ตอนที่ 13 แมวเหมียวเริงร่า หมาน้อยหน้าตูม วันนี้รวมรูปของสองสาว'ณัฏฐ์กานดา' กับ 'พิมพ์เดือน' มาให้ดูกัน รูปของณัฏจะแต่งง่ายเพราะเริ่มโพสท่าและเล่นกล้องเป็นแล้ว ส่วนพิมนอกจากไม่อยู่เฉยๆแล้ว ยังชอบทำหน้าตูม คิ้วขมวดอีกด้วย ทำให้เอารูมาแต่งได้ค่อนข้างยาก เล่นยาก.. ตอนนี้ณัฏกำลังสนใจถ่ายรูป เราเลยยกกล้องตัวเก่าที่ไม่ได้ใช้แล้วให้ณัฏไว้ฝึกถ่าย เบลอบ้าง ไหวไปมาบ้าง แต่ถือว่าพอจะฝากชีวิตไว้ในรูปของณัฏได้ เพราะเมื่อก่อนเราไม่ค่อยมีรูป ส่วนใหญ่จะถ่ายให้คนอื่น แต่ตอนนี้เวลาไปเที่ยวก็จะให้ณัฏช่วยถ่ายให้ เลยพอจะมีรูปมากขึ้นโดยเฉพาะรูปคู่กับพ่อหมู ขอบคุณทุกเว็บ scrapbook ที่ช่วยให้การแต่งภาพสนุกและมีชีวิตชีวามากขึ้น รูปนี้ถ่ายในวันเกิดครบ 4 ขวบของณัฏ เมื่อวันที่ 20 มกราคม 2553 น้องพิมเล่นเครื่องเล่นเด็กที่ร้านอาหารริมทะเลสัตหีบ..กว่าจะยิ้ม ตรุษจีนที่ผ่านมา..หนูพิมนอกจากไม่ยิ้มแล้วยังหุบปากไม่ลงเพราะฟันขึ้นด้านในอีกสองซี่ วาเลนไทน์นี้หนูพิมได้แผล ล้มเปลือกตาแตก ตอนนี้ยังเป็นแผลเป็นอยู่เลย ณัฏสนุกสนานกับการเล่นทราย ถ่ายที่สัตหีบ เธอโพสท่าอยู่ริมเขื่อน หนูพิมนั่งเล่นทราย..หน้าตาดูไม่ออกว่าอารมณ์ไหน ถ่ายตอนวันเกิดพี่ณัฏ น้องพิมเป็นเจ้าเสือยิ้มยาก กิจกรรมก่อนนอนคือเล่านิทาน แสดงละคร และฟัดกับแม่ พ่อซื้อสระเป่าลมให้ใหม่ เลยขนไปเล่นกลางสวนต้นไม้บ้านคุณตาคุณยายที่รังสิต   Create Date : 18 มีนาคม 2553     Last Update : 18 มีนาคม 2553 14:39:25 น. Counter : 1744 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ตอนที่ 12 พี่ช่างเจรจา กับน้องภาษาต่างดาว ณัฏเป็นเด็กช่างพูดช่างเจรจา อาจเป็นเพราะแม่ชอบพูดชอบเล่าและอธิบายเรื่องต่างๆให้ฟังตั้งแต่ยังเล็ก แถมคุณตาและคุณยายก็ช่างเล่าด้วยเหมือนกัน พอณัฏพูดได้ ก็เริ่มสรรหาคำพูดต่างๆนานามาเจรจา หลายๆคำก็เป็นคำที่ได้จากคนในครอบครัว แต่อีกหลายคำหลายประโยคก็มาจากความช่างคิด และเรื่องราวที่ได้ฟังทั้งจากในนิทานและที่จินตนาการขึ้นเอง ดังนั้นณัฏจึงเป็นนักเล่านิทานและนักแต่งเพลงตั้งแต่ 3 ขวบ ได้เรื่องบ้างไม่ได้เรื่องบ้างตามประสา มีตัวอย่างความช่างเจรจามาให้อ่านเท่าที่พอจะนึกออก ครั้งหนึ่ง..ณัฏท้องผูกแล้วต้องนั่งส้วมอยู่นาน เบ่งเท่าไหร่ก็เบ่งไม่ออก คุณยายสงสารเลยเอาพัดมานั่งพัดให้ในห้องน้ำ นานเกือบครึ่งชั่วโมง ณัฏจึงบอกคุณยายว่า "คุณยายขา..คุณยายนั่งเป็นเพื่อนหนูเหนื่อยมั้ยคะ คุณยายไปพักก่อนเถอะค่ะ แล้วคุณยายก็กินข้าวเยอะๆนะคะ หนูนั่งคนเดียวได้ค่ะ" คุณยายได้ยินก็ปลื้มใจ หายเหนื่อย หายหิว หายเหม็น ฮ่าๆๆ เวลาแม่กลับจากที่ทำงาน ก็จะฟัดกับน้องพิม แล้วชอบแกล้งถามน้องพิมว่า น้องพิมรักแม่รึเปล่า ถ้ารักแม่ก็ต้องจุ๊บแม่ น้องพิมก็ชอบส่ายหน้า(กำลังฮิตส่ายหน้า) แล้วไม่ยอมจุ๊บ แม่เลยแกล้งบอกว่า..น้องพิมไม่เห็นรักแม่มั่งเลย ไม่ยอมจุ๊บแม่ พี่ณัฏได้ยินก็จะรีบมาบอกน้องว่า "น้องพิม น้องต้องรักแม่นะลูก น้องต้องจุ๊บแม่ๆจะได้มีความสุข ดูสิ..พี่ณัฏยังรักทั้งครอบครัวเลย" แล้วก็ระดมจูบแม่โชว์ น้องพิมทำหน้างงๆ แต่ก็ยอมจุ๊บตาม น่าแปลก..ที่หลังจากนั้นน้องพิมจุ๊บแม่ทุกครั้งที่กลับมาบ้าน แสดงว่าคำสอนพี่ณัฏใช้ได้ผล วันหนึ่งณัฏกำลังฮิตคำว่า"จอม" เลยชวนแม่คุยเพื่อจะได้ใช้คำว่าจอม ณัฏ : แม่ขา แม่รู่ป่าวว่าน้องพิมเป็นจอมซ่า แม่ : แล้วหนูเป็นจอมอะไรล่ะลูก ณัฏ : หนูเป็นจอมซนค่ะ แม่ : แล้วงี้ แม่เป็นจอมอะไรล่ะ ณัฏ : จอมวุ่นไงคะ แม่ : อ่าว..แล้วพ่อล่ะ ณัฏ : พ่อก็..จอมล้างรถไงคะ แม่ : ฮ่าๆๆ ณัฏ : ส่วนป้าจิต(พี่เลี้ยง)เป็นจอมเลี้ยงเด็ก แม่ : (คิดได้ไงเนี่ย!) งั้นคุณยายล่ะ ณัฏ : คุณยายเป็นจอมยุ่ง แม่ : เอ้า..แล้วคุณตาล่ะ ณัฏ : คุณตาก็...หล่อมากๆเลยค่ะแม่ แม่ : (อึ้ง)..เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย ณัฏ : ฮ่าๆๆๆ ตอนที่ณัฏทำน้องล้มหัวโน ณัฏแอบบอกป้าจิตว่า "ป้าจิตไม่ต้องบอกแม่นะคะว่าน้องหัวโน เพราะแม่เหนื่อยแล้ว แม่กลับมาจะได้พักผ่อน" แต่วันต่อมา ณัฏหัวโขกโต๊ะจนปูด ณัฏไม่ยอมให้ป้าจิตประคบให้ยุบ "หนูไม่อยากประคบ หนูไม่อยากให้มันยุบ เดี๋ยวแม่กลับมาไม่เห็นว่าหนูหัวโน แล้วป้าจิตอย่าลืมบอกแม่นะคะว่าหนูหัวโน" เวลาแม่บ่นปวดขา ณัฏจะมาบีบๆนวดๆให้ พอแม่ขอบคุณ ณัฏจะบอกว่า "ไม่เป็นไรค่ะแม่ ยินดีให้บริการค่ะ" เวลาณัฏจะอธิบายอะไร มักขึ้นต้นประโยคว่า "คือ..หนูหมายความว่า" หรือ "คือ..หนูไม่คิดว่ามันเป็นอย่างนั้นนะคะ" ช่วงที่ณัฏกำลังสนใจปลูกต้นไม้ เธอจะสรรหาคำที่เกี่ยวข้องมาอธิบายเรื่องต้นไม้ "พอหนูเอาเมล็ดลงในดิน มันจะมีรากงอกออกมา นั่นคือรากของมัน ไม่ใช่ปีกของนก พอหนูรดน้ำต้นไม้ มันก็จะมีใบออกมา มันก็จะเจริญเติบโตขึ้น" ตั้งแต่น้องเกิดณัฏมีชื่อเรียกน้องพิมหลายชื่อด้วยกัน แล้วแต่อารมณ์ แล้วแต่สถานการณ์ เช่น 'หัวเหม่งเอ๊ย' เรียกตอนเอ็นดู 'ไอ้จอมป่วน' เรียกตอน น้องทำของเล่นพัง 'ปลาบอลลูน' เรียกตามป้าข้างบ้าน เนื่องจากน้องตาโตแก้มป่อง 'ลูก' เรียกตามพ่อกับแม่ เช่น "อันนี้น้องเล่นไม่ได้นะลูก ไว้โตก่อนพี่จะสอนให้เล่นนะลูก" ล่าสุดเรียกน้องว่า 'เจ้างูขี้เรื้อน' แม่ได้ยินครั้งแรกก็ตกใจ แต่พ่อบอกว่ามันเป็นชื่อของตัวการ์ตูนเรื่องนึง อ่อ.. "เจ้างูขี้เรื้อนเอ๊ย..ออกจากตู้เย็นได้แล้ว พี่จะกินน้ำ" ตอนเช้าก่อนแม่ไปทำงานเราจะต้องจุ๊บกันทั่วทั้งหน้า ให้ครบสูตร เช้าวันนึง..ณัฏมัวแต่เล่นไม่สนใจว่าแม่จะไปแล้ว แม่เลยบ่น" เวลาแม่ไปก็ไม่สนใจแม่เลย แล้วเดี๋ยวก็มาโวยวายว่าแม่ไม่บอก" วันต่อมา..พอแม่จะออกจากบ้าน ณัฏรีบวิ่งมากอดแล้วจุ๊บทั่วหน้า แล้วบอกเสียงหวาน "แม่ขา..วันนี้หนูสนใจแม่หรือยังคะ" แถมท้ายด้วยว่า"แม่ขับรถดีๆนะคะ แม่ต้องขับช้าๆนะคะ จะได้ปลอดภัย" ส่วนน้องพิมนั้นพูดช้ากว่าพี่ณัฏในตอนเด็ก ตอนนี้น้องพิมขวบครึ่งยังพูดภาษาต่างดาวอยูเลย แต่พูดคำต่างๆตามได้เยอะขึ้น ปฏิเสธได้ ตอบรับเป็น เรียกได้ทุกคน แม่ พ่อ ยาย ตา แต่คำแรกที่เรียกได้คือ "นัด นัด" เมื่อวานแม่แกล้งถามน้องพิม แม่ : น้องพิมรักแม่มั้ย พิม : ไม่ลัก(ส่ายหน้าประกอบ) แม่ : อ่าว..แล้วรักพ่อป่าว พิม : ไม่ลัก(ส่ายหน้าอีก) แม่ : โห..แล้วคุณตาคุณยายล่ะรักมั้ย พิม : ไม่ลัก(ส่ายหน้าเหมือนเดิม) แม่ : แล้วน้องพิมรักพีณัฏมั้ย พิม : ลัก ลัก (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ :   Create Date : 16 มีนาคม 2553     Last Update : 16 มีนาคม 2553 15:05:23 น. Counter : 1058 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ตอนที่ 11 ครบรอบแต่งงานกับลมหายใจเดอะมิวสิคัล คิดถึงบล๊อกแก๊งค์อย่างรุนแรง คิดถึงที่ทำการ(คุณนาย)ไปรษณีย์ตามมาติดๆ คิดถึงเพื่อนๆบล๊อกแก๊งค์มากๆ ล่วงเลยเป็นปีเพิ่งได้มีโอกาสนั่งลงและส่งความคิดถึงผ่านตัวอักษร ก่อนที่จะกลายเป็นโรคซึมเศร้าและตรอมใจด้วยความคิดถึง ไม่ได้เดินทางไกล ไม่ได้เขียนโปสการ์ดหาใครๆ ไม่ได้เขียนสมุดบันทึก มีแต่เรื่องใกล้ตัว ชีวิตประจำวัน มีแต่เรื่องลูกและครอบครัว มีแต่เรื่องงานและงาน วันนี้ไม่ต้องเปิดแอร์เพราะอากาศเย็น เปิดหน้าต่างห้องทำงานกว้างรับแดดลม และยอมให้ต้นไม้เขียวๆเต้นระบำให้ดูแทนผ้าม่านหนาทึบสีน้ำเงิน เปิดลำโพงฟังเพลงแทนใส่หูฟังที่แสนน่ารำคาญ คนโต๊ะข้างๆไม่มาคงไม่ขัดหูขัดตาใคร นั่งเขียนบล๊อกและแวะเวียนไปทักทายเพื่อนๆตามบล๊อกต่างๆ ไม่ได้อัพเดทข่าวคราวใครเลย เพื่อนๆคงไม่รู้สินะว่าลูกสาวสองคนของเราโตขึ้นมาก หนูณัฏ..คนโตกำลังจะ 4 ขวบเต็มในเดือนมกราคม ส่วนหนูพิม..คนเล็ก 1 ขวบสองเดือน และเมื่อวานเป็นวันครบรอบแต่งงาน 5 ปีของเรากับพ่อหมู ซึ่งฉลองด้วยการไปดูละครเวทีลมหายใจเดอะมิวสิคัล ถ้าใครคิดถึงก็ขอบคุณเหลือเกิน จากใจคุณนายไปรษณีย์ เด็กหญิงณัฏฐ์กานดาวัยสี่ขวบ ช่างจินตนาการและมีคารมเป็นเลิศ เด็กหญิงพิมพ์เดือนวัยหนึ่งขวบ จอมซน..หนูสามารถกินอาหารได้ทุกชนิดไม่ว่าจะเผ็ดหรือขม special thanks : - คุณ UStogetheR ที่จุดประกายสู่โลก digital scrapbook - http//digital-crea.fr - //www.scrapmalin.com - //www.digitalscrapbookfaves.com   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2552     Last Update : 16 มีนาคม 2553 13:56:54 น. Counter : 1520 Pageviews.   25 comment Share Tweet

ตอนที่ 10 "โตขึ้นหนูอยากเป็นหมาค่ะ ! " เดือนหน้ากุนก็จะครบสองขวบเต็มแล้วค่ะ ตอนนี้ก็เลยเข้าสู่ช่วง Terrible Two หรือที่เราเรียกเอาเองว่า "วัยทองสองขวบ" ประมาณว่าปั่นป่วน เลือดจะไปลมจะมา ทำเอาเวียนหัวไปช่วงหนึ่ง แต่ก็ถือว่าไม่มากมายอะไรถ้าเทียบกับที่แม่คนอื่นๆบ่นกัน เลยขออัพเดทเรื่องราวของกุนซักเล็กน้อย เพื่ออุ่นเครื่องก่อนมีสกู๊ปพิเศษในวันเกิดกุนเดือนหน้า 1. กุนพูดได้ยาวขึ้น เป็นประโยคมากขึ้น ทำให้สิ่อสารได้ง่ายขึ้น เช่น "แม่ล้างก้นให้หน่อย" อ้อนแม่ "อย่ายุ่งก้นกุนนะ" ไม่ให้พี่เลี้ยงล้างก้น อยากให้แม่ทำ "(ผัก)บุ้งมาหากุนหน่อย" เรียกลูกหมาข้างบ้าน "อย่าดู้(ดื้อ)นะ พ่อตีนะ" 2. กุนผมยาวหลายรอบแล้ว มัดจุก-แกละได้อันน้อยๆ แต่กุนไม่ชอบให้มัดให้ติดกิ๊บ ในที่สุดคุณยายก็เลยต้องตัดผมให้สั้นเหมือนเดิม ทุกคนก็ยังทักว่า"เด็กผู้ชาย"เหมือนเดิม อยากให้ลูกผมยาวเหมือนเด็กผู้หญิง...อยู่เหมือนกัน แต่ถ้าไม่ตัด..เจ้ากุนก็จะเกาคอทั้งวันแล้วบอกว่า "คัน คัน ยุงกัด" 3. กุนเริ่มรู้จักบทบาทสมมติ ชอบเอาตุ๊กตามาเล่นคุยกัน ทำเสียงพากย์เสียงเล็กเสียงน้อย "กินข้าวยัง" พากย์ตุ๊กตาลิงถาม "อิ่มแล้ว" พากย์ตุ๊กตากระต่ายตอบ บางทีก็เอาตุ๊กตาตัวน้อยมาวางเรียงกันให้มันอ่านหนังสือ บางทีก็เอามานอนตักแม่ แล้วเอาช้อนยามาป้อน "กินยานะ กินยานะ" แล้วเอาแก้วน้ำมาป้อน "ขม ขม" ทำเหมือนที่ตัวเองต้องกินยา บางทีก็เอาตุ๊กตามานั่งดูทีวี มีอยู่ครั้งหนึ่ง..พ่อหมูเอาตุ๊กตามาเรียงกันแบบเข้าแถว ตั้งใจว่าจะให้กุนเอาตัวที่เหลือมาเรียงต่อ แต่กุนดึงตัวที่สองออก แล้วตัวเองเข้าไปนั่งต่อแถวแทน! นั่งนิ่งเป็นตุ๊กตาลูกหมูเชียว 4. กุนกินยาง่าย เพราะต้องกินยาถ่ายบ่อยอยู่ช่วงนึง พอกุนท้องผูกมากๆ..ก็จะรีบบอกพ่อหมูกับคุณยายว่า "ยานะ ยานะ" แล้วเดินไปนอนตักยาย เอาผ้ามากันเปื้อนที่คอ นอนอ้าปากรอ ถึงขมกุนก็ทนกินจนหมด แล้วต่อด้วยน้ำ แล้วทุกคนก็จะชมว่ากุนเก่งยกกำลังสอง เท่านี้ก็เรียบร้อย 5. ตอนนี้ชมกุนแค่ว่า "เก่ง" หรือ"เก่งจัง" ไม่ได้แล้ว กุนโตแล้วนะคะ ต้องชมว่า "กุนเก่งยกกำลังสอง" หรือไม่ก็ "กุนซุปเปอร์เก่ง" กุนจะดีใจมาก..ยิ้มหน้าบาน 6. กุนมีหน้าที่ปิดไฟปิดทีวีปิดพัดลมก่อนขึ้นนอนทุกคืน บางวันถ้ากุนง่วงมากๆ ก็จะเดินไปปิดทีวีเองโดยไม่ต้องให้แม่เรียกไปนอน เดินโงนเงนด้วยความง่วงเต็มที่ แต่ต้องตายในหน้าที่! ปิดทุกอย่างเรียบร้อย กุนก็จะเดินไปหยิบชุดนอนกับขวดนม แล้วไปรอที่บันได.. พร้อมที่จะนอนอย่างเต็มที่แล้วค่า... 7. กุนมีชื่อเรียกนมแม่มากมายหลายคำ เปลี่ยนไปเป็นช่วงๆ ฮิตเป็นช่วงๆ เริ่มจาก "หม่ำแม่" "หม่ามี๊" "บ่าบี๊" "โหม่มี๊" มาจบท้ายที่ "บู่บี๊" 8. กุนหย่านมแม่แล้ว..ตอนกุนอายุ 1ขวบกับ 10 เดือน ตอนแรกแม่อยากให้กุนเลิกด้วยตัวเอง แต่พ่อหมูบอกว่าคงจะยากและเป็นการทำร้ายจิตใจกุนเกินไป เพราะกุนยังเล็กเกินกว่าจะเข้าใจเหตุผลว่า "แม่ไม่มีน้ำนมให้กุนกินแล้ว แม่เจ็บ" พ่อหมูเลยหาบอระเพ็ดมาให้ทา และให้บอกกุนว่า"นมแม่เสียแล้ว กินไม่ได้แล้วนะ" คืนแรกที่ทา..พอกุนกินเข้าไป กุนทำหน้าแหย แม่เริ่มใจเสียด้วยความสงสาร.. "แม่บอกแล้วว่าบู่บี๊มันเสีย กินไม่ได้แล้ว ขมปี๋เลย" แม่บอกกุนตามที่วางแผนไว้กับพ่อหมู ต้องทำอย่างนี้อยู่เกือบสองอาทิตย์ กุนถึงเลิกนมแม่ได้อย่างเด็ดขาด เดี๋ยวนี้พอแกล้งถามกุนว่า "กินบู่บี๊มั้ยลูก" กุนจะยิ้มเขินๆแล้วบอกว่า "ไม่เอา ไม่เอา บู่บี๊เสียแล้ว ขมปี๋" กุนเลิกกินนมแม่เด็ดขาดแล้ว แต่เปลี่ยนมาจับแทน ไม่จับนอนไม่หลับ!! ฮ่าๆๆ 9. กุนเริ่มเรียนรู้ความรับผิดชอบและหน้าที่ของตัวเอง ถ้ากุนทำผิดก็จะยื่นมือให้พ่อตี ถ้ากุนทำหกเลอะเทอะก็จะหยิบผ้าขี้ริ้วมาเช็ดเอง กุนทิ้งขยะลงถัง กุนมีไม้กวาดอันเล็กประจำตัวไว้ช่วยแม่กวาดบ้าน กุนช่วยซักผ้าและพับผ้า และอื่นๆตามแต่แม่จะให้ช่วย(หลอกใช้) 10. กุนถูกผู้ใหญ่ทุกคนในบ้านสอนให้ยกมือ"สวัสดีค่า"มาตั้งแต่เล็กๆ ตอนนี้กุนทำได้เองโดยไม่ต้องบอก เวลาเจอผู้ใหญ่หรือใครก็ตามที่พูดว่าสวัสดีค่ะ กุนก็จะยกมือไหว้"แล้วบอกว่า"ดีค่า" "ขอบคุณค่า"และ"ขอโทษค่า" ก็ได้แล้ว การขอโทษของกุนจะไม่ใช้การยกมือไหว้ แต่ใช้วิธีเข้าไปกอดแทน... กุนเริ่มชินกับการไปลามาไหว้แบบไทยๆ ครั้งหนึ่ง..เราไปกินเอ็มเคสุกี้กัน พนักงานก็ต้อนรับอย่างดีตามสไตล์เอ็มเค "สวัสดีค่ะ กี่ที่คะ" กุนได้ยินดังนั้น ก็รีบยกมือไหว้"ดีค่า.."ทันที พนักงานได้แต่ยิ้มขำไปตามๆกัน 11. กุนชอบเล่นกับหมาแมวมากกกกก ตอนนี้จึงเริ่มเลียนพฤติกรรมได้หลายอย่าง เวลาที่ป้านุชสั่งว่า"ไอ้สาลี่นั่งลง" กุนก็จะรีบนั่งหน้าบาน คงภูมิใจที่ทำตามคำสั่งได้รวดเร็ว บางทีก็ชอบเห่าโฮ่งโฮ่ง เวลาวิ่งเล่นเหนื่อยๆก็ทำเสียงหอบและลิ้นห้อยแบบหมา เคยแอบเห็นกุนเอาอาหารแมวแบบเม็ดมาวางบนโต๊ะ แล้วก้มกินแบบหมา แล้วทำเสียงแฮ่กแฮ่กแบบหมาหอบ เวลาใครทักกุนว่าสวัสดีค่า..แล้วยื่นมือให้กุนไหว้บนมือ กุนจะรีบยื่นขาหน้า เอ๊ย! มือสองข้างไปวางแล้วทำเสียงแฮ่กแฮ่ก อืมมม..ไม่พนมมือไหว้แล้วนะกุนนะ "ก็หนูอยากเป็นหมานี่คะแม่ขา..."   Create Date : 22 ธันวาคม 2550     Last Update : 23 ธันวาคม 2550 22:06:59 น. Counter : 1205 Pageviews.   48 comment Share Tweet

ตอนที่ 9 กุน อัพเดท เกด ทู เดย์ มีหลายคนถามหาเจ้ากุนแล้วค่ะ แต่..ไม่รู้จะเล่าเรื่องอะไร เพราะมันเยอะแยะไปหมด รูปก็มีบ้าง.. แต่ก็นั่นล่ะนะ มีแม่จอมขี้เกียจก็อย่างนี้แหละค่ะ เที่ยวเข้าไปสิงอยู่บล๊อกคนอื่น แต่ไม่มีเวลาเขียนบล๊อกตัวเอง เอาเป็นว่า สรุปเรื่องมันๆขำๆของเจ้ากุนไว้แบบรวมๆเลยแล้วกันนะคะ 1. เมื่อเดือนก่อนครบกำหนดกุนต้องเอาเฝือกออก พวกเรา(ผู้ใหญ่ทุกคน)ดีใจมาก คราวนี้กุนคงหายหงุดหงิดและอารมณ์ดีเหมือนเดิม นึกภาพกุนยิ้มแฉ่ง เล่นน้ำป๋อมแป๋มในกะลามังอย่างสนุกสนาน พ่อกับแม่ค่อยๆถอดเฝือกกุนออก กุนนั่งนิ่งให้ทำ คงงงว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกัน เฝือกออกแล้ว! เย้!! พ่อกับแม่ดีใจสุดๆ หันไปมองเจ้ากุน เงียบ..... จ๋อย..... พ่อกับแม่จ๋อยกว่า กุนเป็นอะไรเนี่ย ไม่ดีใจเหรอลูก.... พาไปลงกาละมังเล่นน้ำดีกว่าเผื่อจะดีขึ้น กุนนั่งจ๋อยอยู่ในกาละมัง แถมยังชูแขนขวาที่เพิ่งถอดเฝือกขึ้นด้วย กลัวเปียกน้ำ เงียบ... จ๋อย.... คงยังอาลัยอาวรณ์อาวุธคู่กายที่อยู่มาเกือบเดือน นั่งมองแขนขวาตัวเอง ทำหน้างงๆ เงียบ... จ๋อย... พ่อกับแม่ดีใจเก้อเลย แต่ผ่านไปซักพักใหญ่ก็เริ่มชิน ตอนนี้ใช้มือขวาเป็นปกติแล้วค่ะ 2. ช่วงนี้กุนชอบเล่นบ้านมากๆๆๆๆ เริ่มจากแม่เอาผ้านวมมาคลุมโปงเป็นถ้ำแล้วกุนก็เข้าไปนอน กุนชอบมากที่สุด กรี๊ดกร๊าดดีใจ ให้แม่ทำอีก แม่ก็เลยกลายเป็นเสาบ้านให้กุนเข้าไปนอนเล่น พอพ่อมา..พ่อก็กลายเป็นเสาบ้านไปอีกคน คราวนี้ใช้ผ้านวมผืนใหญ่กว่าเดิมได้แล้วเพราะมีเสาสองฝั่ง กุนดีใจสุดๆ ไปลากเอาตุ๊กตาหมาตัวยักษ์ เอาของเล่น เอาหมอน เอาสมบัติของตัวเองไปไว้ในบ้าน ส่วนพ่อกับแม่เหงื่อตกเพราะเริ่มเมื่อยแขน พอเอาหลังคา(ผ้านวม)ลง กุนก็ร้อง"บ้าง ๆ ๆ" พ่อกับแม่ก็ต้องทำบ้านใหม่อีกครั้ง เมื่อคืนกุนดูดนมขวดอยู่ดีๆ..ใกล้จะหลับแล้วด้วย แม่เอาเท้าเขี่ยผ้านวมจะห่มตัวเอง..ได้นอนซะที กุนเหลือบไปเห็นตอนผ้านวมเป็นโปงถ้ำพอดี ร้องอย่างดีใจ"บ้าง บ้าง บ้าง" ทิ้งขวดนมแล้วลากแม่ให้ลุกขึ้นมาทำบ้าน!! 3. กุนเริ่มมีความเป็นผู้หญิงมากขึ้น เวลาแม่แต่งหน้าไปทำงานก็จะมานั่งมองอย่างตั้งอกตั้งใจ แล้วก็เอาตลับแป้ง ลิปติก ที่ดัดขนตาไปทำตาม คุณตาเลยควักตังค์ให้แม่ซื้อกระเป๋าเครื่องสำอางค์ของเด็กเล่นให้กุน เป็นกระเป๋าหิ้วข้างในมีอุปกรณ์ที่ทำเลียนแบบของจริงได้เหมือนมาก มีทั้งลิปสติก บรัชออน หวี กระจก อายแชร์โดว์ ฯลฯ กุนชอบใจไล่แต่งหน้าทำผมให้คนโน้นคนนี้เป็นการใหญ่ แต่นางแบบที่กุนชอบแต่งมากเป็นพิเศษคือ"พ่อ" ถ้าพ่อกับคุณยายนั่งอยู่พร้อมกัน กุนจะเลือกแต่งให้พ่อ ถ้าพ่อกับแม่อยู่พร้อมกัน กุนก็จะเลือกแต่งให้พ่ออีกเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆ พอเห็นพ่อมาปุ๊บ กุนก็รีบลากพ่อมาเป็นนางแบบ จนพ่อเอ่ยปากขอร้องกุนว่า "ให้พ่อเล่นอย่างอื่นเถอะกุน อย่าเล่นแต่งหน้ากับพ่อเลย" ฮ่าๆๆๆ 4. กุนพูดได้หลายคำแล้ว แต่ยังเป็นพยางค์เดียวอยู่ สื่อสารได้ดีขึ้น บอกความต้องการได้มากขึ้น เช่น บน(จะขึ้นข้างบน) นอน(ง่วงแล้ว) ถ้าอยากไปไหนก็จะบอกสถานที่ หรือบอกชื่อคนที่อยากไปหา ปฏิเสธและตอบรับเป็น พูดหลายพยางค์ในประโยคคำถาม เช่น อะไรอ่ะ นั่นอะไร ฯลฯ และน่าจะเริ่มจำคำที่เป็นแสลงได้มากขึ้น แม่เพิ่งจะรู้เมื่อคืนนี่เอง กุนหยิบกระบอกน้ำมาให้แม่เปิดให้กิน พอกินเสร็จแม่ก็ให้เอากลับไปไว้ที่เดิม ปกติแม่จะบอก"เอาไปเก็บ" พยายามพูดประโยคสั้นๆเพื่อให้กุนจำคำศัพท์ได้ กุนก็จะทำตาม แต่เมื่อคืนแม่บอก"กุน..เอาไปเก็บที่" กุนหันมามองหน้าแล้วบอก "ขี้ ขี้...เหม็ง เหม็ง" แล้วไปหยิบกางเกงที่วางอยู่ใกล้ๆทำท่าเหม็นอึ เหมือนกับว่ามีอึในกางเกง! กุนอ่ะ! แม่บอกว่า"ที่" ไม่ใช่"ขี้" แหม..อุตส่าห์สอนให้พูด"อึ" ไอ้แสบพูด"ขี้"ซะแล้ว!! 5. เมื่อคืนเล่นฟัดกับกุน เล่นไปเล่นมาหัวกุนโขกกับดั้งแม่ เจ็บสุดๆ!! แต่ก็ขำ เลยหัวเราะออกมาพร้อมกัน ฮ่าๆๆ "แม่เจ็บ กุนเป่าเพี้ยงให้แม่ก่อน" แม่ทำอ้อน กุนรีบเอามือเล็กๆมาประคองหน้าแม่ แม่รีบแหงนหน้ารอ กุนเอามือเล็กๆสองข้างประคองแก้มแม่ แล้วเอาหัวเหม่งโขกลงอย่างแรงที่ดั้งของแม่! เป๊งงง!! แม่ปวดดั้งจนน้ำตาเล็ด กุนขำดังลั่น ฮ่าๆๆๆ นี่ไอ้แสบไม่ได้จะเป่าเพี้ยงแม่หรอกเหรอ แต่หล่อนเล็งดั้งแม่ไว้แล้วต่างหาก ฮ่าๆๆๆ สุดท้ายแม่ก็ขำจนน้ำตาไหลเหมือนกัน อู๊ย...   Create Date : 05 กันยายน 2550     Last Update : 5 กันยายน 2550 17:10:27 น. Counter : 646 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• สมุดเยี่ยม
• ครอบครัวตัวดี
• สนามเด็กเล่น
• เสาร์สโมสร
• ตะกร้าหวาย
• ที่ทำการไปรษณีย์
• ตู้จดหมาย
• กระเตงทัวร์

• Nilz
• แพนด้ามหาภัย
• นวลกนก
• คนทับแก้ว
• Special Ed.
• alei
• winnie in love
• ดวงตากระต่าย
• None of it
• AccessError
• Febie
• KOok_k
• ปุ๊กกี้&คิตตี้
• เสือจุ่น
• vanillaorchid
• พ่อพวงมาลัย
• พลทหารไรอัน
• MoneyPenny
• yyswim
• fakeplasticgirl
• Frida
• silly
• kanapo
• Imperfect Mom
• กาแฟดำไม่เผ็ด
• ทูน่าค่ะ
• ยิปซีสีน้ำเงิน
• Second impact
• ถ่านหินจำศีล
• BabyBooks
• nature-delight
• miz u so much
• Cooking_For_Love
• ลำดวนกะทิสด
• หมาเลี้ยงแกะ
• UStogetheR
• Dr.Manta
• Neilnuch_T
• adaytrip
• มาเรีย ณ ไกลบ้าน
• NET-MANIA
• anone
• Petit :-Dream
• stargate_V4
• Webmaster - BlogGang

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• BlogGang.com