1408: ผีในใจ ผีในโรงแรม
กลัวผีไหม ??
เพิ่งจะได้ดู 1408 หนังที่สร้างจากเรื่องสั้นของ Stephen King จบเมื่อคืน
มีอะไรน่าสนใจบ้างไหม ??
ก่อนอื่นต้องบอกว่านิยายของลุงคิงนั้นไม่ค่อยเขียนให้มี "ด้านมืด" ที่จับต้องได้ตัวเด่นมากนัก เท่าที่นึกย้อนไปได้ก็มี Cujo ที่ตัวร้ายเป็นหมาเซนต์เบอร์นาร์ด The Dark Half ที่ตัวร้ายเป็นจิตวิญญาณครึ่งหนึ่งของพระเอกที่กลับมีร่างเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา หรือไม่ก็ถ้าหากมีตัวร้ายที่เป็นภูติผีปีศาจเป็นตัวเป็นตน ก็มักจะไม่ได้จับประเด็นให้เห็นเด่นชัดว่านี่คือตัวร้ายที่ต้องคอยตามล้างตามผลาญผู้คนอยู่ตลอดทั้งเรื่อง ลุงคิงมักจะใช้มุข (พจนานุกรมราชบัณฑิตใช้ "มุก") ที่ตัวละครมีปมในจิตใจของตัวเอง บางคนติดเหล้าเรื้อรัง บางคนเคยยิงเมีย บางคนเคยขับรถพาคนอื่นพลิกคว่ำ บางคนเป็นโรคจิต... และสิ่งเหล่านั้นจะคอยหลอกหลอนตัวละครในเรื่องอยู่แทบจะตลอดเวลา บางครั้งมากกว่าความเลวร้ายหรือภูตผีในเรื่องเสียอีก
สิ่งหนึ่งที่ลุงคิงไม่เคยเบื่อก็คือให้ตัวเอกเป็นนักเขียน ..ทั้งง่ายและยากในเวลาเดียวกัน
หนังเรื่องนี้พระเอกเป็นนักเขียนที่ชอบไปพิสูจน์ตามสถานที่หลอกหลอนต่าง ๆ ทั้งประภาคาร บ้าน สุสาน แต่ที่สำคัญและน่าสนใจสำหรับคนส่วนใหญ่ก็คือโรงแรม !!
ทำไมโรงแรมถึงน่าสนใจ ?
ทุกครั้งที่เราไปพักในโรงแรม เราไม่เคยถามประวัติว่าโรงแรมนี้เคยมีคนมานอนซดยาพิษฆ่าตัวตายประชดรักคุดกันบ้างหรือเปล่า เราไม่เคยถามว่าห้องที่เราพักเคยมีนกต่อหลอกเสี่ยจากต่างจังหวัดมาฆ่าชิงทรัพย์หรือเปล่า เราไม่เคยสนใจว่าชั้น 14 ที่เราพักนั่นจริง ๆ แล้วมันเป็นชั้น 13 ต่างหาก
ลองนึกย้อนกลับไปสิว่าเคยจำชื่อโรงแรมอะไรที่เคยเป็นข่าวหน้าหนึ่งบ้าง เราอาจคุ้น ๆ ชื่อโรงแรมสักสองสามโรง แต่จะไม่มีทางจำได้ว่าห้องที่มีคนมาตายนั้นหมายเลขอะไร หรือกระทั่งที่คนที่ต้องมาจบชีวิตนั้นเป็นไปด้วยเรื่องอะไร เมื่อไหร่
นี่คือความน่าสนใจของโรงแรม โดยเฉพาะสำหรับนักเขียนหนุ่มผู้ประกาศตัวไล่ล่าความขนลุกขนพองสยดสยองเกล้ากหัวโกร๋นคนนี้ที่ครั้งหนึ่งเคยเขียนนิยายครอบครัวปกแข็งเป็นหนังสือขายดีมาก่อน ผู้ที่ปัจจุบันตั้งหน้าตั้งตาไล่จับวิญญาณที่เขาเชื่อว่าไม่มีจริง อะไรเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตของเขา ?? ผูที่เหมือนกับเกือบจะเอาดีได้ในการเขียนงานที่มีคุณค่ามากกว่าหนังสือจับผีปกอ่อนที่มักจะวางขายในหิ้งลดราคา และคนขายหนังสือในร้านจำหน้าไม่ได้ !!!
