วะเนี่ย โอ้ว ไม่ ยัยนภสรยืมหนังชั้นไปตั้ง 20 เรื่อง ม่ายยยย" (ก็ข่าวเค้าบอกว่าไม่มีคนเจ็บจะคิดมากทำไม)

น้องเมอร์
กดโทรหา นลัท (ผช.บก.)

เมอร์ "เอๆๆๆ ได้คุยกับ นพ + แอน บ้างมั้ย"
เอ "หา อะไรนะ" (เสียงบอกว่าเข้านอนไปแล้ว)
เมอร์ "ก็เมื่อกี้ดูช่อง 7 เค้าว่ามีระเบิดแต่กู้ได้อ่ะ"
เอ "เหรอ เออ"
เมอร์ "นั่นแหละ แล้วเอ ได้ติดต่อสองคนนั้นบ้างมะ"
เอ "อ๋อ ไม่เลย"
เมอร์ "เหรอ"
เอ "เออ ไปนอนแล้วนะ โทษที" ตื๊ดๆๆๆๆๆ

เมอร์..........

โว้ย พึ่งพาไม่ได้ซักคน!!


ป.ล. สรุปว่า คิดเพ้อเต้อไปเองสินะ

เสาร์นี้เจอกัน fuse camp 10!!


โดย: merveillesxx วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:19:42:15 น.  

 
สมัยก่อนที่ยังไม่มีเหตุการณ์รุนแรง ผู้คนจะคึกคักกว่านี้ค่ะ เพราะตอนอยู่บ้าน บางที 2 ทุ่มออกมาข้างนอก ร้านรวงยังเปิดอยู่เยอะแยะ ของกินอร่อยๆ เพียบ แต่เดี๋ยวนี้จะปิดเร็วขึ้นเยอะ

คนยะลาชอบออกกำลังกายด้วยนะคะ ตอนเย็นๆ จะเห็นคนไปออกกำลังกายกันเยอะเลยค่ะ ทั้งศูนย์เยาวชน (ก็ทีเคพาร์คของยะลานั่นแหละค่ะ) แล้วก็สนามช้างเผือกค่ะ

ปล. ถ้ามีโอกาสไปหนหน้าลองไปกินอาหารทะเลร้านธารานะคะ รับรองว่าอร่อยกว่าร้านในจังหวัดที่ติดทะเลซะอีกค่ะ


โดย: kenmania IP: 58.8.94.151 วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:20:31:10 น.  

 
5555555 ชอบวิธีอุ่นข้าวหมูแดงจัง คิดได้ไง

ตกลงเป็นทีมงานไบโอฯจริงๆใช่มั๊ยครับเนี่ย...

ขอบคุณที่ไปตอบคำถามในบล็อคน้องเมอร์ให้นะครับ

อยากจะเมนท์ให้ยาวกว่านี้แต่มันดึกเหลือเกิน ไว้เข้ามาทักทายใหม่ครับ


โดย: แฟนผมตัวดำ วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:23:54:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.