Bloggang.com : unitan - หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 12 หน้า 1

Group Blog

มีนาคม 2565

24 มีนาคม 2565

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 12 หน้า 1

All Blog

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 12 หน้า 1

คนางค์เย็บเสื้อขาวอยู่ 3 วัน 3 คืน กับเปิ้ลด้วยมือกว่าจะเสร็จ แล้วยังต้องเย็บเปิ้ลด้วยอีก เพราะดูท่าชายหนุ่มเย็บไม่ได้รูปทรง แถวฝีตะเข็บบูดเบี้ยว

ภูติสิงห์พยายามมาจับตามองอยู่ทุกวันตามคำสั่งนาย แต่ก็ไม่อาจจะหาช่องทางเข้าใกล้คนางค์ได้เลย ทั้งหมู่บ้านนั้นพลังปกป้องด้วยเกราะเวทย์ที่แข็งแกร็งจนภูติสิงห์ไม่อาจจะผ่านไปได้

ช่วงนี้ชาวบ้านต่างขวัญเสีย อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ไม่ออกจากบ้าน บ้านไหนมีเด็กอ่อนแม่ก็คอยดูแลอยู่ที่บ้าน ตกดึกพยายามกกลูกน้อยไม่ให้งอแง

หลังพลบค่ำ ทุกหมู่บ้านต่างเงียบกริบไร้การสัญจร คนที่ชอบเข้าป่าหาของป่าตอนกลางคืนต่างพากันงดด้วยกลัวตาย ผู้เฒ่าคนแก่ก็รวมกันสวดมนต์ทุกคืนนอนค้างที่วัดและบ้านท่านจันทร์หอม

เหล่าภูติต่างสงสัยที่พวกมันมิอาจจะจับมนุษย์มากินวิญญาณได้
ส่วนหมอผีพยายามหาช่องทางจะแย่งปิ่นของคนางค์ให้ได้

เขาต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ ที่หมู่บ้านหิมาลัย จนถูกภูติสิงห์จับตัวได้พาเอาไปให้นาย หมอผีก็หาทางเอาตัวรอดโดยมีข้อต่อรองที่ทำให้ปีศาจอีกาตาลุก

“ท่านอย่ากินวิญญาณบาปแบบข้าเลย ข้าน่ะ มีดวงวิญญาณที่สะอาด พลังเทพให้ท่านได้กิน รับรอง เมื่อท่านได้พลังนั้นแล้ว ใครก็สู้ท่านไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเทพมังกรก็เถอะ”

หมอผีรีบพูดเอาตัวให้รอด

หากเขาพลาดโดนจับกินที่นี่ เขาต้องตายเปล่า

“อะไรที่เจ้าผู้ถึง วิญญาณที่สะอาดนั่น”

ปีศาจอีกาเอ่ยอย่างอยากรู้ แม้จะสัมผัสได้ถึงดวงจิตที่สับสนและบาปหนาของอีกฝ่าย หากกลืนกินไปก็สร้างการปั่นทอนลมปราณมากกว่าเสริมพลัง

“ที่หมู่บ้านหิมาลัย มีดวงจิตเทพอาศัยอยู่ หากท่านได้กินแล้ว ข้าเชื่อว่า มันช่วงเพิ่มพลังท่านแน่นอน แล้วแม่หนูนั่น ยังเป็นร่างสถิตแห่งเทพมังกรด้วย เทพมังกรเป็นเทพรักษาของแม่หนูนั่น”

ข่าวนี้ทำเอาอีกาตาลุกเกิดความกระหายอยากขึ้นมาในทันที

“อะไรกันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นโดยที่ข้าไม่รู้ได้ยังไง เรื่องสนุกแบบนี้ เทพมังกรผู้เคยเยเสใคร มาเป็นเทพรักษาบนโลกมนุษย์อย่างนั้นเหรอ แค่คิดมันก็สนุกแล้ว เด็กคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ฮ้าๆๆๆๆ”

อีกาหัวเราะก้องถ้ำอย่างดีใจที่เล็งเห็นช่องทางแก้แค้นให้เหล่าญาติมิตรที่เคยถูกเทพมังกรฆ่าตาย แล้วร่างทรงนั่นก็เป็นเป้าหมายของมันอยู่แล้ว

หากใช้หมอผีอาจจะได้ตัวมาอย่าง่ายดายก็เป็นได้

“อีกไม่กี่วันก็จะวันแรม 15 ค่ำแล้วนะยาย เหล่าท่านเทพติดต่อมาบ้างหรือยัง”

น้าฟูยกน้ำชามาให้ทวด

“คงอีกไม่นานหรอก พวกเราก็อย่าได้ละเลย ตั้งใจสวดมนต์ภาวนาให้มั่น”

“นี่ก็ไม่รู้พวกผู้เฒ่าที่อยู่วัดจะเป็นยังไงบ้าง”

ดูน้าฟูเป็นกังวล

“ท่านจันทร์หอมขอรับ”

เสียงคนเรียกหน้าบ้าน

น้าฟูเดินมาชะโงกดู

“อ้าวไอ้ขามมีอะไร”

“วันนี้พ่อผู้ใหญ่นิมนต์หลวงพ่อ เอาสายสิญจน์ เดินรอบหมู่บ้าน กับพรหมน้ำมนต์ด้วย ผู้ใหญ่ให้มาแจ้งท่านจันทร์หอมขอรับ และอยากเชิญให้ท่านเทพไปช่วยเดินสายสิญจน์ด้วยขอรับ”

“อ้อ ได้สิ เดี๋ยวบอกให้นะ แกรออยู่ตรงนั้น”

“ขอรับ”

น้าฟู เดินกลับเข้ามาหาทวด

มองคนางค์ที่ยังนั่งเย็บผ้าอยู่กับเปิ้ล

“คนางค์ ผู้ใหญ่บ้านนิมนต์หลวงพ่อเดินสายสิญจน์รอบหมู่บ้าน กับพรมน้ำมนต์ เขามาเชิญเทพไปช่วยด้วย”

“เหรอคะ แต่หนู ไม่ใช่เทพนะคะ”

เธอมองทวดอย่างไม่มั่นใจนัก

ทวดมองหน้าเหลน ด้วยพลังเทพของคนางค์สัมผัสได้ นางควรต้องสร้างพลังใจให้กับคนางค์

“ไปเถอะ”

ทวดเอ่ยเนิบๆ

คนางค์สบตาทวด แม้ยังไม่มั่นใจและสับสนมากมาย แต่หากผู้เฒ่าได้ฝากความหวังหมู่บ้านไว้ที่เธอแบบนี้แล้วคนอย่างคนางค์ไม่เคยหันหลังวิ่งหนี

“ค่ะ”

เธอยิ้ม

เปิ้ลลุกเดินตามไปด้วย

ขามพาคนางค์กับเปิ้ลมารวมกับทุกคนที่วัด ด้ายสายสิญจน์หลายๆ ม้วน รวมกันอยู่บนถาดข้างๆ หลวงพ่อนั่งอยู่บนอาสนะ ชาวบ้านหลาย 10 คน รวมผู้ใหญ่บ้านและผู้ช่วย

ยายกิมซอนและพิกุลก็มาด้วยเช่นกัน ทุกคนนุ่งขาวห่มขาว พากันนั่งพนมมือบนเสื้อทอที่พื้น คนางค์กับเปิ้ลเดินไปนั่งลงข้างๆ ชาวบ้าน เมื่อหลวงพ่อสวดมนต์จบแล้ว ลงจากอาสนะ มัคนายกอุ้มบาตรน้ำมนต์เดินตาม

ผู้ใหญ่บ้านกับผู้ช่วยพานกันถือถาดสายสิญจน์ตามเช่นกัน
หลวงพ่อให้ผู้ใหญ่กับคนางค์ถือด้ายตามโยงจากวัดไปที่หมู่บ้าน

“แกแบบนี้ต้องใช้ด้ายกี่กิโล”

เปิ้ลกระซิบถามคนางค์

“ก็คงเยอะและ บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกันขนาดนี้”

“เรื่องแบบนี้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะ”

เปิ้ลพูดกับเธอเบาๆ

คนางค์เหลือบมองเขาแว๊บหนึ่ง บทจะเปลี่ยนใจมาเชื่อเรื่องลึกลับกลับง่ายดาย ไม่ต้องพูดให้เหนื่อย ผ่านไปไม่กี่วันเปิ้ลเปลี่ยนใจได้แบบไม่ต้องอธิบายให้มากความ อาจเป็นเพราะเขาได้เห็นเทพมังกรจริงๆ แล้วก็ได้

ยังได้เทพมังกรช่วยเขาอีก พอคิดถึงตรงนี้ นี่ก็ผ่านไปร่วมอาทิตย์แล้วสินะ ที่เทพมังกรไม่ได้อยู่กับเธอ

แหงนหน้ามองฟ้า ก็ไร้ซึ่งสัญญาณตอบกลับ เธอไม่อาจจะรู้ได้เลยว่าตอนนี้เทพมังกรอยู่ที่ไหน

เขาจะกลับมาช่วยพวกชาวบ้านได้หรือไม่ แล้วการที่เทพรักษากับร่างทรงจะมีพลังสื่อถึงกันได้ ก็ไม่รู้จะสื่อหากันแบบไหน เธอก็ไม่เคยถามทวด แต่ตลอดทั้งอาทิตย์ เธอก็ไม่อาจจะรู้ได้ว่าเทพมังกรทำอะไรอยู่ที่ไหน

“เป็นเทพรักษาอู้งานได้เหรอ”

เธอบ่นเบาๆ ต่อว่าไปในอากาศ แม้ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะได้ยินหรือไม่

Create Date : 24 มีนาคม 2565
Last Update : 24 มีนาคม 2565 7:35:42 น.
Counter : 519 Pageviews.

1 comments