น้องปลาทอง กับโหลใบโต A Little Gold Fish in a Big (World) Bowl ...
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
20 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 

ประเทศที่ 1 เกาหลี 1

ประเทศที่ 1 : เกาหลี (ครั้งที่1)

เกริ่นเกาหลีไปแล้ว อย่างที่บอกว่า เกาหลีไมได้เป็นประเทศแรกที่ออกเดินทางแต่ก็เป็นประเทศแรกที่อยากจะเล่าถึง ไม่รู้สิเกาหลีมันแว้บขึ้นมาในหัวทันที

ครั้งแรกที่ไปคือปี 2003 ตอนนั้นซีรี่เกาหลีเข้าเมืองไทยมีเพียง 2 เรื่องคือ Winter Love Song และ Autumn in my Heart คนไทยรู้จักแต่ "วอน บิน"

จับพลัดจับผลูได้เป็นตัวแทนของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ไปร่วมโครงการ EATOF Summer Camp ที่เมือง Kungnung ประเทศเกาหลีใต้ ทั้งๆที่ตอนนั้นผ่านโครงการเรือเยาวชน(ไปญี่ปุ่น)รอบแรกแล้ว แต่พ่อบอกว่าไปเกาหลีดีกว่าเพราะเป็นตัวแทนมหาวิทยาลัย รองอธิการบดีให้เราเป็นตัวแทน แล้วญี่ปุ่นเนี่ยอายุเข้าร่วมโครงการ 18-30ปี กลับจากเกาหลีก็ไปได้ แล้วเกาหลีไมได้ไปง่ายๆหรือมีโอกาสได้ไปกันบ่อย อย่างง พ่อพูดถูกค่ะ สมัยนั้นเนี่ยไม่มีใครไปเที่ยวเกาหลีกันหร้อกก... มีแต่แรงงานไทยไปทำงานที่เกาหลี

ก็เตรียมตัวเดินทาง หาหนังสืออ่านเกี่ยวกับเกาหลี หาไปเหอะ ร้านหนังสือทุกร้านในเชียงใหม่มีอยู่เล่มเดียว พิมพ์ปี พ.ศ.2531 และมีหนังสือภาษาอังกฤษเกี่ยวกับเกาหลีที่บ้านอีกเล่มนึง มีแค่นั้น 2เล่ม แล้วเกาหลีมันเป็นยังไงเนี่ย อินเตอเนตสมัยนั้นก็ยังเป็นแบบต่อสายโทรศัพท์อยู่เลยคือข้อมูลน้อยมาก

ก่อนเดินทาง ทางมหาวิทยาลัยก็ไมได้ช่วยเตรียมตัวอะไรหรอกค่ะ รู้ว่าเป็นตัวแทนไปต้องไปลาอาจารย์ 1เดือน อาจารยืทุกท่านใจดีให้ลาไปได้ ถ้าไม่ให้ลาคงต้องไปดรอป ซึ่งใจจริงไม่อยากให้มี W ในทรานสคริปหรอก ก็เป็นอาจารยืที่ภาควิชาทั้งหทด เลยช่วยนศ.ตัวน้อยคนนี้ ทางสายการบิน Korean Air ก็ให้ไปรับตั๋วเครื่องบิน รู้ละว่าได้บินฟรี แล้วกินอยู่ฟรีหรือเปล่าก็ไม่รู้ คือไม่ทราบอะไรเลย รู้แต่ว่าได้ไปเกาหลีตั้ง 1 เดือน

ตอนที่ผ่านตม.เมืองไทยนะ เจ้าหน้าที่ถามว่า น้องทำไมไม่มีวีซ่า ก่อนไปก็เช็คแล้วว่าไม่ต้องมีวีซ่า ทำไมป้าคนนี้พูดแบบนี้เนี่ยเหมือนจะไม่ให้ไป ทำไงดี เลยบอก่า ก็ไปเกาหลีไม่ต้องมีวีซ่านี่นะ ป้าบอกอ้าวเหรอ แน่ใจเปล่า... นี่ป้าถ้าต้องใช้วีซ่าคงเช็คอินไมได้หรอก เพราะคนแรกที่จะเช็คว่าขึ้นเครื่องได้ไหมคือสายการบิน

พอถึงเวลาก็ไปนั่งเครื่องไปคนเดียว มีแอร์โฮสเตสคนไทย 1 คน ผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็เป็นเกาหลี ฟังอะไรไม่รู้เรื่องหรอก รู้แต่ว่าถึงเวลากินก็กิน หลับก็หลับ เอ้อ ตอนขึ้นเครื่องก็ตื่นเต้น ได้ขึ้นบันไดเครื่องบินปีนไปนั่งชั้นสอง ไม่เห็นเหมือนการบินไทยที่เรานั่งเลยแอบตื่นเต้น

