เป็นการเดินทางที่มากไปด้วยรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่น่าสนใจ ในหลายเรื่องราวขอบอกตามตรงว่าไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น ขอบคุณที่เก็บเรื่องราวพร้อมภาพประดับสวยงาม มาเล่าสู่กันฟังนะครับ

สู้ๆ

เกิดเมืองเหนือแท้ๆแต่ไม่เคยเที่ยวเมืองน่านค่ะ ได้แต่ผ่านไปก็ผ่านมา เห็นทีต้องไปบ้างแล้ว

ไปน่าน ไปถึงแค่บ้านเพื่อนที่เวียงสา
นอกนั้นไม่เคยเลย ไปไหว้พระก็ไปถึงแค่แพร่

ต้องหาทางไปอีกทีซะแล้ว

รูปสวยสดชื่นจังค่ะ

มาสารภาพว่าเป็นคนเหนือเหมือนกัน แต่เมืองแพร่ เมืองน่าน ไม่เคยไปเที่ยวเลย อยากไปมากกกกกก

พบว่ามีคนเหนือหลายคนที่ยังไม่เคยไปเส้นทางแถวนี้นะคะ สำหรับตัวโปแป้งชอบมากๆ น่าสนใจมาก ไม่ใช่ถิ่นท่องเที่ยวที่พลุกพล่านแต่มีความเงียบสงบและเป็นธรรมชาติดี ลองไปดูค่ะ

บางทีธรรมชาติบรรยากาศชวนฝันแบบนี้
ก็กำลังจะหายไปเรื่อยๆ จนน่าเสียดายนะคะ
น่านเองก็เปลี่ยนไปเยอะ..
ถ้าขับต่อไปทางท่าวังผา ออกพะเยา
จะเจอดอยข้าวโพด ดอยยางพารา
บางคนเห็นอาจจะบอกว่าสวย
แต่ความเป็นจริงมันคงสวยน้อยกว่าที่จะเสียนะคะ

ปล. เห็นแมวขูดมะพร้าวโดนไล่ออกจากบ้าน ระหกระเหินไปอยู่เมืองกรุง แล้วน่าสงสารนะคะ

แมวมาอยู่กรุงเทพแล้ว ไม่เป็นไรค่ะ จะพยายามลองใช้ดู
ส่วนไร่ข้าวโพดนั้นคงมีสองด้าน เหมือนเหรียญมีสองด้านน่ะค่ะ.......น่านก็เป็นไปตามสภาพกาลเวลา เราไปฉุดรั้งความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ไปถึงท่าวังผาเช่นกัน....มาหลายอย่างชวนแปลกใจ...ไม่ได้เล่าหรอกแต่คิดอยู่ในใจเช่นกันค่ะ

ปลายปีนี้เจอกันแน่ๆ

ชอบภาพทุ่งนาตรงเชิงเขา ดีจังครับ

พี่เป็นคนน่านโดยกำเนิดค่ะ
ทุกครั้งจะเป็นปลื้มมากๆ และทุกๆครั้ง ที่ได้เห็น ได้ยิน เรื่องราวเกี่ยวกับบ้านเกิดจากปากของแขกแก้วที่มาเยือน
และก็ไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณที่มาเยือน และเผยแพร่ความงดงามของน่านสู่สายตาของโลกกว้าง

ขอบคุณ ขอบคุณมากๆค่ะ

ยินดีค่ะ...ยินดีมาก..น่านเป็นที่ที่โปแป้งชอบมากจิงๆ ให้ไปอีกกี่ทีก็ได้...เป็นเมืองที่น่าอยู่มากค่ะ ทำให้รู้ว่าในประเทศไทยมีที่ที่สวยงาม สงบ และน่าอยู่อยู่อีกที่นึง