เม้นท์ส่วนตัวค่ะ

ซื้อเล่มนี้มานานแล้วค่ะ เพราะว่าอ่านคำโปรยแล้วน่าสนใจดี แนวเสือสมิง สาง เป็นความเชื่อที่อยู่ในพื้นถิ่นของเรามานาน แม้จะคิดว่าพล็อตคงไม่ต่างกับที่เคยอ่านเท่าไร แต่ก็น่าลองดีนะคะ ไม่เสียหลายอะไร แต่ก็ดองมานานจนเกือบลืม ถ้าไม่คิดว่า นี้จะเข้างานหนังสืออีกรอบล่ะ ช่วยทลายของเก่าออกมาก่อนรับของใหม่เข้าบ้าน ฟีน่าก็คงจะดองต่อไป ดีนะตัดสินใจถูกค่า

เริ่มเรื่องอย่างที่คิดไว้ เป็นการพูดถึงต้นกำเนิดสาง สมิง คำสาปที่ตกทอดมาจนถึงนางเอกที่เป็นรุ่นสุดท้ายของคำสาป ที่หากเธอแก้ไขคำสาปไม่ได้มันจะส่งผลที่เลวร้ายมาก จากรุ่นก่อนๆก็พยายามหาหนทางการแก้คำสาปจนเกือบสำเร็จ จนมารุ่นนางเอกที่ต้องชี้ชะตา

นางเอกถูกเลี้ยงมาด้วยความอ่อนต่อโลก เพราะมันเป็นหนึ่งในเงื่อนไขที่อาจจะทำให้เธอหลุดพ้นจากคำสาป นางเอกจึงมีความเป็นเด็กมากๆ เธอโตมากับนิทานแนวเจ้าหญิงเจ้าชายที่แม่เล่าให้ฟัง และเมื่อได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูสุภาพ หล่อเหลาเธอจึงคิดว่าเขานี้ล่ะรักแท้ของเธอ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ง่ายดายสักเท่าไร เพราะนางเอกไม่ได้เป็นสางสาวที่ธรรมดาเหมือนคนทั่วไป แต่เธอกลับมาลวดลายเหมือนเสือบนร่างกาย คือมองมุมไหนก็ไม่ใช่คน ทางออกของคำตอบที่แม่ของนางเอกให้กับทุกคนก็คือเธอเป็นคนมีความบกพร่องทางพันธุกรรมและที่ปิดปากได้มิดชิดที่สุดคือเงินและอำนาจของครอบครัวของแม่นางเอก

แม้ทุกคนจะพยายามไม่แสดงอาการรังเกียจนางเอก แต่ก็ปิดไม่มิด ยกเว้นพระเอกคนเดียวที่ดูจะไม่ค่อยชอบนางเอกตั้งแต่แรก เพราะคิดว่าเธอเป็นสาวโรคจิต ลูกแหง่ติดแม่ แต่เขากลับเป็นคนเดียวที่ตอแยนางเอกเหมือนให้เธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยว และกลับกลายเป็นว่าแม้ภารกิจหลักของนางเอกคือพยายามทำให้เจ้าชายในฝันหลงรักแต่เธอกลับชอบคุยกับพระเอกมากกว่า

เรื่องราวชักวุ่นวายมากขึ้น เมื่อมีการฝืนคำสั่งของสมิงบางประการ คดีฆาตกรรมและความน่าสงสัยในตัวนางเอกที่พระเอกชักเริ่มเชื่อว่าบนโลกนี้มีสาง สมิงจริงๆ พร้อมๆกับที่เขารู้ตัวว่ารักนางเอก และไม่ต้องการให้เธอไปเพียรพยายามตามหารักแท้จากชายอื่น แต่มันก็ดูจะยากเหลือเกินเมื่อสางสาวดูจะความรู้สึกช้า พร้อมกับเงื่อนไขที่ว่าคำสาปของเธอใกล้เข้ามาเต็มทน อะไรที่จะทำให้นางเอกหลุดพ้นจากคำสาปได้ก่อนถึงกำหนด รักแท้จะเพียงพอหรือเปล่า


อย่างที่เกริ่นไปว่า ฟีน่าซื้อมาทดลองของค่ะ ไม่รู้ว่านักเขียนเป็นหน้าใหม่ หรือหน้าเก่าเปลี่ยนนามปากกา แต่พล็อตน่าสนใจก็ไม่มีอะไรเสียหาย


พล็อตที่เราเคยผ่านหูผ่านตามาแล้ว แต่คุณพระเอกนี้ ฟีน่าออกแนวไม่คุ้นเล็กน้อย แต่อ่านแล้วก็นึกภาพนักร้องญี่ปุ่นได้เลย พ่อคุณเล่นย้อมผมสีชมพู หน้าสวย อดีตเคยเป็นนักร้องดัง แต่ตอนนี้ผันตัวมาเป็นนายแบบระดับโลก ที่ไม่ต้องแปลกใจว่าถ้าใครจะคิดว่าแกไม่ชอบผู้หญิง ก็เล่นเป็นผู้ชายใส่กระโปรงถ่ายแบบสวยกว่าผู้หญิง แต่แกก็นิสัยหยิ่งยโส ไม่แยแสใครทั้งโลกเพราะอดีตที่ถูกหักหลังมาตลอด พระเอกดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่อดีตของเขาก็มีความลึกลับดำมืดพอๆกับนางเอก


แรกเริ่มพระเอกดูจะไม่น่ารักนิดหน่อย ปากจัด ชอบจิกกัดนางเอก เอาแต่ใจและคิดว่าตัวเองคือศูนย์กลางจักรวาล แต่สิ่งที่เห็นว่าต่างจากคนอื่นคือ พระเอกเป็นคนปากร้ายใจดี แม้จะชอบหาเรื่องนางเอก แต่เขาคือคนที่จริงใจกับนางเอก จนนางเอกที่เป็นคนออกจะซื่อๆ ยังรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ๆ แต่ที่ชอบที่สุดคือเขาเป็นคนมุ่งมั่นและไม่ใช่คนหลอกตัวเอง เมื่อรู้ว่าตัวเองคิดยังไงกับนางเอก ก็ไม่มีรีรอ คิดมากหรืออะไร เขาต้องได้ดูแล ครอบครองนางเอก และอะไรที่เป็นปริศนาของเธอ เขาต้องรู้ให้ว่าแม่สาวประหลาดคนนี้เป็นอะไร


เขาคือคนเดียวที่ไม่หวาดกลัวนางเอก ยอมที่พอจะรู้ว่าเธอไม่ใช่คนธรรมดา แต่กลับยืนหยัดจะช่วยนางเอกให้หลุดพ้นคำสาป ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อนางเอกตลอด แม้จะรู้ว่าเขาเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ใช่สางแบบนางเอกก็ตามที


กลับกันในความเป็นนางเอก แม้เธอจะเป็นสาง มีเลือดของปีศาจ แต่กลับอ่อนต่อโลก เพราะแม่เลี้ยงเธอมาแบบใสซื่อมาก พอได้มาสู่โลกมนุษย์ เธอเลยเป็นเหมือนเด็กน้อยไม่ประสาต่อสิ่งใด จนเธอชักไม่มั่นใจว่าตกลงแล้วการเป็นคนมันดีกับเธอแน่หรือ ไม่แน่ว่าการได้เป็นสางตลอดชีวิตอาจจะเหมาะกับเธอมากกว่า และความอ่อนต่อโลกของนางเอกก็เป็นทั้งอันตรายและความโชคดี เพราะมันนำภัยมาให้และทำให้เธอค้นพบรักแท้


นางเอกจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก ดูใสๆ ไร้พิษภัยกับใคร ใครร้ายมาเธอก็ไม่เข้าใจ เหมือนผ้าขาวที่ปราศจากรอยเปรอะเปื้อน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้คำว่ารักแท้ที่เธอตามหาคืออะไร ดีที่ได้มาเจอพระเอกนี้ล่ะ ไม่งั้นเธอคงต้องนรกที่ยิ่งกว่าการต้องเป็นสมิงสาว


แม้จะเป็นพล็อตที่คุ้นเคย แต่เนื้อเรื่องก็น่าสนใจดีค่ะ ตรงที่นางเอกซื่อมาก มากจนเรารู้สึกเอ็นดูนางเอก ที่ไม่รู้จักอะไรเลยสักอย่าง เธอถูกเลี้ยงมาแบบเด็กในป่า ตื่นเต้นแม้แต่สิ่งของธรรมดาในชีวิตประจำวันของเรา และที่ชอบในการนำเสนอตัวตนความเป็นสางของนางเอก คือให้เธอมีลวดลายเสือบนร่างกาย ไม่ใช่เป็นคนเหมือนเรา เธอจึงดูเป็นเหมือนเสือจริงๆที่ใครได้เห็นก็ต้องกลัว ถ้าไม่เพราะอำนาจต่างๆ ของแม่เธอ นางเอกคงได้ออกรายการทีวีเรื่องมนุษย์ประหลาดไปแล้ว