**ลืมบอกไปว่าสมัยนั้น กล้องดิจิตอลยังไม่เป็นที่นิยมหรือแพร่หลาย**

อาหารก็ถือว่าใช้ได้เลยมีหมี่ผัดด้วยก็กินจนหมด แล้วหลับต่อ พอไปถึงสนามบินอินชอล ก็ผ่านตมไม่มีปัยหาอะไร ยื่นจดหมายจากทางมหาลัยให้ดู ไม่รู้อ่านหรืเปล่านะ เห็นแล้วปั๊มเลย เราก็เดินๆไป ถามเจ้าหน้าที่ว่าจะบินต่อไปสนามบินยางยาง (Yangyang)ทำยังไง เค้าบอกต้องขึ้นรถไปสนามบินคิมโปก่อนไปต่อเครื่องที่นั่น ค่ารถบัส 6เหรียญหรือ 6,000 วอน พอไปถึงรถบัสก็ถามคารถอีกรบ ลุงตอบ 6เหรียญ แต่ตอนนั้นเรามีเงินวอนแล้วนะ จะใช้เงินวอน ลุงแกฟังไม่รู้เรื่อง เลยให้แกไป6เหรียญเลย ขาดทุนซะงั้น เพราะต้องนั้น 1 เหรียญ แลกได้ประมาณ 1,100 วอน เอาเหอะ มาประเทศอะไรก็ไม่รุ้ภาษาก็พูดไมได้ ให้ไปถึงสนามบินละกัน

ระหว่างทางก็เห็นทัศนียภาพแบบเกษตรกรรม คิดไปว่าประเทษนี้นี่เหมือนประเทศไทยเลยเนอะ คือยังไม่เจริญ(มาก)แบบประเทศพัฒนาแล้ว แต่สวยจัง แล้วก็ไปถึงสนามบินคิมโป ใช้เวลาเดินทางปรมาณ 1 ชั่วโมง ตอนไปถึงเป็นเวลา ประมาร 10โมง เครื่องที่จะไปยางยางออก บ่าย3โมงยังเช็คอินไมได้ ทำไม กระเป๋าก็ใหญ่ จะเข้าห้องน้ำก็ต้องลากกระเป๋าเข้าไปด้วย ว้าย!! ชักโครกกดได้เอง นึกนะคะ สมัยนั้นเรายังไม่ใช้กล้องดิจิตอล เกาหลียังไม่เป็นที่รู้จัก ยังไม่มีวี่แววว่าสนามบินสุวรรณภูมิจะแล้วเสร็จ แต่ที่สนามบินคิมโปชักโครกกดเองอ่ะ อัศจรรย์มาก 555

ไม่รุ้จะไปไหน หิวก็หิว ใช้เงินที่พ่อให้มาซะหน่อย เข้าร้านอาหาร อาหารมี 3อย่างคือ udon sanwich และ Kimpo อูด้งเป้นเส้นไม่ค่อยชอบผ่าน แซนวิสก็รู้จัก คิมโปนี่อะไรน้า... ลองสักหน่อย Beef Kimpo,please มาเลยข้าวปั้น 12 ชิ้นอันใหญ่มาก กร๊ากกกก ไม่เอาไม่ชอบ จำใจกินไป 4 ก้อน สั่งน้ำแครอทมาด้วย ไม่รู้นี่ว่ามีน้ำเปล่าฟรี ร้านอาหารบ้านฉันต้องสั่งซื้อน้ำกินด้วยตลอด มื้อนี้ราคาแพงเชียว

ออกมารอหน้าเคาร์เตอเช็คอิน รอค่ะรอไป รอสักพักก็ได้ยินผู้ชาย2คน คนนึงดำๆเหมือนอินโด อีกคนบาวๆตัวเล้กคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ ดห พึ่งได้ยินคนคุยกันที่ไม่ช่ภาษาเกาหลี เงี่ยหูฟัง เฮ้ยมันพูดถึงเรื่องมหาลัย มันพูดเรื่องเช็คอิน มันจะไปสนามบินยางยาง มันต้องเป็นพวกเดียวกับเราแน่เลย เอาน่าหันหน้าไปยิ้ม แล้วถามว่าจะไป Kungnung ใช่ไหม เท่านั้นแหละ มีเพื่อนแล้วเว้ยยย...

