Bloggang.com : unitan - หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 9 หน้า 3

Group Blog

มกราคม 2565

18 มกราคม 2565

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 9 หน้า 3

All Blog

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 9 หน้า 3

น้าฟูยืนชะเง้อมองหน้าบ้านอย่างร้อนใจ เห็นรถสองแถววิ่งผ่านหน้าไป แต่ก็ไม่มีเงาเปิ้ลเดินเข้าบ้าน

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะ?”

น้าฟูเดินกลับเข้ามาในบ้าน

ทวดกำลังนั่งสมาธิอยู่

“ยายไม่รู้ว่าเป็นจะเป็นยังไงบ้าง เข้าไปในเมือง ไม่ได้กลับมากับรถรอบบ่ายเลย”

ทวดมองดูฟ้าที่เริ่มโพล้เพล้ หน้าไม่สู้ดี

“กลิ่นไม่ดีแล้วจันทร์หอม ต้องบอกให้เทพมังกรกับเหลนเจ้าไปช่วยเปิ้ลแล้วล่ะ”

เสียงเทพรักษากระซิบมา

“ท่านเทพ เกิดอะไรขึ้นกับเปิ้ลหรือเจ้าคะ”

“ดูเหมือนเจ้าเด็กนั่นจะโดนภูติป่ามาลวงทางเอาไปแล้ว แล้วดูเจตนามันจะพาไปที่ผาภูติ”

“แย่แล้วสิ”

ทวดค่อยๆลุกขึ้น น้าฟูเข้ามาช่วยพยุง เดินไปที่นอนของคนางค์ที่นอนหลับอยู่

ภายใจจิตของคนางค์ เทพมังกรยังพันร่างเธออยู่อย่างนั้น

“ท่านเทพ เมื่อไหร่จะปล่อยหนูซะที”

“เขาสัญญาก่อนสิ ว่าอย่าให้เด็กคนนั้นมาจับต้องเจ้าอีก”

“โอ้ย อะไรของท่านนี้ ท่านเพี้ยนไปแล้วหรือไง”

คนางค์ร้องโอด

“ก็สัญญากันก่อน ข้าไม่ยอมเสียเปรียบให้เจ้าขอโน้นขอนี่จากข้าหรอกนะ ถึงจะเป็นนายขอร้องให้ทำสิ่งใดทำให้ แต่ข้าก็มีสิทธิ์ที่จะขอจากเจ้าบ้าง”

“งั้นท่านต้องไม่จับต้องเปิ้ล อย่าทำร้ายเปิ้ลเหมือนกันนะคะ”

คนางค์ยื่นข้อเสนอ

แม้จะไม่พอใจที่คนางค์ให้ความสำคัญและห่วงสวัสดิภาพของเปิ้ล แต่เขาก็ไม่อาจจะขัดใจเธอได้

“ก็ได้”

เทพมังกรนิ่งคิดอยู่นานกว่าจะตอบ

“แล้วท่านก็ห้ามแตะต้องตัวหนูด้วย”

“ไม่ได้!!”

ตอบรวดเร็วโดยมิได้คิดนาน

“อ้าว ทำไมล่ะ?”

“แค่ให้เจ้านั้นก็พอ เกี่ยวอะไรกับข้า ยามเจ้าเกิดภัย เข้าก็ต้องปกป้องเจ้า”

เทพมังกรแย้ง

“ก็ช่วยอยู่ห่างๆ ก็ได้นิคะ”

“ไม่ได้”

“โห..มันอะไรแบบนี้ล่ะ”

ทั้งสองโต้แย้งกัน คนางค์พยายามดิ้นไปมา

“คนางค์ คนางค์ ช่วยเปิ้ลด้วย เปิ้ลกำลังมีอันตราย”

เสียงทวดเรียกเธอ

“เอ๊ะ เสียงทวดนิคะ”

คนางค์ตั้งใจฟังเสียงนั้น

“คนางค์ คนางค์ รีบๆ ตื่น ไปช่วยเปิ้ลด้วย เปิ้ลมีอันตราย”

เสียงทวดอีกรอบ

“ห๊า เกิดอะไรขึ้นคะ เปิ้ลเป็นอะไร? ปล่อย ปล่อย หนูได้แล้ว”

คนางค์ ดิ้นอีกรอบ

เทพมังกร ขัดใจนักที่มีเสียงทวดมาขัดจังหวะ

“เทพมังกร เจ้าเลิกจับคนางค์ได้แล้ว ปล่อยคนางค์เดียวนี้”

เสียงเทพวายุอีกคน

เทพมังกรจำต้องคลายการรัดตรึงร่างบอบบางออก

คนางค์สะดุ้งตื่นอย่างตกใจ มองเห็นทวดกับน้าที่นั่งอยู่ข้าง

“คนางค์”

น้าฟูเรียกเธออย่างดีใจ

“ทวดเกิดอะไรขึ้นคะ”

“เอ่อ เปิ้ลไปในเมืองยังไม่กลับน่ะสิ”

“เขาไปทำไมคะ?”

“เขาจะโทรไปตามที่บ้านมารับกลับ เขาเห็นหนูนอนไป 3 วัน 3 คืนแล้ว เขาทั้งกลัว ทั้งเป็นห่วงคนางค์ เขาจะพาคนางค์กลับบ้าน”

“ห๊า หนูนอนนานขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

คนางค์ไม่อยากจะเชื่อ เธอนอนคุยอยู่กับมังกรถ้านับแล้วแทบจะไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ คุยกันไม่ถึง 10 คำ เหตุใดกาลเวลามันรวดเร็วขนาดนั้น

“ใช่จ๊ะ”

“คนางค์ ไปช่วยเปิ้ลที ตอนนี้เปิ้ลกำลังตกอยู่ในอันตราย เปิ้ลถูกภูติ ลวงไปที่ผาภูติ เขาอาจจะโดนภูติทำร้ายเอาวิญญาณก็ได้”

ทวดบอกเธอ

“ห๊า..ผาภูติ”

คนางค์หัวใจเต้นแรง

“พวกภูติจะทำอะไรเปิ้ลคะ”

“พวกมันก็ต้องการดวงจิตของเปิ้ลน่ะสิ ดวงจิตมนุษย์ทำให้พวกนั้นมีพลัง”

“เราจะไปที่นั่นยังไงคะ”

เธอถามใจสั่น

เกิดมาจากท้องแม่ ก็ยังไม่เคยเจอภูติผีที่ไหน ส่วนเทพนั้นไม่อาจนับได้ เพราะเธอเจอมาแล้ว

“ก็มาสิ”

เสียงทุ้มๆ เอ่ยที่หน้าประตู

คนางค์เงยหน้ามอง ร่างมังกรที่ลอยอยู่ที่นั่น

คนางค์ไม่รอช้า ทั้งที่หัวใจเต้นอย่างหวาดกลัว แต่เพื่อนของเธอกำลังตกอยู่ในอันตรายขนาดนั้น ไม่มีใครจะช่วยได้ หากไปกับเทพมังกรแล้ว เขาก็ต้องช่วยเปิ้ลอย่างแน่นอน

คนางค์กระโดนขึ้นไปนั่งบนคอมังกร

“หนูจะไปช่วยเปิ้ลกลับมาให้ได้ค่ะ”

คนางค์บอกทวด

มังกรพาเธอลอยฝ่าความมืดไปในอากาศ คนางค์มองไปสุดขอบฟ้า ดาวเต็มท้องฟ้า

“ผาภูติไปทางไหนคะ?”

“ผาภูตินั้นอยู่ด้านหลังของเขา ทางไปก็คดเคี้ยวแสนลำบาก ไม่คิดเลยว่า พวกนั้นจะกล้ามาแหย่หนวดข้าได้”

“ท่านเทพคะ..... หนูขอร้องนะคะ ช่วยเปิ้ลให้ได้ ไม่ว่าท่านจะขอสัญญาอะไร หนูก็จะยอมทั้งนั้น”

ร่างคนางค์สั่นเทาอยู่บนหลังเทพมังกร

แม้จะไม่ชอบใจนักกับกิริยาของเธอแบบนั้น มันแสดงถึงความรักความห่วงใยต่อเจ้าเด็กหนุ่มนั่น

“ได้..เมื่อช่วยเจ้านั่นแล้ว เจ้าต้องทำตามสัญญาของข้า”

“ท่านจะเอาอะไรก็บอก หนูทำตามสัญญาทุกข้อเลย”

พูดราวจะร้องไห้

แม้จะขัดใจแต่เขาก็ไม่ชอบน้ำเสียงแบบนี้นัก

“จำคำเจ้าไว้ก็แล้วกัน”

เขาเอ่ย

Create Date : 18 มกราคม 2565
Last Update : 18 มกราคม 2565 11:38:43 น.
Counter : 523 Pageviews.

0 comments