Bloggang.com : สดายุ... : O อุโฆษแห่งคำ .. O

O อุโฆษแห่งคำ .. O

เหมันตดิเรกฉันท์ ๑๕

O ความคำเพราะสัมผัสะจริต
นฤมิตละมุนละไม
รูปนาม และ งามพฤติพิสัย-
ดุจะให้ถวิละถึง
O เหมือนงามจะลามภวะภวัง-
คะประนังประนอมคะนึง
โดยเลศะเนตระระรึง-
บทะซึ้งผสมผสาน
O บทวรรคะอักษระประพนธ์
ประจุกลประกอบประการ
เพรียกพันธะวันอธิษฐาน
กระแหนะมานประมวลประเมิน
O เสียงคีตประณีตจะเลาะประโลม
ทะนุโฉมผชัญเผชิญ
ใจเอย ฤ เคย จะเคอะจะเขิน
และสะเทิ้นสะทกสะท้อน ?

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

O คิมหันตะบรรลุละสมัย
ชละไหลละหลั่งแทน
ฟ้าปลาบประภาพวชิระแสน-
ยะละแล่นอุโฆษเสียง
O พากย์กรองสนองรติวิกรม
อภิรมยะร้อยเรียง
ถ้วนตอนสะท้อนนยะจะเพียง
ประลุเคียงกมลใคร
O หวังวรรคและอักขระประพจน์
พิเราะรสและความนัย
เพื่อคราญสมานรติพิสัย
อุระไห้คระโหยหา
O ความหวังจะสั่งกมละศรี
เสนาะมีสนองมา
มนต์ถ้อยจะปล่อยพละสถา-
ปนะฝ่าประโลมฝัน
O ร่ายมนตะดลฤทธิวิเศษ
บริเฉทะร่วมกัน
พลิ้วผ่านและดาลสมระขวัญ
รติมั่น .. กะพี่ชาย
O มนต์นี้จะมีสมรรถะภาพ
ผิวะทาบบ่อาจคลาย
เหลือแต่จะแปรจิตะสยาย
ตละฝ่ายจะรวมฝัน
O คอยเจ้า .. ระราวจุละกระต่าย
พิศะหมายพระเพ็ญจันทร์
คอยเยือนเสมือนวรรษะวสัน-
ตะละหลั่นและหยาดลง
O คอยนั้น .. นิรันดระจะหมาย
นิระหน่ายกะจำนง
คอยใจและใจสมะประสงค์
กะอนงคะนับนาน

แปล ..

