ไม่มีใครในชนเผ่าไอนุที่ไม่รู้จัก ฮอร์คิว คามุย เทพเจ้าหมาป่าตามตำนานพื้นบ้านของเกาะฮอกไกโด ฮอร์คิว คามุยออกล่าสัตว์ทุกเช้ากับชายผู้เป็นเจ้านายของเขา การออกล่าสัตว์ของฮอร์คิว คามุยช่วยเบาแรงให้แก่เจ้านายของเขามาก เพราะฮอร์คิว คามุยสามารถล่าสัตว์ได้เป็นจำนวนมากอย่างไม่ยากเย็น ทั้งสองจะออกเดินทางขึ้นไปบนภูเขาเพื่อล่ากวางและหมี เมื่อมีฮอร์คิว คามุยอยู่ด้วย เจ้านายของเขาก็สามารถมีเนื้อสัตว์ตกถึงท้องได้อย่างง่ายดาย วันหนึ่งขณะที่ฮอร์คิว คามุยและเจ้านายของเขากำลังออกไปล่าสัตว์อยู่ในป่า ฮอร์คิว คามุยได้พบกับฝูงหมาป่าฝูงใหญ่ พวกเขาชักชวนให้ฮอร์คิว คามุยออกไปวิ่งเล่นและไล่ล่าจับสัตว์ป่าด้วยกัน ขอเพียงหนึ่งวันที่พวกเราจะได้ออกวิ่งไปด้วยกัน เพียงหนึ่งวันที่พวกเราจะได้เล่นด้วยกัน ฮอร์คิว คามุยไม่รอช้า หอนรับคำเชิญชวนและออกวิ่งไปกับฝูงหมาป่าในทันใด พวกเขาวิ่งผ่านทุ่งหญ้าทุ่งแล้วทุ่งเล่า ผ่านหุบเขาหลากหลายหุบเขา และกลับถึงบ้านในเวลาพระอาทิตย์ตกดิน เมื่อฮอร์คิว คามุยเดินกลับมาถึงบ้าน เขาถูกชายผู้เป็นเจ้านายของเขาทุบตีเขาด้วยท่อนไม้และฝ่าเท้า พลางตะโกนร่ำไปว่า "เจ้าหมาชั่ว เจ้าหมาสารเลว วันนี้ทั้งวันเจ้าหายหัวไปไหน แล้วมีกวางสักตัวไหมที่เจ้าได้นำกลับมาถึงบ้าน" ฮอร์คิว คามุยถูกทุบตีจนสิ้นชีวิต เขากลายเป็นเพียงซากศพของหมา เจ้านายของเขาโยนร่างของเขาทิ้งลงไปในกองขยะ ฮอร์คิว คามุยตื่นขึ้นอีกครั้งและพบว่าเขากำลังล่องลอยอยู่กลางลำธารใสที่กำลังไหลลงไปยังปลายน้ำราวกับอยู่ในความฝัน ราวกับความฝันที่เขาไม่มีวันตื่นขึ้นได้

ระหว่างทาง ฮอร์คิว คามุยพบว่าเขาได้ลอยมาจนถึงหน้าบ้านของชายผู้เป็นเศรษฐี ชายผู้นั้นรู้ว่าฮอร์คิว คามุยมิใช่หมาป่าธรรมดา หากแต่เป็นเทพเจ้า เขาจึงรับเอาฮอร์คิว คามุยขึ้นมาจากน้ำและตกแต่งประดับประดาที่พักไว้ด้วยของศักดิ์สิทธิ์เพื่อบูชาฮอร์คิว คามุย รวมไปถึงจัดหาอาหารมาถวายฮอร์คิว คามุยเป็นอย่างดี ต่างจากเจ้านายคนเก่าของฮอร์คิว คามุยโดยสิ้นเชิง ไม่นานหลังจากนั้นเจ้านายคนก่อนของฮอร์คิว คามุยก็เดินทางมาถึงบ้านของเศรษฐีและเรียกร้องที่จะเอาฮอร์คิว คามุยคืน ฮอร์คิว คามุยตกลงที่จะกลับไปอยู่กับเจ้านายคนก่อนของเขา และทั้งสองก็กลับไปยังบ้านที่พวกเขาเคยอยู่ พวกเขากลับมาล่าสัตว์ด้วยกันอีกครั้ง และวันหนึ่งฮอร์คิว คามุยก็ได้พบกับฝูงหมาป่าฝูงเดิม พวกเขาชักชวนฮอร์คิว คามุยให้ออกไปวิ่งเล่นด้วยและฮอร์คิว คามุยก็ตกลง ฮอร์คิว คามุยกลับมาถึงบ้านเมื่อพระอาทิตย์ตกดินและไม่มีกวางติดปากมาเลยแม้สักตัวเดียว ฮอร์คิว คามุยถูกเจ้านายของเขาทุบตีจนเสียชีวิตและโยนทิ้งลงในกองขยะ ฮอร์คิว คามุยตื่นขึ้นและพบว่าตนเองกำลังล่องลอยอยู่กลางสายน้ำอีกครั้ง เขามองเห็นบ้านของชายเศรษฐีที่บูชาเขาเป็นอย่างดี แต่เขาเลือกที่จะปล่อยตัวเองให้ไหลไปตามกระแสน้ำต่อไปเรื่อยๆหวังที่จะพบสิ่งที่ควรค่าแก่การใช้ชีวิตต่อไป เขาลอยมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านของชายไอนุผู้หนึ่ง ชายไอนุผู้นั้นเมื่อเห็นฮอร์คิว คามุย เขาก็รีบหยิบสิ่งบูชาออกมาเพื่อถวายแก่ฮอร์คิว คามุย เมื่อฮอร์คิว คามุยเห็นดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะกระโจนหนีไปจนถึงมหาสมุทรใหญ่ เขาวิ่งหนีไปเรื่อยๆจนได้พบกับฝูงหมาป่าอีกฝูงหนึ่ง หัวหน้าหมาป่าฝูงนี้ก็เป็นหนึ่งในเทพเจ้าหมาป่า พวกเขาคุมเรือจำนวนมากหลายสิบลำ เมื่อหัวหน้าหมาป่าพบเห็นฮอร์คิว คามุยในสภาพที่ทนดูมิได้ เขาจึงได้ถามฮอร์คิว คามุยว่าเรื่องราวนั้นเป็นมาอย่างไร

ฮอร์คิว คามุยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเขาทั้งสองครั้งให้หัวหน้าหมาป่าฟัง หัวหน้าหมาป่าพอได้ฟังแล้วก็พลันโมโหโกรธาและออกคำสั่งให้ลูกเรือของเขาเตรียมยกพลขึ้นบก เพื่อที่จะไปล้างแค้นให้แก่ฮอร์คิว คามุย ด้วยการฆ่าเจ้านายของฮอร์คิว คามุยเสีย ระหว่างทางก่อนถึงหมู่บ้านที่ฮอร์คิว คามุยเกิดและเติบโต พวกเขาพบว่าสภาพผู้คนช่างดูยากแค้นเสียเหลือเกิน ฮอร์คิว คามุยสอบถามจากเด็กชายผู้ผอมแห้งจนไม่สามารถเดินตัวตรงได้จึงทราบว่าขณะนี้ทุกหมู่บ้านกำลังประสบปัญหาขาดแคลนอาหารเป็นอย่างหนัก ไม่มีใครสามารถมีข้าวกินได้อย่างอิ่มท้องเลยสักคน ฮอร์คิว คามุยไม่ต้องการที่จะให้ฝูงหมาป่าเดินทางกลับไปล้างแค้นเลย แต่เหล่าหัวหน้าหมาป่าไม่ยินยอม พวกเขาเดินทางไปถึงยังหมู่บ้านที่ฮอร์คิว คามุยถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด หมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนต้นน้ำ และโดยมิทันได้ส่งเสียงเพรียกใดๆ พวกเขาก็ปลิดทุกชีวิตที่อยู่ในหมู่บ้าน ตั้งแต่เจ้านายของฮอร์คิว คามุย ไปจนถึงผู้เฒ่าและเด็ก ไม่เว้นแม้แต่แมลงตัวเล็กสักหนึ่งตัว สิ่งมีชีวิตทุกชีวิตในหมู่บ้านถูกฆ่าให้ตายจนเรียบ ฮอร์คิว คามุยทำได้เพียงเฝ้ามอง。