.......When the blazing sun is gone..... .....When the nothing shines upon,
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
25 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
บันทึกจากโกวเล้ง










"เดียวดายใต้เงาจันทร์"


บทบันทึกของโกวเล้ง

โกวเล้ง อาจจะเป็น หนึ่งบุรุษ ที่ถ่ายทอด ความรู้สึก
ออกมาตรงหัวใจ อีกหลายบุรุษ แม้มิได้อยู่ใน
ยุทธภพ แต่ ความหยั่งลงลึกถึงจิตวิญญาณ ของ
ตัวละครในเรื่องจาก จินตนาการ ของโกวเล้ง
เป็นความหยุ่งถึง ชีวิตแท้ๆ หัวใจแท้ๆ ที่ มี หลากหลายมิติ

เดียวดายใต้เงาจันทร์

"ในเสียงหัวเราะเริงร่า ยกย่องเยินยอ
เมื่อกลับถึงบ้านตัวคนเดียว นั่งอยู่ตรงหน้าต่างมืดมิด
ได้แต่หวังให้ฟ้ารีบสว่างโดยเร็ว"

โกวเล้ง
จากหนังสือ "เดียวดายใต้แสงจันทร์"
โกวเล้งรำพัน
แปลโดย เรืองรอง รุ่งรัศมี





ถึงแม้บาดแผลบนร่างกายของคนเรา
อาจมีได้นับร้อยนับพันแห่ง
...แต่รอยแผลในหัวใจ กลับมีอยู่เพียงรอยเดียว
และที่ตรงนั้นเอง...
ที่เขารู้สึกว่าเปราะบางที่สุด ...ถูกทำร้ายได้ง่ายที่สุด
แม้ว่าปากแผลจะปิดไปแล้วก็ตาม

แต่เมื่อไรที่มีอะไรมาสะกิด
ทำให้เราหวนคิดกลับไป...
อาการก็จะกำเริบเจ็บปวดขึ้นมาอีก
และนี่ก็คือเหตุผลที่ทำให้เขากลัวเสียงดนตรีอย่างที่สุด

และนี่คือ
ถ้อยคำความคิดส่วนหนึ่งของโกวเล้งทั้งแง่มุมของชีวิต
และความรักจากหนังสือของเขา...
"

...ในชั่วชีวิตของคนเรา
ความจริงมีเรื่องราวที่มิว่าผู้ใดก็ต้องอับจนปัญญา
นับเป็นโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชั่วชีวิต...
เป็นความเจ็บปวดสุดซึ้งที่สุด ของชั่วชีวิต
พบพานกับเรื่องเช่นนี้...
ท่านไม่มีปัญญากระเสือกกระสนดิ้นรน
ไม่มีปัญญาต่อสู้ขัดขืนไม่มีปัญญาปฏิเสธตัดรอนเลย
แม้นับว่า
ท่านยินยอมให้ร่างกายเป็นผุยผงตกอเวจีไปชั่วกัปกัลป
ยังคงไม่อาจเหนี่ยวรั้งที่ท่านสูญเสียให้กลับมาได้
อาจบางทีท่าน...
ความจริงมิเคยได้มันมาเลยตลอดกาลนาน..."


สำหรับ ความรัก โกวเล้งกล่าวว่า

"...ความรักนับเป็นเรื่องพิศดารที่สุดจริงๆ
มันบางครั้งสามารถบันดาลให้คนโง่เขลา
กลายเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องที่สุด
แต่บางครั้งกลับสามารถบันดาลให้คนชาญฉลาด
กลายเป็นคนโง่เขลาเบาปัญญาได้..."


"...ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด
มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม
เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้..."

"...สวยงามเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบเท่านั้น
มีแต่ความจริงจึงเป็นนิรันดร์
...แต่ก็มีคนว่าเราเพียงสามารถกุมช่วงเวลา
ที่สวยงามเพียงชั่ววูบไว้ได้ก็พอแก่ใจแล้ว
ความจริงที่เป็นนิจนิรันดร์ ทิ้งให้ เป็นนิจนิรันดร์ต่อไป
เราไม่แยแสสนใจเลย..."


