|
กับร่างที่สั่นไหวและใจที่สั่นกลัว
ยามดึก ข้าพเจ้าเดินไปในแนวป่า ไร้ผู้คน ไร้เสียงใดๆ ข้าพเจ้าได้ยินแต่เสียงแห่งความเงียบ
ในยามรัตติกาลกลางผืนป่าและเงียบสงัดเช่นนี้ ความกลัวเริ่มเข้ามาเกาะกุมใจ ภาพปีศาจที่เคยเห็น หรือที่เคยได้รับฟังมาในวัยเด็ก ภาพผีสาง บรรดาผีป่าจำนวนอสงไขยสารพัด เริ่มเข้ามาในมโนภาพ ข้าพเจ้าได้ยินแต่เสียงแห่งความกลัวดังลั่นในใจ จิตใจเวิ้งว้าง ร่างเริ่มสั่น กับภาวะใจที่ไม่สามารถควบคุมความกลัวที่กำลังเข้ามาเกาะกินใจเอาไว้ได้
ลมพัด ใบไม้ไหว ป่าแสนมืด เสียงหมาป่าหอนในระยะไกลๆ เสียงจิ้งหรีดร้องระงม เสียงจักจั่นร้องดังราวกับว่าแต่ละชีวิตทำหน้าที่ของมันในการที่จะบรรเลงบทเพลงให้แก่ธรรมชาติ เสียงจิ้งหรีดและเสียงจักจั่นร้องประสาน เป็นท่วงทำนอง กายข้าพเจ้าเริ่มสงบ ฟังบทเพลงแห่งธรรมชาติ ที่บัดนี้มีเพียงข้าพเจ้าเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ได้ยิน
แล้วป่ามืดก็พลันสว่างดังเช่นทิวา
Create Date : 21 มีนาคม 2550 |
Last Update : 21 มีนาคม 2550 19:25:54 น. |
|
5 comments
|
Counter : 606 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:20:03:54 น. |
|
|
|
โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:23:19:56 น. |
|
|
|
โดย: หมาดำ IP: 58.9.25.75 วันที่: 30 มีนาคม 2550 เวลา:3:33:11 น. |
|
|
|
โดย: โรนิน IP: 125.25.221.109 วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:09:21 น. |
|
|
|
| |
|
|
ถ้าเจออย่างนั้นจริง ๆ ต้องมีกระเจิงบ้างล่ะค่ะ
อ่ะจี๊ย เอ่อ...สวัสดีวันสีเขียวค่ะ