Group Blog All Blog
|
ก้าวไปในเนปาล : Poon Hill ถึงแล้วเว้ยยยยยยยย .... สวัสดีค่ะ ^^ วันนี้ตั๊กจะมาเล่าเรื่องราวการเดินทางที่เนปาลต่อค่ะ อิอิ ไม่น่าเชื่อว่า ทริปเดียว ปาเข้าไป 6 ตอนแล้ว เยอะไปมั้ยเนี่ย :: วันที่ 4 พ.ค. วันที่สี่ของการเดินทาง ::  หลังจากทานข้าวเย็นเรียบร้อย กิจกรรมของคืนนั้น ก็ไม่มีอะไรต่อแล้วค่ะ มีบางคนจับกลุ่มเล่นไพ่กันบ้าง นั่งผิงไฟกันบ้าง แล้วหลายๆ คนก็ขึ้นไปนอน อาจจะเป็นเพราะต่างเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางก็ได้ ตั๊กก็เป็นหนึ่งในนั้น ขอนอนก่อน เพราะเหนื่อยมากจากการปีนบันได ก่อนนอนนัดกับไกด์ว่า พรุ่งนี้ ตีห้านะ คิดว่าน่าจะทันพระอาทิตย์ขึ้น ตั๊กพยักหน้า หงึกๆ แล้วก็ไปนอน  ก่อนนอนคุณไกด์ใจดีมาก เพราะเห็นว่าอากาศหนาว เขาเลยให้ถุงมือตั๊กมายืมใส่ ^^ อิอิ รู้สึกขอบคุณเขามากๆ เลยค่ะ อากาศมันหนาวมากจริงๆ T___T ตอนนอนพยายามไม่ขยับตัว เพราะถ้าเปลี่ยนที่แล้วที่นอนมันจะเย็น ฮ่าๆๆ นึกว่าตัวเองเป็นดักแด้ ตอนเช้าเรื่องช็อคก็เกิดขึ้น เมื่อตั๊กลืมตาตื่นขึ้นมา แล้วลงมาหาไกด์ ข้างล่าง ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว ตะวันโด่งอยู่บนฟ้า ทุกๆ คนเขาเดินกันไปหมดแล้ว ตั๊กได้แต่กรี๊ด อยู่ในใจ ทำไมฉันขี้เซาขนาดเน้ T^T แต่ทันใดนั้น ตั๊กก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา เห้ออออ ค่อยยังชั่ว มันเป็นแค่ฝัน หยิบนาฬิกามาดูด้วยความตกใจ เฮ้ยยย นี่มัน ตี 4 กร๊ากกกกก ช้านนนนนนยังไปทันพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ จัดการทำธุระส่วนตัว เรียบร้อย ก็มาเจอกับไกด์ เขาแปลกใจมาก ว่าตั๊กรีบขึ้นมาทำไมเนี่ย ฮ่าๆ มันเป็นความสามารถพิเศษนะจ๊ะ คริคริ แบบว่าคิดมากจนฝัน จนพะวง จนตื่นทัน ฤกษ์ดี ตีสี่ครึ่ง เราก็เริ่มออกเดินทาง เราได้ไฟฉายคนละอัน เเล้วก็เริ่มออกเดิน ความยากลำบากมันยังไม่หมดไป เพราะทางเดินมันเปียกแฉะ ชัน บันได มืด สารพัดเลยค่ะ แล้วตื่นเช้าๆ เหมือนร่างกายเรายังไม่พร้อม ประกอบกับอากาศที่เบาบาง ตั๊กแทบอยากจะยอมแพ้ ตั้งแต่สิบก้าวแรกที่ออกเดิน ไกด์ยิ้มให้แล้วบอกว่า พักบ่อยๆ ก็ได้ เพราะเห็นตั๊กหยุดพักทุกสิบก้าว  ทุกครั้งที่เหนื่อย ตั๊กจะหันหลังกลับไปมอง ภูเขาข้างหลังตรงนั้น อีกแค่นิดเดียว ตั๊กก็จะได้ไปหันหน้าทักทายพระอาทิตย์ข้างบนโน้นแล้ว สู้ๆ ฮึบๆ พอเพื่อนเห็นรูปนี้ มันถามว่า แกไปเที่ยวภูเรือมาเหรอ ฮ่าๆๆ เออ ... เข้าใจเล่นมุขนะแก๊ กว่าฉันจะได้รูปนี้มา เหนื่อยนะเฟ้ย  เดินมาได้ 1 ชั่วโมงโดยประมาณ ดูสิค่ะ ว่าอะไร อยู่ตรงหน้าตั๊ก กรี๊ดดดดดดดดด ฉันมาถึงแล้ว จังหวะนั้นคือ ทั้งเหนื่อยทั้งดีใจ แถมเหงาด้วยค่ะ ชีวิตที่ผ่านมา เคยขึ้นไปสูงสุดแค่ภูกระดึงเท่านั้น  พอขึ้นมาถึง ก็มีคนอยู่บนนี้เยอะพอสมควรแล้ว แต่ถ้าจะพูดจริงๆ น่าจะบอกว่า Poon Hill คนเป็นแสน  ระหว่างรอ ตั๊กก็เก็บบรรยากาศถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ค่ะ ดูสิค่ะ นี่คือความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ ตั๊กเเทบไม่อยากเชื่อว่า ตอนนี้เท้าของตั๊กเหยียบอยู่บนโลก อยากจะตะโกน ดังๆ ว่า "มาถึงแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยย" เเต่เดี๋ยวชาวบ้านแตกตื่น อัญเชิญตั๊กลงเขาไปจะแย่ได้ ฮ่าๆ  ภาพที่ถ่ายมอาจจะไม่สวยงามมากนัก แต่รับรองได้ว่า ของจริงสวยกว่านี้มากค่ะ อาจจะต้องบอกว่า "โคตรสวยเลย" ก็ได้ ตั๊กดีใจที่ขึ้นมาถึงตรงนี้ แต่ว่าในใจ มันเป็นยังไงไม่รู้ พอเห็นคนอื่นๆ เขามาเป็นกลุ่ม มากับเพือน มาเป็นคู่ แต่เรา มาคนเดียว เหงาคนเดียว เดินมาถึงนี่ ทำสำเร็จแค่คนเดียว "บางทีจุดหมาย ก็ไม่สำคัญเท่ากับเรามากับใคร" อยู่ดีๆ คำนี้มันก็โผล่มาในหัวซะงั้น น้ำตาตกใน เบาๆ  ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา Can you take me a photo ? ตั๊กหันไปตามเสียงนั้น แล้วก็ยิ้มให้ จากนั้นก็ถ่ายรูปให้เขา เหอๆ เป็นหนุ่มจากโปแลนด์ มาคนเดียวเหมือนกัน  ตอนนั้นมันทำให้ตั๊กรู้ว่า ไม่ใช่มีแค่เราที่เดินทางคนเดียว แล้วการไม่มีเพื่อนที่รู้กจักกันมาก่อน มาด้วยก็ไม่ได้เสียหายอะไร เพราะถ้าเราเปิดใจ ก็มีคนพร้อมจะเป็นเพื่อนกับเรามากมาย แต่ยิ้มให้ และพูดจาทักทาย ด้วยความจริงใจเท่านั้น ระหว่างที่รอพระอาทิตย์ขึ้นก็เก็บบรรยากาศไปเรื่อยค่ะ และนี่ก็คือแลนมาร์คหนึ่งของ Poon Hill ป้ายนั่นเอง 3,210 M ฮ่าๆๆ ขึ้นมาถึงได้ไง ไม่รู้  Dhauligiri (โดราคิรี) ยิ้มทักทายเราอยู่ตรงนั้น ไกลลิบๆ ^^ เสียดายที่ฟ้า ไม่ใส ไม่งั้น เราคงได้เจอกันชัดๆ กว่านี้  ส่วนทางโน้น ก็มานั่งรอเป็นแถวเลย ฮ่าๆๆ ตั๊กจำชื่อได้ไม่หมด ต้องขอภัยด้วยนะค่ะ จำได้แต่เจ้า มัชฉาปุชเรรรรรร .... ยอดหางปลา ที่ได้เจอกันบ่อยกว่าชาวบ้านเขานิดหน่อย  จังหวะรอพระอาทิตย์ขึ้น ตั๊กแอบคิดขำๆ ถ้าเราเป็นภูเขาพวกนั้น จะรู้สึกยังไงบ้างนะ เพราะมีสายตาเป็นร้อยๆ คู่ ที่จ้องมองมันอยู่ มันอาจจะรู้สึกสนุก หรือไม่ก็อาจจะเต๊ะท่าจนเบื่อแล้วก็ได้     จังหวะที่ดวงอาทิตย์โผล่มา เสียงอุทาน ด้วยความตื่นเต้น หลายๆ ภาษา ก็ได้พวยพุ่งออกมา ฮ่าๆๆ นึกแล้วก็อมยิ้มนะค่ะ คนเป็นร้อยๆ มาเฝ้ารอ สิ่งเดียวกันอยู่ที่นี่ ก็คือการได้เห็นความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ด้วยตาตัวเองสักครั้ง  ผ่านไปสักพัก คนก็ทยอย ลงจาก Poon Hill กัน  ส่วนตั๊กขอเก็บรูปเป็นที่ระลึก 1 ใบ อิอิ ส่วนอีกรูปเป็นไกด์ของตั๊กเองค่ะ   ฮ่าๆๆ ดูจากเสื้อผ้า แล้ว หลายๆ คนอาจจะคิดว่า ตั๊กมีชีวิตรอดมาได้ไง มีเสื้อหนาว แค่นั้น ตั๊กก็มหัศจรรย์ตัวเองอยู่เหมือนกัน เนื่องจากโดนวาทะของไกด์ ที่บอกว่า อากาศเย็นสบาย เป็นไงหล่ะ มีเสื้อหนาวมาสองตัวบางๆ T^T  อยู่บนนี้เย็นมากกกกกกกกก ค่ะ ไม่สามารถยืนอยู่เฉยๆ ได้ ต้องเดินไป กระโดด วิ่งเล่น ฮ่าๆๆ ไม่งั้นเท้าชาเลย บนพื้นก็มีหิมะอยู่ประปราย พอให้มันละลายตอนเเดดออก แล้วทำให้เราลื่น อิอิ ลั๊นล๊าไปสักพัก ไกด์ก็หันมาบอกว่า "จัม จัม" ก็คือไปได้แล้ว แหม เดินมาเหนื่อยแทบตาย อยู่แปปเดียวต้องกลับเเล้วเหรอ ระหว่างทางก็ชมนก ชมไม้สบายใจไปเรื่อย ดอกกุหลาบพันปี บานสะพรั่ง เต็มไปหมด แต่ไกด์บอกว่า ถ้ามาช่วงมีนาจะสวยกว่านี้อีก เฮ้ออ.. รู้แล้วแหล่ะน่า ว่าเรามาไม่ใช่ช่วงไฮซีซั่น ฮ่าๆๆ ก็ตั๋วถูกมันมีช่วงนี้หนิ  กับดอกอะรุมิไร้ สีเหลืองๆ ตัดกับท้องฟ้า สวยดีค่ะ  มาเรื่อยๆ เราก็เดินมาพบกับบบบบ ... บันได โอ้แม่เจ้า เมื่อเช้าฉันเดินมาขนาดนี้เลยเหรอ เห็นหลังคาฟ้าๆ นั่นมั้ยค่ะ ตรงนั้นคือที่พักตั๊ก T^T  ก่อนกลับก็ยังอาลัยอาวรณ์หาภูเขาอีก อิอิ จังหวะตอนลงนี่เองค่ะ ตั๊กก็ได้เจอกับเพื่อนที่มาจากเวลส์ เขาเพิ่งขึ้นมา บอกว่าเมื่อวานเหนื่อยมาก เลยขึ้นมาทีหลังดีกว่า ตั๊กเลยบอกว่า โชคดีนะ ข้างบนสวยโคตร ฮ่าๆ  มองไปอีกฝั่ง ก็เจอกับพื้นที่การเกษตรของชาวบ้าน ที่ยังมีหิมะปกคลุมอยู่ ถ้ามาอีกช่วง คงได้เห็นทุ่งสีทอง สวยงามแน่ๆ ค่ะ  ที่นี่ มีอุโมงค์ต้นไม้ด้วยค่ะ ดูๆ แล้วเหมือนป่าโบราณเลย พืชพันธุ์ที่นี่ มีอะไรน่าสนใจหลายอย่างนะค่ะ มีต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงด้วยหล่ะค่ะ  เดินมาสักพัก ใกล้ๆ จะถึงที่พักแล้ว ตั๊กก็ขอนั่งพักก่อนแปปนึง อิอิ จริงๆ ไม่มีอะไรค่ะ อยากดูภูเขานานๆ ฮ่าๆ ขอบอกว่าตรงนี้วิวดีมาก ถ้าได้มานั่งอ่านหนังสือเล่นตรงนี้นี่คงสุดยอดมาก ๆ  นั่งอยู่สักพัก ก็มีเฮลิคอปเตอร์ บินผ่านไป คุณไกด์ หันมาบอกว่า ต้องมีคนป่วย แน่ๆ แง่ววว จริงๆ ตั๊กก็ซื้อปัระกันการเดินทางมานะ แต่ว่า ขออย่าได้นั่งฮอเลย  เราเดินต่ออีกสิบนาที ก็ถึงที่พักของตั๊กแล้ว  อาหารเช้าของเราวันนี้ก็คือ ไก่ต้ม กับ โรตี ว้าววว มาตั้งนานเพิ่งได้ลองกินโรตีนี่แหล่ะ มันแป้งขนมจีนย่างไฟชัดๆ ฮ่าๆๆ แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ ตั๊กกินอะไรก็แซ่บแล้วจังหวะนั้น ทานข้าวเสร็จนั้งพักแปปเดียว ก็ต้องเดินทางต่อแล้ววว ... จัม จัม เป้าหมายของวันนี้คือกรันดุง อีกจุกหมายที่ใครๆ บอกว่าสวยงามเหลื๊อออเกิน เดี๋ยวจะมาเล่าต่อวันหลังนะค่ะ ^^ :: ถ้าหลงแวะมา ทักทายกันได้นะค่ะ ::
น่าไปสูดอากาศจังเลยอะ
โดย: น้องผิง
 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:17:52:13 น.ยิ่งสูง ยิ่งหนาว
ยิ่งสูง ยิ่งมองได้กว้างขึ้น ยิ่งสูง ยิ่งสวย ยิ่งสูง ยิ่งน่าสัมผัส ยิ่งสูง ยิ่งอยากจะไป ถ้าทริปหน้าไปที่นั่นอีก ขอติดกระเป๋าไปด้วยคนนะครับ โดย: Alay Ph. IP: 212.172.216.222 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:17:59:43 น.
มาจองที่ก่อน .. อิอิ ..
แล้วค่อยๆซึมซับอ่านทีละบรรทัด แล้วจะมาเม้นท์ใหม่  ..  .. ขออ่านก่อนน๊าาาา....... โดย: เกสรผกา
วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:18:08:14 น.อยากไปปปปปปปปปปปปปปปเลยอ่่ะ
โดย: Pamz IP: 183.89.249.9 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:18:25:21 น.
เฮ้อออออ......
เหนื่อยแทน แต่อยากไปด้วยจังเลยยย.. ขำมุกฝันของน้องตั๊กอ่ะ แหม๊..... เราก็อินไปด้วย ตอนแรกเข้าใจว่าลุกไม่ขึ้นแหน่ะ แล้วก็.. ถูกใจกับประโยคคมๆอีกแล๊ะ "บางทีจุดหมาย ก็ไม่สำคัญเท่ากับเรามากับใคร" ...... ซึ้งงจังเยยยย.... แล้วก็มาขำกับแป้งขนมจีนย่างไฟอีก .. อิอิอิอิอิอิอิอิอิ.... ดู๊ดูไปวิจารณ์เบร๊กฟาสท์เค้าซะเสียหาย .. ดีนะไม่มีแค่ถั่วย่างไฟ ..อิอิ แล้วก็... เฮ้อ.......จบไวจัง กำลังลุ้นบรรยากาศยามสายอยู่เชียว ไม่เป็นไร แล้วจะมาตามเวอร์ชั่นต่อจากนี้อีก ........ นะจร๊ะ ...... ไปแล๊ะ      โดย: เกสรผกา
วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:18:33:13 น.โห..........................
