Group Blog
 
All blogs
 

ไปอาบน้ำกัน

วันเลิกเรียนกลับมาซื้อข้าวของ มาเตรียมทำมินิพายผลไม้ หัดทำเป็นครั้งแรก เดี๋ยวมาดูกันว่ากินได้ไหม

พอกลับมา โอก้าซัง เตรียมอาหารไว้รอ ตอนนี้เป็นคุณนายสุด พี่สาวทาเคชิก็พานัทจังมาเที่ยวด้วย กินเสร็จก็เลยชวนกันไป ที่อาบน้ำสาธารณะ เพราะคุณแม่เกิดอารมณ์อยากนวด เกิดมามะเคยไป เคยอ่านเจอในการ์ตูน อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นยังไง ว่าแล้วก็เตรียมข้าวของกัน


เอาละ ถึงแล้ว ก่อนอื่นก็ต้องถอดรองเท้าเก็บไว้ในล็อกเกอร์ก่อนนะค่ะ ต้องหยอดเหรียญด้วยนะ ประมาณ เหรียญร้อยเยนถึงจะล็อกได้ จากนั้นก็จะมีตู้ให้ซื้อบัตร จะนวด จะอาบก็เลือกเอานะค๊า


เขาจะแยกฝั่งชายหญิงไว้นะค่ะ อย่าเดินหลงเข้าผิดฝั่งละ จากนั้นก็เอาของไปเก็บไว้ล๊อคเกอร์ ก็ต้องหยอดเหรียญอีกทีนะค่ะ แล้วเราก็เอากุญแจ คล้องแขนตอนไปอาบน้ำได้ ไอ้กุญแจเนี๊ยะ ทำให้เรารู้สึกว่า เหมือนเป็นนักโทษเลย เพราะมันมีเบอร์อยู่ เหมือนเป็นนักโทษในห้องอาบน้ำรวมเลย เอ๊า คิดไปนั่น สงสัยจะดูหนังมากไปเรา ฮิ ๆๆ
พออาบน้ำล้างตัวเสร็จก็ไปเลือกลงอ่างได้เลยนะ เขาก็จะมีแบ่งระดับความร้อน และก็มีห้องอบไอน้ำไว้ด้วย
อืม หน้าหนาวมาที่นี่ น่าจะดีเนอะ



เพิ่งอาบน้ำเสร็จเลยค่ะ มะมีอะไรไปเลย โทรมหน่อยเด้อ โอก้าซังเพิ่งนวดเสร็จ สบายตัวเลย

กลับบ้านมาก็ทำขนมตามที่ตั้งใจไว้ ยังไงก็ต้องขอบคุณบล๊อคของคุณเอ็ดที่ให้สูตรไว้

สรุปว่า กินได้ด้วย ดีใจมั่ก ๆๆ






 

Create Date : 13 เมษายน 2550    
Last Update : 23 พฤษภาคม 2550 20:16:12 น.
Counter : 775 Pageviews.  

ไปโรงเรียน ไปโรงเรียนวันแรก กะ ฟามเข้าใจผิดของนู๋

วันจันทร์ที่แล้ว เริ่มไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก ดีใจ เพราะในที่สุดก็มีอะไรทำซะที เป็นหมีจำศีลอยู่บ้านมาเป็นเดือนแย้ว, เตรียมตัว เตรียมกระเป๋าใส่หนังสือเรียนเรียบร้อย ที่สำคัญ โอโต้ซังผู้ใจดี อุตสาห์ปั้นข้าวปปั้นที่เราชอบให้เป็นเบ็นโตะ กินตอนเที่ยง
เดิน ๆ ไปขึ้นรถไฟ ที่อยู่ใกล้ ๆ บ้าน เจอเด็กนักเรียนขาขาว ๆ เต็มเลย โห กระโปรงสั้นได้ใจมั่ก (ไม่หนาวหรือไงเนี๊ยะห้อง พี่ละใส่สามชั้นได้ตอนเนี๊ยะ)

ไปถึงโรงเรียน ถูกเชิญเข้าห้องเข้าห้อง อนุบาล 1
เรียนไปท้องร้องไป เที่ยงกว่าแล้ว ทำไมอาจารย์ไม่ปล่อยกินข้าวมั้งเลย เรียนโหดจัง 12.40 เอาละ พักแล้ว ได้กินข้าวซะที แต่ทำไมไม่ใครเอาข้าวกล่องมาเลยเนอะ รวยกันจริง
ถามอาจารย์แบบไม่ค่อยรู้เรื่องกันว่า กินข้าวได้ที่ไหนเหรอค่ะ อาจารย์ก็ งง ๆ อ้อ จะกินที่ห้องก็ได้นะ แต่เดียวบ่ายก็มีคนมาเรียนต่อ ก็ต้องออกไป
อ้าว แล้วต้องย้ายไปเรียนห้องไหนต่อเหรอค่ะ
อาจารย์ หน้า เอ๋อ เรียนเสร็จแล้วค่ะ กลับบ้านได้แล้ว เขาเรียนกันครึ่งวัน

โอ...ฉันพลาดอะไรไปเนี๊ยะ แล้วตูจะทำอะไรต่อครึ่งวันหลัง ซิก ๆๆ หอบเบนโตะ กลับบ้าน

กลับบ้านมานั่งเหงา เปิดทีวีดู ดูไปงั้นอ่ะ ไม่เข้าใจ
เอาวะ ตั้งใจเรียนต่อด้วยตัวเองที่บ้าน

สุดท้ายนี้ กราบขอบพระคุณ โอโต้ซัง ผู้ใจดีที่ทำข้าวปั้นอันแสนอร่อยให้ทานนะค๊า




 

Create Date : 12 เมษายน 2550    
Last Update : 12 เมษายน 2550 18:27:38 น.
Counter : 614 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  

KoiJapan
Location :
Nagoya Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




เมื่อเราต้องพลัดถิ่นฐานไกลบ้านมา สิ่งที่ขาดหายในสถานที่ใหม่ ๆ ก็คือ มิตรภาพ และ เพื่อน ซึ่งเราจะต้องเริ่มต้นหาใหม่ อาจจะทำให้เราเหงาได้บ้าง หากไม่มีเพื่อน

เราไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ฉันคิดเสมอ ว่า ปัจจุบันคือ ตัวกำหนดอนาคต ดังนั้น ฉันก็จะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

เป็นครั้งแรก ที่ฉันได้เขียนไดอารี่ เรื่องราวชีวิตที่เกิดกับขึ้น เมื่อฉันต้องมาอยู่ต่างเมือง ต่างภาษา เมื่อเวลาผ่านไป หากเราได้ย้อนกลับมาดูอีกครั้ง ความทรงจำทั้งดีและไม่ดี อาจจะทำให้เรายิ้มได้

และที่สำคัญ เมื่อฉันได้ทำไดอารี่ ที่นี่ สิ่งที่ฉันได้มาอีกอย่าง ก็คือ มิตรภาพ จากเพื่อน ๆ ที่เข้ามาเยี่ยมชม โลกเล็ก ๆ อีกใบของฉัน

ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ กำลังใจ และความห่วงใย
ขอบคุณที่จะรับฉันไว้เป็นเพื่อนอีกคน
Friends' blogs
[Add KoiJapan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.