ชีวิตที่ขาดวิตามินซี..
ช่วงนี้ที่ทำงานมีเรื่องราวมากมาย ส่วนใหญ่หนักไปทางเรื่องร้ายๆ ..

ต้องปรับตัวรับเหตุการณ์แทบทุกวัน

สัจจธรรมหน้าแจ่มใส น้ำใจเชือดคอมีให้ดูทุกวัน

แบ่งปันน้ำใจ กลายเป็นน้ำกรดสะท้อนกลับมา

คำพูดที่จริงใจแววตามิตรแท้ กลายเป็นของแสลง

ร้อยแปดคำพูดแดกดัีน กระทบกระเทียบจนใจเปียกน้ำตา..



แต่ภายนอกกลับเข็มแข็งอย่างไม่เคยเป็น

นี่เป็นบททดสอบอีกครั้งในชีวิต ที่ต้องผ่านให้ได้..


เลือกที่จะทำดีมั้ย ไม่แน่ใจ ดีกับใคร ตัวเรา หรือ ตัวใคร..

เลือกที่จะทำในสิ่งที่ ถูกต้อง มั้ย อยากทำ แต่ถูกต้องนี่มันต้องถูกใจใครวะ..

งั้น กลับมาหาตัวเองอีกครั้ง ทำในสิ่งที่ สมควร แล้วกัน ..



สมควรที่ต้องทำกับตัวเอง

สมควรที่ต้องทำกับหน่วยงาน

สมควรกับการได้รับเงินเดือนจากบริษัท

สมควรที่จะต้องซื่อสัตย์กับ นายจ้าง..



เป้นคำตอบที่ดี ที่ผมเลือกทำ..

ถ้าหัวหน้าบางคนสมองมันเอียงกระเ่ล่ห์็เห่ ไม่เที่ยงตรง..

กระทบด้วยการกระทำ ให้รู้สำนึกนิดๆ จะได้รู้ตัว คนเราิเดินด้วยขาข้างเดียวได้ยาก

เพื่อนรุ่นน้องคนใหนมันเลวจัด จิตใจเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

มารยา ตอแหล และสัปปลับร้อยแปดกระบวนยุท..

ตีสะท้อนกลับด้วยวิธีการเลวๆ ให้รู้สำนึก จะได้หยุดคิด

ทำใครเค้าแบบใหนไว้ โดนวิธีเลวๆที่เค้าใช้เ่ล่นงานบ้าง มันแย่แค่ใหน..

ปรกติเป็นคนที่ใส่หน้ากากหลายชั้นไม่เป็น ยิ้มให้ใครจะยิ้มด้วยใจ และ ดวงตา..

ช่วงนี้ไม่มีรอยยิ้มให้ใครๆ ยกเว้น หมาแมว และ พนักงานออฟฟิศที่ห่วงใย

นอกนั้นเฉย วัดใจกันไปเลย..

การที่ต้องอยู่คนเดียว ไม่มีใครคบ ดีกว่ามีเพื่อนร่วมงานสัปปลับ

ต่อหน้าจิีจ๊ะหวานแหวว ลับหลังด่ากันแหลกราญ ไม่เว้นหัวหน้าลูกน้อง

ช่วยเฉพาะบางคน แม้รู้ว่าจะต้องเจ็บ แต่เต็มใจ..

อย่างน้อยได้นั่งทำงานดีมีสุข อ่านหนังสือสบายเพราะมันลุกให้..

อย่างน้อยก็ได้ตอบแทนคืนไป ดีกว่าไม่ทำไรเลย..

ไม่มีการทวงบุญคุณ ไม่มีการแสดงเอาหน้า ทำแค่ ฝากข่าวให้กับมนุษย์ลำโพง ไปบอก..

หมดหน้าที่ ถอยฉากมาอยู่เงียบๆ ไม่สนใจใคร

ในฐานะลูกน้อง ช่วยงานหัวหน้าไปแล้ว

ในฐานะเพื่อนร่วมงาน ใช้วิธีเลวๆทำให้มันสามัคคีกันแล้ว

ในฐานะลูกผู้ชาย รักษาคำพูดที่เคยพูดในวันแรกที่เข้าหน่วยงานนี้ ได้อย่างคงทน

ผิดถูก ปล่อยมันไป ย้ำใจ ทำในสิ่งที่สมควร...


อีกยี่สิบกว่าวัน เริ่มสอบเทอมแรกแล้ว

กลับบ้านแวะร้านขายผลไม้แทบทุกวัน ต้องการวิตามินซี..

ไม่อยากป่วย จะได้ไปสอบสบายๆ ฮี่ๆ..







คำตอบสุดท้าย ถอยไปดูใจตัวเอง มานั่งทำงานที่นี่ทำไม

ต้องการอ่ะไร ทำไปเพื่อสิ่งใด และ อดทนทำไปทำไม..

คำตอบคือ รักตัวเอง และ พิสูจน์ให้ใครบางคนรู้ กรูเอาจริง..

ก็เท่านั้นเอง ..




นายปลาดาว..


ปล.. สังคมบางครั้งก้สำคัญ แต่ไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิต ชนิดขาดไม่ได้

มีสังคมได้ ก็ขาดสังคมได้เช่นกันไม่เห็นแปลก เลือกจะมีชีวิตที่ดีๆ ด้วยตัวเอง ดีกว่าต้องเสแสร้งแกล้งทำดีตามกระแสสังคม จะดีมั้ย ..

นายปลาดาว..




Create Date : 14 กันยายน 2552
Last Update : 14 กันยายน 2552 21:10:45 น.
Counter : 651 Pageviews.

17 comments
  
ขอเชิญเพื่อนชาว bloggang ร่วมทำบุญวันเกิดกันน่ะครับ
โดย: prempcc วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:21:28:20 น.
  
อ่านแล้วขนลุกเลยค่ะ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
แต่ตะวันเข้มแข็งน้อยกว่าคุณปลาดาวมากมาย
อ้อ...สงสัยต้องเลี้ยงแมวบ้างแล้ว...สองแม่ลูกเป็นอย่างไรบ้างคะ

*ขอให้โชคดีในการสอบค่ะ
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:23:13:06 น.
  
นายปลาดาวรู้มะ ว่าป้าเดซี่ชอบนายปลาดาวมากกกกกกกเลยตรงนี้นี่แหละ

นายปลาดาวรู้จักคิด คิดแล้วก็เอามาเปรียบเทียบ เปรียบเปรยด้วยคำที่มัน เออ ฟังแล้ว เก๋อ่ะ

เป็นป้าเดซี่เข้าไปอยู่ในสังคมแบบนี้หน่ะ คงอยากลาออกวันละหลายร้อยหน
โดย: Oops! a daisy วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:21:18:04 น.
  
...สัจจธรรมหน้าแจ่มใส น้ำใจเชือดคอมีให้ดูทุกวัน...

เจอเหมือนกัน...เหนื่อยและเบื่อเหมือนกันค่ะ

*โอ้โห...คุณพ่อยกดูแลเป็นอย่างดี ทั้งปลาดุกย่างเอย ตับไก่เอย...แล้วยังอาหารเม็ดอีก...แบบนี้แม่แก้วกับลูกเนี๊ยว จะกลายเป็นหมูในไม้ช้าน่ะคะเนี้ย

ปีใหม่โบนัสเยอะๆ นะคะ ทั้งพ่อยกและคนส่งข่าว
อุปการะเขาเอาไว้ สองแม่ลูกต้องให้คุณกลับค่ะ
(โบราณเขาว่าแบบนั้น)
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:23:24:45 น.
  
ถ้าช่วงนี้ไม่มีรอยยิ้มให้ใคร

งั้น มายิ้มให้ทีหนึ่ง
^_______^
ไปละ ฝันดีค่ะ
โดย: On the rOck One shOt. วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:0:40:51 น.
  
ทำงานที่ใหน ก็มีปัญหาแนวๆนี้ทุกที่เลยครับ ต้องทำใจจริงๆ

โดย: joblovenuk วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:14:19:29 น.
  
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^
โดย: แม่เด็กชายเอื้อ (viji ) วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:22:05:45 น.
  
ครับ..

ผมก็สยองตัวเองบ่อยๆ..

สงสัยต้องเติมวิตามินซี..

เอิ้กกกกกกกกกกกก..



โดย: ต๊ายตาย..นี่มัน..!!! (อสัญแดหวา ) วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:10:16:06 น.
  
ทำดีอย่าท้อครับ
โดย: kirofsky วันที่: 19 กันยายน 2552 เวลา:8:49:37 น.
  
"อยากแนะนำหนังของตาพิงค์"

ฝนตกหนักมาติดๆ กันหลายวันเลยค่ะ
สายฝนแรงแบบมองไม่เห็นอะไรเลย(แต่ไม่มีลม)
เลยไม่ได้ออกไปไหนไกลบ้านเลยค่ะ

อ่า...ไปดูมาแล้วเหรอคะ
ตะวันก็ชอบนะ ...แกเขียนบทเอง เล่นเอง รับตังค์เอง

เดี๋ยวต้องติดตามดูค่ะ เอ..แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้
รู้แต่ว่านางเอกหน้าใหม่ น่ารักเชียว
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:16:47:57 น.
  
เช็คหลังไมค์ด้วยค่ะ
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:16:48:55 น.
  
ขอบคุณนะค่ะคุณปลาดาวสำหรับคอมเมนต์...

ทำงานไปด้วย พร้อมกะเรียนไปด้วยแบบคุณคงเหนื่อยแน่ๆเลย..

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

วันนี้มีคนยิ้มให้คุณรึยังค่ะ...???

มาม่ะ....

^_____________________^




ปล.ทำไมฉันไม่คิดว่าเค้ารักฉัน และไว้ใจฉันอย่างที่คุณบอกก็ไม่รู้แฮะ...มีพี่บางคนบอกฉันว่า...ถ้าพี่เป็นผชคนนั้น พี่จะไม่ทำกะคนที่พี่รักแบบนี้
โดย: มองด้วยตา...หาไม่เจอ วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:19:45:18 น.
  
ต้องลองมีลูกเป็นของตัวเองครับ
แล้วพี่จะรู้ว่า
บางครั้งสังคมก็ไม่จำเป็นเลยครับ 5555








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:20:51:56 น.
  
มาแอบดูแมว..
โดย: You're My SunshinE วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:0:06:09 น.
  
แมวตัวนี้
โดนหมิงหมิงเหยียบมาแล้วครับ 555

ถ่ายรูปเสร็จ
ไมไ่ด้ระวัง
หมิงหมิงเดินไปย่ำเลยครับ 5555


ดีนะ แมวไม่กัด






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:21:38:58 น.
  
ปิดไปแล้วค่ะ พอดีว่าชื่อที่มีคำว่า "ตะวัน" คล้ายกันเยอะมาก
ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ...เขินนะคะเนี่ย

ไปดีกว่า
ขอให้การงานดีวันดีคืนนะคะคุณปลาดาว
โดย: You're My SunshinE วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:7:42:02 น.
  
หวัดดีจ้า นายปลาดาว

เย็นนี้ฝากแวะรถเข็นขายผลไม้ กินมะม่วงแรดเผื่อป้าด้วยนะ อยากกิ๊น อยากกิน

ใกล้จะสอบแล้ว ช่วงนี้คงหนักน่าดู ขอให้โชคดีนะจ๊ะ
โดย: Oops! a daisy วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:9:24:40 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

yjam
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ถนนบางสาย..

ทำไมมัันยาวจัง

บางเส้นก้สั้นนิดเดียว

แต่ เส้นใหนจะเป็นเส้นสุดท้ายวะ..

เดินทางไกลไปมั้ยเนี่ยชั้น..

จะไปใหน ไปทำไม ไปอย่างไรก้็ไ่มรู้

รู้แต่ ต้องก้าวเดินต่อไป

เท่านั้นเอง ..
กันยายน 2552

 
 
1
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog