จุมพิตรักสาวข้างรั้ว หมี่เปา
เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวจุมพิตรักสาวข้างรั้ว หมี่เปา
ตอนแรกที่เมียงมองคุ้กกี้เล่มนี้ ฟีน่าคิดว่าคงไม่ซื้อมาอ่านเนื่องจากตัวเองเป็นคนไม่ค่อยแนวนิยายที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอก ซ้ำยังเรียกนางเอกว่าพี่สาวอีก คาดว่าจะไม่รอด แต่มีคนอ่านก่อนแล้วบอกว่าค่อนข้างน่ารักดี ตอนนี้ความเรื่องมากสำหรับอายุพระเอกกับฟีน่าลดลงไปบ้าง ก็เลยคิดว่าลองสักหน่อยก็ไม่เสียเลยอะไร เล่มไม่หนามาก เกิดไม่ถูกใจขึ้นมาก็ยังหยุดอ่านได้แบบไม่เสียดายเงินที่ซื้อไปจะบอกว่าเป็นนิยายแนวรักในวัยใสก็ว่าได้ เนื่องจากเริ่มต้นเรื่องมาด้วยช่วงที่ทั้งสองยังเป็นเด็กม.ปลายอยู่เลย นางเอกที่น่าหัวทึบเรื่องความรักจึงไม่รู้เลยว่าทำไมเจ้าน้องชายข้างบ้านสุดแสบกลับชอบทำตัวเป็นปาท่องโก๋กับเธอนัก นิสัยดีๆที่พ่อคุณมีก็มักจะดีกับเธอเป็นพิเศษ เธอไม่เคยคิดอยากจะหาคำตอบแม้จะเกิดอาการแปลกๆ ในบางทีทีเขาเหมือนจะสนใจคนอื่น แต่รักในวัยนี้มันอาจจะเปลี่ยนแปลง หวือหวาจับต้องไม่ได้ พระเอกเลยต้องทำอะไรสักอย่าง(ตามสูตร) เพื่อทดสอบความนี้คือความรักไม่ใช่แค่รักแบบเลื่อนลอย จึงทำให้เธอค่อนข้างงุนงง สับสนจนถึงกับโกรธว่าพระเอกทำไมถึงหายไป แต่ในตอนที่เขากลับมาก็ทำให้หัวใจที่เต้นแรงไม่เหมือนก่อนแล้ว เพราะน้องชายคนนี้เล่นจีบเธออย่างเปิดเผยขนาดนั้น โดยที่ทุกคนรอบตัวก็เหมือนจะเป็นใจเสียด้วยถ้าเป็นสมัยหลายปีก่อน ฟีน่าคงพูดได้เต็มปากว่าไม่แนวนิยายเล่มนี้ค่ะ ขัดแต่แนวการอ่านของตัวเอง อย่างแรกก็คือพระเอกอายุน้อยกว่า และเรื่องก็เกิดในช่วงยังเป็นแค่เด็กม.ปลายด้วย ฟีน่าไม่ค่อยชอบนิยายแนวรักในรั้วโรงเรียนเท่าไร ตอนนี้ก็ยังไม่ถือว่าชอบมากนัก แต่ก็อ่านได้อยู่นะคะ เหมือนที่หยิบเล่มนี้ขึ้นมาอ่านเพราะเห็นว่าเป็นคุกกี้เล่มบางๆ ถ้าไม่แนวก็ไม่ชีช้ำมากนัก แต่อ่านเข้าจริงๆ ก็น่ารักแบบที่คนบอกไว้ เนื้อเรื่องแบ่งออกเป็นสองช่วงอย่างเห็นได้ชัด คือช่วงแรกในวัยรุ่น ซึ่งใครชอบแนวใสๆ วัยหวานอาจจะชอบช่วงนี้ พระเอกอาจจะแสดงออกให้นางเอกแค่คิดว่าเขาเป็นน้องชายที่ค่อนข้างติดพี่สาวข้างบ้านคนนี้ แต่ลึกๆ แล้วเรารู้เลยว่าเขาหวงนางเอกมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่ได้แค่หวงกับผู้ชายทุกคน แต่แม้กับพี่ชายของตัวเขาเองก็แสดงออกให้เห็นเลยว่าห้ามมาจีบนางเอก เพราะเขาหลงรักเธอ แต่ขี้หวงขนาดไหนต้องอ่านเองนะคะ เรียกว่าขั้นสุดเลย ทุกคนยังต้องส่ายหัวว่าพ่อคนนี้เป็นเอามาก ซึ่งพระเอกจะจัดอยู่ในสไตล์พระเอกที่เรียกว่าไม่แยแสคนทั้งโลกยกเว้นแค่นางเอกคนเดียว แต่นางเอกก็ดูจะไม่รู้อีกเช่นกัน