1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
มันทำชั้นสับสน!...
...เร็วๆนี้ที่ผ่านมาทำไฟลท์กทม. ไปนอนดม pollutions มาหนึ่งคืนค่ะ หลังจากที่มันขโมยกทม.เจ๊ไปคราวที่แล้ว..ฮือ..ฮือ..กรูเกลียดมึง..crew control หนที่สองแล้วนา.. ...ช่างมันค่ะ ไว้ด่ามันวันหลัง เอาเรื่องไฟลท์นี้ก่อน มีเด็กคนนึงเจ๊ประทับใจมาก เป็นเด็กหนุ่มผิน(ฟิลิปปินส์) ตั้งแต่วินาทีแรกที่ประสปพักตร์..เจ๊เดินเข้าตึกลูกเรือ ฮีเดินสวนมา..มองเจ๊มาแต่ไกล พอเดินมาใกล้ตัว..ฮีก็หยุดทำความเคารพ เหมือนเจ๊เป็นนายพลแล้วฮีเป็นนายพัน ...พออยู่ในห้องบรีฟ ฮีก็ตอบคำถามฉะฉาน ใครตอบไม่ได้ เจ๊โยนต่อไปให้..ฮีก็ส่งกลับรับได้ทันใจ ไม่มีตะกุกตะกัก เสียอย่างเดียว..เวลาเลือก Deputy ตัวตายตัวแทนเจ๊..เจ๊ให้ใจไปเต็มร้อย เพราะมีประสปการณ์มา 9 ปีจากฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ พอเจ๊ถามมั่นใจไหม ฮีเจือกตอบว่าไม่มั่นค่ะ (เวร.. ) ...เจ๊เลยต้องจำใจยกให้เด็กหนุ่มอีกคนที่เนียร์สุด เพราะคนอื่นไม่มีใครมีประสปการณ์จากสายการบินอื่นเลย ตอบคำถามก็ไม่เก่ง ท่าทางก็หน่อมแน๊ม ...ไอ้คนที่เจ๊ยกให้ มาดมันกวนทีนค่ะ แต่ฮีดูเป็นผู้ใหญ่กว่าคนอื่น แล้วฮีบอกว่าฮีมั่นใจที่จะรับตำแหน่ง ...เอ้า..เอาไป แต่เจ๊ก็กำชับว่า ถ้าไม่ดีพอเจ๊ก็จะเปลี่ยนทีหลัง เพราะเราไม่รู้จักลูกเรือ ต้องวัดดวงเอาค่ะ ไม่เหมือนที่เก่า เห็นรายชื่อลูกเรือก็รู้แล้วว่าจะให้ใครเป็นรองหัวหน้า ...พอขึ้นเครื่องไปเจ้าหนุ่มน้อยนี่ก็ไม่ทำให้เจ๊ผิดหวัง อะไรที่เจ๊สั่งในบรีฟฟิ่ง ฮีทำหมดทุกอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ทำเกินกว่าที่สั่งด้วยค่ะ งานตัวเองเสร็จแล้วก็ช่วยคนอื่นต่อ ช่วยมันทุกเคบิน ไม่เว้นแม้แต่บิสสิเนสคลาส ทั้งที่ตัวอยู่อีโคโนมี ...งานเสริฟเสร็จก็ช่วยนับช่วยขายดิวตี้ฟรีของอีโคฯ ต่อด้วยของบิสสิเนสคลาส ดิวตี้ฟรีจบ..ต่อด้วยงานอื่น เจ๊มีปัญหาไรก็ช่วยตลอด ข้าวเขิ้วไม่ได้กินกันทั้งคู่ ...ลงจากเครื่องก็ช่วยทุกคนยกกระเป๋า แมนเต็มร้อย..เด็กคนนึงบ่นว่ากระเป๋าหนักทั้งๆที่เพิ่งเข้ากทม. ยังไม่ทันช็อป ฮีก็กุลีกุจอลากกระเป๋าให้รวมทั้งของตัวเอง เช็คอินห้องก็รอเป็นคนสุดท้าย..ไม่แย่งใคร..ไม่เรื่องมาก ...ขากลับก็แบบเดิม ช่วย porter ยกกระเป๋าขึ้น ช่วยคนขับยกกระเป๋าลง ทำงานหนักเหมือนเดิม จนเจ๊ต้องบอก ..."กินข้าวซะที" ..."ให้เจ๊กินก่อนฮะ" ..."เธอน่ะแหละ..กินก่อน..ถ้าเด็กยังทำงานอยู่ เจ๊ไม่กินหรอก..อาย..แล้วก็ไม่ค่อยหิวด้วย" ..."