ลูกรัก..ลูกชัง!! พะนะ

   ถ้าคนรู้จักมักคุ้นและเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่เคยรู้จักกันที่อุดรจะรู้ว่า เวลาเราตีลูก เพื่อนจะหลอนไปตามๆกันเลยเพราะโหดมาก

"บักนัท คือลูกชัง"  และ "น้องกู๋ คือลูกรัก" ของยายไก่ (อีป้าแก้วสุดสวยเอง) พะนะ

  น้องกู๋จะอายุห่างกับบักนัทหลายปีด้วยที่บักนัทอยู่กับคุณตาคุณยายเลี้ยงตั้งแต่เด็กแบเบาะเลย  เอามาอยู่ด้วยก็ตอนจะเข้าปอ 1 พะนะ ดังนั้น บักนัทจะพูดภาษาอีสานได้ชัดถ้อยชัดคำมาก

  เวลาบักนัท เรีกยพระจันทร์ มันก็จะแกหแากดังๆ ว่า แม่ๆๆ "นั้นน่ะ อีเกิ้ง" พะนะ

  บักนัทไม่ใช่เด็กเอาแต่ใจตัวเองบอกอะไรก็เชื่อก็ฟัง แต่ไม่ทำตาม ไม่เถียง ไม่บ่นแต่ไม่พูด 

  แต่พอโตขึ้น บักนัทจะเป็นเหมือนฮีโร่ของบ้าน แม่บอกและไหว้วานอะไรก็จะรีบไปทำให้ (หรือนังหนูฝ้ายแฟนมันก็ไม่รู้ไปทำให้) และได้ดี่งใจแม่ที่สุด

  บักนัทเรียนหนังสือปึกโคตรๆเพราะอาจจะเพราะได้เชื้อแม่มันมาแรงก็เป็นไปได้ ฮ่าๆๆๆๆ

  ส่วนลูกรัก หรือน้องกู๋ แม่จะเรียกน้องคะน้องขา ลูกแม่จ๋ายังงั้นอย่างงี้มาตั้งแต่เด็กจนเดี๋ยวนี้ รักและเอาใจ เรียกว่าคนอื่นเห็นจะคิดว่าอีนี่เลี้ยงลูกยังกับเทวดา

  แม่จ๋าตามใจน้องกู๋ทุกอย่างอยากได้อะไรก็เอาให้แต่ถ้าทำพังแตกหักเล่นไม่รักษา โดนฝ่ามืออรหันต์ และฝ่าเท้านางพญาผมขาวได้ทันทีโดยไม่มีเหตุผล

  น้องกู๋เป็นลูกที่อยู่กับแม่ตลอดเวลา เพราะพี่ๆเขาอายุห่างและเริ่มไปติดเพื่อน ดังนั้นน้องกู๋จะเป็นกระโถนรองรับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของแม่ที่ตอนนั้นเารมณ์แปรป่วนตามสภาพอากาศภายในบ้าน 

  เวลารักก็รักแทบจะกลืนกิน แต่อย่าให้อีแม่หมา เอ๊ย แม่จ๋า ได้โมโห เชียว น้องกู๋ทุดที่รักก้จะโดนหนักกว่าคนอื่นจริงๆ

  แต่ทุกครั้งที่ทำ ไม่ใช่ไม่สำนึกนะจะแอบมาร้องไห้คนเดียวตลอด เพราะเราต้องเข้มแข็งและเก่ง และต้องเป็นเสาหลักให้กับลูกๆ ร้องไห้ให้ลูกๆเห็นไม่ได้ อ่อนแอให้ลูกๆเห็นไม่ได้  

  บางครั้งเครียดแทบอยากฆ่าตัวตายแต่พอเห็นหน้าลูกๆแล้ว มันทำให้เปลี่ยนใจ และเริ่มมองหาอนาคตให้กับตัวเอง อยากผลักตัวเองออกจากตรงนี้เพราะลูกๆจะได้จดจำแต่เรื่องราวดีดีมากกว่าที่จะเห้นแต่เรื่องของความรุนแรงในครอบครัว

  ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นลูกชังแบบบักนัท หรือลูกรักแบบน้องกู๋ ต่างก็โดนฝ่ามืออรหันต์และ ฝ่าเท้านางพญาผมขาวมาแล้วโดยถ้วนหน้า

  แม้ว่าจะเลี้ยงลูกด้วยลำแข้ง แต่ว่า รักลูกเสมอ กับบักนัทไม่เคยแสดงออกให้เห็นว่ารักมันมาก มีแต่บ่นและด่า แต่ไม่แสดงออกเพราะเขินและกลัวลูกเหลิง แต่ในใจโคตรรักมันเลย  พอมาอยู่เมืองนอกถึงได้ไม่อายที่จะบอกรักลูกทุกครั้งที่มีโอกาสและเมื่อยอ้นกลับไปดู โคตรเสียดายเวลาที่จะกอดบักนัทและบอกรักมันเลย จริงๆ 

  ส่วนน้องกู๋ คงสงสัยว่า อีแม่รักหรือไม่รักกันแน่จากอารมณ์วิปริตวิปลาศของอีแม่ที่ขึ้นๆลงๆ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย  แต่น้องกู๋ก็ได้รับการกอดจากแม่บ่อยที่สุด และแม่จะบอกรักน้องกู่บ่อยมากทุกวัน  

  จะอย่างไรก็ตาม จนวินาทีนี้ก็ยังบอกได้เต็มปากเลยว่ารักบักนัทและน้องกู๋ที่สุด เวลาลูกเดือดร้อนหรือเจ็บ เชื่อได้เลยแม่คนนี้เจ็บมากกว่าลูกหลายเท่า

  ถ้าใครทำร้ายลูกสองคนเชื่อได้เลยว่าคนนั้นมันไม่ตายดีแน่ เพราะแม่จะเอาขรี๊ไปปาใส่ประตูรั้วบ้านมันทุกวัน 

 จบนิทานลูกรักลูกชัง ที่ใครไม่อยากฟังก็ก็ชั่ง แต่ช๊านนนน อยากเล่า

ป้าแก้ว ยูเค.

Create Date : 10 มกราคม 2558
Last Update : 10 มกราคม 2558 6:09:14 น.		0 comments
Counter : 612 Pageviews.
Share Tweet