ป่่ากจจาวัล มีพืชตระกูลเฟิร์นมาก
ป่่ากจจาวัล
ป่่ากจจาวัล (เกาหลี: 곶자왈 숲 กจจาวัล ซุป; อังกฤษ: Gotjawal Forest) หมายถึง ป่่าที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ พบเฉพาะบนเกาะเชจู (Jeju Island) บริเวณที่ราบตอนกลางของเขา Halla
ลักษณะเฉพาะของป่่านี้ คือ ต้นไม้จะเจริญเติบโตอยู่บนหินลาวา (ที่เกิดจากภูเขาไฟระเบิดเมื่อหลายล้านปีก่อน) และครอบคลุมบริเวณชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะ
ในปัจจุบันนี้ ถึงแม้ว่าพื้นที่ป่่าจะมีบริเวณกว้างและไม่ถูกบุกรุกโดยคนท้องถิ่น แต่เนื่องจากการเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของประเทศเกาหลีใต้
โดยเฉพาะบนเกาะเชจู ทำให้พื้นที่ป่่าดังกล่าวเสี่ยงต่อการถูกบุกรุกและทำลายอย่างต่อเนื่อง
การศึกษาของ ดร. ซง ชีแท (Song Shi-tae) ในปี ค.ศ. 2003 เสนอว่า มีความจำเป็นอย่างเร่งด่วนที่ต้องปกป้องพื้นที่ป่ากจจาวัล เพื่อรักษาปริมาณน้ำใต้ดินบนเกาะเชจู เนื่องจากน้ำฝนจะซึมผ่านก้อนหิน และเก็บกับในชั้นหิน/ดิน ตามรอยแยกของเปลือกโลกนั่นเอง
ที่มาของคำว่า กจจาวัล
โดยทั่วไปคนพื้นเมืองบนเกาะเชจู จะเรียกป่่าทุกประเภที่ปกคลุมบริเวณหินลาวา ว่า กจจาวัล ซึ่งตามปทานุกรมภาษาท้องถิ่น คำว่า กจจาวัล หมายถึง ป่่าที่รกร้าง ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ เป็นป่าที่ผสมระหว่างไม้ยืนต้นและไม้พุ่ม
อย่างไรก็ตาม ซง ชีแท (Song Shi-tae) เสนอความหมายใหม่ของกจ จาวัลในวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขาว่า ควรใช้คำว่า Gotjawal Lava แทน Lava เพื่อให้ง่ายต่อการจัดสรรพื้นที่ทำกินและน้ำใต้ดิน
ในปี 2004 จอง กวังจุง (Jeong Gwang-jung) ระบุว่ามีคนบางกลุ่มเห็นว่า กจจาวัล ไม่ควรมีความหมายเฉพาะลักษณะทางภูมิศาสตร์ แต่ควรรวมมุมมองทางด้านนิเวศวิทยา ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมด้วย
ป่่ากจจาวัลทั้งหมดจะพบในบริเวณที่เป็นหินลาวา ทำให้ยากต่อการทำเกษตรกรรม ดังนั้นความหมายที่อาจเหมาะสมของคำว่า กจจาวัล คือ ป่าที่พบเฉพาะบนเกาะเชจู ที่ยากต่อการทำเกษตรกรรม เนื่องจากปกคลุมไปด้วยหิน
ลักษณะเฉพาะป่ากจจาวัลมีลักษณะสำคัญ 3 อย่างคือ เกิดขึ้นบนหิน, มีพืชเฉพาะถิ่นที่สำคัญกับระบบนิเวศ และช่วยให้น้ำฝนซึมผ่านและเก็บกับเป็นน้ำใต้ดิน
พื้นที่ที่เต็มไปด้วยหินป่่ากจจาวัลเกิดขึ้นบนพื้นที่ของหิน ทำให้ยากต่อการพัฒนาให้เป็นพื้นที่เกษตรกรรม ดังนั้นพื้นที่ป่ายังไม่ถูกบุกรุกมากนัก
