Bloggang.com : weblog for you and your gang
popangผู้มีความสนใจทุกอย่างภายใต้ดวงอาทิตย์
Group Blog
เกี่ยวกับบ้าน สวนและอื่นๆ
งานบ้านงานครัวall food1
>>>>>>เที่ยวนอกกรุงin the countryside
โปแป้งหมายักษ์Po-Pang Big Dog
Gallery of my own
เมนูง่ายๆ
eat out with popang
งานบ้านงานครัวall food2
งานบ้านงานครัวall food3
Baking / Dessert Directory
เมนูสำหรับสาวอยากผอม....
งานบ้านงานครัวALL FOOD4
Endless Breakfast
All blogs
ผลิดอกออกผลที่บ้านนาทุ่งเชือก...กับคนเดินทางเพื่อน้องที่อยู่ห่างไกล
สะบายดี...หลวงพระบาง....ตอนที่1
เกี่ยวกับการเดินทาง
ย้อนอดีต....ไปในพิพิธภัณฑ์เฮือนโบราณ....และแยกกาดต้นพยอม
ค่ำนี้...ที่บ้านสวน...สันผีเสื้อ......
เส้นฝ้าย ....ลาย....สี...ที่จอมทอง
..." เรือนคำเที่ยง"....ความงดงามของเรือนล้านนาอายุ160ปี
การเดินทางที่สังขละบุรี ( ตอนที่2 )การให้คือการรับ
ย่ำต๊อก กรุงเทพ ...กรุงเทพคือบ้านของเรา
เรื่องเล่าจากสังขละ...............
...........โต๋ เต๋เพชรบุรี.......
......เก็บตกปารีส... ( บันทึก )
โต๋เต๋ In Paris กับโปแป้ง
I love Paris in the Fall
เที่ยวเรื่อยเปื่อยที่เมืองต่างมิติ.........เมืองโบราณ
เดทนี้ที่อยุธยา
.....***ชวนไปตลาดกับโปแป้ง*****.......
เที่ยวสวนมะปราง บ้านไทยสบายและแกลอรี่กลางสวน
Come again Paris..ตอน...Lost in the Louvre
สนุกสามชุก ตลาดร้อยปี เมืองสุพรรณ......( ในโหมดทั่วไป )
ที่โรงเรียนบุฮม...อ.เชียงคาน จังหวัดเลย
จดหมาย....จาก....เชียงคาน ตอนที่3 ไปแจกของเด็ก
จดหมาย....จาก....เชียงคาน ตอนที่2
จากน่าน...สู่ปารีส การสรุปทริป
ใส่ผ้าถุง...นุ่งซิ่น ....กินข้าวนึ่งที่เมืองน่าน ตอนจบ...งดงามที่เมืองแพร่
ใส่ผ้าถุง นุ่งซิ่น กินข้าวนึ่ง ตอนที่5วัดภูมิทร์-พระธาตุแช่แห้งที่เมืองน่าน
วันหนึ่งในปารีส....กับตัวเอง
ใส่ผ้าถุง นุ่งซิ่น กินข้าวนึ่งตอนที่4..ขุนเขาแห่งปัวและต้นไม้จั๊กจี้
ใส่ผ้าถุง นุ่งซิ่น กินข้าวนึ่ง..ตอนที่3..หอศิลป์ริมน่านกับพี่วินัย ปราบริปู
ใส่ผ้าถุง นุ่งซิ่น กินข้าวนึ่งที่เมืองน่าน ตอนที่2ไปวัดไทลื้อ
ใส่ผ้าถุง นุ่งซิ่น กินข้าวนึ่ง.ที่เมืองน่าน......ตอน1สารบัญ
ไปเที่ยวงานตักบาตรดอกไม้...พระพุทธบาท...กันไหม?
ดูชีวิตของคนอื่น...ที่เขมร
สวนสวยและเวลาอันเป็นส่วนตัว..........
ไปเที่ยวไร่จิมทอมป์สัน......ประทับใจมากๆ
....วังน้ำเขียว.....ท่องเที่ยวโรแมนติกๆ......
Let's go อ่างศิลากันเถอะ...หาของขวัญจากทะเล
******........แล้วเราก็หลงรัก......บางปะอิน......******
โปสการ์ดจาก....... PrImo Posto..เขาใหญ่Thailand
สูดอากาศบริสุทธิ์ที่สุโขทัย - พิษณุโลก.......ทัวร์นกขมิ้นแบบโปแป้งๆ
งดงามที่สุดวันนี้ที่วัดศรีชุม.....สุโขทัย................
ไหว้องค์พระที่พระปฐมเจดีย์...ต้นฤดูหนาว
................เที่ยวท่องไป...ในอัมพวา.... ( ตลาด น้ำ )
....บ้านแม่น้ำ....รีสอร์ท.....ที่อัมพวา......โรแมนติกริมน้ำ.......
ไปวัดมเหยงค์
อยุธยา ...ภาคต่อ
..อยุธยา..เมืองเก่าของเราแต่ก่อน
...........โต๋ เต๋เพชรบุรี.......
ภาพจากวัดใหญ่สุวรรณาราม บ่ายวันหนึ่งที่มีงานออกร้านขายของ
วันหนึ่งที่เพชรบุรี ขากลับจากพักผ่อนที่หัวหิน
โปแป้ง หัวหิน retreat
เราแวะไปเขาวัง เนื่องจากไม่ได้แวะมานานมาก เป็นสิบปีแล้ว จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่ามีวัดพระนอนที่นี่ ติดกันกับเขาวัง ดันหาทางขึ้นไม่เจอ .....ขับรถวนไปวนมาแล้วมาจอดหน้าวัด ขึ้นไปไหว้พระแล้วลัดเลาะขึ้นเขาวังด้วยการเดินเท้า เปลี่ยวแสนจะเปลี่ยวเพราะเป็นหลังเขา ชาวบ้านเตือนว่าระวังลิงดุ..(ขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องลิงเขาวัง) วันนั้นเงียบมากๆ ไม่มีมนุษย์มนา อ้ายเรากลัวลิงก็กลัว ถือกล้องแน่น กลัวคนมาปล้นอีกด้วยเพราะเงียบเหลือเกิน ทางคนขึ้นมีไม่ไปขึ้น ดันมาขึ้นด้านหลัง อันว่าเป็นทางลิง
จำได้ว่ามีต้นลั่นทมมากที่นี่ มาฤดูนี้ทิ้งดอกทิ้งใบเหลือแต่กิ่งก้านโกร๋นๆ เหมือนว่าเป็นฤดูใบไม้ร่วง เค๊าเปลี่ยนชื่อเป็นดอกลีลาวดีแล้วไม่ใช่เร้อ..แต่สำหรับเรามันคือดอกเดียวกัน จากนั้นเราขับรถเข้าเมือง ผ่านสะพานข้ามแม่น้ำเพชรบุรี มุ่งหน้าไปยังวัดใหญ่สุวรรณาราม วัดเก่าแก่สมัยอยุธยา เพราะว่ามีงานที่วัดพอดี อยากดูงานฝีมือของคนเพชรบุรี เมืองที่คนมีฝีมือช่างสูง และที่มาเจอก็เหนือความคาดหมาย เพราะว่าเราเจอการแสดงของลาวโซ่ง ของครูถนอม คงยิ้มละมัยกับเด็กๆ เพลงพื้นเมืองเจื้อยแจ้วดังมาจากตรงไหน เราไปตามหาดู
ลาวโซ่งหรือเรียกกันว่าไทยทรงดำ แท้ที่จริงไม่ใช่คนมาจากลาว แต่เป็นคนไทยดำจากเดียนเบียนฟู ในประเทศเวียดนาม อพยพผ่านประเทศลาวมาพร้อมคนลาวเวียงจันทร์และลาวเมืองพวน มาอยู่กันมากที่เขาย้อย เพชรบุรีนี่.."โซ่งหรือส่วง" ใช้เรียกเพราะนุ่งกางเกง( ส่วง )สีดำ เป็นกลุ่มคนที่มีเอกลักษณ์ของตัวเองสูง มีวัฒนธรรมที่น่าสนใจมาก ชาวโซ่งมีภาษาของตัวเอง ทั้งภาษาพูดและตัวอักษร ซึ่งเราฟังไม่ออกเพราะต่างกับภาษาภาคกลางมาก
โดยเฉพาะเรื่องทรงผมของสาวๆ เขาจะแบ่งออกเป็น10แบบตามอายุ เช่น
เด็กอายุ13-14ปี จะไว้ผมทรงเอื้อมไหล่ คือผมยาวประบ่า
พออายุ14-15 เรียกว่าทรงสับปลิ้น คือผมยาวตลบปลิ้นไปด้านหลัง
พอ15-16 เริ่มไว้ผมทรง ช่อดอกแค คือเป็นจุกผมไว้ด้านหน้าปล่อยปลายคล้ายดอกแค ส่วนทรงที่เรียกว่า จุกต๊บ คล้ายหอยโข่ง ขมวดกลมๆไว้เป็นจุก กลางศีรษะ แสดงว่าเริ่มเป็นสาวจะมีผัวได้แล้ว ( อันนี้คำของครูถนอม )
คนสาวจะใส่สะไบสี มีผ้าคล้องคอ เอาไว้คล้องให้ชายคนรักและผ้าทอที่เป็นภูมิปัญญาดั้งเดิมของชาวโซ่งคือ ผ้าซิ่นลายแตงโมหรือลายชะโด ใช้ด้ายพุ่งเป็นสีดำ เส้นยืนสีแดง
เรื่องเล่าว่าสีแดงนั้นสื่อถึงความรักของสาวชาวโซ่งที่คอยชายคนรัก เส้นสีแดงแทนหัวใจ เส้นสีดำแทนตัวเอง โดยซ่อนสีแดงไว้จะมองเห็นชัดต่อเมื่อต้องแสงเท่านั้น แสดงความอายของสาวชาวโซ่งที่คิดถึงชายคนรัก.......โอโห้...โรแมนติกชะมัด...เป็นความคิดถึงที่ลึกซึ้งนะ.
.ครูถนอมโชว์ซิ่นแตงโมตัวที่นุ่งอยู่ให้ดู..........
บ้านเรือนของชาวไทยทรงดำ มีเอกลักษณ์ที่แปลกมาก ทำให้นึกถึงเรือนของชาวไทยลื้อที่เมืองน่านขึ้นมา
ใส่ผ้าถุงนุ่งซิ่น กินข้าวนึ่งที่เมืองน่าน ตอนที่2 ไปวัดไทลื้อ
เพราะลักษณะมีหลังคาใหญ่ๆคลุมตัวบ้านอย่างนี้เหมือนกัน
มีการจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ของชาวโซ่งหลายอย่าง
กาทอผ้าดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ การปักหมอน การถักอวน แสดงให้ดู โดยคุณยาย2-3คน เข้าไปถามได้ความว่าทอส่วนที่เป็นส่วนตกแต่งริมขอบ เป็นแถบยาวๆ บางคนซื้อไปแต่งขอบแขนหรือชายเสื้อ สวยดีแต่วันนั้นไม่มีตังค์จะอุดหนุนคุณยายเลยครูถนอมบอกว่า ไม่ซื้อไม่ให้ก็ไม่เป็นไรนะ...ด้วยอารมณ์ขันของครู ครูน่ารักมากๆค่ะ พูดตรงไปตรงมา จริงใจๆถ้อยคำเรียบง่าย ร้องเพลงเพราะเหลือเกินและยังรำสวยอีกด้วย
สาวโซ่งที่สวยนั้นต้องอวบๆค่ะ ถึงจะดี ประมาณว่าผอมๆมากไปจะคลอดลูกไม่ได้อะไรทำนองนี้นะ แล้วก็ต้องจมูกแบนถึงจะเรียกว่าสวย.....
มีหวังเป็นคนสวยแล้วเรา น้องคนนี้เราว่าสวยดี
ในงานวันนั้น เขามีจัดแสดงการแทงหยวก การแกะไม้ งานหนังใหญ่และอะไรๆอีกหลายอย่างที่เป็นงานฝีมือของชาวเมืองเพชร และที่เราชอบที่สุดคือ
พวงมะโหตร
ที่ทำจากกระดาษตัด เอาไว้ห้อยประดับในงานมงคลต่างๆในชนบท ที่นี่เขาสอนวิธีพับและตัดด้วย มีชุดทำแบบ
DIY
ใครสนใจซื้อไปหัดทำที่บ้านได้.......ทางเหนือเรียกว่า
ตุงไส้หมู
นครสวรรค์เรียก
พวงเต่ารั้ง
ทางอีสานเรียก
พวงมาลัย
สีสันสวยงาม ทำให้งานวันนั้นดูคึกคักคึกครื้นและเป็นวันที่สนุกมากอีกวันหนึ่ง แม้ว่าจะไม่ได้เรียนรู้ทั้งหมดในวันเดียวแต่คิดว่าเป็นวันที่ได้แง่มุมหลายอย่าง
//thaisongdum.org/
ลิงค์นี้ไปหาครูถนอม ที่พิพิธภัณฑ์ ปานถนอม ( ไทยทรงดำ )ศิลปินผู้มีชีวิตชีวา ซื้อซีดีของครูมา150บาท ไม่เสียดายเลยจริงๆ อยากให้ช่วยกันสนับสนุนศิลปินพื้นบ้านกันค่ะ
Create Date : 04 ธันวาคม 2553
Last Update : 11 ธันวาคม 2554 18:47:21 น.
11 comments
Counter : 3944 Pageviews.
Share
Tweet
ถ่ายภาพได้สวยงามมาก ๆ เลยค่ะ
และสะท้อนความเป็นเพชรบุรีออกมาได้ชัดเจนดีจริง ๆ
ชอบมาก ๆ ค่ะ ^^
โดย:
โสดในซอย
วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:10:16:07 น.
ขอบคุณมากค่ะคุณโสดในซอย....กำลังแก้คำผิดและอ่านทวนอยู่พอดี
โดย: popang (
popang
) วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:10:18:44 น.
พี่วิสกี้ตามน้องไปเที่ยวเพชรบุรีด้วยคนค่ะ นอกจากจะได้ชมภาพสวยๆ แล้วยังได้รู้เรื่องราวที่มีประโยชน์อีกด้วยนะคะ
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:11:04:46 น.
นำเสนอได้สนุกครับ
ทั้งแสงเงา ภาพสาวๆที่งดงามตามความนิยมของเขา
ชวนให้ชาวเราเห็นคล้อยตาม สวยได้เป็นธรรมชาติ
เห็นพวงมะโหตรแล้วคิดถึงงานบวชพี่ชายเมื่อนานมาแล้ว
เพิ่งทราบวันนี้เองว่าชื่อพวกมะโหตร
วันนี้อัพบล็อกใหม่เวลาใกล้เคียงกันเลยครับคุณนก
โดย:
Insignia_Museum
วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:11:35:04 น.
แตกต่างกับกับโงบางบ้านที่เคยไปมา สวยดีครับ อยากไปบ้าง
ภาพสวยนะคับ
โดย: แมวหง่าว (
chaiwatmsu
) วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:12:14:45 น.
ทั้งเรื่อง และทั้งภาพ .. เล่นทำเอา
อยากเดินทางเชียวค่ะ ... สงสัยว่าปีหน้า
ถ้าไม่ได้เที่ยวจะหนีคนข้างๆ เที่ยวคนเดียว
แล้วล่ะมั้งค่ะนี่ ... อยากไปตามเก็บวิถี
ชีวิตความเป็นอยู่หลากหลายแบบนี้มากๆ
เลยล่ะค่ะ
โดย:
JewNid
วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:23:27:10 น.
ภาพสวย เล่าเรื่องแบบอ่านเพลินเลย คนรักและรู้จักศิลปะที่แท้จริง
มาเล่า ฟังแล้วมีความสุขตามไปด้วยนก ผ้าซิ่นลายสวยดีเนาะ ออก
เก๋ ๆ นะพี่ว่า สีทึบ ๆ ไม่ฉูดฉาด ไม่เบื่อง่ายและดูสมถะดี
"พวงมาลัย" แบบนี้ พี่เคยเห็นที่วัดสมัยเด็ก ตอนนั้นนึกอยากได้เอง 55
เพราะคิดว่าสวยจัง ชาวบ้านทำกันเองนี่แหละ สมัยนี้เห็นเป็นดอกไม้พลาสติกหรือผ้าแทน ... คนที่ทำเป็นก็คงล้มหายตายจากไปน่ะนะพี่ว่า
ปล. คุณยายที่กำลังปั่นหูก (?) เท่สุด ๆ :))
ใครเอากล้องนกไป๊
โดย:
Tristy
วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:8:53:12 น.
ตามมาเที่ยว เมืองเพชร ครับ
โดย:
Kavanich96
วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:9:26:26 น.
วิวเหมือนบนพระธาตุพูนสีเลยค่ะ
โดย:
never the last
วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:10:39:28 น.
แม่เค้กคนเพชรค่ะ เป็นเมืองที่มีศิลปะหลากหลาย และช่างงานศิลปต่างๆมักเป็นคนเพชรค่ะ ทั้งอาหารคาว หวาน อาหารทะเล อาหารชาววังหลายอย่างถือกำเนิดที่นี่ เพราะพระเจ้าอยู่หัวหลายรัชสมัยมักประพาสประจำ จนเรียกว่าเมืองสามวัง
โดย:
cakecode
วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:18:16:24 น.
ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเอง ตามพี่นกไปเที่ยวได้บรรยากาศเหมือนได้ไปด้วยตัวเองเลยค่ะ ถาพสวยมากๆเลยค่า อ่านไปก็ขำไป มีหวังก้อยคงจะได้ไปอยู่กับพี่นกด้วยล่ะค่ะ ถ้าอยากสวย 555 กำลังอวบได้ที่เลยค่ะ
ตอนเด็กๆก้อยก็มีความทรงจำที่ไม่ค่อยดีกับลิงที่นี่เหมือนกันค่ะ ลิงมันมาขโมยหมวกที่ก้อยใส่อยู่ไปซะเฉยๆเลย กลัวก็กลัวแต่ก็เสียดายหมวกใบนั้นมากๆ สุดท้ายก็ไม่ได้หมวกคืน
โดย:
ฟันคุดน้อยซี่ที่7
วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:18:55:19 น.
popang
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [
?
]
แม่โป-แป้ง confession of a happy housewife who working on her own way.....ถ้าเลือกได้ ขอเลือกเอาความสุขใจมาก่อนนะ
Friends' blogs
แม่สลิ่ม
ปูขาเก เซมารู
cadeau
lozocat
CandyBee
Ab Psy ReinDEAR++
BlogGang.com
ป้ามด
CrackyDong
Beebie
แม่เฮือน
Tristy
petunia lover
ผ้าไหมไทย
Ann Arbor
กิน ๆ เที่ยว ๆ
dailydelicious
tuktikmatt
Pastel pied
malarn cha
ช้อย
meawminami
savita29
Annijima
Webmaster - BlogGang
[Add popang's blog to your web]
Links
www.joyofbaking.com
www.donnahay.com
www.worldpressphoto.org
jamieoliver - Recipe
www.angeltomorrow.com
http://www.nationalgeographic.com/
http://wwwthaigoodfood-popang.blogspot.com/
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
และสะท้อนความเป็นเพชรบุรีออกมาได้ชัดเจนดีจริง ๆ
ชอบมาก ๆ ค่ะ ^^