Angel Thunder '08: การแข่งขันใช้อาวุธของกองทัพอากาศไทย ตอน ไฟล์พาเด็กเที่ยว ตอนที่ 3 กลับมาแล้วครับผม ^ ^ หลังจากที่พาไปชมเครื่องบินขับไล่และอาวุธที่ตั้งแสดงแล้ว มาในตอนสุดท้ายนี้เป็นคิวของทริป "พาเด็กเที่ยว" ครับ .... เด็ก ๆ ที่มานั่งเครื่องบินในวันนี้คือเด็ก ๆ ในท้องถิ่นของจังหวัดขอนแก่นี่เองครับ ซึ่งทางโรงเรียนเขาจะคัดเลือกมา โดยก็มีวิธีต่าง ๆ กันไป ซึ่งส่วนใหญ่แล้วก็จะให้เขียนเรียงความครับผม ไม่ใช่เฉพาะเด็กปกติเท่านั้น เด็กพิการหลายคนก็ได้รับโอกาสเช่นกันครับ ภาพนี้เกิดจากการที่พี่ ๆ เขาบอกให้น้อง ๆ จับเครื่องดุว่าลำนี้แหละที่จะพาเราไปบินเพราะน้องเขาตาบอดทั้งสองข้างครับ การพาเด็กบิน โดยจุดประสงค์ของกองทัพอากาศแล้วคือการสร้าง "Air Mind" หรือจิตใจที่รักการบินนั่นเองครับ ส่วนมากแล้วเที่ยวบินเที่ยวนี้คือเที่ยวบินแรกในชีวิตของเด็ก ๆ เหล่านี้ ถ้าใครถูกใจไม่ถูกใจยังไง คงช่วยให้ตัวเองเลือกได้ครับว่า "โตขึ้นหนูจะเป็นอะไร" ไอเดียนี้เกิดขึ้นเมื่อราว 4 ปีก่อนครับตอนที่พลอากาศเอก ชลิต พุกพาสุขเป็นผุ้บัญชาการกองบัญชาการยุทธทางอากาศ วันนั้นมีไฟล์บินในงานแข่งขันใช้อาวุธ ท่านเห็นว่ายังมีที่นั่งว่าง ท่านเลยบอกว่าไปเรียกเด็กพวกนั้นมานั่งสิ มีอะไรผมรับผิดชอบเอง ซึ่งหลังจากนั้นก็เป็นประเพณีปฏิบัติการมาตลอดครับว่าวันเด็กและงานใช้อาวุธนี้กองทัพอากาศจะคัดเลือกเด็กจำนวนหนึ่งขึ้นไปบินกับเครื่องบินของกองทัพอากาศ ถ้าพูดกันตรง ๆ ที่สุด พล.อ.อ. ชลิต อาจจะวางตัวได้แย่มากในบทบาทที่ไม่ใช่เรื่องทหาร แต่งานในหน้าที่ ผมและหลาย ๆ คนที่คลุกคลีกับกองทัพอากาศมา กล้าพูดครับว่า พล.อ.อ. ชลิต คือ ผบ.ทอ. ที่ดีที่สุดคนหนึ่งของกองทัพอากาศครับ แต่ปัญหาก็คือเที่ยวบินแรกในวันนั้น เด็กอ๊วกกันกระจายครับ ชนิดที่ว่าต้องล้างเครื่องกันยกใหญ่ ฉะนั้นปีหลัง ๆ เด็กทุกคนจึงมีถุงพลาสติกกันคนละใบ เผื่อใครอยากทำโจ๊กกลางอากาศจะได้มีที่เก็บได้ ^ ^ ตอนนี้ก็ชุลมุนนิดหน่อยครับกับการหาที่นั่ง พอนั่งแล้วก็ต้องรัดเข็มขัด บรรยากาศเสียงดังเหมือนโรงเรียนอนุบาลอย่างงั้นแหละ ^ ^ นั่งเรียบร้อยแล้วครับ ดูแล้วตื่นเต้นกันทุกคน พี่คนนี้เป็น Loadmaster ครับ กำลังดูว่าน้ำหนักมันบาลานซ์กันหรือเปล่า ปกติ Loadmaster จะนั่งอยู่ข้างหลังครับคอยดูแลการจัดสัมภาระให้สมดุลเพื่อที่ว่าจุดศูนย์ถ่วงของเครื่องบินจะได้ไม่เสีย และน้ำหนักจะได้ไม่เกินครับ ประตูปิดแล้ว เหินฟ้ากันดีกว่า ที่คือสภาพเมื่อเครื่องบินเริ่มเกาะอากาศครับ เริ่มชะเง้อมองกันเป็นแถบ ๆ แล้วเพราะแต่ละคนเริ่มเห็นท้องฟ้าและพื้นดินแล้วครับ นี่ครับสภาพการบินในวันนั้น วันนั้นนักบินบินค่อนข้างต่ำ และค่อนข้างโชว์มากเลยทีเดียว ฟังเค้าเล่ามา วันนั้นผมโดนแรง G ไปสัก 3 - 4 G เห็นจะได้ครับ จังหวะที่ดึงแรง ๆ ผมยืนอยู่ดี ๆ ทรุดลงไปเลย รู้สึกเลยว่ากระเป๋าเป้มันหน่วงเราลงพื้นไปเลย รู้สึกว่ามันมีก้อนหนัก ๆ มากดลงบนตัวครับ ซึ่งถ้าโดนสัก 4 G เมื่อน้ำหนักของผมรวมกับสิ่งของต่าง ๆ ก็จะทำให้มีแรงกดลงบนตัวตั้ง 280 ก.ก. เลยทีเดียวครับ เด็ก ๆ ก็กรี๊ดกร๊าดกันครับ เพราะอารมณ์ในเครื่องมันประมาณว่านั่งรถไฟเหาะที่สวนสนุก นักบินเลี้ยวบางทีแค่มองจากหน้าต่างก็เห็นพื้นดินแทบจะขนานแล้วฮะ มันเลยเป็นภาพที่น่าตื่นเต้นชวนมองมากทีเดียว ส่วนใหญ่แล้วนี่ก็คือโอกาสที่เด็ก ๆ เหล่านี้จะได้เห็นบ้านของพวกเขาจากบนฟ้าครับเพราะเราบินรอบ ๆ ตัวเมือง ผ่านบ้าน ผ่านทุ่ง ผ่านสวน ผ่านป่า พวกเขาน่าจะคุ้นเคยดีกับสถานที่ แต่สำหรับภาพที่เห็นนั้นเป็นครั้งแรกครับ แต่ C-130 เป็นเครื่องบินขนส่งทางทหาร หน้าต่างจึงไม่ค่อยมีครับ ที่มีก็อยู่สูง ดังนั้นมันก็ต้องปีนกันหน่อยครับ ^ ^ ไฟล์พาเด็กเที่ยวนี่ใช้เวลาราว ๆ ครึ่งชั่วโมง เมื่อล้อแตะพื้นที่คนก็เฮกันใหญ่ หลายคนก้ได้ใช้ถุงให้เป็นประโยชน์ครับ ^ ^ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสักหน่อย ^ ^ หลังจากนั้นผมก็ลงมาพักครับเพราะเหนื่อยเหมือนกัน แต่ยังมีไฟล์พาเด็กเที่ยวอีก 1 ไฟล์เนื่องจากเด็กมีเยอะ ดังนั้นผมก็เลยได้มีโอกาสเห็นครับว่าที่ตัวเองโดนไปตะกี้นี้มันคืออะไร ^ ^" พี่ท่านเลยบินระดับมาดี ๆ แล้วดึงขึ้นซะขนาดนี้ ไม่โดนแรง G เล่นงานก็ประหลาดแล้วล่ะครับ แถมตอนเลี้ยวซะเอียงกระเท่เร่ โอ้โห ตะกี้กรูรอดมาได้ไงเนี๊ย 555+ เหอ ๆ สนุกดีครับ วันนี้สนุกที่สุดตรงทริปพาเด็กเที่ยวนี่แหละครับเพราะเราฮากับเด็กซะจนลืมกลัวไปเลยแม้ว่าบนเครื่องมันจะค่อนข้างสั่นก็ตามเพราะอากาศไม่ค่อยดี สำหรับงานในปีนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมหวังว่ามันคงให้อะไรดี ๆ กับประชาชนได้บ้าง ซึ่งก็ขอให้ทุกท่านสบายใจครับว่า เงินภาษีของทุกท่านกว่าล้านบาทในวันนั้น อาจจะสร้างนักบินที่มีความสามารถให้กับกองทัพไทยหรืออุตสาหกรรมการบินของไทยก็เป็นไปได้ครับ ซึ่งถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง ก็ถือว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าครับ สำหรับปีนี้ ก็คงจบเพียงเท่านี้ แล้วเจอกันใหม่ในปีหน้า ที่ อ.ชัยบาลดาล จังหวัดลพบุรี ขอบคุณทุกท่าน สวัสดีครับ ฟังเพลงตามไปนะครับผม ^ ^ หนูอยากเป็นอะไร My Music - by เบิร์ด ไกลสุดไกล สุดปลายรุ้ง ดวงตาน้อยน้อยมุ่งมองไปแสนไกล เด็กน้อยเอย เจ้าฝันเจ้าใฝ่ ฝันถึงสิ่งใด บ้างหนา หนูหนูเอย หนูน้อย ...ขอถามหนูหน่อย ได้ไหม ...หนูใฝ่หนูฝัน อยากเป็นอะไร เมื่อหนูโตใหญ่ สิ่งไหน ที่ อยาก เป็น หนูอยากจะเป็นหมอ รักษาคุณพ่อตอนไม่สบาย ขอให้หนูได้เป็นหมอ ขอให้สมดังใจ หนูจะเป็นคุณครูสมที่หนูตั้งใจ ขอให้เป็นคุณครูสมที่หนูตั้งใจ หนูอยากเป็นทหารนั่งบนรถถัง ที่คันใหญ่ใหญ่ ขอให้ได้เป็นทหารที่กล้าหาญชาญชัย หนูจะเป็นพยาบาลคอยดูแลคนไข้ ขอให้เป็นพยาบาล พูดหวานจับใจ หนูจะเป็นตำรวจเป็นผู้หมวดจับผู้ร้าย ขอให้ได้เป็นตำรวจ เป็นผู้หมวดปืนไว ไม่ว่าใครจะเป็นอะไร อยากเป็นสิ่งใด ขอให้สมดังใจได้เป็นอย่างฝัน แต่มีอีกอย่างที่สำคัญ เหนือ สิ่ง ใด นั้น คือเป็น คนดี ถ้าโตขึ้นไปหนูเป็นคนดี หนูจะมีแต่คนรักใคร่ ทำสิ่งใด จะคิดอะไร หนูจะได้ดังใจ เสมอ ดวงดาวสายรุ้งจะเป็นเพื่อนเรา ความหงอยเหงา ก็ไม่เจอะเจอ เป็นคนดี กันดี ไหมเออ ทำดีเสมอ ไม่ว่าหนูจะเป็นอะไร หนูโตขึ้นไปหนูเป็นคนดี หนูอยากมีแต่คนรักใคร่ จะทำสิ่งใด จะคิดอะไร หนูคงได้ดังใจ เสมอ ดวงดาวสายรุ้งจะเป็นเพื่อนเรา ความหงอยเหงาก็ไม่เจอะเจอ เป็นคนดี คงดีนะเออ ทำดีเสมอ ตลอดไป   Create Date : 13 พฤศจิกายน 2551 16 comments Last Update : 14 พฤศจิกายน 2551 9:40:31 น. Counter : 2765 Pageviews. Share Tweet

