ทริปแทรก มาต้นปี ... จองตั๋วโปรเข้า กทม.ไว้ ... ยังคิดไม่ตกว่าจะไปไหน

จู่ ๆ ก็มีโปรโมชั่น ที่ผูกกับ Thai viet jet ... เป็นโปรเที่ยวบินพร้อมที่พัก ราคาดีงาม
ที่สำคัญ จับยัดใส่ช่วงวันลาได้พอดี .. (แม้เวลาบินจะไม่ค่อยงามเท่าไหร่ แต่ลองดู)



มีเวลาเที่ยวไทเป 3 วัน 2 คืน .. ไปไหนดี
ทริปนี้โชคไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เจอวันฟ้าหม่น 2 วัน มาฟ้าแจ้งแดดออกตอนวันกลับ

วันแรกลงเครื่องประมาณ 6 โมงเช้า เข้าเมืองเข้าที่พัก ฝากกระเป๋า จัดการมื้อเช้าแถวที่พัก .. แล้วจัดที่นี่เลย Wulai

อูไหล เป็นทั้งชื่อของ เขตการปกครอง (District) หนึ่งในเมืองนิวไทเป และยังหมายถึงย่านออนเซ็นเก่าแก่ด้วย สามารถจัดเป็น one day trip จากตัวเมืองไทเปได้ด้วย

จากที่พักของ จบข.สามารถเดินไปขั้น MRT ได้ 2 สถานี คือ Taipei Main station ไทเป่ยเซอจ้าน และ Zhongsan station จงซาน

งานนี้เราไปทางสถานีจงซาน เพราะอยากชมเมือง พร้อมกับหากาแฟมื้อเช้าด้วย

ได้ตามประสงค์ค่ะ ได้กาแฟดี ใกล้ ๆ สถานจงซาน



เราเริ่มที่สถานีนี้เพราะไม่อยากไปหลงในสถานีใหญ่ ๆ อย่าง Taipei Main station
เราเลือกนั่ง MRT ไปสถานี NTU hospital ไถต้าอีเยวี่ยน ทางออก 3 เพื่อไปต่อรถบัสที่จะไปอู่ไหล

จริง ๆ รถบัสเริ่มต้นที่ Taipei Main station แต่ป้ายรถเมล์ออกจะหายากนิดหน่อย เลยเลือกเอาวิธีไป ที่หลงน้อยที่สุด




โผล่ออกมา เจอรถรับส่งผู้ป่วย ... ก็บอกได้เลยค่ะ ว่ามาถูกทางแล้ว

รถบัส สาย 849 นั่งยาวๆไปจนสุดสาย ประมาณ 1 ชั่วโมง 20 นาที ลงที่ป้าย Wulai Terminal Station ค่ารถสุดสายก็แค่ 45 TWD

รถบัสจอดหัวแถวของป้ายรถเมล์แถบนี้ (จริง ๆ ออก exit 2 ก็ได้นะคะ เดินสวย ๆ ผ่านหน้า รพ.)



งานนี้เหมารถเมล์ให้เลย .. โล่งมาก เพราะเป็นต้นทาง เลือกนั่งที่ชอบ ๆ เลยค่ะ




ช่วงแรกรถเมล์จะวิ่งวนในเมือง มีหลายป้ายที่เป็นที่เหมาะ ๆ ให้ลงไปแวะ



แต่จุดที่คนขึ้นรถเยอะที่สุด คือ ข้าง ๆ สถานี MRT Xindian ซินเตี้ยน ซึ่งเป็นสถานีปลายทาง ต้นทางของ MRT สายสีเขียว
ถ้าเป็นช่วงอากาศดี ๆ วันหยุด มาเริ่มต้นนั่งบัสที่สถานีนี้ อาจจะไม่ได้นั่งนะคะ
ที่สำคัญ พ้นจากนี้ไป จะออกนอกเมือง เป็นทางขึ้นเขา ถนนวกไปเวียนมา การยืนบนรถเมล์ จะทะลักทุเลมาก




วิวตอนขึ้นเขา







มีต้นหมากด้วย ...



เกือบ 1 ชม.ครึ่ง เราก็มาถึงจุดหมาย ป้าย Wulai Terminal Station ซึ่งเป็นป้ายสุดท้าย ไม่ลงเค้าก็ไล่ค่ะ ...



ขากลับเราก็มาขึ้นรถที่นี่ล่ะค่ะ เช็ครอบรถขากลับไว้เลย รถมีหลายรอบมาก กลับดึก ๆ ได้ด้วย




เลี้ยวซ้ายจะไปทางสะพานแขวน สะพานแดง เลี้ยวขวาคือเดินเข้าตัวหมู่บ้าน
ณ นาทีนั้น เป็นภาคบังคับให้เดินเข้าตัวหมู่บ้านก่อน เพราะ .. ฝนตก..ค่ะ



แม้ฝนจะตก .. วิวก็ยังดีงาม



ตรงนี้เป็นอาคารจอดรถค่ะ



ไปเดินเล่นในตัวหมู่บ้านกันดีกว่าค่ะ





เข้าสู่ถนนสายเก่า (Wulai Old Street) มีทั้งร้านอาหารพื้นเมือง และของที่ระลึกร้านรวง 2 ฝั่งถนน ... ร้านเยอะมาก อาหารพื้นเมืองโดยเฉพาะเมนูผัก..ละลานตามาก .. เสียดายไม่ได้ชิม












ผักหน้าตาแปลก ๆ ทั้งนั้น

มาดูผลไม้กันบ้าง











เซียงฉาง หรือ ไส้กรอกสไตล์ไต้หวัน แต่ละเมืองก็จะมีสูตรที่ต่างกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่ รสชาติจะอมหวานหน่อย ๆ หน้าตาออกไปทางกุนเชียง..