"...ความรักเป็นสิ่งงดงาม
งดงามประหนึ่งดอกกุหลาบแต่ทว่ามันมีหนาม...
กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือมิตรภาพ..."

"...เมื่อคิดเสพสุขอันหวานชื่นของความรัก
ก็ต้องเตรียมใจสำหรับกล้ำกลืน
ความกลัดกลุ้มและปวดร้าวจากความรักด้วย..."

"...คนเรามีแต่ตอนคิดใคร่จะได้ที่สุด
จึงหวาดกลัวจะสูญเสียเป็นที่สุด
ความรู้สึกที่บัดเดี๋ยวดีบัดเดี๋ยวร้ายเยี่ยงนี้
ก็เป็นจุดอ่อนหนึ่งในจำนวนมากหลายของมนุษย์เรา
ที่น่าเศร้าคือ
ท่านยิ่งรุ่มร้อนปรารถนาจะได้
ความหวังจะสูญเสียก็ยิ่งมากมาย..."

"...ในโลกความจริง
มีเรื่องอับจนปัญญาอยู่มากหลาย
มิว่าผู้ใดต่างมิอาจเหนี่ยวรั้งขัดขืนได้...เยี่ยงนี้แม้เจ็บปวดรันทด
แต่หากยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องคิดหาวิธี
มาสลัดความความเจ็บปวดรันทดของตัวเอง
ออกไปให้ได้..."



สำหรับ ประกายดาว ...

หลากหลายถ้อยคำ จากหัวใจ โกวเล้ง
บุรุษ ผู้ มีบรรณภิภพ
เป็น ที่วาดฝัน วาดจินตนาการ เป็น หนึ่งบุรุษที่
ได้ถอดหัวใจมารำพัน และ เชื่อว่า
คงจะตรงกับอีกหลายหัวใจ
ของ อีก หลายบุรุษทั่วโลก...
บางครั้ง จิตนาการ ที่เจ็บปวดนี้ เป็นการปล่อยผ่าน
อารมณ์ ที่ปรุงไว้ ด้วยความอ่อนไหว ที่เสรี
ไร้ขีดขั้น อย่างนั้นหรือเปล่า ...
นี่คิอคำถาม....?
ไว้จะ เล่าเรื่องหัวใจสตรี โดยสตรีบ้าง ...
ในโอกาสต่อไป



สุดท้าย
จากโกวเล้ง

"...โชคและเคราะห์ ความจริงพิสดารยิ่ง
หากท่านพบพานเรื่องเคราะห์ร้าย
อย่าได้ตัดพ้อ ตำหนิ อย่าได้ท้อแท้
แม้นับว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็หาเป็นไรไม่
ขอเพียงยังมีชีวิต ...
ท่านก็ต้องยังมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้..."



ไม่อยากเล่าถึง
ก่อนการจากพราก ทั้งจากยุทธภพ รัก และชีวิตของตัวเอง
การร่ำสุรา...สหายสนิทของโกวเล้ง

ก็ พา โกวเล้งจากไป ก่อนเวลาอันควร

บุรุษ ทั้งหลาย ผู้ มีอารมณ์ ยามร่ำสุรา เป็น สหาย
เป็นความชื่นฉ่ำหัวใจ เป็นอะไรก็แล้วแต่
ทุเลาๆ บรรยากาศ และ อารมณ์ ร่ำสุรา กันบ้างนะคะ
โดยเฉพาะ พี่นั่นแหละ >












Create Date : 25 ธันวาคม 2548
Last Update : 1 กรกฎาคม 2550 21:23:54 น. 3 comments
Counter : 662 Pageviews.

 
ดึกลับดับแสงแอบแฝงในฟ้าราตรี
ส่งกลิ่นอบอวนป่วนในหัวใจให้เกินข่มตา
ขาวราวดวงเดือนเลื่อนลอยกันลงมา
จากบนนภากลายเป็นดอกไม้ราตรี

กลิ่นหวนชวนหอมลอยหายไปไกลแสนไกล
ดั่งดวงดอกไม้เจ้าส่งสายใยถึงใครอีกคน
ที่ลับลาไปทิ้งให้ราตรีหม่น
ดุจดังหัวใจของคนที่เด็ดเจ้ามา

ดึกดื่นคืนนี้ ฮืม... ก็เธออยู่แห่งหนไหน ฮืม...
อีกกี่คืนไม่รู้ ฮืม... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้

ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน
ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้
แม้ราตรีโรยร่วงลับลาชีวี
แต่รักที่มีไม่เคยจะเลือนล้างไป

ดึกดื่นคืนนี้ ฮืม... ก็เธออยู่แห่งหนไหน ฮืม...
อีกกี่คืนไม่รู้ ฮืม... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้
ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน
ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้
แม้ราตรีโรยร่วงลับลาชีวี
แต่รักที่มีไม่เคยจะเลือนล้างไป




โดย: ประกายดาว วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:11:21 น.




คห.ที่ 2
พี่ว่าโกวเล้ง เป็นมนุษย์ที่มหัศจรรย์อะนะ ประโยคแต่ละประโยคมีความหมายลึกซึ้งดี แล้วก็บางทีซับซ้อนอะจะ
น้องดาวกำลังนึกถึงใครนะนี่



โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:27:13 น.




คห.ที่ 3
ชอบเพลงนี้ ไปเกะ เมื่อไรต้องร้องเพลงนี้ตลอดเลย แบบว่าร้องได้ไม่กี่เพลงอะ แต่ขอบอกว่าร้องเพลงนี้เพราะมาก ๆ คิดถึงพี่ดาวจังคะ



โดย: บันทึกสีขาว วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:07:01 น.




คห.ที่ 4
เพลงเพราะ

เนื้อหาบล็อกโดน



โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:24:36 น.




คห.ที่ 5
โชคดีที่มาอ่านเจอ

ได้คิดอะไรเยอะเลยค่ะ



โดย: run to me วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:25:17 น.




คห.ที่ 6
หัวใจของคนในวงเหล้า ถึงมันจะโงนเงนไปสักหน่อย แต่ก็ งดงามเสมอ และหนึ่งในนั้นคือ โกวเล้ง



โดย: ju (กระจ้อน ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:34:06 น.




คห.ที่ 7
"...ในโลกความจริง
มีเรื่องอับจนปัญญาอยู่มากหลาย
มิว่าผู้ใดต่างมิอาจเหนี่ยวรั้งขัดขืนได้...เยี่ยงนี้แม้เจ็บปวดรันทด
แต่หากยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องคิดหาวิธี
มาสลัดความความเจ็บปวดรันทดของตัวเอง
ออกไปให้ได้..."

------------------

"...โชคและเคราะห์ ความจริงพิสดารยิ่ง
หากท่านพบพานเรื่องเคราะห์ร้าย
อย่าได้ตัดพ้อ ตำหนิ อย่าได้ท้อแท้
แม้นับว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็หาเป็นไรไม่
ขอเพียงยังมีชีวิต ...
ท่านก็ต้องยังมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้..."

----------------------------------

สองท่อนที่โดนใจมากเลย

จะพยายามนะ จะพยายามอย่างดีที่สุดในช่วงต่อไป





โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:55:49 น.




คห.ที่ 8
สิ่งที่โกวเล้งเกลียดมากที่สุดคือ การเป็นวิญญูชนจอมปลอม บางครั้งอ่านแล้วให้รู้สึกละอายใจยิ่งนัก ขอบคุณโกวเล้ง



โดย: me2you วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:23:28 น.




คห.ที่ 9
วันนี้ สมอง และความคิดได้พัฒนาเยอะเลยค่ะ พี่ประกายดาวจ๋า........

คิดถึงนะคะ..... ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะคะ

วันนี้รัตน์เข้ามาทำงานน่ะค่ะ เลยได้มีโอกาสมาทักทาย มาบอกว่าคิดถึง....



โดย: largeface วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:14:05 น.




คห.ที่ 10
คุณดาวลองเพิ่มคำสั่งให้ บีจีมันfix ไม่เคลื่อนที่ ตามนี้ นะครับ




โดย: me2you วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:43:05 น.




คห.ที่ 11
ผมไปขอโค้ดมาจากจุ๊บน่ะครับ



โดย: me2you วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:18:09 น.




คห.ที่ 12
เคยได้รับความคิดของโกวเล้งมาปิดแผลใจของเรานานมากจนแกะไม่ออกซะแล้ว...เหมือนเจอสหายยามโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางผู้คนในตลาดยามเช้า..วู้ชื่นใจจัง



โดย: kaman วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:59:30 น.




คห.ที่ 13
รูปบนหัวบล็อค เอาคำสั่งไปแปะที่ สโลแกนค่ะ
ถ้าอยากให้รูปชิดขวา ก็ใส่

ก่อนคำสั่งแปะรูปน่ะค่ะ

เรื่องคำสั่ง ฟิคบีจี นี่จุ๊บอยากบอกหลายครั้งแล้วค่ะ
แต่ไม่กล้า กลัวหาว่า วุ่นวายน่ะ



โดย: Black Tulip วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:54:15 น.




คห.ที่ 14
เพลงเพราะอีกแล้วค่ะน้องดาว
นอนหลับฝันดีนะคะ



โดย: Petit Patty วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:04:29 น.




คห.ที่ 15
มาทักทายน้องดาว สงสัยจาหลับไหลยามราตรีที่เมืองไทยจินะ



โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:52:42 น.




คห.ที่ 16
มาทักทายน้องดาว สงสัยจาหลับไหลยามราตรีที่เมืองไทยจินะ



โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:52:43 น.




คห.ที่ 17
สวัสดีค่ะ คุณประกายดาว

อ่านที่เม้นท์แล้ว ตอนแรกก็งงค่ะ

ต้องอ่านสองรอบ

การทำเพื่อเธอ พี่รักดีคิดว่า

หากใครจะทำอะไรให้ใคร

ในรูปแบบ การทำเพื่อเธอ

คงไม่มีการ จำใจทำ

เพราะ หากจำใจทำ

จะพูดว่า ทำเพื่อเธอไม่ได้

พี่คิดว่า คนทำคงเต็มใจนะคะ

ขอให้มีความสุขในวันนี้มากๆค่ะ



โดย: รักดี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:04:04 น.




คห.ที่ 18
วลีอมตะ
"ที่ข้าพเจ้าชื่นชอบมิใช่รสชาติของสุรา
หากเป็นบรรยากาศของการร่ำสุรา"



โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:57:04 น.




คห.ที่ 19
"...ความรักเป็นสิ่งงดงาม
งดงามประหนึ่งดอกกุหลาบแต่ทว่ามันมีหนาม...
กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือมิตรภาพ..."

"...เมื่อคิดเสพสุขอันหวานชื่นของความรัก
ก็ต้องเตรียมใจสำหรับกล้ำกลืน
ความกลัดกลุ้มและปวดร้าวจากความรักด้วย..."

โดนใจอีกอย่างจัง

มันคงเป็นสัจธรรมไปแล้วนะสำหรับ "ความรัก" ที่ให้ทั้งความหวานชื่นและปวดร้าวมากพอ ๆ กัน...

จะมีบ้างไหมกับความรักที่มอบความเข้าใจเพียงสักนิดเพื่อคนที่เรารักและยืนเคียงข้างเราในเวลาที่เราต้องการ...

ยามนี้ดูเงียบเหงาเหลือเกิน

และมีเพียงเวลาที่เป็นเพื่อนเท่านั้นที่จะทำให้ฉันลืมทุกสิ่ง



โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:55:41 น.




คห.ที่ 20
สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ



โดย: run to me วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:12:48 น.




คห.ที่ 21
แอบย่องมาซึ้งกะสำนวนแก้หิวข้าว



โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:22:08 น.




คห.ที่ 22
มารอคุณดาวอัพบล๊อคจะ



โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:01:23 น.




คห.ที่ 23
แวะมาฟังเพลงเพราะมากค่ะ บายดีหรือค่ะ



โดย: erina เองจ๊ะ (erina ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:22:33





โดย: ประกายดาว วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:21:23:47 น.  

 
ความรักเฉกเช่น..
จันทร์ในน้ำ
เงาในกระจก


โดย: jingsija วันที่: 13 มกราคม 2549 เวลา:18:52:19 น.  

 
ดีใจครับที่มาอ่านเจอ กำลังคิดถึงนิยายจีนอยู่พอดีเลย ชื่อคุณประกายดาวไม่ทราบว่าชอบเพลงประกายดาวด้วยรึเปล่าครับ....คืนนี้ฟ้าสีหม่น ใช่มืดมนจนสิ้นแสง....


โดย: pokpak IP: 195.113.177.86 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:5:45:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ประกายดาว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






รั ต ติ ก า ล


The Moonlight it was dancing

On the waves , out on the sea

The Stars of heaven hovered

In a shimmering galaxy

A Voice from down the ages

So huanting in its song

These ancient stones will tell us

Out love must make us strong..."




"
ไม่มีโลกสมมุติ ที่นี่
ตัวตนทั้งหมดต่างสะท้อน มุมมอง
ของการดำรงอยู่ อย่างสิ่งมีชีวิต
ในจักรวาลอันไพศาล ..........
มองจาก ดวงดาวไกลโพ้น สุดขอบฟ้า
หรือมองผ่านพระจันทร์เสี้ยว ใกล้คืนแรม
เจตจำนงหนึ่งในชีวิตก็คือ การพาปัญญา
ประดับตน ไปพบอีกมิติหนึ่ง อันไม่มีในทุกสิ่ง
ละเสียได้ ซึ่ง " ตัวตน " ไว้บนแผ่นดินนี้
ข้าม มหานที ไปสู่ อีกฝั่ง ....
ปล่อยวาง ได้อย่างละซึ่ง ทุกหน้าที่
ทุกบทบาท ไม่เหลือ แม้ทุกสรรพสิ่ง


สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539

หาก ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือ
นำส่วนหนึ่งส่วนใดของที่นี่ไปใช้
โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร
จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด


กราบพระพุทธ ณ กลางใจ
พระธรรม ใส เป็น ดวงตา
ก้าวย่าง ด้วยปัญญา
พบ มรรคา ณ ใจ ตน




ตั้งนโมสามจบอย่างนบนอบ
บุญประกอบวางลงตรงเบื้องหน้า
ศรัทธามั่นเพียรทำน้อมนำมา
เดินช้า ช้าก้าวย่าง..อย่างตั้งใจ



"ดาวแววดาววาบน้อย.....ดาวราย
ดาวดาษคาดฟ้าพราย.....พร่างแพร้ว
ดาวดวงเด่นประกาย.......ดารดาษ
.ดึกดื่นคงไม่แคล้ว........ จะอาจเอื้อม ครองดาว


เพราะมิใช่สกุณาท่องฟ้ากว้าง
ในเวิงว้างระหว่างม่านการค้นหา
กลืนน้ำตาทิ้งหัวใจไว้สักครา
แล้วมุ่งหน้า...ก้าวย่าง...แม้ทางไกล

แผ้วทางใหม่ โดดเดี่ยว ฝ่าเชี่ยวกราก
หมดเวลา ซ้ำซาก ใจอ่อนไหว
เรื่องอ่อนล้า ใช่ถึงตาย ช่างปะไร
ฟ้าวันใหม่ มิหวนคืน ฝืนชะตา






"

Friends' blogs
[Add ประกายดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.