ตอนที่อ่านไปก็มีความคิดวูบหนึ่งว่าตกลงแล้วเนื้อหาของนิยายมันจะเป็นรักในรั้วโรงเรียนมัธยมจนจบไหมเนี่ย ฉันจะไปรอดไหม มันน่ารักแต่ไม่ใช่ทางป้าฟีน่าสักเท่าไร แต่พอมาช่วงที่สอง ช่วงที่พระเอกหักดิบทำในสิ่งที่เขาคิดว่ามันดีกว่าถ้าจะเปลี่ยนความสัมพันธ์นี้ไม่ให้มันเป็นแค่พี่สาวกับน้องชายจนวันตาย ตรงช่วงนี้เรียกว่าโอเคหน่อยนะคะ ฟีน่าชอบนิยายของผู้ใหญ่มากกว่าเด็กๆ ที่ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ มันดูไม่มั่นคง เลื่อนลอย ไร้หลักไปนิดหนึ่งตามประสาคนจริงจัง ดังนั้นพระเอกในมาดของผู้ชายที่ทำงานแล้ว และถ้าคิดจะจัดการรวบรัดนางเอกให้มาเป็นเมียตัวเอง ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วแต่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรเลย อย่างน้อยความรู้สึกชอบก็คือพระเอกเปิดเผยมาก เข้าขั้นเผด็จการ ประมาณว่าฉันจองคนนี้มาตั้งเป็นสิบปี ใครจะมาคว้าเธอไป ฝันไปเหอะ ทั้งสองครอบครัวก็รับรู้หมดว่าตาพระเอกหมายมั่นปั้นมือกับนางเอกมากน้อยเท่าไร หนทางก็สะดวก ก็ลองไม่ให้ความร่วมมือพระเอกแกก็คงไม่สนใจ อุตส่าห์หนีไปพิสูจน์ตัวเองขนาดนี้แล้วนิ นางเอกก็มีใจให้ไม่น้อย เพราะจริงๆ แล้วเธอไม่ได้รักพระเอกแบบพี่สาวรักน้องชาย แต่มันแอบซ่อนไว้เพียงแต่เธอไม่ยอมรับมัน และตอนนี้มันก็ไม่ผิดที่รักตอบด้วย เพราะทั้งสองคนก็โตแล้ว แค่นางเอกอาจจะยอมรับยากกว่านิดหนึ่ง เพราะเพิ่งจะมาเข้าใจถ่องแท้ก็ไม่นานนี้เองและอีกอย่างที่ตะขิดตะขวงใจเหลือใจ เป็นสิ่งที่ฝ่ากำแพงความรู้สึกไปได้ยาก คือการที่พระเอกเรียกนางเอกว่าพี่สาวตลอดเวลา จนกระทั่งจะแต่งงานกันแล้วก็ยังเรียกพี่สาวอยู่ คือเหมือนจะเปลี่ยนไปเรียกชื่อแป๊บหนึ่ง สุดท้ายก็เป็นพี่สาวเหมือนเดิม มันทำให้เวลาจิ้นไปไม่ถึงความสนุกแบบที่สุด อารมณ์มันแปลกๆ เหมือนอารมณ์ต้องห้าม พี่สาว น้องชายอะไรทำนองนั้น จะฟินจะอะไรเลยมีอุปสรรคมากพอดี ขนาดพยายามไม่อะไรกับการที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอกแล้ว คือถ้าไม่เรียกแบบนี้เราจะทำใจได้มากกว่าพะเรอเกวียนเลยทีเดียวแต่ถ้ามองทั้งหมด ถือว่าเป็นคุกกี้เล่มที่เลือกมาอ่านแล้วไม่ผิดหวังนะคะ ขายความน่ารักอ่านสบายๆ ได้ตรงตามคอนเซ็ปต์ของงาน ไม่มีดรามาอะไรทั้งสิ้น และพอมีเล่มต่อก็ยังทำให้เราติดตามอยากอ่านต่อเพราะน้องชายแท้ๆของนางเอกเองก็นิสัยคล้ายพระเอก แต่อาจจะไม่ร้ายเท่า หรือแม้แต่พี่ชายของพระเอกทั้งสองก็ใช่ย่อย รวมทั้งเพื่อนของพระเอกที่ทำงานร่วมกันอีก น่าสนใจจนกลายมาเป็นเล่มต่อที่เขาแปลมาแล้ว ฟีน่าก็ซื้อมาแล้ว รอเวลาอ่านเท่านั้นเองค่ะว่าจะผลออกมาจะเป็นยังไง สนุกแบบเล่มนี้หรือ ก็ภาวนาว่าให้โดนมากกว่าเล่มแรกแล้วกัน ส่วนเล่มนี้จัดว่าโดนอยู่ใจในระดับที่น่าพอใจ พอลองอ่านได้เพลินๆนะคะ