เก่งจังค่ะ และทึ่งคุณตั๊กมากกกกกก เดินไกลนะนั่น โอ๊ย..ยอมใจค่ะ เก่งค่ะเก่ง แถมยังไม่ลืมถ่ายรูปมาเผื่อด้วย ขอบคุณนะคะ บางทริปก็ต้องลงหลายบล๊อค เข้าใจค่ะ แหะๆ ก็รูปมันเยอะเนอะ จะลงบล๊อคเดียว ก็เห็นใจบางบ้านที่เน็ทช้า ขอบคุณที่พาเที่ยว ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆค่า โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้
 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:18:37:59 น.สวัสดีค่ะคุณตั๊ก ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ
คุณตั๊กเล่าเรื่องได้สนุกและเป็นธรรมชาติมาก อ่านเพลินจริงๆ อ่านตอนที่ว่า ตื่นมาแล้วไม่เจอใคร พลอยตกใจไปด้วยอ่ะจิ ที่แท้ฝันน่ะเอง ค่อยโล่งนิ อิอิ วิวสวยนะคะ ชอบต้นดอกกุหลาบพันปี ดอกเต็มต้นเลย อลังมากกกก แม้จะเห็นไม่ชัด ก็รู้ว่าสวยค่ะ ข้างบนนั้นมีคนไปเที่ยวเป็นแสนเลยเหรอคะ โห เยอะมากๆอ่ะ น่าไปเที่ยวจัง ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันนะคะ โดย: mambymam
 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:19:40:00 น.กรีสสสส ก่อนค่ะ มาช้ากว่าคนอื่น แต่อ่านทุกตัวอักษร น๊า
 ชอบจังเลยยยยยยย โดย: มิลเม
วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:20:08:45 น.สวัสดีค่ะ
รับรู้เลยว่าบรรยากาศมันคงจะหนาวจริงๆ ก็เพราะว่าขนาดเชียงใหม่ยังหนาว ที่นั่น...คงไม่ต้องห่วงเลย หนาวกว่าเป็นแน่แท้ ************** ภุเขา ต้นไม้ บรรยายกาศ ดูร่มเย็นมากๆ เลยนะค่ะ ดูไปดูมาเหมือนดอยอินทนนท์เลย **************  ขอบคุณนะค่ะ โดย: Pikake
วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:21:23:19 น.สวยงามมากครับ
เล่าเรื่องได้สนุกอีกต่างหาก ขอบคุณที่พาเที่ยวนะครับ โดย: wicsir
วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:21:35:15 น.ตามมาอ่านเนปาลของตั็กแตนจ้ะ เขียนได้น่าอ่านมากขึ้นจ้ะ มีรูปภาพประกอบดี สนุก น่าติดตาม
ขอบใจที่ไปเยี่ยมบล็อกครู ช่วงนี้คงไม่มีเวลาเขียน ขอเตรียมการสอนก่อน เรื่องเที่ยวใต้ ขอค้างไว้ก่อนจ้ะ โดย: อาจารย์สุวิมล (อาจารย์สุวิมล
) วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:23:23:38 น.หากไม่พะวงจนเก็บไปฝัน
สงสัยจะอดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่สวยงามแน่ๆ เลยค่ะ อิอิ โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:0:11:15 น.ตามมาอ่านหลายบล้อกแล้ว อิอิ..
วันนี้โหวตให้ด้วยนะคะ จะได้ขอมาอ่านตอนต่อไปอีกจ้า.. บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Nepster Travel Blog ดู Blog ปล.ภาพสวยค่ะ ถ้าทำไซด์ให้ใหญ่ขึ้นอีกนิดจะดีมากค่ะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:1:01:43 น.ชมภูเขา Poon Hill เที่ยวเนปาลกับคุณตั๊กต่อจ้า
อินดี้หล่ะชอบชมวิวจากที่สูงๆอากาศหนาวๆ แต่ถนัดเวลาพระอาทิตย์ตกมากกว่าพระอาทิตย์ขึ้นนะคะ อิิอิ คุณตั๊กใส่น้อยชิ้นจริงๆด้วย ไขมันก็มีไม่เยอะ สงสัยจะสวยจนลืมหนาวเนอะ ^^ ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันตลอดๆ ยังดองบล็อคเดิมอยู่จ้า อีกวันสองวันค่อยแวะไปใหม่น้า :) โดย: IndyLand
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:5:41:31 น.คุณตั๊ํกเดินทางท่องเที่ยวคนเดียว เก่งจังค่ะ
ตื่นตี 4 ครึ่ง เดินอีกชั่วโมงนึง แต่ได้เห็นธรรมชาติที่สวยงาม นับว่าคุ้มค่านะคะ ขอบคุณที่นำภาพมาฝากกันและแวะเยี่ยมที่บล๊อกนะคะ มีความสุขตลอดวันค่ะ โดย: Sweet_pills
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:10:03:29 น.อุฏฐานวโต สติมโต สุจิกมฺมสฺส นิสมฺมการิโน
สญฺญตสฺส จ ธมฺมชีวิโน อปฺปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ ยศย่อมเจริญแก่ผู้มีความหมั่น มีสติ มีการงานสะอาด ใคร่ครวญแล้วทำ ระวังดีแล้ว เป็นอยู่โดยชอบ และไม่ประมาท ดำเนินชีวิตด้วยความมีสติรอบคอบในทุกเรื่อง ตลอดไป...นะคะ  ภาพพระอาทิตย์ขึ้น สวยมาก ๆ ...ค่ะ การนั่งสมาธิ เป็นสิ่งที่ดีค่ะ หากไม่ต้องการให้ถึงขั้นเกิดปัญญาณ ก็สามารถทำให้เราพักจิตได้เป็นอย่างดีทีเดียว ขอให้มีความสุขในการนั่งสมาธิ...นะคะ โดย: พรหมญาณี
 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:10:45:13 น.อยากไปบ้างจัง :)
ถึงจะมี6ตอนแล้ว แตต่เราก็อ่านทุกตอนนะจ๊ะ โดย: แฟนlinKinPark
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:17:11:15 น.สวยงามมากๆค่ะ
เข้าใจได้เลยค่ะว่า ของจริงโคตรสวย เพราะเราเก็บภาพมาสวยแค่ไหน คงไม่เท่าที่ตาเห็นแน่ๆ  โดย: AdrenalineRush
 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:18:09:19 น.ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันค่ะเลยได้มาเที่ยวเนปาลด้วย ยังไม่เคยไปค่ะ
สูงตั้ง 3210 เมตรคงไปไม่รอด ขึ้นที่สูงแล้วเป็น Altitude Sickness ภาพสวยๆทุกภาพค่ะ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ โดย: พรไม้หอม
 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:20:28:34 น.ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบล็อกค่ะ
เปิดมาปุ๊บเจอเนปาลเลย สวยจังเลยค่ะ ชอบๆ ถ่ายรูปสวยมากม๊าก อิอิ แพทตี้ โดย: แพทตี้ (PinkyPrettyPatty
) วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:21:25:25 น.รูปสวยนะคะเนี่ย
เล่าเก่งด้วย อ่านเพลินกันทีเดียวเชียว โดย: ที่เห็นและเป็นมา
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:23:16:14 น.สวัสดียามค่ำค่ะ แวะมาทักทาย สบายดีไหมเอ่ย หลับฝันดีนะค่ะ งวดนี้ขอให้ถูกหวยนะ โดย: Pikake
วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:1:07:16 น.ทักทายสวัสดีครับคุณตั๊ก
มาเดินเที่ยวชมบรรยากาศสวยๆ และภาพถ่ายก็สวยน่ามชมมากๆ ครับ บรรยากาศหนาวเย็นจัด เคยเจอะเจอชนิดที่อยู่นอกตัวอาคารได้ไม่ถึงนาที (ที่จริงก็แค่ 10 วินาที ก็ิวิ่งกลับมาแล้ว) หนาวเย็นจับใจเลยครับ  โดย: ถปรร
 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:6:54:47 น.แวะมาเยี่ยมครับ ขอบคุณครับ ที่ไปเยี่ยมที่บล๊อก
เนปาล ท่าทางจะหนาวมาก ถึงกับมีหิมะประปราย ที่เคยหนาวที่สุดที่ผมไป ก็ คง เป็น ที่ ญี่ปุ่นมั้งครับ ทั้งหนาวทั้งฝน เกือบไม่รอดมาเหมือนกัน  โดย: Sleeping_prince
วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:9:02:06 น.สวัสดีค่ะคุณตั๊ก
ในที่สุดคุณตั๊กก้อทำได้ แอบลุ้นว่าตื่นสายเค้าไปกันหมดแล้วจะทำงัย แอบทึ่งคุณตั๊กค่ะ น่าลองไปเที่ยวคนเดียวแบบนี้บ้างคงสนุกตื่นต้นไปอีกแบบ ภูเขาเต๊ะท่าจนเบื่อ......น่าจะจริงค่ะคุณตั๊ก วิวสวยจัง ขอบคุณภาพที่แบ่งปันค่ะ โดย: blueberryblossom
 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:9:40:22 น.ปูติมจฺฉํ กุสคฺเคน โย นโร อุปนยฺหติ
กุสาปิ ปูติ วายนฺติ เอวํ พาลูปเสวนา คนห่อปลาเน่าด้วยใบหญ้าคา แม้หญ้าก็พลอยเหม็นเน่าไปด้วย ฉันใด การคบกับคนพาล ก็เป็นคนพาล ฉันนั้น ใช้สติปัญญาในการเลือกคบหาผู้คน ตลอดไป...นะคะ  โดย: พรหมญาณี
วันที่: 30 มกราคม 2556 เวลา:9:30:31 น.วิวสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ เสียดายถ้าเมเป็นคุณตั๊กแตนเมคงตะโกนไปแล้วว่ามาถึงแล้วเว้ยยยยเห้ยยย!! อย่าได้แคร์ค่ะ
 โดย: Mazubato
วันที่: 30 มกราคม 2556 เวลา:12:51:22 น.เดินตามไปเที่ยวด้วยทุกย่างก้าว
เลยค่ะคุณตั๊ก บรรยากาศแบบนี้ น่าไปเที่ยวที่สุดเลยค่ะ สวยมาก ๆ มีแอบคิดแทนภูเขาด้วยนะคะ โดย: AppleWi
 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:14:32:09 น.สวัสดียามค่ำค่ะ เอาดอกเล็บมือนางมาฝากจ้ะ
 นอกจากดอกสวยแล้ว ยังมีกลิ่นหอมชื่นใจนะคะ ขอบคุณที่แวะไปค่ะ โดย: mambymam
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:20:01:33 น.~ หอบความคิดถึงมาค่ะ ~
โดย: ~ ริมน้ำ_VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa
) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:20:39:25 น.ทักทายสวัสดีกันยามดึกๆ หน่อยครับ
ยิ่งชมภาพแล้วยิ่งยากไปยืนอยู่ถ่ายภาพตรงนั้นด้วยจังเลยครับ โดย: ถปรร
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:31:08 น. แวะมาบอกว่า ถูกหวยกินเหมือนกัน 55555555555555555555555 บริจาคให้เจ้ามือไปเรียบร้อย  ซื้อ 77 ดันออก 66  โดย: Pikake
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:29:38 น.อรุณสวัสดิ์ ยามเช้าครับ คุณตั๊ก
ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่น่าไป ครับ คอนเฟิร์ม ต้องลองไปให้ได้ ผมอ่าน งานของ คุณ ทรงกลด บางยี่ขัน เรื่อง ต้นไม้ใต้ดวงอาทิตย์ และ ก็ โตเกียวไม่มีขา ของ คุณนิ้วกลม สองเล่มนี้ เป็น เล่มที่ผม อ่านเกี่ยวกับ ย๊่ปุ่นแล้วประทับใจมากๆๆ แนะนำ ครับ  โดย: Sleeping_prince
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:8:34:46 น. สวัสดีวันหยุดค่ะ หมอกยามเช้ากะพระอาทิตย์โผล่เหลี่ยมเขานี่สวยจริงๆเลย  โดย: ที่เห็นและเป็นมา
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:05:28 น.สวัสดีค่ะคุณตั๊ก แวะมาทักทายยามเช้า ในวันหยุดที่แสนสบายค่ะ มีความสุขตลอดวันนะคะ 
โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:10:18 น.มหุตฺตมปิ เจ วิญฺญู ปณฺฑิตํ ปยิรุปาสติ
ขิปฺปํ ธมฺมํ วิชานาติ ชิวฺหา สูปรสํ ยถา วิญญูชน หากเข้าใกล้บัณฑิตแม้เพียงครู่เดียว ก็รู้ธรรมได้ฉับพลัน เสมือนลิ้นที่รู้รสแกง  วันนี้ออกเดินสายบุญตั้งแต่เช้ามืดจรดเย็น พรุ่งนี้มีเป้าหมายออกเดินทางไปทำบุญที่ราชบุรีอีกหนึ่งวัน ขอนำกุศลผลบุญที่สำเร็จแล้ว และที่กำลังจะสำเร็จ ส่งมอบให้คุณตั๊ก มีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง ตลอดไป...นะคะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ โดย: พรหมญาณี
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:02:31 น.ขอบคุณที่ไปเที่ยวสวิสด้วยกันที่บล็อคนะคะ
ไหง...คุณตั๊กชอบฟ้าหม่นละนี่ อินดี้ว่าถ้าหน้าร้อนฟ้าใสๆจะแจ่มกว่านะคะ แต่อยากได้หิมะด้วย หนาวก็ยอมจ้า ^^ โดย: IndyLand
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:6:01:25 น.แอบมาชะโงกดูว่า จขบ. พาแฟนคลับไปถึงไหนแล้วหนอ?
ยังอยู่ที่แป้งหนมจีนย่างไฟอยู่เน๊อะ แล้วก็อย่ากินเยอะนะ เวลากินน้ำตามลงไปจะเดินไม่ออก แบบว่า...อืดพุงตึงเลยล่ะ ไม่เชื่อพี่หนุ่ย .... ลองดูได้นะคร๊าาาาา.. โดย: เกสรผกา
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:7:33:29 น.สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายแล้วก็ขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ
ขอตามขึ้นไปชมพระอาทิตย์ขึ้นด้วยคนค่ะ อากาศคงจะหนาวสะใจดีนะคะ  โดย: Nongpurch
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:15:42:19 น.เนปาลเหรอคะ เดี๋ยวขอตามไปดูตอนแรกก่อน...
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:17:57:40 น.วิวภูเขาสวยมาก...
ชาตินี้ไม่รู้จะมีปัญญาได้ปีนป่ายอะไรแบบนี้มั้ย ดีใจกับเค้าด้วย ปลื้มด้วยค่ะ เก่งๆ  โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:18:35:40 น.แวะมาทักทายค่ะ สบายดีไหมเอ่ย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ โดย: Pikake
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:12:11:48 น.ตามมาเดินเหนื่อยอีกรอบค่ะคุณตั๊ก
บรรยากาศสวย ๆ แบบนี้เหนื่อย ก็ยอมค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ โดย: AppleWi
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:13:14:32 น.ตามอ่านมาถึงตอนนี้แล้ว ฝันอยากไปปุนฮิลล์เหมือนกันค่ะ ชื่นชมคุณตั๊กมากเลยอ่ะ กล้ามากๆ ที่ไปต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกเลือกไปที่นี่ แต่ตัวเองกำลังประสบปัญหาเดียวกันค่ะ เพราะชวนใครไปไม่มีใครยอมไปด้วยเอาเลย TT
โดย: contact242p IP: 118.174.19.186 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:15:58:42 น.
@ contact242p ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะค่ะ ^^
ถ้าอยากไปเที่ยวลองไปดูสักครั้งค่ะ ฮ่าๆ แต่ไปคนเดียวต้องหาข้อมูลดีๆ ค่ะ เพื่อความปลอดภัย แล้วมาเที่ยวด้วยกันอีกนะค่ะ โดย: Nepster
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:23:24:57 น.เพิ่งกลับมาจากtrekkingที่พูนฮิลล์ค่ะกับสามี เหนื่อยมากที่สุดในชีวิตก้อว่าได้กับเดินแบบกึ่งปีนบันไดสองสามลูกภูเขา ปวดขามาก สุดท้ายก่อนถึงโกเรพานี อิอิขี่ม้านิดนึง เพราะหมดแรงแล้ว ทริปแบบเดินสามวันทำน้ำตาเล็ด แต่เมื่อถึงพูนฮิลล์.....โชคดีที่สุด ที่ได้ไปถึงที่นั่น ความรุสึก.....สวยงาม ตื่นตา และกว้างไกลลลลลล ภูเขาช่างงดงาม แข็งแรง และเยือกเย็น จนตอนรี้ยังประทับใจอยู่เลยค่ะ....
โดย: Ausaanee IP: 27.55.9.114 วันที่: 5 ธันวาคม 2556 เวลา:1:24:40 น.
เพิ่งกลับมาจากtrekkingที่พูนฮิลล์ค่ะกับสามี เหนื่อยมากที่สุดในชีวิตก้อว่าได้กับเดินแบบกึ่งปีนบันไดสองสามลูกภูเขา ปวดขามาก สุดท้ายก่อนถึงโกเรพานี อิอิขี่ม้านิดนึง เพราะหมดแรงแล้ว ทริปแบบเดินสามวันทำน้ำตาเล็ด แต่เมื่อถึงพูนฮิลล์.....โชคดีที่สุด ที่ได้ไปถึงที่นั่น ความรุสึก.....สวยงาม ตื่นตา และกว้างไกลลลลลล ภูเขาช่างงดงาม แข็งแรง และเยือกเย็น จนตอนรี้ยังประทับใจอยู่เลยค่ะ....
โดย: Ausaanee IP: 27.55.9.114 วันที่: 5 ธันวาคม 2556 เวลา:1:29:04 น.
|
Nepster
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะค่ะ :) เจ้าของบ้านชื่อตั๊กแตนค่ะ เป็นคนชอบการเดินทาง ชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือเกี่ยวกับบันทึกการเดินทาง ชอบถ่ายรูป แล้วก็ชอบเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยด้วยค่ะ มีความฝัน อยากไปเที่ยวรอบโลก อยากมีหนังสือบันทึกการเดินทางของตัวเองสักเล่ม แล้วก็อยากพูดได้หลายๆ ภาษา ฮ่าๆ จริงๆ อยากเป็นล่าม หรือไม่ก็นักแปล สนใจภาษาต่างประเทศค่ะ หุหุ ตอนนี้ Bloggang เป็นเหมือนบ้านไปแล้ว เพราะทำให้ตั๊กแตนได้มีโอกาสแบ่งปันข้อความกับเพื่อนๆ และยังทำให้รู้จักเพื่อนใหม่ และได้ความรู้มากมายด้วยค่ะ ถ้าแวะผ่านมาก็ทิ้งข้อความทักทายกันไว้ได้นะค่ะ :)
Friends Blog
|
|||||||||||||
NEPSTER : Life is a Journey ...