อื่น ๆ อีกมากมาย ..







ชุดชนพื้นเมืองแห่งอูไหล ซึ่งเป็นชาติพันธุ์อันเก่าแก่ของเกาะไต้หวัน



เดินไปสุดถนน ก็จะพบสะพานเขียว เพื่อข้ามฝั่งไปยังจุดขึ้นรถไฟเล็กไปน้ำตกอู่ไหล





วิวสวยบนสะพานเขียว





เมื่อเดินข้ามสะพานมา จะพบทางขึ้นไปสถานีรถไฟเล็ก สำหรับขึ้นไปชมความงามของน้ำตกอู่ไหล



ค่ารถไฟเล็ก ราคา 50 TWD ต่อเที่ยว สามารถใช้ Easy card ได้

ด้วยความที่ฝนยังไม่หยุดตก เราเลยไม่ได้ภาพใด ๆ ขณะนั่งรถไฟเล็ก



ถึงที่หมาย ก็มีลานบนเขา มีร้านรวงต่าง ๆ และน้ำตกอู่ไหล



บรรยากาศค่อนช้างเงียบเหงา แม้จะเป็นวันหยุด แต่วันนี้ฟ้าปิด ฝนตกครึ่งวัน



เห็นทางขึ้นกระเช้า ข้ามไปยังสวนสนุกด้านบนเขา แต่ไม่ได้ใช้บริการเพราะฟ้าปิด

คาเฟ่ที่มีดาดฟ้าตรงวิวน้ำตก และมีขั้นล่างเป็นร้านอาหาร มีโต๊ะพิเศษสงวนไว้ให้ลูกค้าไปนั่งถ่ายรูปคู่น้ำตก .. วันนี้ดาดฟ้าปิด เราไปใช้บริการพื้นที่ห้องอาหารด้านล่าง



ถือโอกาสหลบฝนไปในตัว



เผลอจัดเต็มทั้งเครื่องดื่มร้อน ๆ อาหารและขนม จนไม่เหลือท้องไว้ใส่อาหารพื้นเมืองเลย





ถึงไม่ได้เข้าคาเฟ่ ก็ยังสามารถถ่ายภาพน้ำตกจากพื้นที่สาธารณะได้เหมือนกัน
น้ำตกฤดูนี้ น้ำก็จะน้อย ๆ หน่อย





มีคนไทย 1-2 กรุ๊ปกำลังถ่ายภาพกันอยู่ บรรยากาศเหงามาก





กลับลงมาด้วยรถไฟเล็ก เช่นเดิม จ่ายไปอีก 50 TWD
ฝนเริ่มหยุดตกแล้ว เราเลยเดินอีกฝั่งของแม่น้ำ มองกลับไปเห็นกลุ่มบ้านเรือนของถนนสายเก่า








มีไอน้ำพุร้อนโผล่มาเป็นระยะ ๆ มีออนเซ็นไต้หวันอยู่ริมแม่น้ำ
เราเดินไปถึงวัดที่อยู่ปลายสะพานแขวน กะจะเดินข้ามสะพานแขวนกลับไปฝั่งเดิม





ไม่รู้ว่าวัดชื่อว่าอะไร แต่โยมที่นั่นต้อนรับนักท่องเที่ยวอย่างดี เชิญชวนให้เข้ามาไหว้พระ แม้เราจะคุยกันไม่รู้เรื่อง




พระประธานกับมังกร งามมากค่ะ







จากระเบียงวัด มองลงไปเห็นวิวแม่น้ำได้



เรากะว่าจะเดินลงจากวัดไปข้ามสะพานแขวน



แต่ว่า... เค้าปิดไม่ให้คนเดินข้าม ไม่รู้ว่าฝนตก สะพานลื่นหรือด้วยเหตุอื่นอันใด



เป็นอันว่าเราต้องหาทางเดินไปสะพานอีกแห่งที่อยู่ถัดไป เป็นสะพานรถแล่นผ่านได้ แต่เราก็ต้องเดินขึ้นเขาไปอีกนิด

ทางเดิน เค้าทำดีค่ะ มีเรื่องราวของชาวชนเผ่า ที่ข้างถนน



เดินได้หนึ่งเหนื่อย ก็เจอสะพานแล้วค่ะ







เธอคือสะพานแดงแห่งนี้นั่นเอง ...

เดินชมวิวสะพาน .. เจอต้นซากุระที่ปลูกไว้เป็นแนวริมแม่น้ำ เพิ่งบานนิดหน่อย ที่นี่ก็เป็นจุดชมซากุระยอดนิยมอีกแห่งหนึ่งของไต้หวัน



เดินมาอีกนิดก็ถึงจุดรอรถกลับเข้าไทเปแล้ว ...
เรามาเร็ว เลยอยู่ต้นแถว ได้นั่งตามระเบียบ แต่นักท่องเที่ยวไต้หวันที่เริ่มมาตอนสาย ๆ ก็กลับกับเราเยอะ รถแน่นเลย มีได้ยืนด้วย

เราลงที่สถานี MRT Xindian เพื่อนั่ง MRT สายสีเขียวไปลงซีเหมินติง
ด้วยเหตุที่ว่าจะไปกินอาหารที่ได้คูปองฟรีมาตอนเข้าสนามบิน



รถไฟฟ้าต้นสาย .. ก็โล่งมาก... วันนี้โชคดี ได้นั่งทุกพาหนะการเดินทาง

ไว้จะพาไปชิมอาหารร้านที่รับวอชเชอร์จากการท่องเที่ยวไต้หวันที่ซีเหมินติงนะคะ

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2568
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2568 20:00:34 น.		0 comments
Counter : 455 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet