Group Blog
 
 
มิถุนายน 2565
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
17 มิถุนายน 2565
 
All Blogs
 
O ดิรัจฉานแห่งตักสิลา O








George Davidson - Mariage D'amour



วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๑. เมื่อรู้ก็ชูก-ระประกาศ
บทะทาสะโดยเธียร
เพียงเพื่อจะเอื้อยศะเสถียร
สวะเวียนประโคมหวัง
๒. เข้าใจกะนัยะเพราะประมวล
พิเคราะห์ส่วนสดับฟัง
เท็จแท้ ฤ แถมุสะประดัง
ตละครั้งก็มองเห็น
๓. ลอยหน้าประการะพจนารถ
บทะปราชญะเปรียบเป็น
ลอยฟ่องก็ฟองกระแดะกระเด็น
สิ .. กระเซ็นและเห็นผล
๔. หากรู้จะชูวิสัยทัศน์
ก็ขจัดซะอับจน
เพียงรู้จะขู่ .. ก็อนุชน
อนุสนธิด้วยทราม
๕. งมงายสยายภวะประสิทธิ์
กระอุฤทธิลุกลาม
สมมุติยุดศิระสยาม
ฤ จะห้ามนะโมหันต์
๖. 'เชื่องเชื่อ'เพาะเชื้อแสยะสยาย
นิระหน่ายกะจำนรรจ์
'เขาว่า' .. ก็บ่าภวะประชัน
อภินันทะนอบน้อม
๗. สามารถและอาชวะประดุจ
ฉละยุดจะให้ยอม
วงวัฏฏ์ดิรั-จ-ฉะประนอม
เหมาะเจาะล้อมประดังลง
๘. ปูปลาชลาลัยะผสาน
กชะบานระดับบงก์
แสงสรวง ฤ ปวงวิหคะสง-
สัยะคง บ คุ้นเคย
๙. โทรมทรุดเพราะชุดกรรมะจรุง
ภพะปรุง ฤ เปรียบเปรย
หัวค้อมประนอมบทะเชลย
นิระเงย บ เคยแหงน
๑๐. เข่าคลานขนานกะพสุธา
พฤติทาสะเข้าแทน
ศักดิ์ศรี .. วิถี, ศักยะแสน-
ยะ ฤ แม้นกะหมูหมา ?



Create Date : 17 มิถุนายน 2565
Last Update : 2 มีนาคม 2566 20:43:00 น. 0 comments
Counter : 933 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.