คุณกำลังจะเดินไปสถานีรถไฟฟ้าใช่ไหมค่ะ
เราได้ยินคำทักทายนี้ในเช้าวันฝนตกปรอยๆ
เราหันมองไปทางต้นเสียง
เราก็ได้พบกับน้าผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่ง
สวมเสื้อลายทางขาวแดงแต่งหน้าจัดคนหนึ่งยืนหลบฝนอยู่
ไม่รู้อะไรดลใจให้เราบอกออกไปว่า
"ใช่ครับ"
แล้วเธอก็ถามว่า
"ขอติดร่มไปด้วยได้ไหมค่ะ"
เราตอบออกไปว่า "ยินดี"
แล้วเรากับเธอก็เดินไป
เธอพยายามเล่าเรื่องการที่เจ้านายฝรั่งไม่ชอบกินปลาดุกให้ฟัง
เรื่องที่เธอเล่านั้นสนุกดี
แต่เราตอบโต้ด้วยแค่การหัวเราะในลำคอ
มันอาจจะเป็นเพราะเรายังเศร้าอยู่
หรือแค่อยากจะหาใครสักคนที่เดินเคียงข้างไปสู่จุดหมาย
แต่เมื่อถึงรถไฟฟ้าเราก็แยกกัน ด้วยคำขอบคุณจากเธอ
เรากลับมาถามตัวเองระหว่างยืนรอรถไฟฟ้าว่า
ทำไมเราอยากจะมีคนเดินข้างๆ
แต่เรากลับไม่ยอมเปิดใจ
มันเป็นคำถามที่หลอกหลอนตลอดมา
แต่คุณน้าท่านนั้นก็ทำให้เราเข้าใจว่า
มนุษย์เรานั้น
การสร้างสัมพันธ์นั้นไม่ได้ยากเย็นอะไร
เพียงแค่เราเปิดใจและอย่าปิดกันตัวเอง
เหมือนกับที่เราให้น้าสาวคนนั้นอาศัยร่มไปด้วยกันจนถึงสถานีรถไฟฟ้า
| Create Date : 12 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 12 กรกฎาคม 2551 18:12:43 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 419 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