O ด้วยถ้อยคำนำนัยแห่งใจเจ้า
มารุมเร้าแนบชิด .. ด้วยพิสมัย
สุดที่จะแอบซ่อน .. อาวรณ์ใคร
จึงหวั่นไหวในอกสะทกสะท้อน
O เจ้าเอยเมื่อ .. เผยความก็งามนัก
เข้ากุมกักใจอยู่ไม่รู้ผ่อน
ให้เสพทราบเสน่หา .. ให้อาวรณ์
ก็สุดทอนทัดทาน .. หอมหวานนั้น
O จำนรรจ์จากหัวใจของใครหนึ่ง
บอกซาบซึ้งพิสมัย .. บอกไหวหวั่น
ส่งเว้าวอนผ่านย้ำถ้อยรำพัน
ก็สุดกั้นกีดความ .. ที่ลามทรวง
O กำเริบความปรีดิ์เปรมด้วยเขมภาษ-
อันพิลาสพิเราะแสน .. จนแหนหวง-
นั้นท่วมทับโถมถั่ง .. ใจทั้งดวง
จนสุดล่วงพ้นผ่าน .. หอมหวานนี้
O เสียงออดอ้อน .. ซ้อนซ้ำถ้อยคำรัก
ก็จำหลักลงทรวง .. เช่นบ่วงที่-
ผูกล่ามร้อยรัดรึง .. คำนึง-มี
ให้ยินดี .. ห่วงเห็นไม่เว้นวาย
O ลมอุสุมพ้นผ่าน .. ไปนานเนิ่น
ให้เพลิดเพลินบทนิยามแห่งความหมาย
จนวสันต์หม่นคล้ำ .. เข้ากล้ำกราย
ฟ้าพร่างพรายระเริงเต้น .. ด้วยเส้นไฟ
O จึงร้อยเรียงคำพากย์ .. นี้ฝากสู่
เพื่อรับรู้ .. งามนั้นว่าสั่นไหว
เช่นวิชชุประภาพแผ่ .. เห็นแต่ไกล
คอยขับไขงามสรรพให้รับรู้
O ผ่านอักษรตอนคำมาย้ำจิต
บำบวงฤทธิ์แห่งอิฏฐาให้มาสู่
ผ่านรสความ .. รสคำ .. ความดำรู-
จะชื่นชูปฏิพัทธ์ .. รุมรัดใจ
O หอมหวานในความหวังจะปลั่งปลาบ
จะแทรกซาบซึ้งสู่ให้รู้ได้
มนต์แห่งชายจะเหนี่ยวหน่วง .. ความห่วงใย
จนวาบไหววนเวียน .. สุดเปลี่ยนแปลง
O โอมเทพ .. พึงสดับถ้อยลูกร้อยร่ำ
ช่วยเสกซ้ำรำบาย .. ความหน่ายแหนง
แทรกสุจริตคมคำลูกสำแดง
เถิด-ถ้วนแหล่งฝั่งฟ้า .. จงอย่าเมิน
O สำทับให้อย่าสิ้น .. ถวิลหา
ร่วมพร่ำพร้องเจตนา .. เถิด-อย่าเขิน
ให้เสน่หาก่อระลอกเข้าหยอกเอิน
ร่วมเพลิดเพลินอภิรมย์ที่สมยอม
O คอยเจ้า .. เช่นกระต่ายที่หมายจันทร์
เพียงจะปันแสงปลั่ง .. ร่วมหลั่งหลอม
เช่นหยาดฝนชื่นล้ำ .. ได้ด่ำดอม
หยาดลงล้อมอุระผืนให้ชื่นเย็น
O จัก .. รอคอยเช่นนั้นนิรันดร์อยู่
ด้วยหัวใจชื่นชู .. ให้รู้เห็น
มองเถิด ..ให้ทั่วถ้วน .. อย่างควรเป็น
และฟังเถิด .. ใจจะเต้น .. อยู่เช่นนั้น

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2560

Last Update : 2 สิงหาคม 2563 11:50:49 น.

2 comments

Counter : 1374 Pageviews.

สดายุ..

"O บทวรรคะอักษระประพนธ์
ประจุกลประกอบประการ
เพรียกพันธะวันอธิษฐาน
กระแหนะมานประมวลประเมิน"

"เหมันตดิเรกฉันท์ ๑๕ " ฉันท์ชื่อนี้ มิเคยได้ยิน นะ เก่ง !

โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2560 เวลา:15:56:09 น.

มินตรา ..
เหมือน วสันตวงศ์ฉันท์ ๑๕ ครับ
แต่การใช้ชื่อ เหมันตดิเรกฉันท์ ดูจะเหมาะกว่า
เพราะชื่อมันล้อกันไปกับวสันตดิลกฉันท์ ได้ดีทีเดียว

สิ้น วสันต์ .. ฝน
ก็ถึง เหมันต์ .. หิมะ หรือ หนาว
แล้วค่อยไปสู่ คิมหันต์ .. ร้อน

พอดีมีคนเอาที่เคยเขียนไปวาง ..
ลืมไปแล้วนะนั่น .. ว่าเคยเขียน 55

//aromklon.com/index.php?topic=273.0;wap2

พูดถึงเหมันต์ นึกถึงแถบอบอุ่น ..
แถบอบอุ่นตลอดทั้งแถบหากนับเอาเส้นรุ้ง
แถบเดียวกับยุโรปแล้ว ..
อเมริกาเหนือ ก็พาดคร่อม สหรัฐ แคนาดา
ทางเอเชียก็ผ่านรัสเซีย คาซักสถาน มองโกเลีย
เกาหลี ญี่ปุ่น

เหมือนกับว่า - ความเป็นประเทศพัฒนาแล้ว "มักจะ"
เกิดขึ้นในแถบอบอุ่นด้านเหนือ ..

จริงไหม ?

โดย: สดายุ...

วันที่: 18 พฤศจิกายน 2560 เวลา:19:26:07 น.