Group Blog All Blog
|
หงส์ขังรัก 1-2 เทียนอีโหย่วเฟิง เขียน เรื่องนี้ตั้งตารอมานานนับปี อะไรไม่เท่าตอนได้อ่านตัวอย่าง ตรงใจมากกก สอยสิคะ อ่านเลยสิคะ รออะไร  เผื่อใครยังไม่เคยอ่านตัวอย่าง ตามไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ คลิก มีทั้งหมด 5 เล่มจบ ตอนนี้ออกเล่ม 1-2 มาแล้ว เล่ม 3 จะออกเดือนก.ย. ส่วน 4-5 จะออกภายในต.ค.ค่ะ  หงส์ขังรัก 1-2 (5 เล่มจบ) เทียนอีโหย่วเฟิง เขียน พริกหอม แปล สำนักพิมพ์แจ่มใส แนวมากกว่ารัก 548 บาท 824 หน้า หลังปกเล่ม 1 ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล ปุยเมฆลอยละล่องไปตามเสียงเพลง ร่างกายและจิตวิญญาณของนางได้แยกจากกันอย่างถาวร... นางตื่นมาพบบุรุษงามร่างเปลือยเปล่ามากมายนอนอยู่รายรอบ ความรู้สึกตื่นตระหนกและอัปยศอดสูโหมซัดสาดอยู่ในสมอง ข้าวของเครื่องใช้ในยุคโบราณได้ย้ำเตือนให้รู้ว่านางได้ข้ามมิติเวลามาแล้ว นับจากนี้ นางคือองค์หญิงซานอินหลิวฉู่อวี้ นางในประวัติศาสตร์เมื่อหนึ่งพันกว่าปีก่อน นางผู้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่และมี ชายบำเรอ ในวังถึงสามสิบคน...ตลอดไป ในเมื่อชะตาฟ้ากำหนดมาให้เป็นเช่นนี้ นางจึงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ในดินแดนกามโลกีย์นี้ให้ได้ ทั้งยังต้องเร่งหาวิธีรอดพ้นจากความตาย ตามที่ในประวัติศาสตร์ได้จารึกไว้ ซึ่งกำลังคืบคลานใกล้เข้ามา คุยกันหลังอ่าน เป็นเรื่องที่นางเอกทะลุมิติย้อนอดีตมาเข้าร่างองค์หญิงซานอินหลิวฉู่อวี้ ซึ่งมีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ฉาวโฉ่เรื่องความมักมาก นอกจากพระสวามีแล้ว องค์หญิงซานอินยังเลี้ยงชายบำเรอไว้ในวังมากมาย ฉู่อวี้ไม่ใช่องค์หญิงหลิวฉู่อวี้ นางจึงไม่ต้องการชายบำเรอ หาทางกำจัดเหล่าชายยาใจในวังจึงเป็นเป้าหมายแรกของนาง แต่ความสัมพันธ์และเบื้องหลังที่ซับซ้อนของชายแต่ละคน ทำให้นางไม่อาจหลับหูหลับตากำหนดโชคชะตาพวกเขาส่งเดชได้ จะบอกว่าที่โอชอบเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะนางเอกมีชายบำเรอนะ ยกมือชูนิ้วกล่าวสัตย์แห่งเนตรนารีสามนิ้วเลยเอ้า! (โป้ง ชี้ ก้อย ไอ เลิฟ ยู้) แต่เพราะนางเอก โอชอบที่ผู้เขียนถ่ายทอดความสับสนของนางช่วงแรกออกมา ชอบความมีสติ ชอบความเด็ดเดี่ยว ประทับใจที่นางบอกว่า แม้วิธีที่ง่ายที่สุดของการเสแสร้งคือการแกล้งความจำเสื่อม แต่นางไม่ขอเลือก เพราะนอกจากจะทำให้ฐานะทางใจในวังขององค์หญิงต่ำลงแล้ว ข้อมูลที่ได้รับมาก็ไม่แน่ว่าจะเชื่อถือได้จริง หรือคนที่เข้ามาจะเป็นคนดีจริงๆ ลองคิดตาม เฮ้ย มันจริงนะ เมื่อไรก็ตามที่ผู้นำอยู่ในภาวะอ่อนแอ เมื่อนั้นผู้ตามจะแตกแถว เกิดความไม่มั่นใจ คนที่ไม่ดีเข้ามาหาผลประโยชน์ ที่สำคัญองค์หญิงจะเสียอำนาจในการตัดสินใจต่างๆ ไป เพราะผู้ตามจะไม่เชื่อถือคนความจำเสื่อม นางเอกจะเปลี่ยนสถานะจากผู้นำกลายเป็นผู้ตาม ต้องคอยทำตามคนที่บอกทาง โดยไม่อาจรู้ว่าทางนั้นเป็นหนทางที่ควรเลือกจริงๆ หรือไม่ ในความสับสนที่ต้องกลายมาเป็นคนอื่นห่างไกลจากยุคที่ตัวเองอยู่ นางเอกเลือกใช้หนทางที่ยากกว่า นางไม่เชื่อใครนอกจากตนเอง และเมื่อเลือกแล้วก็ไม่ท้อถอย แน่นอนว่าอุปนิสัยของนางเอกกับองค์หญิงซานอินคนเดิมย่อมแตกต่างกัน แต่นิสัยคนนั้นสามารถเปลี่ยนแปลงได้จึงไม่อาจใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้าง หนทางที่จะมาพิสูจน์หนึ่งในนั้นคือลายมือ นางเอกก็จัดการใช้มีดเฉือนข้อมือให้ตัวเองบาดเจ็บ ถึงตอนนั้นลายมือเปลี่ยนไปก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้แล้ว ฉู่อวี้ไม่ใช่นางเอกที่ฉลาดที่สุด แต่นางเรียนรู้ที่จะสังเกต เก็บเกี่ยวข้อมูลที่มีมาวิเคราะห์สถานการณ์ และใช้ไหวพริบในการแก้ปัญหา ผู้อ่านจะได้เห็นการลงทุนลงแรง หว่านพืชผลทีละนิดอย่างยากลำบาก จะได้เห็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด ตัวแปรที่ไม่คาดฝัน เหตุการณ์ที่ไม่อาจควบุคม ตลอดจนความสับสน อ้างว้าง ขาดที่พึ่งเมื่อต้องอยู่ผิดช่วงเวลาและครอบครองสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเอง แต่ทั้งหมดที่คือสิ่งที่ทำให้โอหลงรักนาง นางเอกเรื่องนี้มีผู้ชายหลายคนให้ความสำคัญ และนางก็มีคุณสมบัตินั้นอย่างไม่กังขา เป็นเรื่องที่ฉากหวานน้อย พระเอกยังไม่ชัดเจน (แต่แน่ละว่าเราปักธงเชียร์ได้แล้ว) ฉากออกคู่มาแวบหาย แวบหาย (จนอุทานว่าอย่าเพิ่งหลุดฉากคู่เร็วนัก) แต่มาทีแล้วก็เขินได้เงียบๆ คนเดียว การเล่าเรื่องเป็นการใช้มุมมองพระเจ้าเล่า มีการตัดฉากเล่าเหตุการณ์ที่เกิดในเวลาเดียวกันเพื่อเพิ่มระดับความน่าสนใจและการล่อหลอกผู้อ่าน การตัดจบบทเป็นแบบชวนสงสัยให้ติดตามตอนต่อไป โอชอบอีกอย่างคือเรื่องนี้มีการใช้วิทยาศาสตร์มาเกี่ยวข้องด้วย ปกติเรื่องหลงยุคมักจะมีอภินิหาริย์ ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติต่างๆ เป็นเรื่องปกติ แต่เรื่องนี้คุมให้อยู่ในความเป็นไปได้ในแบบที่ไม่เกินเลย อ่านแล้วเข้าถึงและนึกทึ่งในความพยายามของผู้เขียน เช่น ฉากแยกส่วนผสมเครื่องหอม (แทนที่จะใช้จมูกเทพดมอย่างเดียว) ก็ใช้การการต้มกลั่นแบบการทดลองวิทยาศาสตร์ ฉากแอบฟังแม้อยู่คนละห้อง (แทนที่จะรู้เองแบบเทพ ปีนหลังคา แอบบนขื่อ) ก็ใช้การแอบฟังผ่านท่อที่ซ่อนไว้ เนื้อหาเดายาก มีความเกี่ยวเนื่องและความสัมพันธ์ในหลายสถานการณ์ ไม่หวานแต่ไม่เครียด มีตัวละครหรือฉากผ่อนคลายสลับมาเป็นระยะ อ่านเพลินมาก ตัวโอเองอ่านแบบแทบไม่หลับไม่นอน ติดหนึบ ข้อด้อยในเรื่องที่โอคิดว่ามี หนึ่ง คือเรื่องพระเอกที่ยังคลุมเครือ อีกทั้งนิสัยก็ซับซ้อน อ่านไปเลยไม่ค่อยวางใจเต็มที่ ปักธงแบบขมวดคิ้วนิดๆ อีกข้อคือการใช้การบรรยายแทนบทสนทนาหลายครั้งทำให้ลดทอนความเฉียบคมของบทไป แต่สองข้อนี้ไม่ใช่สองข้อหลักที่สำคัญ อีกทั้งยังมีส่วนอื่นๆ สามารถทดแทนได้ เล่มหนึ่งโทนเรื่องไม่หนัก มีตัวฮาคือองครักษ์ที่มักกังวลกับการจับผู้ชายมาสนองความต้องการขององค์หญิง เล่มสองโทนเรื่องหนักขึ้น เข้าสู่เรื่องการเมืองการปกครองและการอยู่รอดของนางเอกมากขึ้น มีฉากที่ทำให้โอเสียน้ำตาด้วย แปลกมากที่น้ำตานี้ไม่ได้มาจากความเสียใจ แต่มาเพราะเราเข้าไปอยู่ในใจของนางเอก (4+4.5)/2 = 4.25 ดาว ใครชอบตัวละครที่ไม่สมบูรณ์แบบ ชอบการพยายามใช้ไหวพริบสร้างหนทางเพื่อเหลือทางรอด ชอบการเกลี่ยบทและมองภาพรวมมากกว่าเน้นไปที่ตัวละครใดตัวละครหนึ่ง ชอบการดำเนินเรื่องที่ยังบอกอนาคตไม่ได้ แนะนำค่ะ เล่ม 2 หน้า 365 "ถ้าข้าสร้างความลำบากใจให้ตัวเอง จึงจะได้รับความลำบากแสนสาหัสเสียแต่เวลานี้อย่างแท้จริง" ประโยคนี้โออ่านหลายรอบแล้วไม่เข้าใจ กำลังจะข้าม นึกขึ้นได้ว่า ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะ "ถ้าข้าสร้างความลำบากใจให้ตัวเองเสียตั้งแต่เวลานี้ จึงจะได้รับความลำบากแสนสาหัสอย่างแท้จริง" เล่าเรื่องย่อคร่าวๆ เรื่องในเล่มละเอียดมาก โอเล่าไม่ครบทุกประเด็นนะคะ จริงๆ อยากให้อ่านในเล่มเองมากกว่า ***เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ*** . . . . . . . . . . . นางเอกชื่อฉู่อวี้ (สกุลฉู่ ชื่ออวี้) ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างองค์หญิงซานอินหลิวฉู่อวี้ (ซานอิน คือฉายา เป็นเมืองศักดินาด้วย สกุลหลิว ชื่อฉู่อวี้) ก็ตกใจ แต่นางมีความรู้ทางประวัติศาสตร์ พอรู้ว่าองค์หญิงซานอินเป็นใครก็พยายามทำความเข้าใจบทบาทขององค์หญิง องค์หญิงซานอินเป็นพี่สาวแท้ๆ ของฮ่องเต้ในปัจจุบัน อายุประมาณสิบเจ็ด มีพระสวามีชื่อเหอจี๋ ตามประวัติศาสตร์นางได้เอ่ยว่าขนาดฮ่องเต้ยังมีสนมมากมาย นางที่เป็นพี่สาวของฮ่องเต้ทำไมจึงจะมีชายบำเรอไม่ได้ ฮ่องเต้เห็นด้วยจึงมอบชายยาใจให้องค์หญิง ในวังมีชายยาใจยี่สิบกว่าคน คนที่องค์หญิงมอบอำนาจให้มากที่สุด สามารถเข้าออกตำหนักและมีอำนาจสั่งการคือหรงจื่อ หรงจื่อแม้ไม่ใช่เป็นคนที่หน้าตาดีที่สุดในหมู่ชายยาใจ มองเผินๆ เป็นชายหนุ่มที่อ่อนโยนว่าง่าย แต่แท้จริงแล้วเหมือนบ่อน้ำที่มองไม่เห็นก้นบ่อ นางเอกไม่สามารถทำความเข้าใจได้ เนื่องจากหรงจื่อเป็นคนที่ดูแลและเข้าใจสถานการณ์ในวังองค์หญิงมากที่สุด นางเอกจึงมักมาปรึกษาและลอบดูท่าทีของหรงจื่อ ตอนที่นางเข้ามา นางพบการพยายามแหกคอกของชายยาใจ เนื่องจากหลายคนเข้ามาอยู่ในวังองค์หญิงด้วยความจำใจ ผู้นำและวางแผนใหญ่คือหวนหย่วน นางเอกจึงตัดแข้งตัดขา ส่งกำลังสำคัญของหวนหย่วนออกนอกวัง ทำให้เขาไม่สามารถใช้ชายยาใจเหล่านั้นซ่องสุมกำลังได้อีก แต่นางไม่อาจไล่หวนหย่วนออกไปได้ หนึ่งคือชาติกำเนิดของเขา ซึ่งเป็นตระกูลที่คิดล้มบัลลังก์ ซึ่งถือว่าบรรพบุรุษของเขากับบรรพบุรุษขององค์หญิงเป็นศัตรูคู่แค้นกัน สองคือถ้าปล่อยออกไปนอกสายตา ก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรอีก ส่งชายยาใจหลายคนออกนอกวัง จนเหลือคนที่ออกไม่ได้ ไม่ยอมออก หรือไม่มีที่ให้ออก มีทั้งหมด หกคน หนึ่ง หวนหย่วน ให้ออกไปไม่ได้ เพราะตระกูลของเขา สอง โม่เซียง สาม หลิ่วเซ่อ ไม่ยอมออก อยากอยู่ปรนนิบัติองค์หญิง สี่ ฮวาชั่ว ออกไม่ได้ เนื่องจากบาดเจ็บ ต้องอาศัยยาจากองค์หญิง ห้า หลิวซาง เด็กที่สุดในหมู่ชายยาใจ อายุประมาณสิบสอง เขาไม่มีครอบครัวให้กลับไป