ในเรื่องจึงเป็นเหมือนการสื่อให้เห็นว่า แม้นางเอกจะมีเชื้อสายความเป็นสาง ไม่ใช่คนแบบเรา แต่รูปแบบความคิดของเธอกลับไร้พิษภัยยิ่งกว่าคนที่เป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไม่ได้มีปีศาจสิงสู่ ทั้งการหลอกลวง ทรยศหักหลัง ดูถูกเหยียดหยามคนด้วยกันเอง หรือทุกสิ่งที่ชั่วร้ายที่เราจะคิดมาประหัตประหารเพื่อนร่วมโลก เหมือนกับที่มันสั่งสอนให้พระเอกกลายเป็นคนที่ชิงชังคนแทบทั้งโลก จนมาเจอนางเอก ที่ส่วนหนึ่งเขาก็คงรำคาญในความแสนดีของเธอ ที่ไม่เคยรู้เลยว่าเป็นตัวตลกให้คนอื่นหัวเราะเล่น เขาจึงพยายามจะให้นางเอกมีเกราะความแกร่งจากโลกที่เลวร้าย แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผล พระเอกเลยต้องสวมบทบาทนี้เอง


แม้แรกเริ่มเดิมทีที่เปิดอ่าน ฟีน่าอาจจะไม่ค่อยปลื้มกับรูปลักษณ์ของพระเอก คือมันสวยจนน่ากลัว เขาเป็นนายแบบที่มีความเป็นส่วนตัวสูงมากจนฟีน่าก็หาคำตอบในความสงสัยบางอย่างไม่เจอและไม่เก็ทเท่าไร และที่รู้สึกแปลกนิดหน่อยก็ตอนที่แกใส่เสื้อผ้าผู้หญิงถ่ายแบบแล้วทุกคนตะลึงในความสวย แหมจั๊กจี้นิดๆ แต่อย่าให้แกออกปากอะไรมา จะรู้เลยว่าตานี้ไม่ใช่เกย์แน่นอน เพราะก็บอกว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่สนใจผู้หญิง นี้มันแค่งาน เอาเหอะหยวนๆได้ เพราะความแมนของแกที่ไม่เคยผงะหนีนางเอกไม่ว่าจะเป็นไงนี้โอเคค่ะ แสดงออกให้เห็นเด่นชัดมากว่าเขารักนางเอกมาก และผู้หญิงที่อ่อนต่อโลกแบบนางเอกต้องได้คนที่ไม่เชื่อมั่นในผู้คนมาคอยถ่วงความสมดุลกันไว้จะดีที่สุด ฟีน่าจึงไม่แปลกใจว่าทำไมนางเอกถึงได้ตาสว่างและเข้าใจคำว่ารักแท้จริงๆว่าคืออะไรตอนอยู่กับพระเอก เขาเกลียดเวลานางเอกคิดจะปกป้องเขาจากความเป็นสางของตัวเองด้วยการทำร้ายตัวเอง เขาอยากกอดเธอ ทำให้เธอรู้สึกว่าไม่ได้น่ารังเกียจเลย แต่เธอมีค่าควรให้คนรัก


สำหรับเงื่อนปมในการแก้คำสาป ก็อยู่บนพื้นฐานที่เราก็เดาออกว่า รักแท้ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างได้ เพียงแต่อะไรล่ะจะทำให้นางเอกหลุดพ้น จูบจากเจ้าชายที่รักเธอ คำสารภาพรักหรืออะไรก็คือสิ่งที่เราต้องค้นหาว่านิยามของรักแท้ในแต่ละคน มันคืออะไร และเมื่ออ่านจนเฉลยทุกอย่าง ฟีน่าก็เข้าใจล่ะว่าอะไรคือเงื่อนไขของคำว่ารุ่นที่เก้าปนสงสารพ่อกับแม่นางเอกมากๆ

และคนที่ต้องพูดถึงอีกคนสำคัญก็คือแม่นางเอก มันคือนิยามของคนที่เข้มแข็งที่สุดในเรื่องนี้ จากที่เธอเป็นสาวตระกูลดี ร่ำรวยแต่ถูกลักพาตัวจากสางหนุ่ม จากชิงชังเขา ก็กลับกลายเป็นรักเขา แต่เขาก็จากเธอไปอย่างรวดเร็ว เหลือไว้แต่ลูกสาวที่เป็นสางเหมือนพ่อ แม่นางเอกต้องเลี้ยงนางเอกตั้งแต่เกิดคนเดียว สาวทันสมัยต้องอยู่กลางป่าที่ไม่มีความสบายอะไร ไม่มีไฟ ไม่มีน้ำ แม้ว่าเธอจะมีพี่ชายที่พยายามตามหามาช่วยสนับสนุน แต่แม่นางเอกก็ต้องอดทนเลี้ยงนางเอกให้บริสุทธิ์ต่อโลกที่สุด ต้องอยู่กับลูกสาวที่ยามกลายร่าง ต้องนอนท่ามกลางแสงสว่างตลอดชีวิตของนางเอกเพื่อลวงความเป็นสมิงในตัวนางเอกว่านี้คือเวลาเช้า ดูแลและปกป้องนางเอกตลอด จนนางเอกได้พบกับพระเอก เรียกว่าจริงๆนางเอกได้รักแท้มานานแล้วก็คือรักแท้จากแม่ของเธอ เสียดายที่บทบาทของแม่นางเอกน้อยไปหน่อยค่ะ เธอปรากฏตัวน้อยมากหลังจากพานางเอกมาสู่โลกภายนอก เพราะเธอต้องการให้นางเอกได้เข้ากับคนได้ แต่เมื่อนางเอกเล่าให้พระเอกฟังถึงการใช้ชีวิตประจำวันที่เธอทำกับแม่มาตลอด ก็มองเห็นเลยว่าแม่คือบุคคลที่รักเราที่สุดในโลกเสมอมา


แต่อะไรที่ทำให้ฟีน่างงนิดหน่อยตามประสาคนอ่านหนังสือไว พระเอกมีปมเรื่องชาติตระกูลของพระเอกและมันดูจะโยงใยมาถึงครอบครัวของแม่นางเอก ทำนองว่าโรมิโอกับจูเลียต แต่ดูมันจะงงๆว่ามีอะไรกันมาก่อนหรือ ตัวทางครอบครัวแม่นางเอกพูดถึงปมนี้บ่อยๆ จนนึกว่ามันต้องมีปัญหาใหญ่ตามมาประเภทปมสาง สมิงจบไป พ่อแม่พระเอกต้องปรากฏตัว แต่ก็เงียบหายไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเรื่องนี้ ยกเว้นแค่ทางฝ่ายครอบครัวนางเอกพูดเอง แล้วก็จบเองทำนองว่าในเมื่อนางเอกรักพระเอกก็คงไม่มีปัญหา โอเคแม้พระเอกจะบอกว่าทุกอย่างเขาตัดสินใจเอง แต่ดูจะงงว่าสร้างจุดนี้มาเพื่ออะไร แต่เอาเถอะค่ะ มันไม่ได้บกพร่องอะไรก็รับได้


และคิดว่าน่าจะมีเล่มต่อนะคะ เพราะว่ามีการพูดถึงเพื่อนพระเอกที่เป็นนักร้องด้วยกันอีกสองคนที่พระเอกเรียกว่าแองเจิลกับเจ้าชาย ซึ่งดูน่าสนใจดีนะคะว่าจะเป็นไงบ้าง ฟีน่าคิดว่าถ้าออกมาก็ต้องซื้อแน่นอนค่ะ เพราะเล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ได้ทดสอบอ่านงานของนักเขียนคนนี้ ปรากฏว่าผ่านค่ะ สนุกดี ลี้ลับนิดๆ ตื่นเต้นและลุ้นดีค่ะว่าเรื่องราวจะเป็นไง แม้เราจะพอเดาทางนิยายได้นิดหน่อยแต่ก็น่าสนใจว่าเรื่องราวมันจะจบแบบไหนกับนายแบบหนุ่ม หน้าสวยผู้ชิงชังโลกกับสางสาวผู้ใฝ่หารักแท้ที่แสนอ่อนต่อโลกแบบนางเอก

น่าสนใจดีนะคะ

ลี้ลับ...เหรอ

อืมมมมม น่าสน

- -" เดือนหน้าละกันเนาะ

ขอบคุณคุณฟิลิเซียน่ามากนะคะสำหรับคอมเม้นท์ ปลาบปลื้มน้ำตารื้นเลยค่ะ แอบคิดอยู่เหมือนกันว่าจะมีคนชอบเรื่องนี้หรือเปล่า เพราะไม่มีใครพูดถึงเท่าไร ซึ่งเราดีใจมากค่ะที่คุณฟิลิเซียน่าชอบ

ขออนุญาตนำลิ้งค์ไปบอกต่อได้ไหมคะ เราปลื้มมากจริงๆ ค่ะ

ขอขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะคะ เรื่องหน้าจะพยายามให้ดียิ่งขึ้นค่ะ

พราวพิรุณ

พักหลังไม่ค่อยเข้าบล็อกเท่าไร เลยเพิ่งมาตอบจ้า ยินดีมากนะค่าคุณพราวพิรุณ