15 วัน กับที่ทำงานใหม่..

หลังจากโดนเนรเทศมาจากตึกกลางกรุงสุดหรู

ผมก็กลับมาเดินอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาถิ่นเดิม

แต่ วันนี้มาในฐานะแรงงาน ไม่ใช่ เด็กขาสั้นเมื่อ ยี่สิบกว่าปีก่อน

ที่ทำงานใหม่เหรอครับ ใหญ่ยักษ์

ไม่บอกคงไม่เชื่อ วันแรก ผมเดินเลย 555..

ที่นี่เป็นแหล่งรวมพล คนหลุดๆ ที่หาได้ยาก โดยเฉพาะทีมผม..

3 วันแรกของการปรับตัว ได้แต่ ยืนทำใจบนดาดฟ้า แล้วอธิฐานจิต แต่เรื่องดีๆ

พอครบสัปดาห์แรก ผมก็เริ่มหลุดๆ รั่วๆ ไปด้วยอีกคน

สัปดาห์ที่สองเริ่มมองเห็น ความฮา แบบปลงของเพื่อนร่วมงานแต่ละคน

ผมอัดพาราเป็นว่าเล่น - -

พอกลับถึงบ้าน ไม่อาบน้ำ นอนปลงสติมันแบบนั้นจนถึงวันนี้

โอ้ววว ชีวิตตรู เอิกๆ

ไรน้อทำไมมันรั่วได้ใจแทบทุกๆวัน

ขำก็ขำ รำคาญก็ปลงๆ หมันไส้แบบน่าหลังมือ ก็เฉยๆไว้ เอิกๆ

เหมือนแหล่งรวมพลคน น่ารักผสมน่าเตะว่างั้น..

วันแรกก็รั่วได้ใจกับหัวหน้างานผม เอิกๆ

ทองแดงมาเลย ประมาณคุณท๊อป คุณไทด์ พระเอกอำมตะบ้านเรา

หัวหน้าคนที่สองนี่ ฮาป่าแตก พี่บาส ( บาสว่าขำแล้ว แต่นี้ำบาสไว้หนวดหรอมแหรม )..

ผู้ช่วย นี่สุดฮา อย่าให้จับวิทยุ จับไม่ได้เด็ดๆ

เฮ้อ วีรกรรมวีรเวรเพื่อนร่วมงานแต่ละคน เหลือรับจริงๆ

วันนี้ครบ 15 วัน หมดกันความเป็นคนดี..

อย่ามาหาความดีที่หน่วยงานนี้ครับ หาไม่เจอ

สิ่งที่จะได้พบคือ ต่อมฮาแตก กับ อาการรั่วๆแบบจิ้มริ้ม

แล้วจะเล่าพฤติกรรม ฮาๆ ของเพื่อนๆ ในที่ทำงานให้ฟังวันหลัง

ตอนนี้ง่วงแล้ว ต้องซักผ้าด้วย นอนละครับ ฮี่ๆ..



ปล.. ที่นี่ สอนให้รู้ว่า อัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

ที่นี่ สอนให้รู้ว่า ปัญญานัตถติ โชโต แสงส่วางคือปัญญาแห่งชีวิต

และ ที่นี่ สอนให้รู้ว่า เปลวเทียนให้แสง รามคำแหงให้ทาง ของแท้...

Create Date : 15 มิถุนายน 2552 Last Update : 15 มิถุนายน 2552 10:36:33 น. Counter : 522 Pageviews.		3 comments
Share Tweet