จึงไม่มีที่ไป และหก หรงจื่อ เขาไม่ออกไปจากวัง นางเอกรู้ว่าอีกไม่นาน ฮ่องเต้จะถูกโค่นบัลลังก์โดยอาของเขา องค์หญิงหลิวฉู่อวี้ก็จะต้องตาย จึงพยายามหาหนทางรอดไว้ คร่าวๆ คือ หาคนที่ไว้ใจได้นอกวัง สร้างสถานะใหม่ ลอบขนถ่ายทรัพย์สินเพื่อที่จะอยู่ได้ในอนาคต ซึ่งเป็นทางรับประกันได้ว่านางจะและคนจำนวนหนึ่งในวังนางจะมีทางรอดเหลือไว้ ซึ่งเหล่านี้ไม่ง่ายเลย นางเอกได้พบหน้าฮ่องเต้ หรือก็คือน้องชายขององค์หญิง เขามีนิสัยฉุนเฉียว โกรธง่าย บ้าอำนาจ ไม่คำนึงถึงชีวิตผู้อื่น ใครตักเตือนสั่งสอนก็ไม่เชื่อฟัง แต่เขากลับเชื่อฟังองค์หญิงซานอิน ชอบมาซุกตัวนอนตัก องค์หญิงขออะไรก็ให้ แต่ถึงอย่างนั้นนางเอกก็ยังกลัว เพราะความเอาแน่เอานอนไม่ได้ของฮ่องเต้ ต่อมานางสังเกตว่าฮ่องเต้มักจะผ่อนคลายและสงบใจเมื่ออยู่ใกล้นางและได้กลิ่นเครื่องหอมของนาง ที่แต่ก่อนมักเปิดรมในห้ององค์หญิง และเป็นกลิ่นเดียวกับที่หรงจื่อให้นางพกติดตัว นางเอกพยายามหาส่วนประกอบของเครื่องหอม จนได้มารู้จักหวังอี้จือ หวังอี้จือนอกจากเป็นคนจากตระกูลหวังที่ทั้งเก่าแก่ เลื่องชื่อ และร่ำรวยมหาศาลแล้ว เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องเครื่องหอม เพื่อแลกกับการวิเคราะห์ส่วนผสมเครื่องหอมนี้ นางจึงต้องบอกว่าตนคือองค์หญิงหลิวฉู่อวี้ เครื่องหอมดูส่วนประกอบออกมากลับไม่มีส่วนผสมอะไรที่แปลกประหลาด หรือทำให้เสพติดเลย แม้จะผิดหวัง แต่นางเอกก็ได้หวังอี้จือมาเป็นเพื่อน ด้วยอุปนิสัยคล้ายๆ กัน ไม่แสวงหาอำนาจ ไม่สนกฎกติกา ไม่ยี่หระสิ่งใด ระหว่างนั้นนางเอกก็เข้าวัง พยายามเข้าไปแทรกกลางการสั่งประหารและลงโทษด้วยความฉุนเฉียววู่วามของฮ่องเต้ แต่นางก็รู้ว่าไม่อาจทำได้ตลอด อีกทั้งไม่รู้ว่าตัวเองจะโดนหางเลขไปเมื่อไร จึงคิดการเล่านิทานโยงคำสอนขึ้นมา ทุกวันหลังจากนั้นนางจะแต่งนิทาน โดยการนำเอาละครหรือบุคคลในประวัติศาสตร์มาโยง แล้วสร้างเรื่องเพื่อกล่อมเกลานิสัยให้โอบอ้อมอารีของฮ่องเต้ แต่สิ่งที่ฮ่องเต้ได้มาดูเหมือนจะเป็นแค่การพยายามปลอมตัวออกนอกวังไปเล่นสนุกเท่านั้น นางในฐานะหนึ่งเป็นพี่สาว อีกฐานะหนึ่งก็พยายามหาหนทางรอด ดูเหมือนจะเจอทางตันเข้าทุกที ในวังองค์หญิง หรงจื่อเข้าไปค้นห้ององค์หญิงซานอิน เขาเจออักษรที่ขีดเส้นแสดงการนับวันตั้งแต่นางเอกเข้ามาอยู่ในร่างนี้ หรงจื่อบอกนางเอกว่าเขารู้ว่านางไม่ใช่องค์หญิง ให้บอกว่าองค์หญิงตัวจริงอยู่ที่ใด แต่นางเอกไม่ยอมรับ เขาจึงบอกว่าตนมีข้อพิสูจน์ และแก้เครื่องแต่งกายองค์หญิงเพื่อดูตำหนิร่างกาย แต่นางเอกใช้ร่างองค์หญิงอยู่ ข้อนี้จึงไม่อาจพิสูจน์ได้ นางเยาะหรงจื่อในใจว่านึกว่ามีหลักฐานอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้ หรงจื่อตกใจ แต่ก็ยอมรับความจริงได้อย่างรวดเร็ว ความอุกอาจครั้งนี้ของเขาทำให้ถูกองครักษ์ที่องค์หญิงเรียกมาหักแขนลงโทษ ในวังฮ่องเต้มีท่านเทพที่คนนับถือมากอยู่คนหนึ่ง ชื่อเทียนหรูจิ้ง ตอนแรกนางเอกไม่ชอบเขาเพราะเข้าใจว่าเขาเป็นนักต้มตุ๋น ต่อไปตนพบว่าเขามีพลังอำนาจจริงเมื่อนางพยายามใช้ปิ่นข่มขู่เขา แต่กลับโดนพลังสีฟ้าดีดออกไป เทียนหรูจิ้งเตือนนางหลังจากรู้ว่านางเล่านิทานที่ผสมบุคคลประวัติศาสตร์ในอนาคตให้ฮ่องเต้ฟัง ว่านางไม่อาจฝืนลิขิตสวรรค์ได้ และถามว่านางเอกรู้จักคัมภีร์สวรรค์ด้วยหรือ นางเอกได้ยินก็ตกใจ นางไม่รู้จักคัมภีร์สวรรค์ แต่นางมาจากโลกอนาคตจึงรู้ประวัติศาสตร์ที่ถูกบันทึก นางอยากรู้ว่าคัมภีร์สวรรค์คืออะไรจึงพยายามออกอุบายขอดู สุดท้ายก็สามารถล่อหลอกและต่อรองเทียนหรูจิ้งให้ยอมเปิดเผยเนื้อหาของคัมภีร์สวรรค์ได้ พบว่ามันถูกบรรจุอยู่ในกำไลที่เทียนหรูจิ้งใส่ติดตัว เมื่อเทียนหรูจิ้งใช้นิ้วกดอัญมณีสีแดงตรงกลาง กำไลก็จะฉายภาพสามมิติเหมือนภาพโฮโลแกรมขึ้น ตอนนี้นางเกิดบางอ้อว่าสิ่งนั้นไม่ใช่คัมภีร์สวรรค์อะไร แต่เป็นของจากอนาคตเช่นเดียวกับตัวนาง มันเป็นอุปกรณ์บันทึกประวัติศาสตร์ มีโปรแกรมบรรจุไว้เป็นหมวดหมู่ในโฟลเดอร์ต่างๆ ซึ่งเทียนหรูจิ้งให้นางดูหัวข้อได้แค่บางหมวดเท่านั้น เพื่อการดูข้อมูลในบางหมวดนี้ นางเอกแลกกับการสอนภาษาอังกฤษให้เทียนหรูจิ้ง เพราะในกำไลบันทึกข้อมูลมีภาษาอังกฤษที่เทียนหรูจิ้งไม่เข้าใจอยู่ นางเอกอยากดูข้อมูลประวัติศาสตร์ในส่วนของตัวองค์หญิงซานอินและฮ่องเต้ เพื่อดูว่าอนาคตใครจะมาโค่นบัลลังก์ เนื่องจากนางรู้แต่ว่าเป็นอ๋อง ซึ่งเป็นญาติคนหนึ่งของฮ่องเต้และองค์หญิง แต่ไม่รู้ชื่อ เทียนหรูจิ้งไม่ยินยอมให้นางดูเนื้อหาที่เกี่ยวกับส่วนของตัวเอง จากการล่อหลอกและถามคำถาม นางเอกพบว่ากำไลมีระบบป้องกันอยู่ ทำให้คนอื่นไม่สามารถทำร้ายผู้ใส่กำไลได้ โดยปรากฏเป็นโดมแสงสีฟ้า ความรุนแรงแปรผันตามความเร็วของผู้ลอบทำร้ายผู้ใส่ อีกทั้งผู้ที่ไม่ได้รับการอนุญาตอย่างถูกต้อง หากใส่กำไลจะถูกไฟฟ้าดูด นางเอกพยายามหาวิธีให้เทียนหรูจิ้งเป็นพวกกับตัว เพื่อที่จะครอบครองกำไล เนื้อหาตอนต่อรองการดูข้อมูลในคัมภีร์สวรรค์ หรือกำไลนี้ หรงจื่อแอบฟังผ่านท่อที่ฝังไว้หลังรูปภาพในห้ององค์หญิง ระหว่างนั้นความสัมพันธ์ของนางเอกกับหรงจื่อเป็นไปด้วยดี หรงจื่อดูจะช่วยเหลือนางอย่างเต็มที่ ทำตามที่นางต้องการ และแนะนำนางในข้อที่นางพลาดไป นางเอกรู้สึกดีกับหรงจื่อไม่น้อย ด้านฮ่องเต้ยังสนุกกับการเที่ยวนอกวังอยู่ ตอนนั้นนางเอกต้องติดตามฮ่องเต้ไปด้วย ฮ่องเต้ไปได้ยินเพลงที่เด็กๆ ร้องเล่น เนื้อหาเกี่ยวกับฮ่องเต้ตัวจริงตัวปลอม และอำนาจที่แท้จริงของฮ่องเต้ ก็โกรธมาก สั่งประหารเด็ก นางเอกไม่ทันห้าม เด็กก็ตาย ระหว่างที่ยังช็อกอยู่ก็กลับที่พัก นางเอกพยายามหว่านล้อมและถามคำถามเกี่ยวกับนัยในเนื้อเพลง ฮ่องเต้เล่าให้พี่สาวฟังว่า ในเพลงพูดถึงความหมายที่เขาแม้จะเป็นฮ่องเต้ในปัจจุบัน แต่ก็ต้องเชื่อฟังคำสั่งของขุนนางที่มีอำนาจในวัง และอีกเนื้อหาหนึ่ง คือการกล่าวถึงอาคนหนึ่งของฮ่องเต้และองค์หญิง ซึ่งจะมาเป็นฮ่องเต้คนต่อไป ในตอนนั้นเองก็มีเสียงจากนอกห้อง พบว่าคนติดตามของฮ่องเต้จับตัวโม่เซียง ชายยาใจขององค์หญิง ที่นางเอกให้ล่วงหน้ามาเตรียมพื้นที่ก่อน บอกว่าโม่เซียงทำลับๆ ล่อๆ อยู่นอกห้อง ฮ่องเต้สั่งประหาร ไม่ทันขาดคำ โม่เซียงก็โดนดาบฟันคอ นางเอกช็อกและเสียใจมาก เมื่อได้เดินทางกลับวังไปก็ไปบอกข่าวกับหรงจื่อ หรงจื่อเก็บอาการได้ดี ปลอบว่าไม่ใช่ความผิดองค์หญิง นางเอกร้องไห้ บอกว่าที่เสียใจยิ่งกว่าคือตอนนั้นนางกลับมีความคิดว่า โชคดีที่คนที่อยู่ตรงนั้นคือโม่เซียง ไม่ใช่หรงจื่อ นางเอกคิดไม่ตกว่าตัวเองควรช่วยเหลือฮ่องเต้เพื่อที่ตนจะรอดต่อไปดีหรือไม่ แต่เมื่อลองคิดหนทางอื่น ก็ไม่อาจรับประกันชีวิตของนางได้เท่าหนทางนี้ เพราะแม้ฮ่องเต้จะโหดจริง แต่ก็เป็นคนที่รักนางจากใจจริงด้วยเช่นกัน นางเอกได้แต่ไปคารวะเสื้อผ้าเก่าของโม่เซียง บอกว่าตนไม่อาจช่วยเขา และไม่อาจแก้แค้นแทนเขาได้ ฮ่องเต้ปักใจว่าอ๋องคนใดคนหนึ่งจะต้องคิดกบฏ ระหว่างนั้นอ๋องหลิวฉ่าง คนที่ฮ่องเต้เล็งว่ามีโอกาสจะกบฏมากที่สุดได้หนีออกจากวังไป พร้อมๆ กันนั้นนางเอกขอดูเนื้อหาในกำไลของเทียนหรูจิ้งต่อตามข้อตกลง เทียนหรูจิ้งกลับไม่อาจเปิดกำไลได้ เขาจึงหนีหายไป นางเอกและหรงจื่อออกตามหาเทียนหรูจิ้ง ในตอนที่ฮ่องเต้ประกาศกฎอัยการศึกตามจับอ๋องหลิวฉ่าง รถม้าที่นางเอกเดินทางไปปะทะกับรถม้าของเซียวเปี๋ย นักพิณที่นางเอกรู้จัก แล้วนางก็พบว่าคนขับรถม้าของเซียวเปี๋ยก็คืออ๋องหลิวฉ่างนั่นเอง นางเอกและหรงจื่อให้หลิวฉ่างและเซียวเปี๋ยขึ้นรถม้า โดยให้หลิวฉ่างปลอมเป็นคนขับเกวียนเช่นเดิม ตอนนั้นเอง แม่ทัพเสิ่นชิ่งจือ ที่มักขัดกับนางเรื่องฮ่องเต้ก็มาขวางรถม้าไว้ จบเล่ม 2 ระบายบันทึกหลังอ่าน - ชอบนางเอกมากกก เหตุผลบอกไปแล้ว - ชอบหรงจื่อมากกก ขอให้เป็นพระเอกเถอะ ได้โปรด แต่ก็ระแวงเขานะ เพราะตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร มีจุดประสงค์เรื่องอะไร และรักนางเอกจริงไหม ส่วนนางเอกนี่รักหรงจื่อชัวร์ป๊าบ - ชอบฉากพลาดของพระนางมาก นางเอกพลาดบ่อยไม่พูดถึงเนอะ แต่ตอนหรงจื่อพลาดนี่สะใจ แบบคนเราอะไรจะคาดเดาได้ถูกต้องหมดจริงไหม - ฉากเปิดตัวบ้านคุณชายจื่อฉู่นี่พอรู้เบื้องหลังแล้วอึ้ง สำคัญก็จริงว่าคุณทำอะไรให้ผู้อื่นเห็น แต่ที่สำคัญกว่าคือเบื้องหลังที่ทุ่มเทไปแม้ผู้อื่นไม่อาจรู้ - ตัวละครชายอีกคนที่ชอบก็คือหวังอี้จือ ระหว่างเขากับนางเอกเหมือนพี่น้องที่มองตาก็เข้าใจ สุขร่วมเสพ ทุกข์ร่วมต้าน - ตอนเฉลยเรื่องคัมภีร์สวรรค์นี่อ้าปากค้างเลย ไม่คิดว่าคนเขียนจะมามุกเทคโนโลยีงี้ พอเหวอต่อมาก็ทึ่ง คุณนึกสิ ในเมื่อให้โอกาสคนทะลุมิติมาได้ ทำไมอุปกรณ์ไฮเทคจะทะลุมาไม่ได้ และเมื่อคนโบราณมาเจออุปกรณ์ประหลาดที่บันทึกเรื่องราวที่เกิดรวมทั้งข้อมูลที่ได้รับการค้นคว้าวิจัย ก็เข้าใจว่าเป็นคัมภีร์สวรรค์ แต่งตั้งตนเป็นท่านเทพ รุ่นก่อนๆ ก็ลองผิดลองถูกใช้ สืบทอดต่อให้รุ่นต่อไป มุกเจ๋งมากกก แล้วเฉลยว่าพลังประหลาดที่นางเอกโดนที่จริงเป็นสนามแม่เหล็ก เอาสิ่งที่นางเอกและเราไม่เชื่อ ทำให้เชื่อ สุดท้ายโค้งกลับเข้าสู่วิทยาศาสตร์ซะงั้น แถมโยงเอาเรื่องทดลองแยกเครื่องหอมตอนแรกเข้าสู่ประเด็นว่าทำไมถึงมีความรู้ด้านนี้ได้ดีอีก - ตอนเด็กที่ร้องเพลงโดนฆ่า