เดี๋ยวกินฮะ" ...แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินขึ้นเดินลงทำงานต่อไป ..."เดี๋ยวทำงานนี้เสร็จแล้ว มาหาหน่อยนะ จะคุยไรด้วยหน่อย จะสอนงานให้ด้วย" นังเด็กสาวสองคนข้างหน้า..รีบเลยเชียว ..."เจ๊สอนหนูด้วย..หนูอยากรู้" เอาเชียว..อยากเป็นหัวหน้ากันหมดค่ะ ...พอว่างจากนั้น ..."มาแล้วฮะ" ..."นี่เจ๊ถามหน่อย เวลาอยู่ในห้องบรีฟทำไมตอบว่าไม่มั่นใจที่จะเป็นรองหัวหน้าจ๊ะ?" ..."ก็กลัวอ่ะฮ่ะ" แล้วฮีก็บิดค่ะ..(เริ่มงงหน่อยๆแล้วตู) ..."อายุเท่าไหร่แล้ว?" ฮีตอบว่าสามสิบกว่าๆ กว่าเท่าไหร่เจ๊จำไม่ได้ ..."ตายแล้ว..อายุสามสิบกว่า ประสปการณ์เก้าปีจากฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ ทำไมไม่มั่นยะ?" ..."คือกลัวเรื่องเซอร์วิสอ่ะฮ่ะ" ..."บ้าเหรอ..ชั้นไม่ได้ให้เธอทำงานแทนชั้นหรือทุกคน just in case เกิดฉุกเฉินขึ้นมา จะคุมเด็กคุมสถานการณ์เรื่องความปลอดภัยได้มั๊ย..กลัวเรื่องบริการเรื่องบ้าเรื่องบอไรนี่ เรื่องคุมคนนี่แหละสำคัญสุด แล้วบริษัทก็รู้ว่าเธอไม่ได้โดนเทรนมาสำหรับ take over ผิดถูกยังไงถ้าไม่หนักหนาเค๊าต้องเข้าใจ..ไม่เหมือนบริษัทอื่นจะมีตำแหน่งรองหัวหน้าอยู่แล้ว มีหลายคนให้เจ๊เลือก แล้วพวกนี้ก็จะโดนเทรนมาให้รับช่วง ถ้าเจ๊เป็นไรขึ้นมา เธอจำไว้นะ เวลาหัวหน้าถามต่อหน้าคนอื่นอย่าพูดอีกว่าไม่มั่นใจ ทุกคนจะดูถูกเอาได้ ประสปการณ์มากกว่าเขา ความรู้ก็ดี ถ้าเธอไม่มั่นแล้วเธอจะให้ไอ้พวกที่บินแค่ 2-3 ปี มาเป็นหัวหน้าเธอเหรอ?" ...แล้วเจ๊ก็สอนงานทุกอย่างที่ฮีอยากรู้ ไฟลท์หน้าถ้าต้องรับช่วงใครขึ้นมา จะได้ทำได้ นังเด็กสองสาวนั้นเจ๊ไม่ได้เรียกมาฟังซักหน่อย ทิ้งงานมากางหูผึ่งอยู่ข้างๆ...แต่มาดอย่างพวกนั้นน่ะ..อีกนานนนนนน... ...พล่ามมาซะยาว ที่จั่วหัวไว้ว่ามันทำเจ๊สับสนก็เพราะ..เจ๊ไม่แน่ใจว่าฮีเป็นฮีหรือเป็นชีกันแน่ค่ะ เพราะการกระทำของเด็กคนนี้ แมนเต็มร้อยอย่างที่กล่าวมา ไอ้นักบินสองตัวกะเด็กหนุ่มอีกคนซะอีก ตัวใหญ่ยักษ์..กลับไม่แมนเอาซะเลย มารยาทหามีไม่ แต่คนนี้ซิคะตัวนิ๊ด..ด..ด..เดียว แมนเหลือ.. ...เจ๊งง..และสับสน..เพราะ..ฮี...แก้มแดงมากค่ะ.. ...เอ้า..ไมล่ะ ผู้ชายแก้มแดงมีถมไป คือวันแรกในห้องบรีฟ มันไม่แดงแบบสังเกตุได้ค่ะ (เข้าใจหลบหลีกนะยะ..) ...ขึ้นเครื่องมา มันเริ่มแดงขึ้น แดงขึ้น เจ๊ก็นึกว่าเธอวิ่งขึ้นวิ่งลงทำงาน หน้ามันแดงกันได้ค่ะ ลองถามเด็กคนอื่นดู ..."อู๋ย..เจ๊ขา ชัวร์ค่ะเจ๊..แหงมๆ" ..."เฮ๊ย..