จนถึงศตวรรษที่ 20 ในปี 2000 การศึกษาของ ซง ชีแท (Song Shi-tae) ได้ยืนยันว่าผืนป่่ากจจาวัลส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนหินลาวาชนิด AA และจากการลงพื้นที่ ทำให้เขาสามารถระบุพื้นที่ป่่ากจจาวัลบนเกาะเชจูได้เป็น 4 แห่งใหญ่
อย่างไรก็ตามจากการศึกษาเพื่อเติมพบว่า ป่่ากจจาวัลตั้งอยู่บนหินลาวาสองชนิด คือ อาอา (AA) และ พาเฮยเฮย (Pahoehoe) ดร.ซง ชีแท จึงเสนอชื่อใหม่คือ บิลเล่ลาวา (Bille Lava) อ้างอิงจากภาษาท้องถิ่นนั่นเอง
ที่อยู่อาศัยของสัตว์และพืชที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
จากวิทยานิพนธ์ของ ยิม อึนยัง (Yim Eun Young) บริเวณที่เรียกว่า ดงแป็กดงซัน (Dong Baek Dong San) หมายถึง ป่่าคามิเลีย ที่กินพื้นที่ราว 590,083 ตารางเมตร และเป็นส่วนหนึ่งของป่่ากจจาวัล ที่ตั้งอยู่ถนน San 12, Seonheul-ri, Jocheon-eup, Jeju-city)
เป็นที่เดียวที่พบ Mankyua chejuense ซึ่งเป็นพืชในตระกูลเฟิร์นชนิดใหม่ที่เพิ่งถูกค้นพบ ยิม อึนยังสรุปว่า พื้นที่บริเวณนี้เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยสำคัญสำหรับพืชตระกูลเฟิร์น (bryophyte) เป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ กระทรวงสิ่งแวดล้อมของเกาหลีใต้ได้พบพันธุ์ไม้หายาก และสัตว์หลายชนิดที่ใกล้สูญพันธ์ในป่่ากจจาวัลด้วย โดยคิดเป็น 15% ของพันธุ์พืชและสัตว์ทั้งหมดที่พบในเกาหลีใต้ (ประมาณ 600 สปีชีส์ จาก 4,000 สปีชีส์ของสิ่งมีชีวิตที่พบในเกาหลีใต้ทั้งหมด)
ทั้งนี้ยังมีแพลงตอนอีก 5 ชนิดใหม่ ที่เพิ่งถูกค้นพบจากการสำรวจป่่ากจจาวัลในปี 2005 อย่างไรก็ตามยังคงมีบริเวณป่่ากจจาวัลบนเกาะเชจูที่ยังไม่มีการสำรวจอีกมาก
น้ำใต้ดินบนเกาะเชจู ปริมาณน้ำฝนประมาณ 46% จะซึมผ่านหินลาวาที่มีอยู่ทั่วไปบนเกาะ ซึ่งเป็นปริมาณน้ำฝนที่ถูกดูดซึมลงชั้นใต้ดินมากที่สุดในเกาหลีใต้ ทำให้เกาะเชจูมีน้ำใต้ดินที่สะอาดและเป็นแหล่งน้ำดื่มที่สำคัญ
ป่่ากจจาวัลมีบทบาทสำคัญที่ช่วยให้น้ำฝน สามารถซึมผ่านหินและเก็บกักในชั้นหิน/ดิน ที่อยู่ใต้พื้นโลก กลายเป็นแหล่งน้ำใต้ดินที่บริสุทธิ์
ทั้งนี้จะสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่า มีแม่น้ำไม่กี่สายในป่่าทางด้านตะวันออกและตะวันตกบนเกาะเชจู เนื่องจากป่่ากจจาวัลครอบคลุมบริเวณดังกล่าว ทำให้น้ำฝนปริมาณมากซึมลงใต้ดิน ในขณะที่พื้นที่ทางเหนือและใต้ของเกาะจะมีแม่น้ำเล็กๆ หลายสาย
ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สิริสวัสดิ์อาทิตยวาร สิริมานปรีดิ์เกษมนะคะ
Create Date : 15 พฤษภาคม 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2554 6:40:35 น. |
Counter : 1572 Pageviews. |
|
|
|