โออึ้งไปพร้อมนางเอก เป็นฉากที่มาแบบไม่ตั้งตัว เท่านั้นยังไม่พอ มาย้ำด้วยการให้โม่เซียงโดนฆ่าไปติดๆ ทั้งๆ ที่โม่เซียงไม่ใช่ตัวละครสำคัญที่คนอ่านจะผูกพัน แต่โอช็อก ไม่คิดว่าเขาจะตาย แล้วแบกรับความรู้สึกผิดไปพร้อมกับนางเอกเต็มที่ นางห้ามไม่ได้ นางห้ามไม่ทัน โอว่าตรงนี้เจ๋งมากที่ผู้เขียนสามารถทำให้เราเสียน้ำตาไปกับตัวละครที่ไม่ได้ผูกพันแต่มีความเกี่ยวโยงที่สำคัญ ร้องไห้สะอึกสะอื้นตอนตีหนึ่ง - ฉากที่หรงจื่อปลอบใจนางเอก แล้วนางเอกสารภาพความในใจโอก็ซึ้งนิดๆ แต่ก็ตงิดใจว่าทำไมหรงจื่อดูไม่ใส่ใจการตายของโม่เซียงเท่าที่ควร คิดไปไม่นาน ผู้เขียนมาเลยจ้า สร้างฉากที่นางเอกสงสัยหรงจื่อเหมือนเรา และให้คำตอบเราผ่านตัวนางเอก หรงจื่อไม่ได้ไม่เสียใจ แต่เขายอมรับความเป็นไป โกรธแล้วได้อะไร แค้นแล้วจะไปลงกับใคร นางเอกมีส่วนในการตายจะให้เขาแค้นนางเอกหรือ เขาควรทำอย่างไรจึงจะทำได้ถูกใจนางเอก - ฉากขอขมาเสื้อผ้าโม่เซียงกับทำได้ดี นางเอกแม้เสียใจกับการตายของโม่เซียง โกรธฮ่องเต้มากแค่ไหน แต่ก็ต้องบังคับใจให้เดินตามเส้นทางนั้น - เขียนยาวมาก ชอบมาก รู้ว่าผู้เขียนใส่ใจรายละเอียดมากๆ เพราะสิ่งที่ต้องการแต่ละอย่างไม่ได้ได้มาง่ายในครั้งเดียว - ในการลำดับการเล่าจะมีหักมุมเล็กๆ ตลอดเรื่องราว  . . . "ทรมาน?" เขาย้อนถามหวนหย่วน "เจ้าเห็นว่าการอยู่ที่นี่ มีเสื้อผ้าอย่างดี มีอาหารรสเลิศ ชีวิตไร้ทุกข์ไร้กังวล สำหรับเจ้าแล้วคือการทรมานอย่างหนึ่ง?" หวนหย่วนส่งเสียงหัวเราะเยาะหยันออกมาคำหนึ่ง "หรือข้าควรจะเห็นว่าเป็นความรักและความเมตตาอย่างใหญ่หลวง?" เท้าที่หยุดชะงักของหรงจื่อก้าวเดินออกไปข้างนอกต่อ ผ่านไปครู่หนึ่งหวนหย่วนคล้ายได้ยินคำพูดประโยคหนึ่งดังแว่วรางเลือนไม่ชัดเจนมาจากนอกห้อง คล้ายมีแต่ก็คล้ายเป็นความหูแว่วไปเองขณะกำลังใจลอย เสียงนั่นเลือนรางยิ่ง คล้ายว่านับแต่โบราณกาลมาจนถึงปัจจุบันความเศร้าโศกก็อยู่คู่โลกมาโดยตลอด...ฟ้าดินเป็นดั่งเตาหลอม สิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลกนี้ ใครบ้างไม่ทุกข์ทรมาน หน้า 113 บทที่ 8 ฟ้าดินเป็นดั่งเตาหลอม เล่ม 1 . . .
รีวิวได้ตรงใจมากค่ะ คิดเหมือนกันเลย มีหลายคนบอกว่าเรื่องนี้ไม่สนุก อ่านยาก แต่ถ้านั่งอ่านจริงๆ จะได้อะไรเยอะมาก การกระทำที่สุขุม การแสดงออก ปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์ต่างๆ ของนางเอกนั้น สมเหตุสมผลมาก ไม่ออกแนวนิยายเกินไป แล้วที่ชอบมากๆ คือ เดาทางไม่ถูกว่าจะเกิดอะไรขึ้น หรือจะจบยังไง บางทีเดาไว้แล้ว แต่จู่ๆ พลิกเฉยเลย มันเหมือนทำให้ละสายตาไม่ได้ คนแต่งเค้าแต่งแบบใช้ความคิดได้ซับซ้อนดี หลักจิตวิทยาในนี้มีเพียบ เช่นเรื่องการประนีประนอม โดยเฉพาะเรื่องการครองใจคน น่าศึกษาและเอาไปปรับใช้มากค่ะ สรุปแล้วชอบเรื่องนี้มาก แม้ไม่ได้ดราม่าหวือหวา ไม่มีฉากรักฟรุ้งฟริ้ง ไม่ตื่นเต้นเร้าใจ แต่กลับชวนให้ติดตาม อ่านแบบไม่วาง จนตีสี่ ไม่จบไม่นอน ถือว่าเยี่ยมมากค่ะ
โดย: มุกกี้ IP: 58.8.173.165 วันที่: 3 กันยายน 2559 เวลา:20:50:34 น.