เจ๊เคยเห็นผู้ชายบางคนมันแดงกว่านี้ แต่เค๊าไม่ได้ทาแก้มนะ" ..."แต่อีนี่..ของชัวร์ค่ะเจ๊" ...เอ่อ..คือเจ๊ไม่มีความสามารถในการดูอีแอบค่ะ ถ้ามันตุ๊ด แต๋ว ไรเนี่ย พอดูเป็น แต่ถ้ามันมาแบบนุ่มๆ..นิ่มๆ..น้อยๆ..ไม่กระจ่างสว่างไสว เจ๊มักไม่ทันประเทืองค่ะ ...เคยเห็นผู้ชายแต่งตัวเป็นหญิงเต็มที่ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม ทำงานในร้านขายเครื่องสำอางค์ในยุโรป เจ๊ยังถามเด็กเลยว่า "เค๊าเป็นกระเทยป่าวอ่ะ?" ..."เอ่อ..เจ๊ ไม่ใช่มั๊ง ชัดซะขนาดนี้" ...คือเจ๊ชอบคิดไปในทางที่ดี ว่าฝรั่งน่ะ เอาจริงเอาจัง ทำงานก็ทำเต็มที่ ขายเครื่องสำอางค์ก็ต้อง present สิคะ อย่าหาว่าเจ๊บื้อเลยค่ะ รูปนี้ไม่เกี่ยวอะไรกะเนื้อหาในบล็อก แต่เป็นความชอบส่วนตัวของเจ๊ ที่ชอบสาวประเภทสองคนนี้ม๊าก..ก..ก..ผู้ชายไรฟระ..สวยกว่าสาวจริงอีก..ข้าน้อยขอคารวะ.. ...เจ้าหนุ่มคนนี้บอกกับเพื่อนร่วมงานว่า ..."ป่าวนะ ไม่ได้ปัดแก้ม คือกินสมุนไพรน่ะ ให้แก้มมันแดงน้อยลง นี่ยังต้องทาครีมรองพื้นให้มันกลบๆไปเลยนะ" ...แว๊ก..ว๊าย..ตายห่า ผู้ชายไรคะกินสมุนไพรบำรุงผิว แถมทาครีมรองพื้นอีก.. ..."เจ๊ดู๊ดูค่ะ วันนี้มันแดงกว่าเมื่อวานอีกนะคะเจ๊..แป๊ดเลย" ...เฮ้อ ทำไงได้คะ เจ๊ไม่อยากว่าไรเพราะฮี..เออ..ชีมีความสามารถปัดแก้มได้เนียนสุดๆ ดูไม่ค่อยเหมือนปัดด้วย blusher ของสาวๆ อีกอย่างก็คือ ที่เอติฮัดมี grooming facilitator คนนึง เป็นสาว..เอ้อ..หนุ่มไทย หน้าฮีเนี่ย..ดูปุ๊บรู้ปั๊บว่าแต่งหน้า คิ้วเป็นคิ้ว หน้าเนียนกิ๊ก โปะครีมรองพื้นแถมมีร่องรอยคอนซีลเลอร์ที่เจ๊ดูออก ฮีผ่านเป็นได้ถึง grooming facilitator ...ก็ถ้าคนตรวจ grooming ทำได้อย่างนี้ แล้วเจ๊จะไปว่าเด็กมันได้ไงคะ ว่าเป็นผู้ชายห้ามแต่งหน้า ถ้าเด็กมันย้อนยอกเอาถึงคนตรวจกรูมมิ่งคนนี้ เจ๊จะตอบมันว่าไงคะ? ...เพราะฉะนั้นตราบใดที่มันไม่มากไปจนทุเรศ หรือผู้โดยสารจับได้ เจ๊ก็หยวนๆค่ะ แถมเด็กทำงานดีอย่างนี้ เจ๊ให้อภัย ความสุขของมันเล็กๆน้อยๆ เจ๊ไม่อยากทำร้ายจิตใจเด็กค่ะ ...มันก็เลยเป็นที่มาของชื่อเรื่องบล็อกนี้ เจ๊งงสุดๆในตอนแรก ไม่รู้ว่าตกลงมันจะแมนหรือมันจะแต๋ว..ก็เจ๊ไม่ค่อยเห็นแต๋วที่ไหนออกมาดแมนช่วยผู้คนยกกระเป๋าหนักๆอย่างนี้ ส่วนใหญ่ก็จะนุ่มนิ่ม เรียบร้อยอย่างเดียว ไม่ค่อยกล้ายกของหนัก กลัวมือด้าน ไม่อยากออกแมน เดี๋ยวแมนตัวจริงไม่มอง ...