โถ เจ้ากุนเข้าเฝือกซะแล้วหลานน้า ...

เคยเข้าเฝือกขาอยู่เดือนนึงค่ะ คันคะเยอเป็นที่สุด ช่วงท้ายๆ ก่อนถอดต้องเอาแป้งโรยๆ เข้าไปเลยค่ะ มันหงุดหงิด 55 แทบจะเอาฟาดกำแพงให้รู้แล้วรู้รอดไป เอิ๊กๆๆๆ

มาเซ็นต์ชื่อเยี่ยมสาวน้อยด้วยคนค่ะ
หายไว ๆ นะคะ จะได้ไปซ่าส์ต่อได้ อิ อิ

คนเป็นแม่เนอะ ถ้าเจ็บแทนลูกได้เจ็บไปแล้วอ่ะ

ตังเมก็เจ็บตัวอยู่บ่อย ๆ แต่ยังไม่ค่อยร้ายแรงเท่าไหร่ หนที่แย่ที่สุดคือ ตอนขวบครึ่งได้ คุณปู่ทำกระปุกพริกป่นขนาดยักษ์หกใส่หลานซึ่งเดินป้วนเปี้ยนอยู่ทั้งตัวเลยค่ะ แม่ตู๋รีบจับไปถอดเสื้อผ้า ล้างน้ำ ฟอกสบู่ แต่ลูกร้องตลอด กรี๊ด ๆ สักพัก ตัวก็เริ่มไหม้ น้ำตาลูกที่ไหลออกมามีพริกไหลออกมาด้วยอ่ะ น้ำตาแม่ก็ไหลตาม รีบพาไปโรงพยาบาล ดีนะว่า ไหม้ไม่มาก คุณหมอเลยให้ยามาทา

ที่ตลกคือ ตอนไปโรงพยาบาลวิ่งไปห้องฉุกเฉินอ่ะค่ะ ทุกคนก็หันมามองว่า ยัยนี่มาทำไรเนี่ยะ ที่นั่นมีแต่คนอาการหนักเลือดสาดทั้งนั้น ลูกเธอน่ะจิ๊บ ๆ ไปรอคุณหมอนู่นไป๊ แหะ แหะ ก็เรารู้สึกว่าของลูกช้านมันอาการหนักนี่หว่า กลัวรอหมอนานเดี๋ยวลูกจะปวดแสบปวดร้อนง่ะ

แม่เจ้าหนูกุนขา เราขอ add ไว้ใน friend blog นะค๊า

คุณแพนด้ามหาภัย : น้าหมีจ๋า..กุนก็คันเหมือนกันอ่ะ เพราะก่อนเข้าเฝือก กุนเพิ่งโดนยุงกัดตั้งหลายตุ่มแน่ะ ฮือๆๆ
แต่พอน้าหมีมาเยี่ยม กุนก็ดีใจ เพราะกุนชอบเพลงหมีแพนด้ามากๆเลย กุนได้ยินเพลงนี้ก็จะเต้นๆๆแล้วก็ร้องๆๆ "หมี หมี หมี" ฮ่า...

คุณแม่ตังเม : โห...พออ่านเคสขวดพริกไทยแล้วขนลุกเลยค่ะ สงสารอ่ะ แต่จริงๆนะคะ พอไปรพ.แล้วจะรู้เลยว่า ลูกเราเป็นน้อยกว่าคนอื่นเค้าอีก แต่ความเป็นแม่น่ะนะ ยังไงก็ร้อนใจพอๆกัน
ขอบคุณนะคะที่แอ็ดบล๊อกเราน่ะค่ะ

น่องเอ้ย.. เจ็บซาแล้ว หายไวไวเน้อ

แวะมาเยี่ยมจร้า บล๊อคสวยจังเลยค่ะ