Group Blog All Blog
|
Alone in Singapore : ตอนจบ เก็บตกเล็กน้อย + รีวิวที่พัก Beary Best by Beary Good Hostel :: ALONE IN SINGAPORE :: สวัสดีค่ะ มาถึงตอนสุดท้ายแล้ว ต้องเศร้ามั้ยนะ 555 ไม่หรอกค่ะ  วันสุดท้ายไม่มีอะไรมาก เพราะไปไหนไม่ได้ เนื่องจากเป็นวันแข่งรอบชิงของ Singapore Open ค่ะ ต้องสแตนบาย รอไปดูแบด เลยได้แค่เดินเล่นเล็กๆ น้อยๆ วันนี้ก็แอบมีน้ำตาไหลรินเบาๆ (ความเว่อร์ระดับสิบ) สองสาวจากอินโด ที่พอให้คุยเป็นเพื่อนได้ตอนอยากเม้ามอย ก็เก็บกระเป๋ารอกลับวันนี้เหมือนกันค่ะ ตามสไตล์ สองสาววันนี้ไปช้อปอีกแล้ว 5555 เธอมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ ตั๊กเปรยๆ ว่าไม่รู้จะไปไหนดี สองสาวเลยชวนไปช้อปด้วย แต่ไม่ใช่แนว ตั๊กเลยปฏิเสธไปค่ะ พอกลับมาคิดอีกทีลองไปก็คงไม่เสียหาย ตอนสุดท้ายไม่รู้จะเขียนอะไร หรือพูดอีกอย่างก็ไม่มีอะไรให้เขียนแหล่ะค่ะ ก็เลยตัดสินใจว่า จะมารีวิวที่พักที่ตั๊กไปพักตอนที่ไปสิงคโปร์ค่ะ  เนื่องจากนอนโฮสเทลครั้งแรกในชีวิต ยังไม่คุ้นเคยเท่าไร โจทย์ของตั๊กก็เลยขอเน้นปลอดภัยและครั้งแรกขอพักห้องหญิงล้วนก่อนแล้วกันค่ะ ตั๊กหาที่พักในเวบ Booking.com ค่ะ ชอบตรงที่ไม่ต้องจ่ายเงินก่อน  ส่วนที่พักก็หาไปเรื่อยๆ ค่ะ 555 เเล้วก็มีเพื่อนแนะนำให้พักในเครือของ Beary Good ก็เลยไปหาๆ ดู แล้วก้พบว่า Beary Best น้องใหม่ เขามีห้องหญิงล้วนแปดเตียงด้วย น่าสนใจสุดๆ แล้วที่น่าสนใจกว่านั้นคือ มีห้องน้ำในตัวให้ด้วย ก็ถือว่าสะดวกดีค่ะ เราตามไปดูกันเลยเนาะ เห็นกระเป๋าเขียวๆ นั่นมั้ย ของตั๊กเองค่ะ หุหุ ออกจะรกๆ นิดนึง  เตียงอีกฝั่งค่ะ  มีกระจกตั้งอยู่ในห้องให้ด้วยค่ะ เผื่อสาวๆ แต่งตัวค่ะ  ตรงนี้เป็นส่วนของห้องน้ำค่ะ มีที่อาบแล้วก็ชักโครก เขามีแชมพูแล้วก็พวกสบู่เหลวให้ด้วยนะค่ะ จะมีแม่บ้านมาเติมตลอดค่ะ  ที่นี่จะมีหมอน ผ้าห่ม ผ้าปูเตียงให้ และจะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดทุกเช้าค่ะ ตรงหัวเตียงจะมีปลั๊กให้สองอันค่ะ สำหรับอุปกรณ์จากเมืองไทย ก็ใช้ได้เลย ไม่ต้องใช้ Adapter ค่ะ แล้วก็จะมีโคมไฟที่หัวเตียงให้ด้วยค่ะ ส่วนล็อกเกอร์ก็ใหญ่พอสมควรค่ะ เอากระเป๋าเป้ 32L ยัดลงไปได้สบายๆ เลย แล้วก็กุญแจที่ใช้ปิดล็อกเกอร์ ให้เอากุญแจที่สายคล้องเส้นเล็กๆ ไปใช้ก็จะดีค่ะ เพราะตรงล็อกเกอร์ รูมันค่อนข้างเล็ก มาดูข้างนอกกันค่ะ ตรงนี้เป็นห้องน้ำที่อยู่ด้านนอกห้องค่ะ ตั๊กชอบมาใช้ตรงนี้มากกว่า เพราะว่าออกเช้ามากกกกกกกกกกกกกกกก กลัวจะรบกวนเพื่อนๆ คนอื่นในห้อง  ทางออกจ้า  ตรงนี้ในส่วนของห้องครัวค่ะ  ที่นี่เครื่องดื่มพวกชา กาแฟ โกโก้ มีบริการตลอด 24 ชั่วโมงเลยค่ะ แต่ว่าอาหารเช้าจะมีถึง 10 โมงเท่านั้นค่ะ  มีถ้วย ชาม ช้อน ส้อม มีด ไว้บริการค่ะ   มีเครื่องซักผ้าไว้ให้บริการด้วยค่ะ  มองออกไปข้างนอก รองเท้าตรึม ฮ่าๆๆ เพราะว่าที่นี่เขาให้ถอดรองเท้าก่อนเข้าที่พักค่ะ  สำหรับรีวิวที่พักก็จบลงเพียงเท่านี้ ต่อไปจะมาเล่าอะไรให้ฟังค่ะ 5555 ปล. ต้องขออภัยที่ไม่ได้พาไปชมด้านบนนะค่ะ ลืมถามพนักงานว่าขึ้นไปยังไง  เรื่องเล่าเรื่องที่ 1 : รองเท้าฉันหายที่สิงคโปร์ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั๊กเอารองเท้าไปด้วยสองคู่เนาะ คู่แรกคือเจ้ารองเท้าผ้าใบคู่ใจ อีกคู่คือ รองเท้าแตะ ตลาดนัด สีส้มแปร๊ดดดดดดดดดดดดด ตลอก 4 วัน มันก็ชีวิตอยู่ปกติดี จนกระทั่งวันที่ 5 ขณะเก็บของ ก็เดินออกมาหารองเท้า ปรากฏว่า รองเท้าหายจ้าาาาาาาา นี่มันอัลไลลลลล ใครหนีบเเตะช้านนนนไป คือก็ไม่ได้อะไรมาก แต่ก็มึนๆ งงๆ รองเท้าหายที่สิงคโปร์ว่ะเห้ย เรื่องเล่าเรื่องที่ 2 : รูมเมทของฉัน วันแรกที่ตั๊กมาถึง ในห้องมีตั๊กแล้วก็รูมเมทอีก 1 คนเท่านั้นค่ะ แล้วเขาก็ชอบนอนอยู่ห้องตอนกลางวัน ส่วนตอนกลางคืนเขากลับดึก 555 คืนแรกในต่างแดน ตั๊กเลยได้เป็นเจ้าของห้องซะงั้น แต่ก็โอเค ไม่ได้กลัวอะไร เพราะที่เนปาลหลอนกว่านี้อีก กร๊ากกกกกกกกกกกก เรื่องเล่ารูมเมทเรื่องที่สอง รูมเมทหน้าใหม่ของตั๊กมาจากไทยแลนด์ค่ะ แต่ก็ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร แต่เขาเปิดสามีตีตราดูแล้วไม่ใส่หูฟัง   ดึกดื่นเที่ยงคืนก็แล้ว ก็ยังดูอยู่อีก "ฉันก็รักของฉันเข้าใจบ้างมั้ย ~~~~ เข้าจายยย แต่วันหลังได้เปล่า " เรื่องเล่ารูมเมทเรื่องที่สาม เป็นเรื่องของสองสาวอินโดค่ะ คาดว่าสาวๆ จะขี้หนาวกัน ก่อนนอนตั๊กเปิดแอร์ไว้ 22 องศาโดยประมาณ พอสองสาวมา เขาไปตั้งแอร์ใหม่ที่ 27 องศา ขุุ่นแม่  ตั๊กร้อนมากค่ะ เพราะว่าอยู่เตียงล่าง ฮ่าๆๆ แต่ก็ทำไรไม่ได้ เข้าใจว่าเขาคงหนาว ก็หยวนๆ ไป อยู่หลายคนก็ต้องเข้าใจอ่าเนาะ เล่าแต่เรื่องชาวบ้าน ขอเม้าตัวเองด้วยแล้วกันเนาะ เนื่องจากพักโฮสเทล ครั้งแรก เวลาเปิดตู้หรือเก็บของตั๊กเกร็งมากค่ะ กลัววว่าจะทำเสียงรบกวนชาวบ้านเขา แต่ก็เผลอทำเสียง กร๊อบแกร๊บๆ ไปเยอะอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะตอนเก็บของกลับนี่แหล่ะ แถมเม้ากับชาวบ้านเขาอีก ต้องกราบขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ เรื่องเล่าเรื่องที่ 3 : ว่าด้วยเรื่องอาหาร อาหารที่สิงคโปร์ จริงๆ แล้วอร่อยเด็ดหลายอย่างเลยค่ะ แต่ที่จะเล่าวันนี้คือนม ที่มีโอกาสได้ชิมมา อันแรกนมถั่วเหลือง เห็นกล่องเหลืองๆ นั่นเปล่าค่ะ 5555 ซื้อมาลอง อะไร อัลมอนด์ๆ แม่เจ้าดูดคำแรก .... นมปลอมเปล่าว๊าาาาา คือมันเหม็นมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ กินแทบไม่ลง แต่มันแพงไง ยังไงก็ต้องกิน อยากจะบ้าตาย  นมขวดที่สอง เข้าเซเว่น ไม่รู้จะกินอะไร เหลือบไปเห็นนม มันคือนมกล้วยค่ะ หน้าตามองผ่านๆ นึกว่าโฟรโมสท์ เอามาชิมก็พอไหว แต่ๆๆๆๆๆ มันก็กลิ่นแรงมากๆ เหมือนกันค่ะ หวานมากด้วย 555 แถมเปิดฝาดู มันมีคล้ายๆ นมวุ้นๆ ติดอยู่ด้วยค่ะ แอบหลอน  เรื่องต่อมา มาสิงคโปร์ ไม่ค่อยได้เจอพริกป่นเลยค่ะ 555 แล้วเมนูเด็ดก็มา ก๋วยเตี๊ยวใส่พริกซอย แซ่บเว่อร์ อยากขอสอง พอกลับมาแล้วอยากลองบ้าง แต่คือ ยังไม่ได้ลองเลยค่ะ  สุดท้าย อีกเรื่องคือ มาม่า มีโอกาสได้ชิมค่ะ คือมีคืนนึงไม่ได้ทานข้าวเย็นเพราะมันดึกแล้ว เลยไม่ไปหาของกิน แต่ก็ดันหิวตอนกลางคืนสิทีนี้ เดินไปดู ที่พักมีมาม่าขาย เลยจัดมา 1 ถ้วย หน้าตาแบบนี้ รสนี้เลย ปรากฏว่า เค็มมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ก็ตามสไตล์ ซื้อมาแล้วแกก็ต้องกินมั้ยหล่ะ ณ ตอนนี้ เรียงลำดับความอร่อยของมาม่า ไทย > เนปาล > สิงคโปร์ แต่ๆๆๆ ทีมันเด็ดๆ ตั๊กคิดว่าก็คงน่าจะมีแต่เราหาไม่เจอ แล้วตั๊กก็จะไม่บอกหรอกนะว่า มาม่าไทยอร่อยที่สุดในโลก ตราบใดที่ยังไม่ได้ไปเกาหลี 555  เรื่องเล่าเรื่องที่ 4 : การเดินทาง การเดินทางที่นี่สะดวกมากกกกกกกกกกก บัตรใบเดียวเปรี้ยวได้ทุกที่ บัตรที่ว่านั่นก็คือ Ez-Link ค่ะ MRT รถบัส ร้านเซเว่น ใช้ได้เลยค่ะ การเติมเงินก็แสนง่าย สะดวกสุดๆ  อีกอย่างที่เจอมา เข้าแถวรอขึ้น MRT ไม่มีนะค่ะ 555555555555555555555 ไม่แน่ใจว่าเป็นคนสิงคโปร์ หรือนักท่องเที่ยว แต่ว่า ประตูเปิดทีไร ก็ไม่ได้เข้าเป็นแถวนะเออ เรื่องเล่าเรื่องที่ 5 : อุบัติรัก MRT ฮ่าๆๆ อ่านชื่อแล้วชวนแหว่ะมั้ยค่ะ มันไม่ได้มีไรมากหรอก เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั๊กขึ้น MRT จะกลับมา China Town ที่สถานี Raffle Place มีชายหนุ่มรูปงาม เสื้อเขียว กางเกงสแลกดำ ยืนรอรถอยู่ อิฮั้นก็แอบไปยืนข้างๆ ตอนขึ้นรถค่ะ เนียนที่สุดในชีวิต (ฉันทำอะไรลงไป) สักพัก ...... เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด MRT เบรกหัวทิ่มค่าาาาาาาาาาา อิฮั้นโดน คุณพี่แขกคนข้างๆ ชนด้วยแรงแปดแสนนิวตัน แล้วไปชนคุณพี่เสื้อเขียวต่อ ด้วยแรงลดลงครึ่งนึง 55555 +++ คือพยายามไม่ไปไกลไง ตอนนั้นงงๆ มันมีอย่างนี้ที่ สิงคโปร์ด้วยเหรอว่ะ คุณพี่แขกก็หัวมา sorry sorry ส่วนตั๊กเองก็หันไป Sorry แล้วคุณพี่เสื้อเขียวค่ะ แกตอบมากยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ประมาณว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ไอโอเค ม่ายเป็นรายยยยยย ด้วยสกิลภาษาอังกฤษเลเวล 0 หน้าก็ไม่กล้ามองเขาอีก 555 สรุปใบ้แดก ยิ้มให้หนึ่งที เราจบกันค่ะ  พอถึงสถานี Outram Park คุณพี่เสือเขียวเดินไปอย่างไว ว๊าาาา เรื่องฮาๆ บ้าๆ บอๆ ก็มีเพียงเท่านี้ค่ะ ถ้านึกได้เพิ่มจะมาต่อนะค่ะ สุดท้ายเอาวิวที่ไปเดินเล่น ริมแม่น้ำสิงคโปร์ในวันสุดท้ายมาฝากค่ะ ตอนเช้าฝนตกปรอยๆ แต่ก็ยังเดินเล่นได้ค่ะ คนเยอะพอสมควรเลย    แอบดูเด็กเล่นน้ำ ^^  เดินไปทั่วค่ะ เดินไปทั่วจริงๆ 55555555  แถวนี้ของกินเยอะมากค่ะ เมนูปูมาเต็ม แต่ตั๊กไม่กล้าเข้าหรอก มันแพง 5555  ถ้าใครสนใจเขามีบริการล่องเรือด้วยนะคะ  หลังจากเดินประหนึ่งเท้าจะพัง ก้กลับมาที่พัก Check out ฝากกระเป๋า แล้วก็ออกไปสนามค่ะ ระหว่างทางแอบเก็บบรรยากาศมาฝากด้วย ถ้ามาอีกตั๊กก็คงเลือกพักที่แถว China Town เหมือนเดิมนี่แหล่ะค่ะ อาหารอร่อย มีสีสัน บรรยากาศดีค่ะ  ตรงนี้ไง ที่ตั้งของ Food Street เชื่อมั้ยว่า ขนาดใน China Town เอง ตั๊กก็ยังหลง 555555555 หลงจนถ้าใครถามตอนนี้ ก็คงจะนึกภาพในหัวแล้วบอกได้ว่า จะไปนั่นไปนี่ ไปทางไหน   ที่นี่มีช้อปของฝากค่อนข้างเยอะเลยค่ะ มีคุณพ่อค้าพูดไทยได้ด้วย ก็ชวนโม้นั่น โม้นี่กันไป เขาบอกชอบเมืองไทย อยากมาอยู่มีที่ให้ไปเที่ยวเยอะดี ไม่จำเจ  ตั๊กจัดการซื้อโปสการ์ดแล้วก็เอาไปส่งให้เพื่อนๆ ค่ะ แต่ดีหน่อย ไม่ต้องไปเอง เพราะว่าที่ที่พักเขาให้ฝากเขาส่งได้ ^^  ตึกแถวๆ China Town Complex ค่ะ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอคนตากผ้ากันแบบนี้ด้วย Amazing สิ่งที่เคยคิดไว้ว่า สิงคโปร์เขาเป๊ะเว่อร์ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นทั้งหมด แต่ยังไงบ้านเมืองเขาก็มีความเป็นระเบียบเรียบร้อยมากๆ อยู่ดีค่ะ  หลังจากตะลอนทัวร์มา 5 วัน 4 คืน มันก็ถึงเวลาที่ตั๊กก็โบกมือลาเเล้วค่ะ กลับไปรับกระเป๋าที่ที่พัก จากนั้นก็ขึ้น MRT กลับค่ะ จากที่อยากกลับ พอจะกลับก็รู้สึกแปลกๆ นะ นี่คือสัมภาระค่ะ กระเป๋าเป้ กระเป๋ากล้อง ขาตั้งกล้อง และช็อกโกแลตเป็นของฝาก  มาถึง กทม ก็ได้เจอประสบการณ์สุดประทับใจ นอนสนามบินจ้าาาาาาาาาาาาาาา 55 ครั้งแรกในชีวิตเลย เพราะว่าตั๊กจองตั๋วเครื่องบินกลับอุบลไว้ เนื่องจากมันเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์ ถ้านั่งรถทัร์คงเดินทางเป็นวันๆ ก็นอนไปเลยค่ะ หลับๆ ตื่นๆ ปวดหลังมากๆ เลยหล่ะ ไฟลท์ตั๊กออกหกโมงเช้า ก็ไปเช็คอินค่ะ จากนั้นไปนั่งรอหน้าเกท แล้วหลับยาว ตื่นมาอีกทีคนเต็ม ต้องลุกมาถามพี่ที่นั่งข้างๆ ว่าเครื่องจะออกยัง พี่เขาคงงง ไอ้นี่เป็นไร จากนั้นก็นอนรอต่อไป ... นอนแบบเหมือนซ้อมตายค่ะ พอขึ้นเครื่องได้เท่านั้นแหล่ะค่ะ หลับไม่รู้เรื่อง ตื่นมาอีกที พี่คนข้างๆ ก็เอาของว่างมาให้ โอ้ยยยยยยย แซ่บสุดๆ เลยค่ะ กินแบบเปรม จากนั้นก็นอนต่อ จนถึงอุบล ลางานอยู่บ้าน 5 วัน สุขสุดๆ ฮ่าาาาาา สรุปทริปนี้ก็จบลงแล้ว มันเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็มีอะไรในความทรงจำเยอะอยู่เหมือนกันค่ะ สุดท้ายฝากประโยคจากภาพยนต์ในดวงใจไว้ให้คิดกันค่ะ "Can One Trip Changes Your Life ?" ขอให้ทุกคนได้ค้นพบสิ่งที่มีความหมายต่อชีวิต จากการเดินทางนะคะ
อ่านจบแล้วความรู้สึกแรกเลยยย
จขบ เก่งอ๊ะะ เราอยากแบคแพคคนเดียวมาก แต่ก็ยังไม่กล้าไปเลย จริงๆเริ่มที่สิงคโปร์คงจะดี ดูปลอดภัยดีนะคะ ไปคนเดียวเผื่อจะเจออุบัติรัก MRT มั่ง อิอิ จะจดจำนมสองยี่ห้องนั้นไว้ว่าจะไม่แตะ ไว้ถ้าไดไปจะมารีวิวให้อ่านมั่งนะคะ  โดย: The impression
 วันที่: 20 กันยายน 2557 เวลา:13:41:10 น.มาส่งท้ายทริปสิงคโปร็ด้วยคนค่าาา
ปกติไปเที่ยวพักโฮสเทลเป็นส่วนใหญ่เหมือนกันค่ะ เท่าที่สังเกตถ้ารูมเมทต่างชาติหัวทองเค้าจะอยู่กันได้อย่างค่อนข้างสงบ เพราะเค้าไม่ค่อยทำเสียงดังหรือรบกวนเรา แต่ถ้าเป็นเอเชียและมามากกว่า 2 คน ทำใจเลยค่ะ เพราะคนเอเชียชอบเมาท์มอย โดยเฉพาะ....คนไทยค่า ขยับตัวปุ้บก็คุยกันแล้ว อิอิ แต่บางทีคุณฝรั่งก็แอบตัวเหม็นนะคะ แหะๆๆ การไปเที่ยวมันสนุกตรงประสยการณ์นร่แหละค่ะ โดย: AdrenalineRush
วันที่: 23 กันยายน 2557 เวลา:17:21:23 น.แวะมาแฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรง และมีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ  โดย: little mouse in big apple
วันที่: 26 กันยายน 2557 เวลา:1:31:22 น.สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆนะคะ^^
โดย: เจ้าหญิงแห่งความเหงา
วันที่: 26 กันยายน 2557 เวลา:21:22:49 น. ยังไม่เคยไปพักแบบนี้เลยค่ะ แต่แบกเป้เที่ยวคนเดียวบ่อย แต่จะนอนที่โรงแรมที่ไม่เป็นแบบนี้น่ะค่ะ ว่าแล้วก็ HBD สมหวังในสิ่งที่หวังนะคะ โดย: อุ้มสี
 วันที่: 26 กันยายน 2557 เวลา:21:29:01 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะน้องตั๊ก
ขอให้มีความสุขมาก ๆ และสุขภาพแข็งแรง คิดหวังสิ่งใดขอให้สมใจปรารถนานะคะ ขอบคุณที่นำทริปสนุก ๆ และประสบการณ์ ในทริปมาเล่าให้ฟังค่ะ โดย: Applewi IP: 223.204.248.91 วันที่: 26 กันยายน 2557 เวลา:23:37:55 น.
สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา มีความก้าวหน้าทั้งในชีวิตและหน้าที่การงาน สุขภาพแข็งแรงตลอดปี และตลอดไปค่ะ  โดย: pantawan
 วันที่: 26 กันยายน 2557 เวลา:23:49:55 น.ตามมาอ่านอีกรอบ อิอิ ชอบที่พักจังเลย สีสรรโดนจัยมากกก
ว่าแต่ๆรองเท้าหายยยย  แล้วพี่เสื้อเขียว ก็น่ารักดิชิมิ  โดย: มิลเม
วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:0:24:32 น.ห้องพักสะอาดสะอ้านดูดีค่า
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:13:04:02 น.แวะมาเยี่ยมและโหวดจ้ะ เห็นหายเงียบไปนาน สิงคโปร์ปจจุบันเจริญมากเลยน่ะ ครูไปเมื่อน่าจะ 20 ปีก่อนได้ อะไร ๆ ก็คงเปลี่ยนไปเยอะน่ะนะ
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดย้อนหลังนะจ๊ะ ขอให้มีความสุข ได้ท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง สุขภาพแข็งแรง การงานเจริญก้าวหน้าจ้ะ โดย: อาจารย์สุวิมล
วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:14:26:35 น.เที่ยวรอบนั้นก็เป็นหนึ่งในทริปมันส์ๆ(ที่ไม่ต้องมีบ่อยก็ได้มั้ง) แบบว่า นอนไม่หลับ ;)
โดย: AdrenalineRush
วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:0:52:44 น.อ่านไปสนุกไป เหมือนจะเหนื่อยๆปนสนุกอ่ะค่ะพี่ตั๊ก แจ่มเลยพี่ :)
โดย: ก้อย IP: 101.109.132.204 วันที่: 1 ตุลาคม 2557 เวลา:11:16:37 น.
|
Nepster
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะค่ะ :) เจ้าของบ้านชื่อตั๊กแตนค่ะ เป็นคนชอบการเดินทาง ชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือเกี่ยวกับบันทึกการเดินทาง ชอบถ่ายรูป แล้วก็ชอบเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยด้วยค่ะ มีความฝัน อยากไปเที่ยวรอบโลก อยากมีหนังสือบันทึกการเดินทางของตัวเองสักเล่ม แล้วก็อยากพูดได้หลายๆ ภาษา ฮ่าๆ จริงๆ อยากเป็นล่าม หรือไม่ก็นักแปล สนใจภาษาต่างประเทศค่ะ หุหุ ตอนนี้ Bloggang เป็นเหมือนบ้านไปแล้ว เพราะทำให้ตั๊กแตนได้มีโอกาสแบ่งปันข้อความกับเพื่อนๆ และยังทำให้รู้จักเพื่อนใหม่ และได้ความรู้มากมายด้วยค่ะ ถ้าแวะผ่านมาก็ทิ้งข้อความทักทายกันไว้ได้นะค่ะ :)
Friends Blog
|
|||||||||||||
NEPSTER : Life is a Journey ...
การเดินทางท่องเที่ยว ที่จริงก็ให้แง่มุมใหม่ที่หลากหลายขึ้น
ก๋วยเตี๋ยวใส่พริกซอยนี่ ไม่กล้ากิน อิอิ