จริงๆแล้วเจ๊ขอชมเชยว่าพวกนี้ทำงานดีนะคะ ส่วนใหญ่ขยันขันแข็งเป็นระเบียบเนี๊ยบมากๆ ที่กัลฟ์มีคนนึงเป็นบาห์เรณนี่ชื่อราชิด แต่ชอบให้คนเรียกว่า "ราชิดะ" จะได้ดูหญิงๆหน่อย ไปไหนก็พูดภาษาไทยบอกใครๆว่า "ชั้นเป็นกระเทย" ชีไม่อายค่ะ ที่สำคัญเวลา hand over กับชีมั่นใจได้เต็มร้อย ว่าเตรียมงานไว้ให้ดีสุดๆ ครัวเรียบกริบ สะอาดยิ่งกว่าห้องน้ำใน Emirates Palace อีกมั๊ง ...เสียดายทำงานดีอย่างนี้ไม่มีโอกาสได้เป็นหัวหน้าซะที เพราะบริษัทเห็นว่าชีแหววเกินเหตุค่ะ ...ส่วนเด็กคนนี้เจ๊เขียนรายงานให้ด้วย ถึง best performances ของฮี ถึงบริษัทไม่สั่งให้เช็ค เจ๊ก็จะเขียนค่ะ คนดีๆแบบนี้ต้องส่งเสริม น้องๆเองก็เขียนได้ไม่ต้องรอให้หัวหน้าเขียนคนเดียวหรอกค่ะ ...อ้อ..เด็กดีๆต้องบอกชื่อ จารึกไว้ให้โลกรู้ หนุ่มหรือสาวผินคนนี้ชื่อ ราฟาเอล ใครไปบินด้วยช่วยบอกว่าเจ๊ say hi นะจ๊ะ (มัวแต่ยุ่งเรื่องงาน ลืมถ่ายรูปมาประจาน เอ้ย..มาให้ดูว่าเด็กดีหน้าตาเป็นไง)
Create Date : 17 ตุลาคม 2551
Last Update : 17 ตุลาคม 2551 18:59:19 น.
12 comments
Counter : 696 Pageviews.
โดย: แฟนพันธุ์แท้เจ๊ IP: 195.229.242.55 วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:2:24:25 น.
โดย: Nancy IP: 82.194.62.20 วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:9:26:09 น.
โดย: ex-gf IP: 86.96.226.15 วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:22:03:38 น.
โดย: เหยี่ยวตามอง IP: 125.27.9.104 วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:18:31:08 น.
โดย: เด็กGulfเก่า IP: 114.73.59.172 วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:19:27:29 น.
โดย: เมนท์แล้วนะเจ๊ IP: 195.229.242.57 วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:1:28:19 น.
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:11:11:56 น.
โดย: your fan IP: 194.125.135.137 วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:3:02:21 น.
Location :
Abu Dhabi United Arab Emirates
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
Met you by surprise,I didn't realizethat my life would change foreverSaw you standing there,I didn't know I caredthere was something special in the airเคยเป็นเคบินแมแนเจอร์ของกัลฟ์แอร์ ตอนนี้ย้ายมาเป็นให้เอติฮัด ใครอยากอ่านเรื่องทั้งสนุกและไม่สนุกของทั้งสองบริษัท หรือแม้แต่เรื่องปวดกบาลของเพอร์เซอร์ เชิญเข้าห้องบรีฟ เอ๊ย..เข้าบล็อกนี้ค่ะColor Codes ป้ามด
มาแล้ว...ก็เม้นท์ให้ Loppy หน่อยสิจ๊ะ