วันหนึ่งมีแฟนหนังสือส่งโปสการ์ดแผ่นหนึ่งมาให้เขา เป็นรูปโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เขียนข้อความว่า "อย่าเข้าห้อง 1408" และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่จะตามหลอกหลอนมนุษย์ผู้ซึ่ง "ไม่เคยพักโรงแรมไหนเกินหนึ่งคืน" อย่างเขาตลอดเวลา
โทรศัพท์ไปจองโรงแรม พนักงานบอก "ห้องนั้นจองแล้ว" ตั้งแต่ยังไม่บอกว่าจะไปพักวันไหน ลากสังขารไปโรงแรม เจอผู้จัดการเสนอ "เมรัยรสเยี่ยม" แลกเปลี่ยนกับการเข้าพักในห้องอื่นที่ตกแต่งเหมือนกัน แถมยังบอกว่าทุกวันนี้เวลาทำความสะอาด ต้องให้แม่บ้านจากต่างเมืองมาทำ และห้ามปิดประตู ทำเร็ว ๆ แล้วรีบออกมา ..เดือนละครั้ง !!
บรรยากาศโรงแรมแบบนี้เหมือนกับ The Shining นิยายยุคต้น ๆ ที่เคยสร้างชื่อมาแล้วของลุงคิงอีกเรื่องหนึ่ง แต่กับเรื่องนี้นั้นความเลวร้ายและขุมนรกทั้งหลาย (รวมทั้งสรวงสวรรค์ ?) จะถูกบีบเข้ามาให้อยู่ในห้องพักหมายเลข 1408 ห้องนี้เพียงห้องเดียว
การดำเนินเรื่องของลุงคิงสำหรับเรื่องนี้ถือว่าใช้ได้และไม่ทิ้งความจัดเจนในงานแบบนี้ของลุง นึกย้อนไปถึงนิยายประเภทที่ดำเนินเรื่องโดยใช้ตัวละครน้อย ๆ ในสภาวะกดดันที่ลุงคิงเขียนได้ดีก็คือ Misery ที่นักเขียนขาหักติดอยู่ในบ้านกลางหิมะกับแฟนหนังสือโรคจิต... และ Gerald's Game ที่คงเอาไปสร้างเป็นหนังที่ไหนไม่ได้เพราะนางเอกนอนเปลือยกายบนเตียงมือสองข้างติดกุญแจมืออยู่กับศพสามีที่ขึ้นอืดขึ้นทุกที หรือกระทั่งงาน masterpiece เช่น The Shining ที่พูดถึงชีวิตครอบครัวในโรงแรมสยองขวัญแห่งหนึ่งที่พวกเขาต้องติดอยู่ตลอดฤดูหนาว
...นอกจากเสนอเมรัยรสเยี่ยมแล้วผู้จัดการโรงแรมยังทั้งขู่ทั้งปลอบ นอกจากนี้ยังเอาภาพประวัติอันไม่น่าอภิรมย์นักของห้องหมายเลขที่เอาตัวเลขมาบวกกันได้ 13 นี้ พร้อมกับบอกประวัติที่ไม่ได้เปิดเผยที่ไหนของห้องนี้ให้พระเอกฟัง แต่นั่นกลับเป็นเหมือนการกระตุ้นนักเขียนผู้ไม่เคยศรัทธาในอะไรเลยนอกจากตัวเองให้อยากเข้าไปพักในห้องนั้นจนตัวสั่น
อย่าลืม... สำหรับสตีเฟน คิง ตัวละครทุกตัวมี "ปม" สิ่งที่เขาต้องเผชิญในห้อง นอกจากจะเป็นสิ่งที่สถิตอยู่ในห้องแล้วยังเป็นสิ่งที่สติตอยู่ในใจของเขาอีกด้วย ...อะไรล่ะที่ทำให้นักเขียนนิยายครอบครัวเปลี่ยนไปเป็นนักล่าผีที่กระทั่งตัวเขาเองก็ไม่เชื่อว่ามีจริง
หนังเรื่องนี้ "หลอนข้างใน" ไม่ใช่ "หลอนข้างนอก" ...ยกให้ 7.5/10 ครับสำหรับหนังเรื่องนี้
Create Date : 22 ธันวาคม 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 22 ธันวาคม 2550 13:27:17 น. |
Counter : 2067 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เอ๊กกี่ 22 ธันวาคม 2550 17:36:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ดูแล้วได้แง่คิดดี
แรกๆก็กลัวนะ
แต่หลังๆอยยากให้ตัวเอกเอาชนะเจ้าห้องนี้ได้ซะที