เพื่อนอินโดเล่าให้ฟังว่า เค้าโดนกักตัว 2 ชั่วโมง ทั้งๆที่มีจดหมายเข้าร่วมโครงการจากมหาวิทยาลัย เจ้าหน้าที่ก็พูดภาอังกฤาไม่ค่อยได้ ดีนะที่เราหน้าตาดีผ่านมาได้อย่างง่ายได้ หุหุ แต่โดนกักก็ดีนะ เพราะเราก็เวิ่นเว้อในสนามบินกับกระเป๋าใบใหญ่เสียเวลา การได้ไปนั่งคุยกับตม.ก็ฆ่าเวลาได้ดี เพื่อนอินโดบอกว่ามีคนไทยด้วย ตอนที่เค้าโดนปล่อยตัวมา คนไทยยังไมได้ออกมาเลย นี่ทำให้เห็นว่าการที่ไม่ต้องขอวีซ่ามีทั้งข้อดีข้อเสีย การขอวีซ่าอย่างน้อยก็เป็นการแสกนคนเข้าประเทศก่อนหนึ่งรอบ

แป๊ง ถึงเวลาขึ้นเครื่องแล้ว เครื่องบินลำเล็กมาก ก็นั่งไปกับเพื่อนชาวอินโดนีเซียชื่อ "Oki" และเพื่อนชาวเวียดนามชื่อ "Phoung" อ่านว่า เฟื่อง

เฟื่องเนี่ยเรียกไม่ยากนะ แต่ไม่มีชาติไหนออกเสียงถูก คนไทยเท่านั้นที่ออกเสียงได้ชัดเจน จึงเป็นที่ถูกใจของเฟื่องมาก 555 พ่อเฟื่อง ง่ายจะตาย

ไปถึงสนามบินยางยาง มีคนมารับ เป็นเพื่อนชาวญี่ปุ่น 2 คน และชาวรัสเซีย 2 คน และเจ้าหน้าที่จากมหาวิทยาลัย Kungnung อีก3ท่าน ขับจาก YangYang ไปเมืองKungnung และเครื่องลำเดียวกันนั้นก็มีชาวมาเลเซียร่วมกลุ่มของเราอีก1คนมาด้วยกัน เจ้าหน้าที่ก็พามาส่งที่มหาวิทยาลัย แยกเป็นหอพักชายหญิง เราอยู่กับเพื่อนชาวรัสเซียสาวสวย ตอนนี้คณะเราจะครบแล้ว รอเพื่อนสาวชาวฟิลิปปินส์อีก1คน จะมาถึงวันพรุ่งนี้ เย็นนี้ก็มีชาวรัสเซียและญี่ปุ่นที่มาถึงก่อนเป็นพี่เลี้ยงพาไปทานอาหารเย็นที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย อร่อยมาก ชอบอาหารเกาหลีที่สุด.....

เรื่องราวกิจกรรมและวีรกรรมยังไม่หมดค่ะ 1เดือนในเกาหลี ในแบบที่ไม่มีใครได้ทำหรือมีโอกาสแบบนี้แน่นอน เอาไว้จะมาเล่าต่อค่ะ




 

Create Date : 20 ธันวาคม 2552
6 comments
Last Update : 20 ธันวาคม 2552 0:25:43 น.
Counter : 2823 Pageviews.

 

โชคดีนะคะที่ได้เที่ยว

 

โดย: chabori 20 ธันวาคม 2552 10:57:57 น.  

 

อ่า .... อิจฉาจังเลยค่ะ ห้าๆๆๆ
อยากไปมั่ง คริคริ
ท่าทางจะสนุก โหด มันส์ ฮา..... อิอิ
แล้วจะแวะมาใหม่นะค่ะ

 

โดย: Nepster 20 ธันวาคม 2552 11:46:02 น.  

 

แหม...แค่อ่านก็สนุกแล้วนะคะ ยิ่งถ้ามีรูปด้วยจะดีมากๆเลยค่ะ โชคดีแล้วนะคะที่มีโอกาศดีๆ

 

โดย: noinanai 20 ธันวาคม 2552 15:44:04 น.  

 

 

โดย: Nepster 4 มกราคม 2553 0:23:33 น.  

 

ชอบมากคะ จะติดตามอ่านอีก
อยากสมัครไปโครงการเรือเยาวชนเหมือนกันคะ กำลังหาเวลาที่ลงตัวในชีวิต
ดูท่าทางจะเก่งภาษามากๆเลยนะคะ
ได้เป็นตัวแทนมหาลัยเลย

 

โดย: ealecchologist 12 พฤศจิกายน 2553 19:01:32 น.  

 

ผมเพิ่งไปเมื่อมีนาที่แล้ว ว่าจะเขียนแต่ไม่ได้เขียนจนเกือบลืม ได้มาอ่านเรื่องเกาหลี อย่างงี้ความจำกลับมาเลยครับ ไว้สักวันผมคงมีโอกาสได้แชร์น่ะครับ เกาหลี 2012

 

โดย: Pongrave 3 กันยายน 2555 20:15:07 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


สุดที่รักเอย
Location :
Auckland New Zealand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีค่ะ เข้ามาคุยกันได้ค่ะ
Friends' blogs
[Add สุดที่รักเอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.