หากจู่ๆ วันหนึ่งคุณโดนทึกทักว่ากลายเป็นสมบัติรักของใครคนหนึ่ง คุณจะรู้สึกเช่นไร เมื่อเพียงแค่ได้เห็นหน้า ถูกตาแสนต้องใจ และเมื่อได้บังเอิญได้พานพบกันหลายครั้ง ลตางค์สาวน้อยหน้าใสแสนซื่อก็ถูกตาณหนุ่มหล่อที่ใครๆก็ฝันถึงจับจองเป็นเจ้าของและตีตราบอกว่า ของตาณ ทั้งๆที่เจ้าเองกลับไม่รู้เลยว่าเป็นสมบัติรักของเขาไปแล้ว และอะไรที่เป็นของเขา ใครอื่นก็เหมาะสิทธิ์ยุ่งเกี่ยว อะไรที่เป็นของตาณ เขาจะรัก หวงและห่วงใยได้คนเดียว
ลตางค์สาวน้อยที่แสนจะมองโลกในแง่ดี เกือบจะหมดอนาคตกับการทำงานที่แสนจะมุ่งมั่น หากไม่เพราะถูกเลือกให้เป็นคนชงกาแฟของตาณ ทำให้ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด แม้จะไม่รู้ว่าเธอนั้นหมดสิทธิ์เป็นของใครแล้วก็ตาม แต่ลตางค์ก็มุ่งมั่นจะทำหน้าที่เลขาที่แสนดีให้กับเจ้านายคนใหม่อย่างสุดกำลัง ทว่าสิ่งหนึ่งที่ไม่รู้เลยคือ เธอค่อยๆถูกเขาต้อนให้รักเขาได้อย่างแยบยล รุกคืบเข้าสู่หัวใจที่แสนใสซื่อของเธอ จนกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ถูกตาณจับจองเป็นเจ้าของหัวใจไปจนหมดแล้ว
แต่สิ่งหนึ่งที่ลตางค์ไม่เคยรู้เลยคือ สิ่งใดที่เป็นของตาณ เขาจะหวงแหนสุดหัวใจ โดยเฉพาะคนที่เขารักอย่างมารดาและเธอ เพราะความหวงของรักทำให้ความลับบางอย่างที่ลตางค์ปิดบังเอาไว้เกือบทำให้ความสัมพันธ์ที่อ่อนหวานเกือบต้องสะบั้นลง
หากเมื่อเธอเลือกจะเดินจากเขาไป หัวใจของตาณก็ทนไม่ได้ ลตางค์มีสิทธิ์อะไรมาทิ้งเขา และปฏิเสธการเป็นของเขา ของของเขาก็ต้องเป็นของรัก คนรักของเขาไปตลอดต่างหากถึงจะถูก ปฏิบัติการงอนง้อต้อนหัวใจเธอไว้เป็นของรักจึงเริ่มขึ้น แล้วสาวน้อยหน้าใสอย่างลตางค์จะหนีหัวใจที่แสนจะดื้อดึงของผู้ชายเอาแต่ใจอย่างตาณไปได้ยังไงกัน เพราะเธอเองก็โดนเขาต้อนสู่กับบ่วงรักจนหนีไม่รอดพ้นแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
นานแล้วที่ไม่ได้จับงานของแจ่มใสมาอ่าน ถ้าไม่นับชุดมากกว่ารัก แต่เพราะเพื่อนบอกว่าน่ารักดีนะ และฟีน่าก็อ่านงานของคุณฌามิวอาห์อยู่บ้างก็เลยอยากอ่านค่ะ
พอได้อ่านแล้วก็รู้สึกว่านิยายใสๆ น่ารักๆมากเลยทีเดียว เรื่องของนักเขียนสาวที่บังเอิญไปถูกตาต้องใจเจ้านายหนุ่มเขา เขาแอบพึงพอใจสาวน้อยหน้าใสมาเงียบๆ และเมื่อสบโอกาสจะได้เธอมาทำงานใกล้ๆก็wไม่รอช้าจะคว้าไว้ และเพราะเป็นพวกชายหนุ่มที่อะไรเป็นของตัวเองแล้วจะยึดเอาไว้อย่างดี ใครอื่นก็ห้ามยุ่ง ตรงนี้ล่ะฟีน่าชอบค่ะ พระเอกจะหึงเงียบๆ ไม่ชอบให้นางเอกยุ่งกะหนุ่มไหน ใครให้ดอกไม้ก็แอบโกรธ ใครก็ห้ามให้ดอกไม้ยกเว้นดอกไม้ของตัวเอง เผด็จการเงียบแอบเช็คว่านางเอกอยู่ตรงไหนด้วยเทคโนโลยีที่นางเอกคิดไม่ถึง เป็นห่วงเป็นใยตลอดเวลา แม้จะมาในมาดคำสั่งของเจ้านายที่ลูกน้องปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็น่ารักดีค่ะ ปกป้องห่วงใย และหวงนางเอกสุดๆ
ส่วนนางเอก ใสซื่อบริสุทธิ์และมองโลกในแง่ดีสุดๆ และเพราะความที่เธอเป็นนักเขียนนั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้รู้จักคุณตาณ ไม่ค่อยอยากพูดถึงนางเอกมากนักค่ะ คือความอิจฉามันขึ้นตาค่ะ กรี๊ด เธอจะโชคดีอะไรหนักหนาเนี่ย จู่ๆก็มีชายหนุ่มแสนเพอร์เฟคมาประกาศว่าเป็นของตัวเอง ดูแลเอาใจใส่ไปเสียทุกอย่างแบบนี้ ทำบุญด้วยอะไรไม่ทราบค่ะ จะไปทำบ้างสักสิบเท่าเผื่อจะมีใครจับจองประกาศเป็นเจ้าของบ้าง แต่ขอแซวหน่อยค่ะ ด้วยความนางเอกชื่อลตางค์ไอ้สายตาหาเรื่องก็อ่านเป็นสตางค์ทุกทีร่ำไป และขอแซวเพิ่มเติมไปถึงคนเขียน นัยว่าเคยเจอกันอยู่หลายครั้ง หุๆๆๆ อ่านแล้วนึกภาพคุณฌามิวอาห์เลยนะจ๊ะ เป็นนักเขียนอยุ่เชียงใหม่ ตัวขาวๆเล็กๆ น่ารักเหมือนลตางค์เชียว คนเขียนน่ะมีคนมาจับจองเป็นเจ้าของและบอกว่าเหมือนในนิยายว่า อย่างตางค์น่ะ สนใจแค่ผมก็พอหรือยังจ๊ะ อิๆๆๆ
ด้วยความเป็นนิยายแจ่มใสสุดๆสมกับ ชุดความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก ก็อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆนะคะ สงสัยเจอแนวร้ายไปมาก ขอกลับมาแนวใสๆ หวานๆบ้างก็ดีค่ะ ลองหามาอ่านกันนะคะ แล้วจะรู้ว่าการได้เป็นคนที่ถูกรักและการได้เป็นของรักของใครสักคนหนึ่งมันมีความสุขแค่ไหน