|
|
Chapter 37 - San diego downtown
เพลินเพลินกับบรรดาสัตว์น้ำสัตว์ทะเลในซีเวิร์ลแล้วผมก็ขับรถต่อไปยังตัวเมืองซานดิเอโก ซึ่งเวลานั้นก็เป็นยามเย็นแล้ว มีแสงแดดอ่อนๆ ตะวันก็ใกล้จะลับขอบฟ้าเต็มที เมืองซานดิเอโกแห่งนี้เป็นเมืองที่มีความใกล้ชิดกับแม่น้ำและทะเลเป็นอย่างมาก ตลอดเวลาที่ผมขับรถเข้าไปในตัวเมืองนั้นแทบจะไม่มีเวลาไหนเลยที่ไม่ได้เห็นแสงสีทองของพระอาทิตย์ยามเย็นที่สะท้อนมาจากน้ำ บรรยากาศภายในตัวดาวน์ทาวนั้นมีความสงบ ตึกรามบ้านช่องถูกสร้างขึ้นอย่างสวยงามมีระเบียบ
แสดงให้เห็นถึงการถูกวางผังเมืองมาอย่างดี บรรยากาศที่สบายๆบวกกัยอากาศเย็นๆในเวลานั้นมันช่างน่าลงไปเดินเหลือเกิน ในจังหวะที่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศของเมืองอยู่ ผมก็สังเกตุเทางด้านซ้ายเห็นเรือโบราณจอดทอดสมออยู่ริมฝั่งจึงได้โอกาสที่จะลงไปแวะชมสักหน่อย
ว่าแล้วผมก็จอดรถที่ถนน North Habor
href="//www.bloggang.com/data/casky/picture/1192643310.jpg" target=_blank>
เจ้าเรือโบราณที่ผมเห็นและกำลังที่จะเข้าไปชมนี้ก็คือสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่งนึงของเมืองซานดิเอโก โดยตอนนี้เจ้าเรือโบราณมันได้เปลี่ยนหน้าที่ของมันจากการเดินสมุทรมาทำหน้าที่เป็นพิพิธภัณฑ์ลอยน้ำเรียบร้อยแล้ว ผมเดินขึ้นไปบนเรือลำใหญ่ที่จอดอยู่ตรงกลางถูกขนาบด้วยเรือลำเล็กและเรือโบราณอยู่ทั้ง2ด้าน
พอขึ้นไปบนเรือลำใหญ่ก็จึงรู้ชื่อของพิพิธพันฑ์แห่งนี้
MARITIME MUSEUM SAN DIEGOคือชื่อของพิพิธภัณฑ์ลอยน้ำแห่งนี้ ในเรือลำใหญ่ลำนี้เป็นเหมือนกับร้านขายของที่ระลึกเกี่ยวกับที่นี่และเมืองซานดิเอโกและหากต้องการที่จะลงไปเที่ยวยังเรือลำอื่นๆที่จอดอยู่ข้างๆก็ต้องซื้อบัตร ราคาค่าบัตรก็ไม่ใช่น้อยเลย ผมจึงไม่ได้ลงไป
ออกมาจากเรือแล้วผมมาเดินเล่นอยู่ตรงริมอ่าว ผมว่าอากาศของเมืองนี้ดีมากเย็นสบายกำลังดีไม่ถึงกับหนาวเกินไปเมืองก็อย่างที่บอกเงียบสงบจนทำให้ผมเดินเพลินไปจนสุดถนนสายนั้น จนไปเจอเข้ากับรถสามล้อรับจ้างที่มีหน้าตาเหมือนกับรถสามล้อปั่นแถวบ้านเราตามต่างจังหวัด พอพวกสามล้อมันเห็นพวกผมเดินกันอยู่หลายคน มันก็รีบปั่นเข้ามาหากันเป็นฝูงเลยมันถามผมว่านั่งรถเล่นไหมมันคิดไม่แพงหรอก แต่ผมไม่ค่อยมีตังค์ก็เลยไม่ได้ใช้บริการ
ผมเดินเล่นชมพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าอยู่แถวนั้นจนฟ้ามืด ท้องก็เริ่มหิวแล้ว ผมจึงคุยกับเพื่อนว่าเดี๊ยวจะไปหาอะไรกินกันสักหน่อยคืนนี้อุตสาห์มาถึงซานดิเอโกทั้งที่ต้องขอมื้อเย็นเป็นอาหารทะเลชุดใหญ่สักชุด ผมขับรถเข้าไปวนหาร้านอาหารทะเลตามที่คุยกันไว้กับเพื่อน ขับไปสักพักผมก็ไปเจอทางขึ้นสะพานที่ชื่อว่าCoranado ซึ่งเป็นสะพานที่สำคัญของเมืองนี้มีลักษณะทอดยาวเชื่อมระหว่างแผ่นดินใหญ่ของเมืองกับเกาะเล็กๆ ผมตัดสินใจขับรถขึ้นสะพานแห่งนี้แล้วก็พบว่าสะพานแห่งนี้เป็นสะพานที่ยาวใช้ได้เลยทีเดียว ช่วงที่ผมไปถึงกลางสะพานได้มองลงมายังตัวเมืองสิ่งที่ผมเห็นนั้นมันสวยงามมาก มันเป็นตัวเมืองซานดิเอโกที่สว่างไสวไปด้วยแสงไฟจากบ้านเรือนและตึกน้อยใหญ่มากมาย แสงไฟนั้นยังได้สะท้อนพื้นน้ำเป็นสีทองประกอบกับบรรยากาศที่สงบเงียบของเมือง ไม่มีรถติด อากาศเย็นสบาย ผมคิดว่าเมืองแห่งนี้เป็นเมืองสวรรค์อย่างแท้จริง ของผู้ที่ต้องการชีวิตที่สงบสุข ไม่เหมือนกับแอลเอหรือลาส เวกัสที่ผมได้สัมผัสมาก่อนหน้านี้
แล้วผมก็คิดได้ว่า หากในวันนึงข้างหน้าผมเกิดมีโอกาสที่จะต้องมาลงหลักปักฐานที่อเมริกาแล้วละก็ผมจะเลิกเมืองซานดิเอโกแห่งนี้เป็นเมืองแรกเลย
ผมขับรถไปจนสุดสะพานโคโรนาโด้ก็พบว่าตอนนี้ผมกำลังอยู่บนเกาะเล็กๆเกาะนึงที่มีบ้านเดี่ยวปลูกอยู่หลายหลัง บรรยากาศบนเกาะแห่งนี้ออกจะมืดๆหน่อยจะมีก็แค่แสงไฟที่เปิดไว้ที่หน้าบ้านแต่ละหลัง ผมขับรถวนอยู่สักพักก็พบว่าเกาะนี้มันไม่มีอะไรเลยนี่หว่า เป็นบ้านพวกคนมีตังค์ทั้งนั้นที่สามารถมาซื้อที่บนเกาะเล็กๆเพื่อสร้างบ้านได้ จากนั้นผมก็ขับรถขึ้นสะพานกลับไปยังตัวเมืองอีกเพื่อที่จะหาร้านอาหารทะเล
ผมขับรถวนอยู่สักพักเพราะเริ่มงงกับทาง จนในที่สุดก็มาเจอเข้ากับร้านอาหารทะเลที่ตั้งอยู่ริมน้ำ ด้วยความหิวแบบสุดๆผมจึงขับรถเข้าไปโดยไม่ได้สนใจเงินในกระเป๋าตังค์ของตัวเองเลย ผมจอดรถดับเครื่องแต่พอก้าวเท้าลงจากรถเท่านั้นแหละ ผมก็พบว่าตัวเองนั้นเป็นแมงสาบ เพราะว่ารถที่มันจอดอยู่ข้างๆผมหรือเกือบจะทุกคันในร้านมันเป็นรถรถราคาแพงทั้งนั้นเลยนี่หว่า ทั้งBenz BMW และรถสปอร์ต แล้วแขกแต่ละคนที่มากินอาหารมันก็ใส่สูทผูกหูกระต่ายใส่ชุดราตรีมาดินเนอร์กันทั้งนั้น แล้วกุเป็นใครวะเนี่ยใส่กางเกงยีนเสื้อยืดกับเสื้อกันหนาว ขับรถแท็กซี่(Toyota Altis)เสือกทะลึ่งจะมากินอาหารทะเลมื้อเย็นสุดหรูกับพวกท่านเซอร์ท่านลอร์ด ผมรู้ตัวแล้วว่ามื้อนี้ผมไม่มีปัญญาที่จะแหดกที่นี่แน่นอน
แต่ด้วยความหน้าบางที่อุตสาห์ขับรถเข้ามาจอดในร้านแล้ว ไอ้พวกเด็กโบกรถมันก็มองผมอยู่ จะให้ขับรถออกไปเลยก็กะไรอยู่ จึงต้องเดินเข้าไปในร้านเหมือนกับเป็นไฮโซคนนึงเหมือนกัน
เข้ามาในร้านแล้วผมก็เช็คราคาอาหารก่อนเลย ปรากฎว่าเป็นเหมือนที่คิดเอาไว้พวกผมไม่มีสิทธิ์ที่จะแหดกที่นี่อย่างแน่นอนที่สุด หรือถ้าจะแหดกจริงๆมื้อถัดไปก็คงกินได้แค่มาม่ากับน้ำก๊อก เพื่อนๆทุกคนลงความเห็นว่าให้ออกไปจากร้านให้เร็วที่สุดซึ่งผมก็เห็นด้วย พวกผมเดินขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็วเพราะอายไอ้ดำที่เป็นเด็กโบกรถ
ท้องก็ยิ่งหิวเข้าไปใหญ่ ผมขับรถเข้าไปในใจกลางดาวน์ทาวเลยสิ่งที่ผมเห็นก็ไม่แตกต่างจากแอลเอเลยคือบรรดาร้านรวงต่างๆได้ปิดหมดแล้ว ร้านอาหารขยะราคาถูกๆก็เช่นกัน ผมขับไปจนเจอย่านLittle Italyเห็นร้านพิซซ่าที่ตั้งอยู่ที่นั่นมันก็เสือกปิดร้านแล้วเช่นกัน แต่สวรรค์ก็ยังเห็นใจผมผมขับรถจนเจอ7ELEVEn ซึ่งทำให้ผมกับเพื่อนๆดีใจมาก เรารอดตายแล้ว เซเว่นอีเลฟเว่นเพื่อนที่รู้ใจทำให้เราหาของกินและมีเซ็กกันได้24ชั่วโมง ผมเข้าไปในเซเว่นและซื้อผัดไทยกึ่งสำเร็จรูป
ยี่ห้อ"กินดี"เพื่อที่จะมาแหลกเป็นมื้อเย็น ที่สำคัญผมช่วยชาติไทยของเราด้วยเพราะมันผลิตที่ประเทศไทยคร๊าบบบ โธ่เอ้ย กะว่าจะได้กินอาหารทะเลแต่ไหนเสือกกลายเป็นผัดไทยวะ
ผมกลับเข้ามาในโรงแรมแล้วก็จัดการกินอาหารเติมน้ำร้อนจนอิ่ม อาบน้ำเสร็จสรรพ แล้วก็มานั่งอยู่ตรงระเบียงเพื่อรับอากาศเย็นๆสูดอากาศที่บริสุทธ์ของเมืองซานดิเอโก ผมก็เอาPDAขึ้นมาต่ออินเตอร์เน็ตระบบWIFIของโรงแรมคุยMSNกับเพื่อนที่อยู่เมืองไทยจนง่วงจึงเข้านอน
เมืองซานดิเอโกแห่งนี้เป็นเมืองที่จะเรียกได้ว่าอยู่ทางตอนใต้สุดของรัฐแคลิฟอร์เนียก็ว่าได้ ติดอยู่กับพรมแดนของประเทศเม็กซิโก เมืองนี้มีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ของอเมริกามาก สังเกตุได้จากการที่มีฐานทัพเรือขนาดใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองแห่งนี้
| Create Date : 08 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 18 ตุลาคม 2550 0:49:36 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1288 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: MeJayya  วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:9:44:03 น. |
|
|
|
| โดย: ิnUB IP: 58.9.96.12 วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:20:06:12 น. |
|
|
|
| โดย: sani IP: 124.121.110.90 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:9:43:11 น. |
|
|
|
| โดย: Team IP: 222.123.227.254 วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:0:33:36 น. |
|
|
|
| โดย: เกด IP: 173.8.177.241 วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:14:03:28 น. |
|
|
|
โดย: amdekd (amdekd  ) วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:0:19:21 น. |
|
|
|
| โดย: anna IP: 58.11.47.250 วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:18:55:12 น. |
|
|
|
| โดย: กระจอกแมน IP: 118.174.170.123 วันที่: 30 เมษายน 2554 เวลา:5:04:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
PK worked as a retailler in Totally Toddler store
Six Flags Magic Mountain Valencia California by himself (one man standing) Since March 2006 - June 2006
"In Some Situation the funninest place turn to be the borriest place"
"I'm a working man
I don't understand why clockout
come so slow everytime
That's one line I stay right behind"
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
