ในห้องมืดมิด ที่คุณอยู่เพียงคนเดียว บางคนจะอึดอัด อยากหาใครเป็นเพื่อน อยากคุย อยากรู้สึกปลอดภัยจากคนรอบข้าง เพราะ คนเรานั้นเป็นสัตว์สังคม

พฤติกรรมนี้ส่อให้เห็นว่า คนเราจะประสบความสำเร็จได้นั้น ต้องมีสังคมเกื้อหนุน ต้องมีเพื่อน ต้องสร้างความสัมพันธ์ โดยปกติธรรมชาติของคนนั้น ไม่ชอบอยู่คนเดียว คนที่ประสบความสำเร็จ ก็ไม่มีใครอยากอยู่คนเดียวเช่นกัน ซึ่งจะเห็นได้ชัดเจนมากๆ จากการที่ คนที่อยากจะประสบความสำเร็จ ก็อยากที่จะรู้จักกับคนที่ประสบความสำเร็จ เพราะคาดหวังว่าจะประสบความสำเร็จอย่างเขาบ้าง หรือ หากไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว ก็จะพยายามศึกษาหาต้นแบบของตน เพื่อให้ตนเองได้ประสบความสำเร็จเช่นเดียวกับคนที่ประสบความสำเร็จมาแล้ว...

ส่วนคนที่ประสบความสำเร็จ ก็จะพยายามหาคนที่ประสบความสำเร็จมากกว่า หรือ หาคนที่ประสบความสำเร็จใกล้เคียงกันคบหากันอยู่เรื่อยๆ สมาคมต่างๆ จึงมีคนในกลุ่มนี้เพิ่มขึ้น และ เป็นสะพานให้แต่ละคนเข้ามาหาเพื่อน หากลุ่มเพื่อสร้างให้สังคมประสบความสำเร็จเพิ่มมากขึ้น

คนที่ประสบความสำเร็จ เขาจะคบหากับคนที่ไม่ประสบความสำเร็จหรือไม่...? นี่เป็นคำถามที่น่าคิด... ผมเห็นคนที่ประสบความสำเร็จหลายคน ไม่ยอมยุ่งเกี่ยวกับคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากเขาไม่รู้ว่า เขาจะได้อะไรจากคนกลุ่มนี้... และ ผมก็เห็นคนหลายคนที่ประสบความสำเร็จ อยากรู้จักคนหลากหลาย ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จ หรือ ไม่สำเร็จก็ตาม คนกลุ่มนี้จะให้คำแนะนำกับคนที่ไม่สำเร็จ และ รับรู้ความสำเร็จของผู้อื่นไปด้วยพร้อมๆกัน คนสองกลุ่มนี้ ก็เลยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

คนที่รับรู้ได้ทุกกลุ่ม ให้ในสิ่งที่มี และ รับในสิ่งที่ขาด จะเดินสายกลางและจะทำให้ประสบความสำเร็จมากกว่า คนที่พยายามคบแต่คนที่สำเร็จ ซึ่งพวกเขาก็มีแรงดึงดูดแต่คนที่คิดว่าจะคบแต่คนที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน เขาจะพบกับคนที่ประสบความสำเร็จมากกว่า ดูถูกว่าเขายังไม่ประสบความสำเร็จ และ เขาก็ดูถูกคนอื่นว่าไม่ประสบความสำเร็จด้วย เขาเลยได้รับการกีดกันไปด้วยในตัว

ส่วนคนที่ไม่เลือกกลุ่ม ไม่เลือกชนชั้นนั้น จะประสบความสำเร็จมากกว่า อันเนื่องจาก เขาจะกลายเป็นผู้ให้ และ เขาก็จะกลายเป็นผู้รับ เพราะ ไม่มีใครเก่งทุกอย่าง ไม่มีใครสมบูรณ์ คนเราจะมีทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนในตัวเสมอ ซึ่งกว่าคนเราจะเข้าใจว่า สิ่งที่เขาเป็นอยู่นี้ เป็นนิสัยที่สร้างให้เขาประสบความสำเร็จ เขาก็กลายมาเป็นผู้ประสบความสำเร็จเสียแล้ว...