คุณมุกกี้ จริงค่ะ เรื่องนี้ห้ามอ่านผ่านๆ เลย ไม่งั้นมีงงแน่ โอชอบอีกอย่างคือนอกจากนางเอกจะมีความสามารถแล้ว ผู้เขียนยังสอนบทเรียนให้นางเอกผ่านเรื่องราวต่างๆ ด้วย ผู้อ่านจะเติบโตไปพร้อมกับตัวละคร แถมพลังในตัวนางเอกก็ส่งผ่านมาถึงเราได้ด้วย
 โดย: ออโอ
 วันที่: 4 กันยายน 2559 เวลา:22:04:01 น.หือออออออออ น่าอ่านนนนนนนน
แต่พี่ขอรอครบห้าเล่ม ครบแล้วโอไปบอกพี่นะ จะสั่งซื้อจ้ะ วันนี้โหวตเต็มแล้ว พรุ่งนี้มาโหวตให้เน้อ ที่บล็อกพี่ โอไม่ได้เล่นกิจกรรมใช่มั้ยคะ? โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 4 กันยายน 2559 เวลา:22:38:02 น.บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต The Kop Civil Movie Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โหวตจ้า โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 5 กันยายน 2559 เวลา:0:03:34 น.ยังไม่ได้ซื้อ รอ 5 เล่ม ขอเคลียร์ เรื่องที่จบแล้วชัวร์ก่อนเนอะ
โดย: Prophet_Doll
วันที่: 5 กันยายน 2559 เวลา:17:07:15 น.พี่สาวไกด์ฯ ได้ค่า ออกครบแล้วโอจะไปเรียกนะคะ
 ขอบคุณที่โหวตให้ค่าคุณPd อ่านรวดเดียวก็สะใจต่อเนื่องไปอีกแบบค่ะ  โดย: ออโอ
วันที่: 7 กันยายน 2559 เวลา:23:32:01 น.คุณเอ้ ออกครบแล้วอ่านเลยนะคะ อยากมีคนมาร่วมคุย โอชอบเรื่องนี้มากๆ
โดย: ออโอ
วันที่: 12 กันยายน 2559 เวลา:21:47:03 น.ไม่ได้เข้า bloggang เพื่อตามอ่านรีวิวนิยายนานแล้ว และด้วยเพราะอ่านเล่ม 2 จบอาการลงแดงนี่กลับมาเลย ห่างหายไปนานแล้ว ในบรรดานิยายย้อนยุค รู้สึกชอบเรื่องนี้ในประเด็นที่ทำได้ครอบคลุม อ่านแล้วอึ้งกับการตายของโม่เซียง เห็นด้วยค่ะที่ไม่ใช่ตัวละครหลัก แต่มันเป็นจุดหักเหมาก
รออ่านเล่ม 3-5 จนทนไม่ไหวละ แต่เคยอ่านสปอยนานมาแล้วแล้วรู้สึกว่าเนื้อเรื่องน่าสนใจมาก ชอบนางเอกที่เข้มแข็ง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจริงๆ แต่ก็มีมุมที่อ่อนไหวบ้าง และบอกตามตรงว่า ปักหลักเชียร์ หรงจื่อ(แอบคาใจระแวงระวังทุ่มใจไม่สุด แต่ก็ยังเชียร์อยู่ดี) หวังอี้จือคือเพื่อนที่ดีของนางเอกเลย ชอบเวลา 2 คนนี้อยู่ด้วยกันมาก โดย: Midori IP: 27.145.130.57 วันที่: 18 กันยายน 2559 เวลา:2:31:09 น.
คุณMidori สวัสดีค่า เห็นด้วยเลยค่ะ เรื่องนี้เด่นด้านรายละเอียด (จนจะดีเกินไปด้วย) ให้คนอ่านได้เห็นขั้นตอนว่ากว่าจะได้อย่างนี้ๆ ต้องผ่านอย่างนี้ หนึ่ง สอง สามมาก่อน ซึ่งหนึ่ง สอง สาม ที่ว่า ก็ไม่แน่ว่าจะให้ผลอย่างที่หวังไว้หรือไม่ อาจไม่ส่งผลอะไรเลย หรือแค่เกิดรอยกระเพื่อมเล็กน้อยก็ได้ คนเขียนไม่ทิ้ง ดูใส่ใจทุกขั้นตอนดีมาก ส่วนหรงจื่อ โอชอบหรงจื่อพอๆ กับที่ระแวงค่ะ แต่ก็เชียร์เขาละ
โดย: ออโอ
วันที่: 19 กันยายน 2559 เวลา:1:45:42 น.เพิ่งอ่านจบเล่ม 2 เมื่อกี้ รีบพุ่งเข้ามาหารีวิวอ่านเลย
คุณโอรีวิวดีมากเลยค่ะ ตรงใจ เรื่องนี้อ่านยากจริงๆ บทบรรยายเยอะ บทสนทนาน้อย รายละเอียดมาเต็มจริงๆ บางตอนเราก็รู้สึกว่ามันออกทะเลไปบ้าง มุขกำไลนี่เราอึ้งมาก ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบนะคะ มันแหวกบรรยากาศจีนย้อนยุคไปหน่อย แต่ก็ทึ่งคนเขียนค่ะ ตอนโม่เซียง ช็อคค่ะ ตอนเด็กยังไม่ช็อคเท่า มาช็อคอีกรอบตอนนางเอกสารภาพกับหรงจื่อ โอย สะเทือนใจมาก สงสารนาง ปักธงเชียร์หรงจื่อไปเรียบร้อย เคยอ่านสปอยแว้บๆ ไม่น่าจะพลาดหรอก แต่ตอนนี้ก็ยังระแวงอยู่ว่านางจะมาไม้ไหน โดย: ปุ๊ก IP: 58.9.133.23 วันที่: 2 ตุลาคม 2559 เวลา:1:38:40 น.
คุณปุ๊ก ขอบคุณค่า
 เห็นต่างนิดหนึ่งตรงที่ออกทะเล โอว่าเรื่องนี้ไม่ท่องโลกกว้างนะคะ เพียงแต่เล่ารายละเอียดทุกอย่าง ความพยายามครั้งที่หนึ่ง ไม่สำเร็จ เอาใหม่ ไม่สำเร็จ เอาใหม่ เรื่องนี้อ่านแล้วเข้าใจคำว่าไม่มีความสำเร็จใดได้มาง่ายๆ เลยจริงๆ  ฉากสุดช็อกนั่นเป็นความต่อเนื่องที่ไม่คิดว่าจะมี ไม่คิดว่าคนเขียนจะกล้าเล่น แล้วมันมี เชียร์หรงจื่อค่า จับมือๆ โดย: ออโอ
วันที่: 2 ตุลาคม 2559 เวลา:23:51:00 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [