Hed003

ตอนที่ 3 ภาษาลูกหมูของหนูกุน



กุนขวบครึ่งแล้วนะ

วันนี้เป็นวันที่กุนครบ 18 เดือนเต็ม กุนเริ่มเรียนรู้เรื่องภาษาและการสื่อสารมากขึ้น ความจริงกุนเริ่มพูดมาตั้งแต่ 8-9 เดือนแล้ว แต่เป็นภาษาลูกหมูที่คนอื่นฟังไม่ออก น้าเจี๊ยบน้องสุดที่รักของแม่เกดที่เป็นครูอนุบาลบอกว่า กุนกำลังพยายามสร้างภาษาของตัวเอง จึงกำลังฝึกใช้ลิ้นและริมฝีปากในการสร้างคำ สองเดือนที่แล้วกุนพูดได้หลายคำ แต่พอมาเดือนนี้คำต่างๆเริ่มชัดขึ้น แต่บางคำที่เคยชัดกลับไม่ชัด..ซะอย่างนั้น!
เช่นสองเดือนก่อนเรียก "พ่อ" ชัดเปี๊ยะ พอมาเดือนนี้กลับเรียก "ป้อ" ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของคนโตที่จะต้องพูดชัดนำ ไม่ใช่ไปพูดไม่ชัดตามเด็ก เพราะเห็นว่าน่ารักดี

ยายน้อยบอกว่า "เด็กมันต้องตามเรา ไม่ใช่เราไปตามเด็ก" ถูกต้องนะคร๊าบบบบ

มาดูกันว่าคำเด่นๆที่กุนสื่อสารได้มีอะไรกันบ้าง



เปิดพจนานุกุน ฉบับลูกหมู

หมวดผู้คนและสิ่งมีชีวิต

แม่ = แม่
ป้อ = พ่อ
ยาย = ยายน้อย
ตา = ตาวิชิต
ก๊อก = น้ากอล์ฟ
ยู = ลุงบอล
ป้า = ป้านุช
จี๊ = ป้าจิต(พี่เลี้ยง)
แด๊ง = ยายแดงคนขายก๋วยเตี๋ยวข้างบ้าน
บูน = ป้าบูรณ์ข้างบ้าน
น้อง(เสียงสูง) = เด็กเล็กๆ
หมา = หมา
เมี๊ยว = แมว
จก = จิ้งจก
นก = นกจิ๊บจิ๊บ

ฯลฯ

หมวดกิริยาอาการ

หม่ำ หม่ำ = ขอกินนมขวด
ม่ามี๊ = ขอกินนมแม่
หม่ำ = ขอกินข้าวหรือน้ำ
นอ = นอน
ป่ะ ป่ะ(เวลาอยู่บ้านหมู) = อยากขึ้นไปข้างบน
ป่ะ ป่ะ(เวลาอยู่บ้านตายาย) = อยากไปสนามเด็กเล่น
ซี = เวลาอยากไปเที่ยวหรือไปข้างนอก(มาจากไปบิ๊กซี)
ฉี่ ฉี่ ฉี่ (ทำเสียงเหมือนเบ่งฉี่)= ปวดฉี่แล้วนะ
ฉี่ ฉี่(ทำเสียงหนักแน่น) = ปวดอึ !!
โยกเย้ โยกเย้ = เล่นม้าโยกเยก
เชพ บ๊ะบ๊ะบ๊ะบ๊ะ = ร้องเพลงเชพบ๊ะของอาภาพร
จายยยยย(พร้อมผายมืออกสองข้าง) = รายการดาวกระจาย

ตุ๊ง ตุ๊งๆๆๆ(ทำเสียงกลองพร้อมท่าตีกลอง = รายการเกมทศกัณฐ์ !!

ที วี ซี้ ช่อ ส้าม(ร้องเสียงสูง) = คุ้มค่าทุกนาทีดูทีวีสีช่องสาม!!!!

และฯลฯ

เฮ้อออออออ...





ภาษา..สับสน
ด้วยความที่เริ่มรู้ภาษา แต่ยังไม่เข้าใจอะไรลึกซึ้งแบบคนโต บางทีก็ทำให้มีเรื่องขำๆเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ

เช่น ทุกคนจะสอนให้กุนเป่าอาหารที่ร้อนๆ ก่อนกิน(กุนกินข้าวเอง) กุนก็จะจำว่า ถ้าร้อนจะต้องเป่าฟู่ ฟู่ ทุกครั้ง

วันหนึ่งกุนอยากไปเดินเล่นข้างนอกซึ่งแดดร้อนจัดมาก แต่แม่เกดห้ามไม่ให้ไป "มันร้อนน่ะลูก อย่าเพิ่งไปเลยนะ" กุนทำหน้างงๆ "แดดมันร้อนมากเลย" แม่เกดย้ำ
กุนเลยหันไปเป่า ฟู่ ฟู่ ฟู่ ฟู่ !! ก็จะได้หายร้อนไงล่ะแม่จ๋า !!

อีกคำที่เป็นคำต้องห้าม ไม่ค่อยมีใครอยากพูดเท่าไหร่ ก็คือคำว่าแม่
หลายครั้งที่กุนออกไปเดินเล่นกับป้าจิต คนก็มักจำถามถึงแม่ "แม่ไปไหนล่ะกุน" หรือไม่ก็ "แม่ไม่อยู่เหรอกุน" พอได้ยินคำว่าแม่เท่านั้นแหละ กุนหันหลังตรงดิ่งกลับบ้านเลย
เกดคิดถึงแม่ขึ้นมาฉับพลัน ป้าจิตบอก..บอกแล้วอย่าพูดคำนี้ ฮ่าๆๆๆ

เวลากุนล้ม หัวโขก หรือเจ็บตัว ทุกคนก็จะเป่าเพี้ยงๆ แล้วเหมือนความเจ็บจะมลายหายไปพลัน กุนก็เลยคอยเป่าคนที่เจ็บตรงโน้นตรงนี้ เพี้ยง เพี้ยง
เจ็บตรงไหนเป่าตรงนั้น หายแน่นอน

วันหนึ่งกุนอยากให้แม่ร้องเพลง ร้องแล้วร้องอีก แม่เกดบอก ไม่ไหวแล้วกุน แม่เจ็บคอแล้ว
กุนวิ่งตริงดิ่งมาเป่า เพี้ยง เพี้ยงที่คอแม่ทันที

หายมั้ยล่ะแม่จ๋า !!!







 

Create Date : 20 กรกฎาคม 2550    
Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 15:49:41 น.
Counter : 704 Pageviews.  

ตอนที่ 2 การป่วยครั้งแรกในรอบ17 เดือนของเจ้ากุน

กุนป่วยซะแล้ว!
ช่วงนี้เหมือนเป็นช่วงวัยเบญจเพสของกุน เพราะมีแต่เรื่องเจ็บตัว เจ็บป่วย ทำให้พ่อแม่ตายายใจหายใจคว่ำอยู่เรื่อย!

ตั้งแต่กุนเกิดจนตอนนี้ครบ 18 เดือนแล้ว กุนเพิ่งเคยเป็นไข้แค่ครั้งเดียว คือตอนอายุครบ 1 เดือนแต็มแล้วต้องเดินทางจากบ้านตายายที่รังสิต กลับมาอยู่ที่บ้านหมูของกุน พ่อหมูค่อยๆขับรถกระย่องกระแย่ง ด้วยกลัวลูกหมูจิ๋วจะกระทบกระเทือน 1 ชั่วโมงเต็มจึงถึงบ้าน ...คืนนั้นเองที่กุนไข้ขึ้นสูง ส่งเสียงคราง..จนต้องพาไปโรงพยาบาลกลางดึก

เช้าวันรุ่งขึ้น..กุนหายเป็นปลิดทิ้ง และหลังจากนั้นก็ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยอะไรกับเขาอีกเลย

เมื่อการเจ็บตัวเดินทางมาถึง!! อึยส์ !

ปกติกุนเป็นเด็กซน แต่ค่อนข้างระมัดระวังตัว จะทำอะไรก็ต้องหยั่งเชิงก่อน แต่เข้าใจว่าตอนนี้กำลังเป็นวัยที่มั่นใจตัวเอง ว่าชั้นทำโนนนี่เองได้ ก็เลยไม่ค่อยยั้ง
เริ่มจากปลายเดือนที่แล้วกุนวิ่งเล่นกับยายแล้วหกล้มปากแตก เป็นการเสียเลือดเสียเนื้อครั้งแรก ที่ทำเอาทุกคนตกใจ แต่ไม่มากมายอะไร เพราะกุนก็เล่นต่อได้ ไม่คร่ำครวญ

อีกสองวันต่อมา กุนแย่งโทรศัพท์จากแม่เกด(ที่กำลังคุยกับคุณตาอยู่) แล้ววิ่งหนีไป สะดุดล้ม! ปากกระแทกพื้นเลือดกลบปาก ร้องไห้จ้า.. ใจแม่เกดหวิวเหมือนจะเป็นลม สงสารลูกเหลือเกิน อีกแป๊บเดียว ปากกุนก็เจ่อเหมือนปากครุฑ พ่อหมูต้องล๊อกตัวกุนเพื่อทายา กุนร้องลั่น บ้านเกือบแตก คืนนั้นเลยต้องยอมให้ดูดนมแม่ทั้งคืน เพราะมันนิ่มกว่าจุกนมเป็นไหนๆ สงสารลูกน่ะ ปากเจ็บขนาดนั้น

เย็นวันรุ่งขึ้น... กุนโดนแมวกัดที่หางตาด้านขวา... ป้าจิต(พี่เลี้ยง)พากุนไปเดินเล่นตามปกติ กุนวิ่งเข้าไปจะเล่นกับแมวที่นอนอยู่ แต่ดันสะดุดล้มทับแมว มันตกใจก็เลยงับเข้าที่หน้ากุนพอดี
เย็นนั้น..ก็เลยต้องรีบพากุนไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้า พ่อหมูบอกว่า ถึงมันจะแค่งับถากๆ ไม่ได้กัดลึก แต่เพื่อความปลอดภัยฉีดยาเลยจะดีกว่า เพราะแผลอยู่ใกล้สมองด้วย ถ้ามีเชื้อจริงมันจะแล่นเข้าสมองได้เร็ว

กุนโดนมัดด้วยเสื้อมัดเด็กของโรงพยาบาล มัดแน่นกับเตียงจนแม้แต่หัวก็ขยับไม่ได้ ต้องฉีดยาเข้าไปที่แผล พ่อหมูบอกว่ายาตัวนี้เป็นเหมือนเซรุ่มที่ต้องฉีดตรงแผล แล้วแผลกุนก็อยู่ตรงหางตา.... ตอนเข็มแทงเข้าไป เห็นหนังปูดขึ้นมาเป็นรอยเข็ม เห็นยาไหลเข้าไปที่แผลบนหน้า กุนมองหน้าแม่ด้วยแววตาวิงวอน เหมือนจะบอกว่า..แม่จ๋าช่วยหนูด้วย อย่าให้เค้าทำหนู เสียงกุนร้องลั่น เสียงดังเข้าไปในหัวใจเรา.... พ่อหมูบอกอีกว่า ยาตัวนี้จะแสบมาก....

เข็มที่หนึ่งผ่านไป เหลืออีก 3 เข็ม
ที่สะโพกหนึ่ง
ที่ไหล่อีกสอง
คราวนี้แม่ต้องเป็นคนอุ้มเอง....
มีบุรุษพยาบาล 1 คนกับนางพยาบาลอีก 2 คนช่วยจับ
ส่วนอีกคนเป็นคนฉีดยา

พยาบาลชมว่าแม่เก่ง ใจแข็งดี ทำให้ฉีดยาได้ง่าย
คือ..ต้องล๊อกให้แน่นที่สุด อย่าให้ดิ้นได้
ถึงแม้ลูกจะเจ็บหรือเสียใจก็ต้องยอม เพราะไม่อย่างนั้นจะต้องฉีดซ้ำอีก....

เสร็จจากฉีดยา...กุนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่นมแม่ ดูดนมจนหลับไปทั้งน้ำตา รอดูอาการครึ่งชั่วโมงก็กลับบ้าน โชคดีที่กุนเป็นเด็กแข็งแรงอยู่แล้ว ก็เลยไม่อักเสบ ไม่มีไข้

วันรุ่งขึ้นต้องไปฉีดอีกสองเข็ม
เว้นไปอีกสามวัน..อีกสองเข็ม
เหลืออีกสี่เข็มเว้นไปอีกเป็นเดือน

เมื่อวานก็มาเป็นหวัดอีก...เฮ้ออออ
กุนหนอกุน....น่าสงสารซะจริง
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ตอนนี้ก็กลับมาซ่าส์เหมือนเดิมแล้ว

โชคดีที่กุนไม่เป็นเด็กขี้อ้อน ขี้งอแง ช่วงนี้ยิ่งกำลังเห่อใส่เสื้อผ้าเอง หลังจากใส่ร้องเท้าเองได้แล้ว ก็เลยลืมเรื่องเจ็บๆป่วยๆไปได้เยอะ

เฮ้อ....แม่นั่งบ่นหน้าคอมฯ กุนก็นั่งร้องเพลงฝึกใส่กางเกงอย่างมีความสุข

เด็กหนอเด็ก......











 

Create Date : 19 กรกฎาคม 2550    
Last Update : 19 กรกฎาคม 2550 11:00:26 น.
Counter : 740 Pageviews.  

ตอนที่ 1 พ่อหมูกับหนูกุน

พ่อหมูเป็นชายไทยวัย 36 ปี พ่อหมูเป็นหมูย่าง เพราะดำขำ(ฮิฮิ) คมเข้มตามประสาคนบ้านสวนบางเลน แต่พ่อหมูไม่ได้ทำสวนผักเหมือนที่บ้าน เพราะรับราชการทำงาน
สถานีอนามัยมา 10 กว่าปี ตอนนี้เริ่มอยากเป็นเกษตรกรเหมือนเตี่ยกับแม่ ก็เลยเริ่มลงมือเป็นชาวสวนสมัครเล่นปีนี้เป็นปีแรก หลังจากที่เตี่ยเกษียณตัวเองเพราะล้าเต็มที ส่วนแม่ก็ไม่ค่อยสบายต้องพักให้เต็มที่ สวนผักริมแม่น้ำท่าจีนจึงว่างเปล่า รอให้มีคนรุ่นต่อไปถางต่อ พ่อหมูก็เลยกลายเป็นทั้งข้าราชการมืออาชีพ และเกษตรกรมือสมัครเล่นไปพร้อมๆกัน



หนูกุน เป็นเด็กผู้หญิงที่ทุกคนทักว่าเป็นเด็กผู้ชาย ด้วยความที่ผมสั้นจุ๊ดจู๋(ผมยาวช้าเหมือนฉันเลยล่ะ) ตัวโต ท่าทางแกร่งเหมือนผู้ชาย นอกจากกุนจะหน้าตาค่อนไปทางแมนๆแล้ว นิสัยของกุนก็ยังแมนไม่แพ้กัน กุนเป็นเด็กแข็งแรงมาก ตั้งแต่เกิด จนตอนนี้อายุ 1 ขวบ 5 เดือนแล้ว กุนเพิ่งจะไม่สบายแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อาจจะเป็นเพราะกินนมแม่ตั้งแต่เกิด จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังติดหนึบหนับ ไม่มีทีท่าว่าจะเลิกง่ายๆ กุนไม่ชอบเล่นอะไรกุ๊กกิ๊กๆ แต่ชอบเล่นอะไรที่ต้องค้นคว้าทดลอง ชอบอ่านหนังสือ(เปิดทีละหน้าแล้วก็ พูดภาษาอาบูดาบีของตัวเอง)มาตั้งแต่อายุ 5 – 6 เดือน ตอนนี้ก็เขียน(ขีด)หนังสือคล่องพอสมควร ลามไปถึงขนาดขีดแขนขาตัวเองเป็นลายต่างๆ เหมือนTattoo

ชื่อของกุนมาจากอักษร ก.ไก่ ของแม่เกด ที่แปลว่า หมู เหมือนพ่อหมู ฉันตั้งให้ในวันแรกที่รู้ว่าตั้งท้อง แล้วคืนเดียวกันนั้นเอง พ่อหมูก็ตั้งชื่อน้องของกุนว่า กร มาจาก สุกร !!


ส่วนฉัน คือ แม่เกด ของกุน อดีตนักวิจัยอิสระ อดีตครู 1 ปี อดีตนักเดินทาง และอื่นๆ เป็นคนซุปเปอร์โลเทค แต่กำลังฝึกฝนตัวเองให้ใช้คอมพิวเตอร์ในทางที่ถูกที่ควร การสร้างบล๊อกเป็นแรงบันดาลใจอย่างหนึ่งที่ทำให้ฉันอยากใช้เทคโนโลยีให้เก่งมากขึ้น ลองดูกันต่อไปว่าจะเก่งขึ้นจริงหรือเปล่า



กุนตอนอายุ 1ขวบ 2 เดือน




 

Create Date : 25 มิถุนายน 2550    
Last Update : 12 กรกฎาคม 2550 23:21:32 น.
Counter : 846 Pageviews.  

1  2  3  

mrs.postman
Location :
นครปฐม Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คุณนายไปรษณีย์วัย(ย่าง) 37 ปี
ที่ไม่ได้ทำงานไปรษณีย์
แต่หลงรักจดหมาย/โปสการ์ด
และตู้จดหมายแบบถอนตัวไม่ขึ้น!
หลังจากที่ได้เดินทางไปในที่ต่างๆ
แล้วพบเสน่ห์ของPostbox ที่แตกต่างกัน

สถานะไม่โสดมาเกือบ 6 ปี
พ่วงด้วยลูกสาวจอมป่วนสองคน
หนูณัฏวัย 4 ขวบกับหนูพิมวัยขวบครึ่ง
กับพ่อหมูสุดที่รัก
ณ บ้านหมูริมทุ่งนานครปฐม

มีความสุขกับการสอนหนังสือในมหา'ลัยเอกชน
มีโรงเรียนสอนศิลปะเล็กๆชื่อ"แตะล๊อกต๊อกแต๊ก"
และอยากเขียนหนังสืออ่านเล่นซักเล่ม
กับหนังสือนิทานที่ลูกเป็นคนวาดภาพประกอบ







หลังไมค์ถึงคุณนายไปรษณีย์



Google
บล๊อกล่าสุด

ครอบครัวตัวดี ตอนที่ 12 พี่ช่างเจรจา กับน้องภาษาต่างดาว

สนามเด็กเล่น ชวนเล่นตุ๊กตากระดาษ

กระเตงทัวร์ : หัวหินชะอำ

กระเตงทัวร์ : ครบเครื่องเรื่องเที่ยว

ครอบครัวตัวดี ตอนที่ 11 ครบรอบแต่งงานกับลมหายใจเดอะมิวสิคัล

จดหมายรักจากใครหลายคน


บล๊อกและลิ้งค์น่าสนใจ คลิ๊กได้เลย

เรื่องราวดีน่าสนใจจากบล็อกคุณ@mantras “ เรื่องของเจ..หนุ่มไทยที่ถูกประหารชีวิตในอเมริกา”

เพลงหลากหลายที่บล๊อกคุณ nilz

ขอบคุณคุณนวลกนกสำหรับcbox

Post box gallery จากคุณyyswim

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add mrs.postman's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.