ตอนแรกที่เมียงมองคุ้กกี้เล่มนี้ ฟีน่าคิดว่าคงไม่ซื้อมาอ่านเนื่องจากตัวเองเป็นคนไม่ค่อยแนวนิยายที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอก ซ้ำยังเรียกนางเอกว่าพี่สาวอีก คาดว่าจะไม่รอด แต่มีคนอ่านก่อนแล้วบอกว่าค่อนข้างน่ารักดี ตอนนี้ความเรื่องมากสำหรับอายุพระเอกกับฟีน่าลดลงไปบ้าง ก็เลยคิดว่าลองสักหน่อยก็ไม่เสียเลยอะไร เล่มไม่หนามาก เกิดไม่ถูกใจขึ้นมาก็ยังหยุดอ่านได้แบบไม่เสียดายเงินที่ซื้อไป
จะบอกว่าเป็นนิยายแนวรักในวัยใสก็ว่าได้ เนื่องจากเริ่มต้นเรื่องมาด้วยช่วงที่ทั้งสองยังเป็นเด็กม.ปลายอยู่เลย นางเอกที่น่าหัวทึบเรื่องความรักจึงไม่รู้เลยว่าทำไมเจ้าน้องชายข้างบ้านสุดแสบกลับชอบทำตัวเป็นปาท่องโก๋กับเธอนัก นิสัยดีๆที่พ่อคุณมีก็มักจะดีกับเธอเป็นพิเศษ เธอไม่เคยคิดอยากจะหาคำตอบแม้จะเกิดอาการแปลกๆ ในบางทีทีเขาเหมือนจะสนใจคนอื่น แต่รักในวัยนี้มันอาจจะเปลี่ยนแปลง หวือหวาจับต้องไม่ได้ พระเอกเลยต้องทำอะไรสักอย่าง(ตามสูตร) เพื่อทดสอบความนี้คือความรักไม่ใช่แค่รักแบบเลื่อนลอย จึงทำให้เธอค่อนข้างงุนงง สับสนจนถึงกับโกรธว่าพระเอกทำไมถึงหายไป แต่ในตอนที่เขากลับมาก็ทำให้หัวใจที่เต้นแรงไม่เหมือนก่อนแล้ว เพราะน้องชายคนนี้เล่นจีบเธออย่างเปิดเผยขนาดนั้น โดยที่ทุกคนรอบตัวก็เหมือนจะเป็นใจเสียด้วย
ถ้าเป็นสมัยหลายปีก่อน ฟีน่าคงพูดได้เต็มปากว่าไม่แนวนิยายเล่มนี้ค่ะ ขัดแต่แนวการอ่านของตัวเอง อย่างแรกก็คือพระเอกอายุน้อยกว่า และเรื่องก็เกิดในช่วงยังเป็นแค่เด็กม.ปลายด้วย ฟีน่าไม่ค่อยชอบนิยายแนวรักในรั้วโรงเรียนเท่าไร ตอนนี้ก็ยังไม่ถือว่าชอบมากนัก แต่ก็อ่านได้อยู่นะคะ เหมือนที่หยิบเล่มนี้ขึ้นมาอ่านเพราะเห็นว่าเป็นคุกกี้เล่มบางๆ ถ้าไม่แนวก็ไม่ชีช้ำมากนัก แต่อ่านเข้าจริงๆ ก็น่ารักแบบที่คนบอกไว้ เนื้อเรื่องแบ่งออกเป็นสองช่วงอย่างเห็นได้ชัด คือช่วงแรกในวัยรุ่น ซึ่งใครชอบแนวใสๆ วัยหวานอาจจะชอบช่วงนี้ พระเอกอาจจะแสดงออกให้นางเอกแค่คิดว่าเขาเป็นน้องชายที่ค่อนข้างติดพี่สาวข้างบ้านคนนี้ แต่ลึกๆ แล้วเรารู้เลยว่าเขาหวงนางเอกมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่ได้แค่หวงกับผู้ชายทุกคน แต่แม้กับพี่ชายของตัวเขาเองก็แสดงออกให้เห็นเลยว่าห้ามมาจีบนางเอก เพราะเขาหลงรักเธอ แต่ขี้หวงขนาดไหนต้องอ่านเองนะคะ เรียกว่าขั้นสุดเลย ทุกคนยังต้องส่ายหัวว่าพ่อคนนี้เป็นเอามาก ซึ่งพระเอกจะจัดอยู่ในสไตล์พระเอกที่เรียกว่าไม่แยแสคนทั้งโลกยกเว้นแค่นางเอกคนเดียว แต่นางเอกก็ดูจะไม่รู้อีกเช่นกัน
ตอนที่อ่านไปก็มีความคิดวูบหนึ่งว่าตกลงแล้วเนื้อหาของนิยายมันจะเป็นรักในรั้วโรงเรียนมัธยมจนจบไหมเนี่ย ฉันจะไปรอดไหม มันน่ารักแต่ไม่ใช่ทางป้าฟีน่าสักเท่าไร แต่พอมาช่วงที่สอง ช่วงที่พระเอกหักดิบทำในสิ่งที่เขาคิดว่ามันดีกว่าถ้าจะเปลี่ยนความสัมพันธ์นี้ไม่ให้มันเป็นแค่พี่สาวกับน้องชายจนวันตาย ตรงช่วงนี้เรียกว่าโอเคหน่อยนะคะ ฟีน่าชอบนิยายของผู้ใหญ่มากกว่าเด็กๆ ที่ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ มันดูไม่มั่นคง เลื่อนลอย ไร้หลักไปนิดหนึ่งตามประสาคนจริงจัง ดังนั้นพระเอกในมาดของผู้ชายที่ทำงานแล้ว และถ้าคิดจะจัดการรวบรัดนางเอกให้มาเป็นเมียตัวเอง ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว
แต่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรเลย อย่างน้อยความรู้สึกชอบก็คือพระเอกเปิดเผยมาก เข้าขั้นเผด็จการ ประมาณว่าฉันจองคนนี้มาตั้งเป็นสิบปี ใครจะมาคว้าเธอไป ฝันไปเหอะ ทั้งสองครอบครัวก็รับรู้หมดว่าตาพระเอกหมายมั่นปั้นมือกับนางเอกมากน้อยเท่าไร หนทางก็สะดวก ก็ลองไม่ให้ความร่วมมือพระเอกแกก็คงไม่สนใจ อุตส่าห์หนีไปพิสูจน์ตัวเองขนาดนี้แล้วนิ นางเอกก็มีใจให้ไม่น้อย เพราะจริงๆ แล้วเธอไม่ได้รักพระเอกแบบพี่สาวรักน้องชาย แต่มันแอบซ่อนไว้เพียงแต่เธอไม่ยอมรับมัน และตอนนี้มันก็ไม่ผิดที่รักตอบด้วย เพราะทั้งสองคนก็โตแล้ว แค่นางเอกอาจจะยอมรับยากกว่านิดหนึ่ง เพราะเพิ่งจะมาเข้าใจถ่องแท้ก็ไม่นานนี้เอง
และอีกอย่างที่ตะขิดตะขวงใจเหลือใจ เป็นสิ่งที่ฝ่ากำแพงความรู้สึกไปได้ยาก คือการที่พระเอกเรียกนางเอกว่าพี่สาวตลอดเวลา จนกระทั่งจะแต่งงานกันแล้วก็ยังเรียกพี่สาวอยู่ คือเหมือนจะเปลี่ยนไปเรียกชื่อแป๊บหนึ่ง สุดท้ายก็เป็นพี่สาวเหมือนเดิม มันทำให้เวลาจิ้นไปไม่ถึงความสนุกแบบที่สุด อารมณ์มันแปลกๆ เหมือนอารมณ์ต้องห้าม พี่สาว น้องชายอะไรทำนองนั้น จะฟินจะอะไรเลยมีอุปสรรคมากพอดี ขนาดพยายามไม่อะไรกับการที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอกแล้ว คือถ้าไม่เรียกแบบนี้เราจะทำใจได้มากกว่าพะเรอเกวียนเลยทีเดียว
แต่ถ้ามองทั้งหมด ถือว่าเป็นคุกกี้เล่มที่เลือกมาอ่านแล้วไม่ผิดหวังนะคะ ขายความน่ารักอ่านสบายๆ ได้ตรงตามคอนเซ็ปต์ของงาน ไม่มีดรามาอะไรทั้งสิ้น และพอมีเล่มต่อก็ยังทำให้เราติดตามอยากอ่านต่อเพราะน้องชายแท้ๆของนางเอกเองก็นิสัยคล้ายพระเอก แต่อาจจะไม่ร้ายเท่า หรือแม้แต่พี่ชายของพระเอกทั้งสองก็ใช่ย่อย รวมทั้งเพื่อนของพระเอกที่ทำงานร่วมกันอีก น่าสนใจจนกลายมาเป็นเล่มต่อที่เขาแปลมาแล้ว ฟีน่าก็ซื้อมาแล้ว รอเวลาอ่านเท่านั้นเองค่ะว่าจะผลออกมาจะเป็นยังไง สนุกแบบเล่มนี้หรือ ก็ภาวนาว่าให้โดนมากกว่าเล่มแรกแล้วกัน ส่วนเล่มนี้จัดว่าโดนอยู่ใจในระดับที่น่าพอใจ พอลองอ่านได้เพลินๆนะคะ