Bloggang.com : mrs.postman - ตอนที่ 4 บทกลอนของคุณตา ผืนผ้าของคุณยาย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ตอนที่ 4 บทกลอนของคุณตา ผืนผ้าของคุณยาย

กุนเป็นเด็กสามบ้าน นอกจากบ้านหมูของกุนเองแล้ว กุนก็ยังมีบ้านสวนผักริมแม่น้ำท่าจีนของอากงอาม้า แล้วก็บ้านริมทุ่งรังสิตของคุณตาคุณยายอีกเป็นหลังที่สาม

คุณตามักมารับกุนไปนอนที่รังสิตบ่อยๆ หรือไม่แม่เกดก็ให้พ่อหมูพาไป กุนชอบบ้านรังสิตมาก เพราะมีแต่คนช่างเล่นทั้งนั้นเลย ไม่ว่าจะเป็นน้ากล์อฟ น้องชายคนเล็กของแม่เกด ลุงบอลกับป้านุช พี่ชายคนโตกับพี่สะใภ้ของแม่ โดยเฉพาะคุณตากับคุณยายที่ช่างสรรหากิจกรรม การละเล่นมาเล่นกับกุนได้ไม่รู้เบื่อ พอรถเลี้ยวเข้าซอย กุนก็จะยิ้มหน้าบานด้วยความดีใจ เพราะจำได้แล้วว่ามาบ้านรังสิต

คุณตาของกุนเป็นคนโรแมนติคมาก อ่อนโยนและใจดีที่สุด คุณตาชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงมาก แถมร้องเพลงเพราะที่สุด คุณตาชอบซื้อผลไม้และของกินที่ลูกๆชอบมาไว้เยอะๆ จนคุณยายบ่นว่าของเหลือ
ตุณตาจะแกะเงาะแช่เย็นไว้ให้ บางทีก็เลาะเอาแต่เนื้อแช่เย็นไว้ให้ลูกกิน

ตอนนี้กลับไปทีไรก็จะเห็นชาเย็นที่คุณตาชงไว้ให้แม่เกดเต็มกระติกเสมอ แม่เกดเลยอ้วนพุงกางเพราะมีแต่ของที่ชอบ

คุณตาเป็นนักกลอนตัวยง สมุดกลอนที่คุณตาแต่งมีแต่กลอนเพราะๆ ที่เอากลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังไม่เชย

ตัวอย่างบทกลอนที่คุณตาแต่งไว้เมื่อนานมากๆๆๆๆๆ

นอนเถิดเจ้า (พ.ศ. 2511)

นอนเถิดเจ้าพี่จะเฝ้ากล่อมเจ้าหลับ
แม่ไม่กลับหลับเถิดน้องอย่าหมองหมาง
โอ้ละเห่ เอละช้า อย่าระคาง
น้องอย่าครางครวญคร่ำร้องร่ำไร

แมวเอ๋ย แมวเหมียว เหลียวหาน้อง
เดินย่างย่องผันพรากมาจากไหน
เจ้าก้าวเท้าเฝ้ามองกัดท้องใคร
ไปเถิดไปอย่าเข้ามาน้องข้ากลัว

ตุ๊กเอ๋ย ตุ๊กแก ชะแง้เห็น
มองเขม้นเห็นน้องจ้องจนทั่ว
กินข้างหน้าข้างหลังหรือทั้งตัว
จะตีหัวชั่วนักเราเจ้าตุ๊กแก

นอนเถิดเจ้าพี่จะเฝ้ากล่อมเจ้าหลับ
อย่ากระสับกระส่ายไห้หาแม่
เจ้าเทวษพี่ก็เหน็บเจ็บดวงแด
ไม่ช้าแม่คงกลับมารับเอย

สิ้นเดือน(28 มิถุนายน พ.ศ.2511)

บรรยายถึงแนวป่าคณานก
ธารน้ำตกโขดเขินเนินไศล
ทั้งผึ้งภู่หมู่ภมรบินว่อนไพร
มวลดอกไม้ในป่าคณาพันธุ์

บรรยายถึงท้องนภาอากาศกว้าง
ปุยเมฆกลางอกฟ้าพาชวนฝัน
น้ำค้างหล่นฝนพรูชูชีวัน
ทั้งสีสันแสนงามในยามเย็น

บรรยายถึงดวงระวีรังสีจ้า
ดวงดาราสุกสกาวทุกคราวเห็น
ดวงเดือนน้อยงามชื่นในคืนเพ็ญ
แสงเดือนเด่นลูบไล้ให้หล้ารมย์

บรรยายถึงเทพไทในสวรรค์
ทุกช่องชั้นพิมานแมนแสนสุขสม
ทิวทัศน์ริมหิมวันต์อันรื่นรมย์
ทั้งชั้นพรหมยมถิ่นทมิฬมาร

บรรยายถึงสังคีตและดีดสี
เสียงขลุ่ยปี่ร้องรับเสียงขับขาน
เสียงเรไรร้องระงมเสียงลมพาน
เสียงชื่นบานร่ำหาเสียงฟ้าครวญ

บรรยายถึงทรามวัยพิไลลักษณ์
เผยความรักสุขสดหมดกำสรวล
ชี้รักช้ำเพราะต่ำอยู่ไม่คู่ควร
รักเรรวนรักนะหรือคืออะไร

บรรยายแล้วบรรยายเล่า
ไม่สร่างเศร้าโศกจิตคิดไฉน
เพราะสิ้นเดือนเหมือนชีวิตจะสิ้นไป
ล้วงเท่าไหร่มีแต่ธาตุอากาศเอย...

ส่วนคุณยายของกุนนั้นเป็นคนมีไอเดียแปลกๆเก๋ๆเสมอ คุณยายมักจะมี DIY งานประดิษฐ์ประเภท "ชั้นก็ทำเองได้" แบบไม่ต้องง้อใคร โต๊ะ ตู้ ประตู ฯลฯ คุณยายสามารถทำให้มันแปลงร่างกลายเป็นเครื่องใช้อย่างอื่นได้ตามต้องการ เช่น ตู้ใส่ของ(โชว์) คุณยายก็แปลงร่างให้กลายเป็นโต๊ะคอมฯ ไว้ใส่คอมฯและลำโพงสำหรับร้องคาราโอเกะ(ส่วนตัวของยาย) มีที่วางคีย์บอร์ดแบบเลื่อนได้เสร็จสรรพ
เบื้องหลัง....ทั้งเจาะ ทั้งเลื่อย ทั้งตอก!!

คุณยายเป็นช่างเย็บผ้าจอมขมังเวทย์ !

เพราะสามารถทำให้เสื้อผ้า 1 ชุด กลายเป็น 5 ชุดได้ ซึ่งคนอื่นๆมักคิดว่าคุณยายมีเสื้อผ้าแน่นตู้ คงช้อปบ่อย คงราคาแพง
แต่สำหรับคุณยายแล้วยิ่งถูกยิ่งภูมิใจ

คุณยายสามารถดัดแปลงเสื้อผ้าที่มีอยู่ ด้วยการ ปะ ปรับ แปะ โปะ มิ๊กซ์แอนด์แมทช์ จนดูมีราคา

ตอนแม่เกดเด็กๆคุณยายก็ตัดเสื้อผ้าให้ใส่เกือบทุกชุด แม้กระทั่งชุดว่ายน้ำก็หมดสิทธิ์ได้เงินคุณยาย ชุดที่คุณยายตัดจึงเป็นชุดเดียวในโลก ไม่มีใครเหมือน ภูมิใจได้แน่
นอน

ตอนนี้กุนเลยพลอยโชคดี ที่จะได้ใส่ชุดที่ไม่ซ้ำใครในโลกอีกครั้ง ทั้งหมอนหนุน หมอนข้าง ที่นอน ผ้าห่ม ฝีมือคุณยายทั้งนั้น พอวันศุกร์คุณยายจะรีบไปตลาดนัดที่ตลาดรังสิตแต่เช้า ไปคุ้ยๆๆๆๆกองผ้า ได้ผ้าสวยๆน่ารักๆถูกๆมาตัดเสื้อผ้าและเครื่องใช้ให้กุน
กุนยังเห็นแม่เกดก็ชอบแอบเอาผ้าห่มสุดน่ารักของกุนที่คุณยายตัดเย็บให้ไปกอดอยู่เรื่อยเลย

แล้วอย่างนี้จะไม่ให้กุนรักและภูมิใจในตัวคุณตาคุณยายเหมือนที่แม่เกดรู้สึกได้ยังไง

"หนูรักคุณตาคุณยายที่สุดเลย"

Create Date : 20 กรกฎาคม 2550

Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 23:27:50 น.

3 comments

Counter : 2221 Pageviews.

สวัสดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับคำอวยพรที่ไปฝากไว้ที่บล็อค
บล็อคน่ารักมากๆค่ะ กลอนคุณตาเพราะมากๆเลย

โดย: ฑีรฒ

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:06:59 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ ชอบบล็อคนี้มากๆค่ะ น่ารัก สีสวย อ่านสบายตา

ชอบเรื่องราวของคุณตาคุณยายด้วยค่ะ คุณตาแต่งกลอนเพราะมากๆ คุณตาเป็นคนที่โรแมนติกมากๆเลยนะคะ

คุณยายก็เก่งสุดยอดมากๆค่ะ ถ้าเป็นปุจจุบันคุณยายคงเป็นดีไซเนอร์มีชื่อไปแล้วนะคะ

เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆจริงๆค่ะ

โดย: หมูเหมียว

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:59:23 น.

คุณ ฑีรฒ : จะบอกคุณตาให้นะคะว่ามีคนชมด้วย

คุณหมูเหมียว : เห็นด้วยค่ะ ยังเคยบอกยายเลยว่า "เนี่ยถ้าแม่เกิดยุคนี้นะ แม่คงเป็นดีไซเนอร์ไปแล้ว" ฮิฮิ

โดย: mrs.postman

วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:47:45 น.

mrs.postman

Location :
นครปฐม Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

คุณนายไปรษณีย์วัย(ย่าง) 37 ปี
ที่ไม่ได้ทำงานไปรษณีย์
แต่หลงรักจดหมาย/โปสการ์ด
และตู้จดหมายแบบถอนตัวไม่ขึ้น!
หลังจากที่ได้เดินทางไปในที่ต่างๆ
แล้วพบเสน่ห์ของPostbox ที่แตกต่างกัน

สถานะไม่โสดมาเกือบ 6 ปี
พ่วงด้วยลูกสาวจอมป่วนสองคน
หนูณัฏวัย 4 ขวบกับหนูพิมวัยขวบครึ่ง
กับพ่อหมูสุดที่รัก
ณ บ้านหมูริมทุ่งนานครปฐม

มีความสุขกับการสอนหนังสือในมหา'ลัยเอกชน
มีโรงเรียนสอนศิลปะเล็กๆชื่อ"แตะล๊อกต๊อกแต๊ก"
และอยากเขียนหนังสืออ่านเล่นซักเล่ม
กับหนังสือนิทานที่ลูกเป็นคนวาดภาพประกอบ

หลังไมค์ถึงคุณนายไปรษณีย์