คริ คริ คริ   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 13 พฤศจิกายน 2551 22:45:37 น.

โดย: คนไม่เจียม.. 14 พฤศจิกายน 2551 9:01:33 น.

เป็นกิจกรรมที่น่ารักมากครับพี่โย มันเป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่สำหรับเด็กที่ไม่มีต้นทุนในชีวิตนะครับ ไม่แน่...เราอาจได้นักบินจากจุดเริ่มต้นในวันนี้ก็ได้ ปล. ภาพเด็กนักเรียนเซฟไปได้เลยครับ ถ้าไม่จุใจ พี่โยไปบ้านพี่กิ๋วเลยนะ ผมทำลิ้งค์ไปที่มัลติพลายของผม รูปเพียบเลยครับ จะเยอะกว่าในบล้อกครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 14 พฤศจิกายน 2551 9:10:10 น.

ขอบคุณครับเฮีย แล้วจะตามไปชมที่มัลติพลายตอนอยู่บ้านครับ   โดย: Skyman (Analayo ) 14 พฤศจิกายน 2551 9:22:22 น.

เด็กเต็มไปหมดเลยครับ บล็อกผมก็มีเด็ก บล็อกครูก๋าก็มีเด็ก บล็อกพี่กิ๋วก็มีเด็ก วันนี้วันเด็กหรืออย่างไ   โดย: Skyman (Analayo ) 14 พฤศจิกายน 2551 9:25:07 น.

ดูจากที่นั่งแล้วไม่แปลกใจเลยพี่ที่เด็กๆอ็อกกันกระจายอะ นั่งปกติบางทีหนูยังแน่ ถ้านั่งแบบหันหน้าชนกันข้างนอกก็มองไม่เห็นนี่หนูคงไม่รอดเหมือนกันอะ   โดย: น้องผิง 14 พฤศจิกายน 2551 10:34:40 น.

จะเรียกเคน ธีรเดชก็ได้ครับพี่โย หน้าตาเราสองคนคล้ายกันครับ หุหุหุ   โดย: คากู๋ (กะว่าก๋า ) 14 พฤศจิกายน 2551 11:03:32 น.

เสียดายนะค่ะ เหม่งอายุยังไม่สามารถขึ้นเครื่องได้ไม่งั้นไปถ่ายรูปกับพี่พั๊บแล้ว ดูแล้วรู้สึกรักทหารอากาศขึ้นมาหลายแรงG เลยค่ะ จะบอกว่าบล๊อคนี้ได้ใจไปเต็มๆ เลยพี่ทั้งเนื้อหาและภาพประกอบ เห็นแล้วทำให้คิดถึงลูกศิษย์เหม่ง หากได้ไปคงตื่นเต้นและอลหม่านหน้าดู ชม   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 14 พฤศจิกายน 2551 12:11:22 น.

แต่คาดว่าจะตื่นตาตื่นใจสุดจะเป็นเหม่งขอจับตัวทหารอากาศตัวเป็นๆ เขาจะว่าป่าวพี่ ฝันเพ้อไปอีกขอขับเองเขาจะให้ขับป่ะ แบบล้อเลือนไป 1 เซนแบบนี้นะ   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 14 พฤศจิกายน 2551 12:15:27 น.

^ ^ ^ ภาษีผม เสี่ยงนะนั่น เดี๋ยวขับ ๆ ไปไปชนกระถางต้นไม้ใครจะรับผิดชอบ ปล.อ๋อ พวกนั้นเป็นดาราหรอกเหรอเนี๊ย มิน่าเราไม่รู้จักสักคนแต่ทำไมมีแต่คนอยากถ่ายรูปกันนัก   โดย: Skyman (Analayo ) 14 พฤศจิกายน 2551 12:30:50 น.

จะเรียกเคน ธีรเดชก็ได้ครับพี่โย หน้าตาเราสองคนคล้ายกันครับ หุหุหุ โดย: คากู๋ (กะว่าก๋า .... .... .... รับไม่ได้   โดย: Skyman (Analayo ) 14 พฤศจิกายน 2551 12:35:05 น.

ไม่ต้องรับหรอกพี่โย ความจริง เค้าไม่ได้ให้รับ เค้าให้ "ยอมรับ" ตะหาก   โดย: คนหล่อมาเอง (กะว่าก๋า ) 14 พฤศจิกายน 2551 14:47:11 น.

ฮ่า ฮ่า หันไปถามบั๊ดดี้ตะกี้ ว่า SM เล่นวันไหน ได้คำตอบว่าไม่รู้สิ ไม่อยากจำ   โดย: MeMoM 15 พฤศจิกายน 2551 20:35:26 น.

แววตาเด็กมันใสซื่อ จนผมหวาดระแวงเวลาสบตาน้องแอ๊ปครับพี่โย หุหุหุ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 15 พฤศจิกายน 2551 21:01:10 น.

รอยยิ้มแบบนี้ เห็นแล้วต้องยิ้มตามค่ะ ขอบคุณนะคะที่เอามาฝากกัน   โดย: Sweety-around-the-world 15 พฤศจิกายน 2551 22:51:45 น.

เคยนั่งC130ฟรีเหมือนกันค่ะ เพราะเป็นลูกทัพฟ้า (แต่ต้องจองนะไม่จองไม่ได้ขึ้นแน่) ขนาดนั่งหลายครั้งยังมึนๆเลย ต้องหลับแล้วจะรู้สึกสบาย   โดย: wing71 (aommu14 ) 10 ธันวาคม 2551 11:12:05 น.